[RPG] Nightschool | 43 - Speeltopics

Cimmeria Academy is een bijzondere school.
Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
Er is niets vreemd aan... alhoewel.
Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten. De enige die nog weerstand kunnen bieden waren mensen met krachten : Heksen en tovenaars.
Maar het kon zo niet langer duren...
Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.

[ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 16:53 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Leslie Day
Ik was geschrokken toen Nick zo snel terug was gekomen. En hij commandeerde me weer om de pil in te nemen. Maar de woorden; ik zeg het je niet nog een keer, hebben er voor gezorgd dat ik de pil dit keer wel innam. Ik ben snel in slaap gevallen. En nu kan ik niet meer op Jake passen. Had nick niet gezegd dat hij op Jake zou letten. Der net was hij ook gewoon weggelopen. Shit. Ik ben te laat, ik val in slaap. En ik heb geen idee waar Nick is.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

LostMagic schreef:
Jake Sadler
Verdwaast open ik mijn ogen en moet wennen aan het licht. ik ben dus niet dood... hoe kan dat? En waarom voel ik me zo anders, zo machteloos? Ik zie Les naast me liggen en versta het helemaal niet meer. Ik probeer op te staan maar zak nu door mijn benen. Ik kijk verwart naar het raam. Ik ben in New York, heb mezelf gedood met een sterrenschot maar toch leef ik nog? Hoe kan dit? De thee...

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Nick
Ik loop weer naar binnen en zie dat Jake ook wakker word, hij probeert op te staan maar zakt door zijn voeten omd ervolgens met een verwarde uitdrukking uit het raam te kijken. 'Wakker sneeuwwitje?' Vroeg ik terwijl ik tegen de muur van de kamer leunde.

[ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 16:10 ]

Don't be like the rest of them, darling

Jake Sadler
Ik kijk om naar Nick als ik hem hoor praten. Ik heb hem niet horen binnenkomen? Hoe kan dit. 'Wat is er aan de hand? Waarom zijn jullie hier? Waarom leef ik en nog en waarom voel ik me zo raar?' vuur ik op hem af.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Nick
'Waarom wij hier zijn, simpel. Leslie wilde jouw redden, waarom jij nog leeft? Ik heb geen idee en op je laatste vraag het zelfde andwoord: Ik heb geen idee.' Andwoord ik simpel. 'Maar het klinkt alsof je weer mens bent, ik wil het wel uittesten' Zeg ik grijnzend.

[ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 16:16 ]

Don't be like the rest of them, darling

Axton
Het was fijn om even weg te zijn van al de ellende. Ik zou graag gewoon blijven slapen zijn. Dagen, jaren, eeuwen, maar ik wist dat dat onmogelijk was. En uiteindelijk werd ik toch weer wakker...
Ik opende mijn ogen, maar bleef voor de rest doodstil liggen. Ik besefte dat ik mijn belofte gebroken had. Gelukkig had ze me al vergeven voor ze het wist, anders zou ik gewoon niet meer met mezelf kunnen leven hebben. Zou ik constant getwijfeld hebben...
Ik voelde me anders. Serieuzer, misschien. Het was alsof de dood van mijn moeder ook een stuk van mijn kinderlijkheid had gedood.
Ik vroeg me af hoe ik nu verder moest. Maar ergens wist ik het wel. Ik ging gewoon door. Alexi was er voor mij en ik moest er zijn voor haar en onze kindjes. Ik kon nu niet in zelfmedelijden verdrinken.
Ik zou sterk moeten zijn. Kon ik dat aan?
Volgens mij wel, maar ik zou ook wel eens mijn tijd nodig hebben. Even alleen voor mezelf, even gewoon... de emoties laten gaan. En ik wist hoe ik dat het beste kon. Als ik kwaad was, ging ik kickboksen, als ik blij was, ging ik vliegen, maar als ik triest ben, dan maak ik muziek...
Het voelt zo anders dan. De noten lijken elk een betekenis te hebben. Lijken je met iedere toon en verandering een stukje meer weg te voeren van het verdriet, terwijl je er eigenlijk helemaal in ging. Het was een ingewikkelde verhouding, maar volgens mij hielp muziek je, om helemaal ondergedompeld te worden in je emoties, en ze zo beter te begrijpen. Ze zo te doorstaan en om ermee te leven...

“To live will be an awfully big adventure.”

Jake Sadler
'En hoe wilde je dat doen? Het uittesten?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Ik moet gaan, en weet niet wanneer ik terug ben. We gaan namelijk bij anderen eten. Baaaayyyy]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alexi
Ik laat me drijven en kijk naar de wolken. Ik begin figuren te zoeken om iets te kunnen doen. Ik loop na een tijdje het water weer uit en loop naar het bos. Even gewoon rondwandelen.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

LostMagic schreef:
Jake Sadler
'En hoe wilde je dat doen? Het uittesten?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen.

[ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 16:23 ]

Don't be like the rest of them, darling

Jake
Ik kijk hem geschrokken aan. 'Oh ne oh nee oh nee. Dit kan niet! Mijn pa vermoord me!!' zeg ik en ga met mijn handen door mijn haar. 'Misschien kan ik gewoon beter een mes in me steken aangezien Les nu nog niet weet dat ik leef.' mijmer ik zachtjes.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Nick
'Oh dat wil ik ook wel voor je doen hoor' Andwoorde ik sarcastisch, 'Maar nee dat lijkt me niet slim, je kan ook weer gewoon terug veranderen in een Demon'

Don't be like the rest of them, darling

Jake
'Ja dank je.' mompel ik sarcastisch. 'Je wil mij wel zien lijden voor 3 dagen zeker.' Eigenlijk is dat niet zo'n slecht plan.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Nick
'Wat is daar erg aan? Leslie denkt toch dat je al dood bent, verander terug en je schreeuw en hebt pijn voor 3 dagen en je bent daarna gewoon weer terug zoals je was. Ik zie het probleem niet'

Don't be like the rest of them, darling

Jake
Ik kijk hem aan 'Heb je er ook aan gedacht dat ik niet meer wil leven? Waarom dacht je dat ik anders naar hier ben gegaan en een sterrenschot door me heen heb gestoken? Nu is alles nog simpelder, ik moet gewoon het mes tegen mijn polsen of tegen mijn hart zetten en een beetje kracht uitoefenen.'

'Doubt kills more dreams then failure ever will'