Harry Edward Styles
Ik grinnik even en knik. 'Inderdaad' zeg ik met een glimlach. 'Maar als ik niks zeg is het ook saai want dan is het nogal stil hé' zeg ik lachend en kijk hem aan. 'Ach, soms maak je me gewoon sprakeloos en ik ben blij dat je dat niet heel erg vindt' zeg ik terwijl ik hem aankijk. 'Maar dat gebeurt toch niet, en anders als we ooit problemen krijgen, lossen we die ook weer op'zeg ik en glimlach. 'Tuurlijk brengen ze een glimlach op mijn gezicht, ik bedoel het wordt wel door de leukste jongen van de hele wereld gezegd, en het is natuurlijk ook gewoon hartstikke lief. ' zeg ik en blijf glimlachen. 'Dat klopt, het is wel erg handig' zeg ik en grijns even. Zo wist ik bijvoorbeeld altijd als er iets was of gewoon af en toe wat die dacht. 'Gelukkig maar, dat was het inderdaad en ik ben echt heel blij ermee' zeg ik en druk een kus op zijn lippen. Mijn glimlach wordt heel breed door zijn woorden en ik ga even rechtop zitten om vervolgens weer zo op hem te gaan liggen zodat ik hem een knuffel kan geven. 'Waarom ben je toch ook zo lief?' vraag ik hem en druk een kus op zijn wang. 'Ik hou echt heel veel van je Louis'zeg ik. Die woorden van hem waren gewoon zo lief, Louis was gewoon lief. Ik druk even een kusje in zijn nek en kijk hem dan aan. 'Ik zou ook niet weten wat ik zonder jou zou moeten, je betekent gewoon alles voor me' zeg ik met een glimlach en een kusje op zijn lippen. Ik glimlach even en knik. 'Ik vindt je rustige en drukke kant beide erg leuk, dus ik vindt het prima'zeg ik met een glimlach. 'Nou, ik zat even te denken dat ik de andere best weinig heb gezien, maar ja ik vermaak me wel met jou hoor'zeg ik en mijn glimlach wordt breder door het kusje wat ik krijg. Ik kijk weer in zijn ogen en streel even met mijn duim over zijn wang en daarna over zijn kaaklijn. 'Wil je wat met ze twee doen?' vraag ik hem. Ik vond het prima om gewoon met ze tweeën te gaan maar misschien wou hij de rest ook vragen.