• ‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
    Jacob Black


    In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
    Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

    'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
    Jacob Black




    || ROLLEN
    Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater – Eenhoornpoep
    Embry Call – Shooter
    Seth Clearwater
    Quil Ateara – Shooter

    Uley Roedel
    Sam Uley – PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller – PercyWood
    Collin Littlesea – PercyWood

    Mensen
    Emily Young – Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young – Simia

    Cullens
    Carlisle Cullen – PercyWood
    Edward Cullen – Shooter
    Bella Cullen – Overexposed
    Renesmee Cullen – Overexposed

    Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
    Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
    Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
    Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
    Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


    || REGELS
    Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
    Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
    Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
    Vier rollen per account.
    Maximaal zeven verzonnen rollen.
    Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

    De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

    [ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]


    [Alvast MT]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Dank je.]
    Sam Uley
    Moedeloos slofte ik terug naar huis. Ik had elk woord opgevangen dat ze tegen Leah had gezegd en het had me pijn gedaan. Ik wist dat Embry het zou moeten weten, maar ik kon het hem niet vertellen. Hoe moest ik hem ooit vertellen dat Jezebel niet wil veranderen? Hoe moet ik hem ooit uitleggen dat als ze dat niet doet ze niet hier kan blijven wonen? Het doet me pijn omdat hij een broeder van me is, een vriend, iemand die al te veel pijn had gehad in zijn leven.
    Ik zag hoe Emily me glimlachend aankeek terwijl ze wat spullen pakte. "Kun je dit even naar Embry brengen? Ik heb het één en ander gekocht voor zijn nieuwe huis." Ik knikte en draaide me weer om. Moest ik het hem nu al vertellen?


    "Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

    || Mijn topics. ||


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    'Jij bent ook lief Claire,' glimlach ik zijwaarts terug. Na een hap genomen te hebben van mijn muffin worden mijn ogen wat groter en spuug ik het aan de andere kant van de veranda meteen weer hier. 'Geef die cupcake maar hier Clairebeer, die zijn voor de sier,' grinnik ik zacht. Ik wist dat ik een aantal ingrediënten had gemist, maar ik nam aan dat het niet zo heel erg was geweest, klein foutje maar.
    Weer ga ik naast Claire op de veranda zitten terwijl we tussen de bomen door naar de zee kijken. 'Wanneer kwomt de blaby Ewmby?' vraagt Claire serieus terwijl ze haar vingertje op haar wangetje legt. 'Over een tijdje Claire, en dan zullen Jezebel en ik heel erg gelukkig zijn,' glimlach ik breed naar haar, wat me een kusje op mijn wang oplevert. 'Jews is oowk lief, jij oowk,' giechelt ze.


    [Wauw, het leek langer te duren dan het was]

    Leah Clearwater

    Ik blijf stil staan zodra Jezebel me in een knuffel trok. Niet echt wetend wat ik moest doen, omhelsde ik haar ook maar. 'Sam bedoeld het goed, ik vat alles erger op' mompelde ik in haar oor. Nogsteeds kromp ik een beetje in elkaar als ik Sam's naam hoorde. Ik wist zeker dat Jezebel het voelde, maar dat maakte niks uit. 'Ehm, gaat het weer een beetje?' vroeg ik nogal ongemakkelijk.

    [ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 22:20 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Jezebel Odys Fray
    Ik dwing mezelf achteruit en wrijf meteen daarna mijn wangen droog. Ik knipper een paar keer en slik vervolgens. ‘Beter, denk ik.’ Ik haal mijn schouders op en haal een hand door mijn lokken waarna er een zucht tussen mijn lippen ontsnapt. ‘Denk je dat het een goed idee is om Sam gewoon in de fik te zetten? Gewoon, omdat dat kan?’ Ik werp Leah een schaapachtige glimlach toe, terwijl ik mijn benen optrek. ‘Ik weet wel dat ik nooit zal veranderen. Niet voor hem, niet voor Embry. Ik ben ik, zo ben ik nu eenmaal opgevoed. Het spijt me dat mensen voor mij moeten sneuvelen maar ik ben niet meer alleen nu. Ik heb een baby'tje dat ook dorst kent. En zo lang als ik leef, zal ik hem ook nooit dwingen op iets anders te gaan leven dan iets dat hem sterk maakt.’ Ik bijt op mijn onderlip en kijk vervolgens naar Leah. ‘Ik weet dat jullie het walgelijk vinden, maar dieren hebben zwak bloed. Het blijft enkele uren als adrenaline shot maar is voor mij niet genoeg om een baby te kunnen dragen. Niet.. pijnloos.’ Vertel ik haar zachtjes, waarna ik opsta. ‘Kom, ik heb Claire iets lekkers belooft en jij ziet eruit als iemand die ook wel iets zoets kan gebruiken.’ Glimlach ik haar toe, waarna ik mijn hand naar haar uitsteek.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Leah Clearwater

    Ik slikte toen ze het over Sam zijn. Snel keek ik weg en nam haar hand aan. Nogsteeds wist ik niet of ik wat moest vertellen. Ik was echt dodelijk toen ik in Jacobs gedachten hoorde dat ie het Bella had verteld. Maar goed, Jacob was soms een enorme eikel. Embry had vaat wel iets gezegt, wat er niet bepaald op leek. 'Ik kan wel een paar muffins op, ja' grinnikte ik. Dit was.. raar. Het was raar dat ik met iemand op kon schieten. Zelfs met Seth ging het niet. We liepen samen aan en glimlachend liep ik mee richting het huisje. 'Hopelijk heeft Claire niet de keuken in de fik gezet' grinnikte ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Jezebel Odys Fray
    ‘Of Embry.’ Vul ik daar met een lichte grinnik aan toe. Ik zie hoe Embry en Claire opdoemen voor het huisje en hoe Claire begint te rennen als ze Leah en mij kan zien. Ik zie toe hoe ze vrolijk rond mijn been blijft plakken en til haar vervolgens op. ‘Waawr waws Jews?’ Ze houdt haar hoofdje schuin terwijl ik haar zachtjes meenam naar het huisje. ‘Even wandelen met Leah.’ Prevel ik zachtjes. ‘En Claire, vertel me alsjeblieft dat de keuken nog heel is.’ Glimlach ik ietwat onzeker wanneer ik de mislukte muffins in Embry's handen kan zien. Claire lacht ondeugend terwijl mijn blik naar Embry glijd. ‘Ik ga het opruimen en dan gaan we samen nieuwe maken. Belooft.’ Ik zet Claire neer en loop vervolgens zwijgend naar de keuken. Het is een slachtveld, maar het opruimen leid me bijzonder goed af van deze hele situatie. Ik draai de over uit en ga vervolgens op zoek naar nieuwe ingrediënten. Wanneer ik zo ver ben, roep ik Claire om het deeg te roeren en vervolgens in de vormpjes te gieten. Het bakken van zulke dingetjes is makkelijk, bekend. Vroeger at ik nooit zo veel menselijk voedsel. In een vampierfamilie was dat gewoon niet.. Nodig. Claire kijkt vrolijk hoe de muffins in de over reizen, terwijl ik plaatsneem op het aanrecht. ‘Hwoe gaawt de bwaby heewten?’ Vraagt Claire vervolgens, wanneer de cakejes haar aandacht hebben verloren. Er vormt zich een glimlach rond mijn lippen wanneer ik neerkijk op haar kleine gestalte. ‘Raphaël.’ Vertel ik haar zachtjes. ‘Japhal?’ Herhaald het meisje moeilijk, waardoor er een zachte lach over mijn lippen rolt. ‘Raph.’ Knik ik haar toe, voor het gemak. ‘Raph.’ Herhaald het meisje, waarna ze vrolijk in haar handjes klapt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Mijn mond opent zich al om te vragen waar Jezebel is geweest en waaron ze zo snel was vertrokken, maar op het moment dat ze zwijgend langs me afloopt op weg naar de keuken blijf ik verward zitten. Even later hoor ik haar stem uit de keuken komen, maar het is Claire die roept en nodig heeft. Voor de rest blijft het stil, er wordt niemand meer geroepen maar de kilte die er hangt rondom het gesprek met Sam is niet weg te zwijgen, hij zal een keer uitgesproken moeten worden.
    'Leah?' vraag ik zo zacht mogelijk, 'heb ik iets verkeerd gedaan?' fluister ik erachteraan terwijl ik mijn hoofd naar haar toedraai en haar hulpeloos aankijk.


    Leah Clearwater

    'Wabedoelje?' vroeg ik aan Embry. Niet meer op Embry lettend liep ik naar de keuken. Ik keek naar Claire en Jezebel. Ik stak mijn handen in de lucht. 'Kijk niet naar mij als het om bakken of koken gaat! Ik ben een ramp' mompelde ik en ik liep naar de woonkamer waar ik op de bank ging liggen. 'Bereid je maar voor, Jezebel. En jij ook, Embry. Ik kom vanaf nu elke dag hier rondhangen. Het spijt me' grinnikte ik, wetend dat ze me kon horen. Ik kwam slaap te kort door de wachtrondes. Gapend viel ik inslaap. Ik kon echt overal slapen, waar dan ook. Mijn grootste hobby, na eten. Een geweldige dag voor mij was slapen, eten, wachtrondes lopen, eten, slapen. Jezebel zou wel raar opkijken als ik op de bank lag te slapen, maar Embry kende me maar al te goed.

    [ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 23:39 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Jezebel Odys Fray
    Tegen de tijd dat de muffins afgekoeld waren, gaf ik Claire de eerste om te proeven. ‘Heewlijk!’ Kirde het meisje terwijl ze gretig van het gebakje at. Ik zette het dienblad met de muffins op tafel en tilde haar vervolgens op. ‘Is Claire niet moe?’ Vraag ik haar zachtjes. Claire giechelt, waardoor ik weet dat het voor haar ook bedtijd moet zijn. Ik trek mijn wenkbrauwen kort op wanneer Leah slapend op de bank ligt, en besluit Claire daarom maar naar boven te brengen, waar wel al enkele meubels staan dankzij Ithurië. Ik leg haar in het bedje en druk een kus op haar voorhoofd. ‘Quil komt straks terug.’ Prevel ik richting het meisje dat gapend onder de dekens kruipt. Ik sluit de deur zacht waarna ik naar de grote slaapkamer loop. Er liggen enkele tassen met kleding, waaruit ik iets om in te slapen pak. Vervolgens laat ik mijn ogen over de foto's glijden. Ik laat mezelf op het bed zakken en neem ze voorzichtig in handen. Op één van de foto's staan mijn echte ouders, en op de andere ben ik een klein meisje dat achter een piano zit. Ithuriël leerde me spelen toen ik acht was en niets te doen had. Ik leg de foto's weg en laat mezelf tussen de dekens zakken.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Na lang nagedacht te hebben over de situatie stond ik uiteindelijk op, ik zou Jezebel gaan vragen hoe het nu verder moest, ik begreep Sam en daardoor moest er een oplossing bedacht worden. Eenmaal binnen keek ik kort naar Leah, die op de bank in slaap was gevallen en een licht glimlachje bij me opleverde. In de keuken frons ik licht mijn wenkbrauwen, Jezebel en Claire waren nergens te bekennen, hun geur vertelde me dat ze boven moesten zijn. Vast aan het tutten om de gedachten van Jezebel te verzetten bedacht ik bij mezelf, zij zal ook wel goed aan het nadenken zijn over een oplossing.
    In de deur van de slaapkamer moet ik echter de deurpost vastgrijpen om niet om te vallen terwijl ik naar adem hap. 'Je gaat slapen? Terwijl we zojuist bijna uit het reservaat zijn gezet? Terwijl ik niet meer weet wat ik moet doen?!' sis ik met een kille stem. Direct draai ik me om en loop met een denderend geluid de trap af, gooi de voordeur open en storm het bos in waar ik direct een verander. Een spoor van gescheurde kleren vanaf de veranda achterlatend.


    Leah Clearwater

    Ik schoot wakker van een deur die openknalde. Toen ik uit het raampje keek, zag ik gescheurde kleren. Tuurlijk, Leah gaat er wel weer achteraan! Mompelend en klagend slenterde ik het bos in en kleedde me uit. Daarna veranderde ik en begon Embry met elk woord uit te schelden. 'Negeer Sam, hij kan jou niet wegsturen. Jij woont hier. En Jezebel gaat ook moeilijk als je een kind krijgt. Hij kan je niet verbieden je kind niet te zien of op te voeden' dacht ik naar Embry. Op dit soort momenten probeerde ik mensen over te halen, omdat ze anders weer een week pissig waren, of aangefikt. 'Wees gewoon rustig en ga erover met Jacob praten ofzo. Weet ik veel wat jongens doen' dacht ik erachterna.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    Negeer Sam, hij kan jou niet wegsturen. Jij woont hier. En Jezebel gaat ook moeilijk als je een kind krijgt. Hij kan je niet verbieden je kind niet te zien of op te voeden. Wees gewoon rustig en ga erover met Jacob praten ofzo. Weet ik veel wat jongens doen.
    Het had niet lang geduurd voordat de stem van Leah door mijn eigen gedachten had geklonken, het deed echter niets aan de woede die ik voelde waardoor ik nog harder begon te rennen, blind alle bomen ontwijkend waardoor ik soms een enorme klap van een tak opving die ik niet had zien aankomen.
    Ik ben het met Sam eens Leah, maar ze probeert niet eens te veranderen... Ik weet niet meer wat ik moet doen oké?! denk ik wild terug terwijl mijn gedachten alle kanten opschieten en geen enkel logisch geheel meer vormen. Het getoeter van auto's gaf aan dat ik zojuist een weg overgeschoten moest zijn en dat mensen me gezien hadden, boeiend, schoot er kort door mijn gedachten heen waarna ik door sprintte alsof mijn leven er vanaf hing.
    Op dat moment schoot het door me heen dat van iedereen, Leah degene was die me probeerde te helpen. [/i]Bedank Lee,[/i] dacht ik snel en gemeend, voordat ik mijn tocht doorzette om zo ver mogelijk te rennen als ik maar kon.

    Quil Ateara
    Met mijn mond maakte ik beweging om de vieze tandartsensmaak eruit te krijgen, gatver wat had ik een hekel aan die vent, terwijl ik de radio van mijn auto wat harder zetten. Plotseling schoot er wat de weg op waardoor ik vol op de rem moest gaan staan en de auto's achter me wild begonnen te toeteren. 'E - Embry? bracht ik geschrokken uit toen ik nog net een stukje van de lichtgrijze wolf door de bomen zag schieten.
    Claire, schoot er meteen door mijn hoofd, waardoor ik het gaspedaal zo ver mogelijk indrukte en richting het nieuwe huisje van Embry en Jezebel scheurde. 'CLAIRE?!' bulderde ik terwijl ik uit mijn auto sprong en de deur bovenop de veranda met een klap opengooide.


    Leah Clearwater

    Ik hoorde Quil naar Claire schreeuwen. Meteen lachte ik hem uit. 'HAHAHAHAHAHAHA, waarom zijn jongens toch zulke sukkels?' hikte ik in mijn hoofd. 'Dag Em' dacht ik nog snel en ik huppelde naar het huisje van Embry en Jezebel. Braaf ging ik zitten en keek met een grote grijns, waarna er een geluidje uit mijn bek kwam dat op een lachje leek. Gniffelend liep ik naar het bos, transformeerde terug, deed weer dezelfde kleren aan en liep terug. 'Wees stil, Claire ligt te slapen. Hoe zou jij het vinden als ik hysterisch gillend bij jou binnen kwam rennen en je lag te slapen?' gniffelde ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."