[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 1 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 12:40 ]

---

Your make-up is terrible

Yuri Leith Bishop

Als ik haar een kus op haar wang wil geven, duwt ze me lichtelijk naar achter terwijl ze al is opgestaan en langs mij heen loopt. Ik volg haar verbaasd met mijn ogen. Ze doet haar amrn over elkaar terwijl ze wat kritisch rondloopt en ik ben blij dat ik heb opgeruimt. Wedden dat ze alles doorzocht heeft? Ze likt over haar mooi, volle lippen. "Ach ja." begint ze, met een duidelijke vreemde toon in haar stem. "Ik weet het inderdaad, de jonge meisjes zijn zo leuk tegenwoordig, hé?" vraagt ze op een neutrale toon aan mij, alsof we helemaal niet getrouwd zijn. Het doet me pijn, waardoor ik alleen maar naar haar kan staren en luisteren, zonder me te bewegen. Mijn armen hangen slap langs mijn lichaam. Haar vingertoppen laat ze over de rand van een kastje glijden, waarna ze zich omdraait, haar armen over elkaar slaat en haar ogen in die van mij boort.
"En hoe ik hier binnen kom?" langzaam laat ze zich tegen het kastje waar ze net overheen gestreelt heeft leunen. "Ik heb aan de vrouw van de balie gevraagd of ze de deur van mijn man open wilde doen, maar er gebeurde iets heels raars..." Ik hoor duidelijk aan haar stem dat ze sarcastisch en wantrouwend is, met haar ogen in die van mij geboord. Ik kijk levenloos terug naar haar, terwijl mijn hart luid klopt. "Ze zei namelijk dat je geen vrouw had. Wat ik heel raar vind, want anders zou ik hier niet eens staan." Ze likt kort over haar tanden en trekt haar lippen in een afkeurende streep. "Maar je vind het vast niet erg dat elke werknemer het nu tenminste wel weet. Toch, liefje?" eindigt ze, met een druipend sarcasme.
Ik kan eerst alleen maar triest knikken, terwijl ik mezelf en de nodige woorden bij elkaar probeer te sprokkelen. Ik voel me net de jongen die door zijn moeder uitgefoeterd word en een standje krijgt om iets wat ik heb gedaan. Ze heeft gelijk, maar ik moet er het beste van zien te maken. "Je hebt gelijk, ik doe alsof ik niet getrouwt ben en laat mijn ring achter." biecht ik op, terwijl ik aarzelend een stap haar richting in doe en dan uiteindelijk blijf staan. Ik sla mijn ogen beschaamd neer terwijl ik mijn smoesje door mijn gedachten blijf halen om het geloofwaardig te laten klinken tegenover Ashley.
"Maar, het is allemaal voor mijn werk. Ik neem de mooie dochters of kennissen van mijn bazen of klanten uit eten. Verder gebeurd er niets, gewoon een kleine flirt, misschien nog een wijntje en daarna een fatsoenlijk afscheid." vertel ik haar op een smekende toon, omdat ik zo graag wil dat ze me gelooft. "Jij bent nog altijd de enige vrouw in mijn leven, Ashley. De enige van wie ik hou, die ik wil aanraken, naar wie ik smacht. Ik ben zo blij als ik thuis ben en gewoon weer mezelf kan zijn bij jou. Jij bent mijn grootste zwak..." fluister ik en kijk haar met betraande ogen aan. Tranen van het enorme schuldgevoel dat mij overvalt en omdat ik zo bang ben om haar kwijt te raken.

---

Your make-up is terrible

Ashley Jasmine Moore.
Tijdens mijn woorden was hij stil, zorgwekkend stil en bewoog hij niet. Het leek wel alsof hij kort tijden mijn woorden verstijfde. Zijn armen hingen slap langs zijn lichaam. Levenloos keek hij terug in mijn donkere poelen, die nu nog wantrouwend, maar hard staan. Eerst kon hij enkel triest knikken, terwijl ik af wachtte wat hij te zeggen had. Ik was er nieuwsgierig naar, wilde zijn excuus wel horen, al kon hij beter eerlijk tegen mij zijn. Als hij ook maar doorhad dat hij tegen mijn loog, was het snel voorbij. Er was echter één probleem, ik moest hem niet in zijn ogen kijken, die deden het altijd. Ik kon niet tegen zijn ogen, de blik die erin lag, alsof ik daardoor onze verbintenis zag. Dan zou ik hem van alles kunnen vergeven en in de bui die ik nu was, was ik alles behalve vergevensgezind, dit zou ik mezelf niet vergeven.
      “Je hebt gelijk, ik doe alsof ik niet getrouwd ben en laat mijn ring achter.” Biecht hij op, terwijl hij aarzelend een stap in mijn richting doet en dan toch blijft staan. Net goed, ik denk niet dat ik mezelf zou kunnen inhouden als hij dichterbij zou komen. Nu vond ik het al moeilijk wanneer ik recht in zijn ogen keek, iets wat hij wist en kon gebruiken. Hopelijk voor hem zou hij dit niet doen, want dat zou erg laag zijn. Ik wil gewoon de waarheid van hem horen en zijn blik kunnen weerstaan. Gelukkig slaat hij zijn ogen beschaamd neer, waardoor ik mijn act feilloos door kan laten gaan. “Maar, het is allemaal voor mijn werk. Ik neem de mooie dochters of kennissen van mijn bazen of klanten uit eten. Verder gebeurd er niets, gewoon een kleine flirt, misschien nog een wijntje en daarna een fatsoenlijk afscheid.” Vertelt hij mij op een smekende toon, maar mijn blik was enkel nog harder geworden. Ik wilde hem zo graag geloven, maar mijn intuïtie sprak het tegen. Het wilde dat ik nog bij mijn eigen standpunt bleef, aangezien ik hem eerder wantrouwde.
      “Jij bent nog altijd de enige vrouw in mijn leven, Ashley. De enige van wie ik hou, die ik wil aanraken, naar wie ik smacht. Ik ben zo blij als ik thuis ben en gewoon weer mezelf kan zijn bij jou. Jij bent mijn grootste zwak…” fluistert hij en wanneer hij me op een gegeven moment met betraande ogen aankijkt, voel ik een gedeelte van me dat hem zo sterk wil omhelzen. Ik wil het vergeten, doen alsof dit nooit gebeurd is en zijn aanrakingen voelen.
      Val niet gelijk voor zijn ogen of leuke, zoete woorden Ash. Niet doen, anders zal het je neerval worden, sprak ik tegen mezelf, terwijl ik mijn blik afwendde. Een klein deel ging weg, maar nog steeds voelde ik het en hard beet ik op mijn volle onderlip om te tanden knarsen. Wat moet ik nou geloven? Wat moet ik doen? Denk na, Ashley… Mijn ogen sloot ik hierbij voor enkele seconden, terwijl mijn gezicht richting de grond ging. De woorden van Katelynn kwamen boven drijven: ‘Goed, ik zal het u vertellen. Ik vind uw man raar, omdat ik hem weinig buiten het hotel zie en als hij dan al eens weg gaat is het ’s avonds, waarna hij ’s nachts terugkomt met jonge meisjes.’ Mijn ogen schoten open bij deze woorden terwijl mijn blik gelijk weer verhardde en ik naar hem opkeek.
      “Waag het eens om tegen me te liegen, Yuri Leith Bishop.” Al zijn namen zei ik, zodat hij kon weten dat ik het meende en geen grapje erover maakte. “Je weet dat ik liegen haat, als je ook maar één keer verder betrap op een leugen is het klaar,” De uitstraling van mijn gezicht was kil en kwaad terwijl ik naar hem toe liep, maar nog steeds op gepaste afstand bleef staan. “Vertel me nu, zijn er jonge meisjes hier geweest, in je slaapkamer?” Ik duldde niets anders dan de waarheid en hoewel ik me afvroeg of hij nu eerlijk zou zijn, bleef mijn gezicht nog steeds kil.

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 22:50 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Effie Atkins

Langzaam rookte ik mijn sigaret op. Zo snel vond ik geen prullenbak en op de grond gooien vond ik zonde. Ik stond op, met mijn nog iets wat wankelige benen en liep naar de rand van het dak toe. Het laatste beetje rookte ik nog op terwijl ik mijn ogen gesloten hield en genoot van de wind die ik door mijn haren heen voelde. Het was eerlijk en verfrissend. Alleen voor deze plek zou ik hier al langer willen blijven. Mijn ogen opende ik en gooide het sigaret van het dak af. Met mijn beide handen leunde ik tegen het hek aan en begon spontaan te lachen. Al dit.. Waanzin! Misschien was ik dan niet één van de normaalste personen, maar ach. Normaal zijn is ook maar saai. Ik liep terug naar het kussen en merkte dat ik mijn benen al weer wat terug begon te krijgen, maar het was nog niet goed genoeg. Mijn benen mochten zo niet zijn na een kus met een jongen. Al kon ik hem niet echt meer een jongen noemen. Hij zag er veel ouder uit dan mij, zeker al ruim boven de twintig! Toch kuste hij mij schaamteloos. Ik schudde mijn hoofd en begon weer te lachen. Ik nam plaatst op het kussen en trok mijn schoenen uit, gevolgd door mijn sokken. Aangezien ik onder mijn te grote shirt een legging had aangedaan en geen panty of zo. Ik ging weer staan en deed alsof ik een ballerina was. Vroeger ooit paar maandjes op gezeten. Ik wou het. Ik vond die meisjes zo sierlijk, ik wou toen ook sierlijk zijn en als ik eenmaal iets in mijn hoofd had.. Misschien was ik ook wel een beetje verwend, soms kan ik wel wachten op iets. Alleen dingen die makkelijk te krijgen zijn wou ik ook gelijk, waarom daarop wachten? Ik lachte weer eens en ging verder met wat simpele pasjes. Al gauw stopte ik en ging ik naar het hek toe waar ik weer ging genieten van het uitzicht.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

MissLexi schreef:
Fiona Winter
"Aangenaam." Zeg ik met een glimlach en neem de uitgestoken hand aan. Een beetje formeel misschien, maar hé, wat maakt het ook uit. "Als je niet wilt praten, zeg het me dan maar metten." Dan zou ze gaan, want er was echt bijna geen leven hier. Hopelijk zou dit niet de hele tijd van haar verblijf zo zijn. Het was vandaag haar verjaardag, dus deze dag moest gewoon leuk eindigen, en het was een cadeau. Als ze haar niet zou amuseren, dan was het in haar ogen gewoon een verspilling van geld. "Ik wil gewoon iets maken van vandaag. Ik ben jarig." Ze grijnsde."Daarom." Ze dronk haar drankje leeg. Anders wou ze ook fun hebben. Stilzitten en lezen was niet echt iets voor haar.

Anna Bailey Miller
"Aangenaam" zegt ze met een glimlach en ze neemt mijn uitgestoken hand uit. "Als je niet wilt praten, zeg het me dan maar meteen." vervolgt ze dan, waardoor ik het idee heb dat ze eigenlijk niet wil praten en alleen maar uit beleefdheid gedag zei. Nu was hier ook niet echt gezellig en ze vroeg net waar ze heen kon dus misschien wilde ze wel zo snel mogelijk weg. "Ik wil gewoon iets maken van vandaag. Ik ben jarig" zegt ze met een grijns. "Daarom" zegt ze er nog achteraan en ze drinkt haar drankje leeg.

"Gefeliciteerd" zeg ik dan met een glimlach. "En ik wil best praten, ik ben hier voor gezelligheid, niet om mezelf vol te zuipen met alcohol" zeg ik dan met een lachje. Zo oud ziet ze er nog niet uit, wat zou je zijn geworden? 19/20, zoiets denk ik. "Ga je nog uit vanavond? Of blijf je hier de hele avond zitten" zeg ik dan op zo'n manier waaruit duidelijk wordt dat het hier best saai is voor een verjaardag en zeker voor zo'n jong iemand. Als ik jarig ben ga ik meestal de stad in met een paar vrienden en bouw daar een feestje, of ik huur iets af en nodig daar mijn vrienden uit zodat we een leuke en gezellige avond hebben. "Als ik je ophoud moet je het zeggen hoor, ik snap het als je liever de stad in gaat en gaat stappen" en ik glimlach even.

Yuri Leith Bishop

Ik kan er niet tegen hoe haar blik alleen maar harder word als ik praat, ze lijkt het toch niet te geloven. Uiteindelijk wend ze haar blik af en ik weet wel waarom. Ik begin haar over te halen, dan kan ze niet meer tegen mijn blik. Ze bijt op haar volle onderlip en ik hoor haar tanden knarsen. Ze sluit haar ogen voor enkele seconden terwijl ze haar gezicht naar de grond richt. Zenuwachtig wacht ik af op haar reactie, maar ik weet dat het goed fout zit als haar ogen open schieten en haar blik gelijk weer verhard als ze naar mij op kijkt. Nu bijt ik op mijn zachte lip, die nog een beetje naar Effie smaakt. Ik lik kort langs mijn lippen en probeer haar dan weer te vergeten.
"Waag het eens om tegen me te liegen, Yuri Leith Bishop." Zodra ze mijn namen noemt, kijk ik haar beschaamd aan. Als ze er ooit achter komt... Ze zal me waarschijnlijk levend opvreten. "Je weet dat ik liegen haat, als je ook maar één keer verder betrap op een leugen is het klaar." Haar woorden raken me nog veel erger dan haar kille en kwade gezicht. Ze loopt op me af, maar blijft op een gepaste afstand staan. "Vertel me nu, zijn er jonge meisjes hier geweest, in je slaapkamer?" Ik blijf haar recht aankijken, maar van mijn gezicht is duidelijk af te lezen hoe slecht ik me nu voel. Ik kan elk moment instorten, terwijl zij degene is die zou moeten instorten.
"Ja." biecht ik zacht op. Ik blijf haar nog altijd recht aankijken en slik eens. "Meerdere keren... Maar nooit iets bijzonders, alleen om iets te drinken. Er is verder niets gebeurd, echt niet." Mijn stem klinkt schor als ik die woorden uitspreek. "Er was alleen één keer... We hadden iets teveel wijn op en ik weet niet meer wat er gebeurd was. Ik werd 's morgens wakker en vond een briefje dat ze het erg leuk had gehad vannacht, maar zelf was ze vertrokken." Hier op schieten mijn ogen van haar weg en besef ik wat ik eigenlijk gedaan heb. Dat was waar alles mee begonnen was, de aller eerste keer dat zoiets gebeurd was. Het ging steeds makkelijker en ik hield er nooit een schuld gevoel aan over. Toch hebben Ash en ik altijd een geweldig seksleven gehad en heb ik nog nooit zoveel van iemand gehouden.
Ik zink op mijn knieën voor haar neer, mijn ogen neergeslagen. "Het spijt me zo Ashley, je weet niet half hoe schuldig ik me er elke dag over voel. Het blijft maar door mijn hoofd malen, vooral omdat ik niet weet wat er gebeurd is. Ik zocht alleen een gesprekspartner, meer niet. Het was nooit mijn bedoeling geweest. Alsjeblieft, geloof me." smeek ik haar en ik kijk met mijn betraande ogen op naar haar. "Ik ben zo bang." fluister ik schor en gebroken naar haar. Ik blijf haar aankijken, hopend dat mijn blik haar genoeg doet om mij volledig te geloven en me te vergeven.

---

Your make-up is terrible

[Ahhwww]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Fiona Winter
"Dank je." Ik glimlachte. Het was, buiten mijn ouders, de eerste die me feliciteerde. Al moet ik toegeven dat ik noch mijn gsm noch mijn Facebook gecheckt heb. Ik haalde meteen mijn gsm bezig, legde hem op en wachtte af. "Sorry, maar ik denk dat ik een stortvloed aan berichtjes ga krijgen en ik wil het zo snel mogelijk afgehandeld krijgen." Ik keek op, fronste op een plagerige manier. "Ah, echt niet?" Maar lachte toen. "Nee, serieus. Ik ben ook niet van plan om me nu zat te zuipen..of vanavond, maar ik ben er nog maar net dus." Ik knikte toen. "Ik was van plan een stapje in de wereld te zetten. Je mag gerust meegaan,hoor, tenzij je dat vreemd vindt. Tenslotte kennen wij elkaar niet." Voor hetzelfde geld was ze wel een moordenaar! Oké, niet echt aardig, die gedachte en vast enorm overdreven, maar alles in zeker zin. "Maar misschien nog even wachten. Momenteel gebeurd er toch niet zo veel in de meeste clubs."

[Hoe laat is het ongeveer? ]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

[Geeeeeen idee, ergens in de middag of zo? En oh, Syll. Ik schrijf straks, als ik klaar ben met deze les, een post voor je.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Ashley Jasmine Moore.
      Nu bijt hij op zijn zachte lip, waar ik kort naar keek voordat ik mijn blik moest lis scheuren van hoe hij nu langs zijn lippen likt. Kort slaat mijn hart over, dan herinnering ik me mijn 'missie' weer, en dat is niet om me in zijn armen te storten. Beschaamd keek hij mij aan wanneer ik al zijn namen voluit noemde. Hopelijk zouden mijn woorden hem er ook van weerhouden te liegen. Ik haat het als mensen dat tegen me doen, vooral Yuri. Wat is vertrouwen zonder eerlijkheid? Ik wil liever de pijnlijke waarheid dan een mooie leugen.
      Hij blijft mij recht aankijken, echter kan ik duidelijk van zijn gezicht af lezen hoe slecht hij zich voelt. Ik weet niet of ik hier blij mee moet zijn of niet, het liefste wil ik zijn armen gewoon om me heen hebben. Niet dat het nu kan, ik moet stand houden. "Ja." biecht hij dan zacht op, wat precies voor mij het moment is om mijn handen in de lucht te gooien en vervolgens half te draaien, zodat ik hem niet aan hoef te kijken. Ook al bleef hij mij eerst wel recht aankijken, ik hoorde hem slikken voordat hij verder ging. "Meerdere keren... Maar nooit iets bijzonders, alleen om iets te drinken. Er is verder niets gebeurd, echt niet."
      Yuri zijn stem klinkt schor als hij die woorden uitspreekt. Afwachtend en peilend nam ik hem in me op, waarna ik hem weer aankeek en mijn armen over elkaar deed. "Er was alleen één keer… We hadden iets teveel wijn op en ik weet niet meer wat er gebeurd was. Ik werd 's morgens wakker en vond een briefje dat ze het erg leuk had gehad vannacht, maar zelf was ze vertrokken." Zijn ogen schieten van me weg, terwijl ik een brok in mijn keel krijg. Ben ik niet goed genoeg voor hem? Moet ik veranderen? Wat is er fout gegaan? "Weet je het zeker dat het maar een enkele keer is?" vroeg ik hem, een brok in mijn keel. Ik vroeg het omdat ik zeker wilde weten, niet omdat ik het zeker wist. Nu wist ik niets zeker. Ik wilde alleen kijken of hij misschien nu anders zou antwoorden of kijken. Net op het punt dat ik tranen op voelde komen, zinkt Yuri op zijn knieën voor me neer, zijn ogen neergeslagen.
      "Het spijt me zo Ashley, je weet niet half hoe schuldig ik me er elke dag over voel. Het blijft maar door mijn hoofd malen, vooral omdat ik niet weet wat er gebeurd is. Ik zocht alleen een gesprekspartner, meer niet. Het was nooit mijn bedoeling geweest. Alsjeblieft, geloof me." smeekt hij mij en hij kijkt me met betraande ogen aan, welke een steek door me heen laten gaan. Ik voelde het weer gebeuren en het was heviger dan de vorige keren. Toch ging ik er niet direct op in, nieuwsgierig naar wat hij nog meer had te zeggen. Niet dat ik nu al een vraag of antwoord wist erop wist.
      "Ik ben zo bang." fluistert hij schor en gebroken naar mij. Zijn blik brak geen enkele seconde die van mij, waardoor ik hem zwijgzaam aan bleef kijken. Terwijl ik probeerde te ontdekken of hij de waarheid sprak tegelijkertijd wanneer ik hem bekijk, merk ik dat ik alweer in zijn blik wordt gezogen. Voor doodse, ellenlange seconden kijk ik hem alleen aan, waarna ook ik op mijn knieën zakte, mijn handen op mijn schoot. "Yuri…" fluisterde ik zacht, alsof mijn stem langzaam maar zeker werd afgepakt. Mijn handen liet ik langs zijn gezicht strelen terwijl ik wat dichterbij kwam en hem heel voorzichtig, alsof één van ons beiden zou breken, een kus op zijn lippen drukte. Ik keek hem nog steeds aan, voelde hoe er bij mij tranen kwamen, maar ik die telkens wegdrukte. Ik wilde zijn aanrakingen voelen, maar dat moest ik mezelf niet aan doen.. Dus verbrak ik onze kus weer en dit keer keek ik hem gebroken aan. "I-ik weet niet of ik je kan geloven.." fluisterde ik zacht en tegelijkertijd dat ik op stond, begon ik zacht te huilen. Ik draaide me om richting de deur, deed aanstalten om weg te gaan. "Misschien is het beter als we elkaar voor een tijdje niet zien.. Ik wil nadenken," zei ik hem, met een bleek gezicht en donkere, verdrietige poelen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 12:13 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Effie Atkins

Mijn ogen had ik gesloten en genoot van de wind die ik weer door mijn haren voelde. Ik maakte mijzelf los van het hek en nam kleine pasjes ervandaan. Mijn ogen opende ik en maakte weer wat kleine, simpele ballet pasjes. Ik maakte ze steeds sneller, waardoor ze er minder elegant uitzagen maar ergens nog wel sierlijk. Ik gleed uit en viel boven op mijn kont. Het deed best wel zeer, maar in plaats van de huilen erom begon ik opeens hard te lachen. Ik ging weer staan en wreef even over mijn kont heen, terwijl ik weer naar het kussen toe liep en daar plaats nam. Ik lachte nog en keek omhoog naar de wolken. Zacht lachte ik. Ik keek omlaag en haalde mijn shirt een stuk omhoog zodat ik naar mijn piercings kon kijken. Het zag er best wel vaag uit, maar ik had er geen spijt van dat ik ze heb gezet. Sterker nog, als ze ooit er uit groeien of wat dan ook zou ik zo in staat zijn om ze er weer in te zetten. Ik draaide aan elk balletje en moest daarom weer lachen. Mijn shirt deed ik daarna weer omlaag en begon mijn schoenen weer aan te trekken. Zo leek ik toch nog wat groter. Niet dat ik echt klein was, rond de 1.70m? Ik had werkelijk geen flauw idee. Nadat ik klaar was met mijn schoenen viste ik een sigaret uit mijn schoenen en stak die aan. Ik ging staan, liep naar het hek toe en nam een trekje.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Katelynn Serenity White

"Miss Katelynn, dank u voor alles." zei ze op een nette zakelijke toon. Ik keek haar aan en knikte vriendelijk. "Het zou leuk zijn als we elkaar later weer zagen." vervolgde ze toen op een stuk zachtere toon. Ze glimlachte charmant, waarna ze zich omdraaide en verdween. Als ze was gebleven had ze gezien dat ik breed glimlachte en mijn wangen weer iets roder werden.
Ik liep naar de lift en besloot maar op het dak te gaan roken. Eenmaal boven zag ik dat er nog iemand was en ik glimlachte naar haar. Ze had lang lichtpaars haar, dat aan de onderkant meer rose/blond-achtig was. Het stond haar wel geweldig. Ze had al een sigaret op gestoken dus ik kwam bij haar staan en stak er ook eentje op. "Mooi uitzicht hé?" vroeg ik toen maar om een gesprek te starten. Ik had wel zin om me eventjes op iets anders te concentreren.

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 12:23 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Effie Atkins

Wolken, gebouwen... Ik was benieuwd hoe dit alles eruit zou zien als het nacht was. Een glimlach sierde mijn gezicht toen ik er aan dacht.
'Mooi uitzicht hé?' hoorde ik naast mij opeens iemand vragen. Ligt geschrokken draaide ik mij om naar het persoon. Ik begon te lachen en knikte daarna vrijwel gelijk. Ze was kleiner dan mij, maar dat kon waarschijnlijk komen door mijn hakken. Volgens mij zou er daarna niet echt veel verschil tussen ons zitten. Ze zag er leuk uit, dat moest ik bekennen. Ik glimlachte vriendelijk naar haar en draaide mijzelf weer om naar het prachtige uitzicht.
'Ik was hier net aangekomen of ik werd hier heen gebracht,' zei ik met een lach. 'Het was geweldig. Hij is er alleen al vandoor voor een afspraak. Volgens mij met een collega, het klonk namelijk belangrijk. Maar ja, ik ben hier nog niet weggeweest.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Katelynn Serenity White

Ze draaide zich geschrokken om, waarna ze begon te lachen en instemmend knikte. Ze glimlachte vriendelijk naar me en draaide zich weer om, om naar het prachtige uitzicht te kijken. "Ik was hier net aangekomen of ik werd hier heen gebracht." zei ze met een lach, "Het was geweldig. Hij is er alleen al vandoor voor een afspraak. Volgens mij met een collega, het klonk namelijk belangrijk. Maar ja, ik ben hier nog niet weggeweest." Ik knikte en glimlachte. "Ja het uitzicht is echt geweldig, daarom vind ik het ook helemaal niet erg om hier te werken en te wonen." Ik draaide me om, zodat ik met mijn zij tegen de rand aanstond en goed naar het meisje kon kijken. "Wie was het dan?" vroeg ik nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 12:39 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Zo, heb de begin post eventjes aangepast. Nu klopt het weer. Soubi stond er niet eens op, terwijl ze toch actief mee doet xd]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Effie Atkins

'Ja het uitzicht is echt geweldig, daarom vind ik het ook helemaal niet erg om hier te werken en te wonen,' zei ze en ik keek haar vragend aan. Werkte ze hier? Ja, anders zij ze dat toch niet? Ze draaide zich om, zodat ze met haar zij tegen de rand aan stond en mij aankeek. 'Wie was het dan?' vroeg ze nieuwsgierig. Ik begon enthousiast te worden over het moment van zo net.
'Yuri,' zei ik met een brede glimlach. 'Hij bezorgde mij spaghetti benen, weet je hoe raar dat was?!' vroeg ik lachend. Ik ging ietsje dichter bij het vreemde meisje staan en sloeg mijn arm stevig om haar middel. 'Zo hield hij mij vast en zorgde ervoor dat ik niet viel. Met zijn andere hand ging hij over mijn rug, kijk zo,' zei ik en ik deed met mijn hand de beweging over haar rug hoe Yuri het bij mij deed en legde mijn hand neer in haar nek. 'Ik smolt gewoon! en hij kuste mij! Dat zal ik maar niet voor ga doen,' zei ik lachend en haalde mijn beide armen om haar vandaan. 'Als laatste bracht hij mij naar een kussen, omdat ik niet kon staan en hij weg moest.'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you