[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 1 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 12:40 ]

---

Your make-up is terrible

[Finn was toch bij Andrew op zijn kamer?]

Effie Atkins

Ik voelde hoe zijn mondhoeken lichtelijk omhoog krulden. Zijn hand voelde ik door mijn haren en vervolgens voelde ik het gestreel over mijn rug naar beneden, waar hij mij goed vasthield met zijn beide armen. De kus werd iets heftiger, passioneler en het zorgde er voor dat ik helemaal niet meer in staat was om te staan. Het duurde maar heel eventjes voordat ik dan mee ging in zijn kus. Nog heel even bleef hij doorgaan voordat hij de kus verbrak en mij aankeek met een glimlach. Zijn blij stond charmant en ik voelde mijn wangen langzaamaan weer rood worden.
'Ik moet helaas zo meteen weer naar beneden,' zei hij op een zachte toon tegen mij. 'Hoe lang blijf je nog? Ik zou je graag nog een keer willen zien,' zei hij tegen mij en streelde met zijn ene hand over mijn wang heen. Ik sloot mijn ogen even en legde mijn gezicht wat meer in zijn hand.
'Ik weet het niet,' fluisterde ik zacht. 'Ik weet niet eens of ik over een uur er nog ben. Ik denk daar niet over na.' Ik opende mijn ogen weer en keek hem bewonderend aan. Ik ging iets omhoog, iets wankelig maar het wou. Een klein verlegen kusje drukte ik op zijn wang en keek hem vervolgens met rood geworden wangen aan. 'Voordat je gaat..' begon ik zachtjes. 'Kan je me naar een kussen toe brengen, zodat ik kan zitten?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aubree Aleah Rodriguez.

De taxi stopte voor een hotel. Nuja, een hotel ?
Volgens mij was het- hét hotel van LA. Of toch 1 er van.
Zo luxueus leefde zelf ik niet thuis. Eigendunk ?
Nee, totaal niet. Gewoon rijke ouders. Diezelfde ouders die me hadden gedumpt om een jaar op zakenreis te gaan naar China.
Bah.
Ik deed de deur van de taxi open en wachtte bij de koffer waar de taxichauffeur, die trouwens jong en knap was, alles geduldig uitlaadde.
Ik gaf hem het geld, schonk hem een glimlachje en nam de koffers op.
Het waren er 3.
Ik ging hier een jaar blijven en ik wou er niet uitzien als een zwerver, dan versta je me wel.
Ik had 1 van de grootste kamers hier.
Ik zweer het, mijn ouders hadden alles geboekt en geregeld, ik moest enkel hiernaartoe komen.
Ik liep naar de incheckbalie en haalde mijn portemonnee boven.
Geen idee of ik die ging nodig hebben, maar dan moest ik er niet meer naar zoeken.
"Aubree Aleah Rodriguez, mijn ouders hebben een kamer geboekt voor een jaar" probeerde ik niet te verlegen te zeggen.
Ik was verlegen over mezelf, over de dingen die ik deed, en zeggen dat je hier eventjes voor een jaar een suite kwam in beslag nemen was niet echt iets wat ik graag deed.
Ze gaf me de sleutel nadat ze me een glimlach had geschonken, maar iets vragen over het nemen van de suite voor 1 jaar deed ze niet.
Ik schonk haar een glimlach terug en ging opzoek naar mijn kamer zonder al te veel mensen omver te lopen.
Toen ik bij 1 van de bovenste verdiepingen uitkwam om mijn kamer binnen te lopen voelde ik een glimlachje groeien om mijn lippen.
Misschien ging dit zo erg nog niet zijn.

Nadat ik alles had uitgepakt zodat ik vanavond alles makkelijk kon vinden en mezelf al wat opgefrist te hebben, liep ik terug naar de liften om naar de bar te gaan.
Ik moest ergens beginnen met mensen ontmoeten.
Toen ik eenmaal was aangekomen op de juiste verdieping, liep ik zo normaal mogelijk naar binnen en ging aan de bar zitten.
Ik nam een kaart vast en keek naar de soorten cocktails die ze hadden.

[Wil iemand haar meeten ?]

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:20 ]

[Ik maak nog een jongen die kan ze dan meeten ]

[Dit was er niet toen ik begon te Rpg'en. En dat was er misschien beter geweest, dan had ik niet heel de Rpg-beschaving vernield met mijn personages en reactie. ]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Austin Joshua Gray.

Voor de zoveelste keer vandaag stak ik mijn iPhone weer weg in mijn broekzak.
Mensen vonden het blijkbaar moeilijk te begrijpen dat ik en Celeste uit elkaar waren.
Ze zeiden dat het was omdat ik op jongens viel.
Ze hebben gelijk. Ik viel op jongens, maar ook op meisjes. Was dat dan zo verkeerd ?
Het kon me allemaal niet meer schelen. Mensen moesten zich niet bemoeien met mijn leven, op wie ik verliefd werd en op wie niet, wat ik deed en wat ik niet deed.
Mijn leven, mijn keuze's.
Ik zette mijn zonnebril op en liep naar buiten.
Waarom zou ik binnen zitten als het buiten geweldig weer is ?
Ik was hier voor vakantie, om mensen te vergeten en om dingen even op een rijtje te zetten, maar het was en bleef een vakantie.
Met een zachte zucht liet ik me neervallen op een stoel en bestelde wat te drinken.

[Ik ga nu even vlug eten, daarna heb ik alle tijd]

Yuri Leith Bishop

Haar wangen zijn rood, ze sluit haar ogen even en legt haar gezicht wat meer tegen mijn hand an. "Ik weet het niet." fluistert ze zacht. "Ik weet niet eens of ik over er nog ben. Ik denk daar niet over na." Ze opent haar ogen en ik zie een bewonderende blik in haar ogen. Ik kijk iets teleurgesteld terug, omdat ik niet wil dat ze al terug gaat. Ze komt iets wankelig omhoog en drukt een klein, verlegen kusje op mijn wang, waarna ze me met rood geworden wangen aan kijkt.
"Voordat je gaat..." begint ze zacht. "Kan je me naar een kussen toe brengen, zodat ik kan zitten?" Ik glimlach lichtjes naar haar, door haar kleine kusje en om haar woorden. "Ik kan je ook gewoon naar je kamer brengen, tenzij je hier wilt blijven natuurlijk." zeg ik tegen haar. "Ik zou het trouwens erg jammer vinden, mocht je echt zo snel weggaan. Nu heb ik als nog amper de kans gekregen om je te leren kennen." Ik spreek met een zachte, mannelijk stem, waar in duidelijk de teleurstelling doorklinkt. Ik kijk haar aan met mijn lichte ogen terwijl ik wacht op haar antwoord.

---

Your make-up is terrible

Effie Atkins

Lichtjes glimlachte hij naar mij en mijn aandacht bleef daarop gefocust.
'Ik kan je ook gewoon naar je kamer brengen, tenzij je hier wilt blijven natuurlijk,' zei hij tegen mij. 'Ik zou het trouwens erg jammer vinden, mocht je echt zo snel weggaan. Nu heb ik als ngo amper de kans gekregen om je te leren kennen.' Hij sprak met een zachte, mannelijke stem, waarin de teleurstelling doorklonk. Hij keek mij aan met zijn lichte ogen en het zorgde er voor dat ik gewoon haast wegsmolt in zijn armen. De bewonderde blik in mijn ogen was er nog steeds en was nu alleen maar groter geworden.
'Doe niet zo leuk,' fluisterde ik zachtjes. Ik reikte mijn hand voorzichtig naar zijn gezicht en liet zacht mijn vingers over zijn wang gaan. 'Misschien dat ik de nacht hier dan wel doorbreng,' begon ik zachtjes. 'En het is trouwens lief dat je mij naar mijn kamer wilt brengen, maar ik wil nog graag even hier blijven.' Ik maakte mij een beetje los in zijn armen en draaide mijzelf om zodat ik een beetje om mij heen kon kijken. 'Alles hier is gewoon zo mooi.' Ik leunde iets naar achteren zodat ik tegen hem aan stond. Al gauw draaide ik mijzelf weer om en keek ik hem vragend aan. 'Maar wil je dat dan? Mij naar een kussen brengen?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason Fell
Op korte tijd zaten er wat meer mensen aan de bar en ook zijn collega moest in actie zitten. Ik ging eerst naar een jongen, maakte zijn drankje en zette het neer en dan ging ik naar een meisje dat er net was komen zitten. "Als je niet weet wat te bestellen, kan ik je altijd wat aanraden." Hij glimlachte vriendelijk en wachtte af. Sommigen hielden hier niet van, maar tja, je kon niet voor iedereen goed doen en hij hielp nu eenmaal graag. Tot nu toe hadden er nog niet veel mensen tegen hem gepraat, spijtig, maar tja, soms had je van die dagen.


[@N4I5 Mason heeft het tegen jouw rol voor de duidelijkheid. Iemand uitgaan met Fiona?]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Luke Alexander Sykse

Nadat ik ingechecked heb loop ik met mijn camera naar de bar.
Even iets drinken voor ik naar buiten ga. Ik ga aan een van de barkrukken
zitten en bestel een biertje.

Aubree Aleah Rodriguez.

"Als je niet weet wat te bestellen, kan ik je altijd wat aanraden" hoorde ik een mannelijke stem zeggen.
Ik keek opzij van mijn kaart en draaide mezelf naar hem toe.
Voorzichtig legde ik de kaart terug op zijn plaats en zette mijn ellebogen op de bar waardoor ik mijn hoofd op mijn handen kon laten steunen.
"Zolang je me niets geeft waardoor ik morgen met een kater opsta, mag je me best iets aanbieden" zei ik terug.
Ik gaf hem een kleine glimlachje en legde toen mijn armen over de balie heen, waardoor ik weer gewoon recht zat.

Mason Fell
Ik ging naar een jongen die aan de bar was komen zitten, luisterde naar wat hij bestelde en volgens de kunst van het bier inschenken zette ik voor zijn neus de perfecte, of het kwam toch in de buurt, pint neer. "Here you go." zei ik en keek toen richting het meisjes. Ik wachtte een reactie, dat deed je vaak aan de bar, nou eigenlijk altijd. Ik pakte afwachtend een glas beet en begon het te drogen, nadien pakte ik een ander. Er waren nog glazen over, maar het zou erg dwaas staan als we ons zouden misrekenen en in ijltempo een glas zouden moesten wassen en afdrogen. Ik keek naar het meisje en schudde mijn hoofd. "Zo ben ik niet. Je kunt de cocktail van de dag nemen, wat tegelijkertijd een cocktail van het hotel is. Zo veel alcohol zit er niet, al moet ik je waarschuwen, het kan sneller binnen gaan dan je verwacht."

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 19:34 ]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Aubree Aleah Rodriguez.

Ik lachte en knikte toen.
"Is goed, doe die maar".
Ik keek naar hoe hij de cocktail maakte en keek af en toe, vanuit mijn ooghoeken, naar de jongen naast me.
Hij had een camera in zijn handen. Niet zo'n gewone die je altijd meenam op vakantie, maar een professionele.
Of het een hobby was die vrij serieus was voor hem was, wist ik niet, want het kon ook zijn dat het zijn job was.
Ik had mensen altijd al bewonderd die foto's konden maken. Maar écht mooie foto's.
Zelf kon ik dat langs geen kanten. Het enige waar ik goed in was -was lenig zijn, maar iedereen wist dat je daar ging job uit wist te krijgen.
Ik nam dit jaar een soort van Gapyear. Simpel gezegd een jaar waar ik vakantie nam en uitzocht wat ik ging doen.
Niet dat ik anders kon, want zonder ouders naar de universiteit gaan was niet makkelijk. Iemand moest me sponseren.

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 19:42 ]

Mason Fell
Ik grijnsde even en begon toen die cocktail te maken. Hoewel praktisch niemand keek, deed ik het toch met wat trucjes. Kwestie van de vaardigheden scherp te houden. En goot het dan in, waarna ik de versiering aanbracht en het voor haar neerzette. "Alstublieft, mevrouw. Hopelijk bevalt hij je." Hij keek naar de gast met camera. Een goede foto was altijd mooi. "Wat trek je het liefst?" vroeg ik dan plots. "Omgeving of mensen? Ik gok op omgeving." Ik zou vanzelf wel merken of hij erg spraakzaam was. Misschien praatte hij liever tegen haar en had ik voor een opening gezorgd, ach, ook goed. Cupido spelen terwijl je cocktails maakt, bier of wijn inschenkt...Waarom niet?

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Luke Alexander Syke

Ik kijk naar het meisje en haar cocktail. Ze was knap daar hoefde je geen discussie over te voeren. Als ze ook naar mij kijkt glimlach ik beleeft en neem een slok bier. Ik haa een hand door mijn haar en kijk op de klok. "Omgeving of mensen? Ik gok op omgeving." Ik kijk op naar de jongenman achter de bar. 'Beide zou ik zeggen. De natuur hier is prachtig maar mensen kunnen soms nog mooier zijn.'

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 19:51 ]