Finn Hudson
Ik opende uitgerust mijn ogen en voelde dat Bella niet meer bij me lag. Meteen was ik bezorgd. 'Bella?' vroeg ik, waarna ik meteen overeind schoot en mijn kleding aantrok en naar Beneden snelde. Tot mijn grote opluchting zag ik dat ze Emily voerde. Ik slaakte een zucht van opluchting en liep naar ze toe. Ik sloeg mijn armen om haar middel en drukte een kus op haar wang. 'Goedemorgen.' zei ik zwak glimlachend, ik was natuurlijk nog steeds bezorgd om Blaine en Kurt. Ik keek naar Emily die van haar papje aan het genieten was en drukte ook een kus op haar voorhoofd waardoor ze lachte. 'Wat ben jij toch een mooi en vrolijk meisje.' zei ik liefkozend tegen haar waardoor ze weer kirde en verder at bij Bella. Op dat moment hoorde ik een andere stem en keek ik op, het was Kurt die meteen voor de televisie ging zitten. Ik liet hem maar gewoon met rust, wat hij waarschijnlijk ook wel zou willen. Hij voelde zich nog rot, dat kon ik zo vertellen. 'Ik ga ontbijt maken.' kondigde ik aan, waarna ik naar de keuken liep om boterhammen klaar te maken voor ons allemaal. Toen ik klaar was, nam ik de broodjes mee en las ik mijn sms. 'Is goed, dan moet je wel even vroeg langs komen want we moeten om 13:00 weer weg. Finn.' sms'te ik terug naar Rachel.
Kurt Hummel
Zuchtend graaide ik met mijn hand over de vloer, aangezien ik mijn Iphone had laten vallen. Ik had de hele nacht niet kunnen slapen door alles en telkens spookten Blaine's woorden door mijn hoofd. Deze keer was het echt helemaal voorbij. Ik zuchtte en deed mijn mobiel alvast in mijn tas en schoof met tranen in mijn ogen mijn verlovingsring af. Het voelde zo leeg om mijn vinger, ik was echt gewend aan de ring. Ik was nu echt helemaal uit mijn element, en ik voelde me niet eens als mezelf. Ik slenterde naar de douche toe en waste me gewoon. Ik probeerde zo min mogelijk aan Blaine te denken, ergens was ik blij dat ik stekende hoofdpijn had, zodat ik er niet aan kon denken. Toen ik klaar was met douchen, wikkelde ik een lange handdoek om mijn natte lichaam. Zodat het kon drogen en föhnde ik mijn haren. Vervolgens deed ik gewoon alles, wat ik normaal gesproken ook altijd deed en koos ik snel een nieuwe outfit uit, waarna ik naar beneden liep en Finn en Bella al zag. Ik begroette ze mompelend en zei niets over gisteren. Ik wilde er gewoon niet over praten en ik wilde gewoon geen woord over Blaine horen. Zonder nog iets te zeggen plofte ik op de bank en zette ik het journaal aan. De hele nacht dacht ik erover na of ik toch niet naar het ziekenhuis zou gaan. Maar hij wilde me toch niet zien. Hij wilde me de hele tijd al niet zien en gisteren zei hij al die woorden die me tot op het bot kwetsten. Nee, het was beter dat ik gewoon naar school ging vandaag. Ik keek even op mobiel en zag dat ik een sms'je van Rachel had. Meteen had ik weer tranen in mijn ogen, maar knipperde ik ze weg, omdat ik Blaine's naam er in zag staan. Dit ging nog een hele zware dag worden.
Logan Hudson
Vaag voelde ik me hoe iemand me wakker kuste en kreunde even, nog bedwelmt door de slaap. 'Rachel.' jammerde ik slaperige, waarna ik mijn ogen opende en haar een por in haar zij gaf. Ik hoorde meteen dat ze een sms'je had.
Cooper Anderson
Ik was vannacht naar huis gegaan, Blaine zou niet eens gewild hebben dat ik bij hem bleef. Maar nu, ging ik weer langs. Ik wilde echt met hem praten. Hij was toch mijn broertje, en natuurlijk was k geen voorbeeldige broer voor hem. Ik gaf echt om hem, maar ik pakte gewoon alles altijd verkeerd aan. Natuurlijk gaf ik hem altijd feedback en opbouwende kritiek, maar hij vatte dat altijd verkeerd op. Ik klopte en opende de deur 'Goedemorgen,' zei ik tegen mijn vader en Jordan, waarna ik Blaine aankeek en zuchtte. 'Kan ik binnen komen?' vroeg ik maar aan Blaine.
Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.
