• Texas High is een high school dat elk jaar een maand kamp heeft. Tijdens dit kamp ga je naar een plaats buiten de U.S.A., elk jaar een andere, waar je verschillende lessen volgt maar ook verschillende opdrachten krijgt te doen om elkaar beter te leren kennen. Dit jaar gaat het kamp naar Mexico, een perfecte plek voor activiteiten als kamperen, wandelen, klimmen, fietsen, kanovaren en kajakken, iets wat de docenten maar al te goed weten. Daarom sturen ze hun leerlingen een hele maand weg, om door middel van kompas en kaart hun weg terug te vinden. Iets wat heel veel leerlingen heel leuk vinden, als ze tenminste met hun vrienden in een groep mogen. Maar wat als dat niet zo is? Wat als je met mensen in een groep moet waar je helemaal geen band mee hebt?


    In dit RPG volgen we 10 jongeren, uit hele verschillende groepjes, die met elkaar in het groepje geplaatst worden. ’s Avonds laat worden ze geblinddoekt uit hun bed gehaald en in een busje gegooid, waardoor ze er geen idee van hebben met wie ze in het groepje komen. Als ze hun blinddoeken eenmaal af mogen doen staan ze met zijn alle op de middle of nowhere en voor ze het weten is het busje alweer weg gereden. Daar staan ze dan, met mensen die ze of helemaal niet kennen of waar ze echt een hekel aan hebben. Een maand lang zullen ze, zonder mobieltjes, zonder iets dat hun in verbinding brengt met de bewoonde wereld, met zijn tienen moeten overleven, proberend de weg terug te vinden. Zal ze dit lukken? Zal er vriendschap ontstaan of zullen ze alleen maar een grotere hekel aan elkaar krijgen?


    Regels:
    - Je houdt je aan de algemene regels.
    - Niet met zijn tweeën/drieën alles vol spammen.
    - Minimaal 6 regels, het liefst langer.
    - Speel realistisch. Ze haten elkaar, ga niet ineens knuffelen of na 10 berichten al zoenen.
    - Wanneer je je niet aan de regels houd, volgt een waarschuwing. Als je vijf keer de regels hebt overtreden lig je uit het RPG en zal je rol weer vrij komen te staan voor anderen die mee willen doen.


    Topic 2



    Meiden:
    - Julia Faye Dubois - cheerleader - 18 - TheseWords
    - Leslie Fields - hoofdredacteur schoolkrant - 18 - jaimyhoi
    - Delilah "Dee" Evelyn Whittemore - toneelclub - 18 - Lahey
    - Mercedes June Williams - pestkop - 18 - Humblebee
    - Milou Ranel Addams - natuurfanaat - 18 - TheMarauders
    - Claire Karin Millens - durfal - 18 - Naomia


    Jongens:
    - Will Riley Stewart - mooiboy - 19 - Demi1309
    - Gregory 'Greg' Montgommery - emo - 18 - Feline
    - Alan Rider - muzikant - 18 - TheMarauders
    - Bradley Alex MacGreggor - captain van footballteam - 19 - WillNotLearn
    - Stefan Kellian Vendro - nerd - 18 - Risus
    - Timity 'Tim' Landon - homoseksueel - 18 - Klaine4Ever


    Rollentopic
    Rollenstory

    Als het topic vol is als ik NIET online ben, mag de laatste persoon die op pagina 20 gereageerd heeft een nieuw forum aanmaken. Als ik WEL online ben, doe ik het zelf.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 20:06 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Greggory 'Greg' Montgommery
    'Hé' roept iemand. Ik kijk op en kijk eerst lichtelijk verward om me heen. Hebben ze het tegen mij? Ik kijk naar de jongen die het riep. Hij wenkt me. Ik loop zijn kant op en kijk hem aan. Ik probeer het zo vriendelijk mogelijk te doen, maar mijn uiterlijk choqueert vele mensen, en vraag wat er is. Ik doe ondertussen mijn ipod uit en stop hem weg. Mijn handen stop ik in de zakken van mijn lange jas die ik nog steeds niet uit heb gedaan, in tegenstelling tot de gladjakker die lekker in zijn blote bast staat. Dude, trek een shirt aan! schreeuwt een stem door mijn hoofd en ik heb de neiging om het heel hard en gemeen te zeggen. Maar braaf houd ik me in.


    26 - 02 - '16

    Julia Faye Dubois
    Toen hij zei dat het onmogelijk was dat ik hem niet hatelijk aankeek trok ik mijn wenkbrauw op. Ik was een cheerleader en probeerde prom queen te worden, ik mócht mensen dus niet hatelijk aankijken. Even wou ik iets terug zeggen, maar gelukkig begon hij over een ander onderwerp. 'Wacht even' zei ik toen hij zei dat hij ook geen idee had en even opende ik mijn tas, om er wat in te rommelen en vervolgens een kaart van Mexico uit mijn tas te halen, om hem vervolgens weer dicht te doen. 'Ik ken wat mensen uit het laatste jaar, die me verteld hadden dat we naar Mexico gingen...' Ik bekeek de kaart, maar helaas zag ik nergens een teken van waar we waren. 'Misschien dat jij mij aan de hand van de kaart uit kunt leggen waar we zijn en waar iets als een vliegveld is?' Altijd handig, vrienden uit hogere klassen.
    Als hij vervolgens een emo roept die onze kant op komt lopen trek ik mijn wenkbrauw op. 'Kan jij ons helpen?' vroeg ik hem. Ik kreeg altijd de kriebels van dit soort enge mensen, maar als hij me zou kunnen helpen, zou dat alleen maar fijn zijn.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 21:36 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Alan Rider ]
    grijnzend zie ik hoe de jongen naar ons toe komt. 'Dankje, ik zal zo op de kaart kijken.' Ik neem de kaart aan. 'Ik weet niet hoe je heet, dat doet er ook niet toe. Kan jij ons helpen? Heb jij de hersens om te weten waar we zijn?' Ik zie dat het meisje met oranje haar op ons af slentert. 'Daar is nog iemand.' zeg ik kil en bekijk dan de kaart goed. Het ziet er nogal ingewikkeld uit, en het verbaasd me zo weinig rivieren te zien. 'Water gaat lastig worden.' mompel ik. Even haal ik diep adem. Ik had gevoeld hoe de bus veel bochten maakte naar rechts, soms naar links dus we moesten ergens in die richting zitten. Ik streek met mijn vinger grote rondjes over de kaart.

    Milou Ranel Addams
    Ik loop op de jongen met het donkere haar, het meisje en de emo-jongen af. 'Hoi.' zeg ik zonder emotie en zie dat ze een kaart hebben. Ik kijk er even op, maar besteed er niet veel aandacht aan. Kaartlezen is niks voor mij.
    Meer doe ik niet, ik sta hier omdat er een beetje schaduw is en misschien hebben ze me nodig. Ik sta er niet dicht bij, maar als ze iets zeggen dan zou ik ze kunnen helpen. Ik zie dat de jongen de kaart goed bekijkt, hij kan dat dus wel. De emo jongen is wel anders, maar echt eng vind ik hem niet.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 21:41 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Greggory 'Greg' Montgommery
    'Ik heb werkelijk geen idee' mompel ik. Waarna het even stil blijft. 'Ik heb dorst.' zeg ik dan ineens uit het niets. Ik begin me ineens verrot te ergeren aan de gozer die nog steeds zijn shirt niet aan heeft. Dude, trek je shirt aan gaat er weer door mijn hoofd. Ik staar hem heel even onopgemerkt vernietigend aan en wend me dan tot de rest. 'Hoi' zegt een meisje. Ik herken de kleine hoeveelheid emotie die eigenlijk bijna niets is. 'Hoi' zeg ik droogjes. Ik vind nu al het oranje haar cool. Eindelijk iemand met smaak.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 21:42 ]


    26 - 02 - '16

    Julia Faye Dubois
    Als er ook nog eens een meisje met rode haren op ons af komt lopen rol ik geïrriteerd met mijn ogen. 'Waarom kom je naar ons toe?' vraag ik haar. Dat de emo onze kant op komt lopen snap ik, hij werd namelijk geroepen. 'Het is echt niet zo dat ik de weg weet ofzo' Zoiezo snap ik ook niet dat de gitarist ineens tegen me ging praten. Dit waren helemaal niet het soort mensen waar ik mee om ging en ik zou het echt niet uit houden om het hele kamp aardig tegen ze te blijven doen. Daar had ik namelijk nu al moeite mee.


    Keep your head up, keep your heart strong

    Will Riley Stewart

    Ik grijns even. 'Wat zijn we weer aardig,' grinnik ik en kijk even over mijn schouder. 'Maar ik zal het je maar vergeven. En hoe heet deze schoonheid?' ik draai me om en neem mijn zonnebrand weer aan. ik stop hem in mijn Rugzak en kijk haar aan met weer die charmante glimlach. 'Slimme opmerking alweer. Knap en slim. Zo zo.' Ik grinnik even en kijk haar aan. 'Alleen ik weet zeker dat niemand weet waar onze school staat. Noord, oost, zuid of west.' Ik denk even na en kijk om me heen. 'Ik stel voor dat we gewoon langs de weglopen. Dan komen we altijd wel ergens uit.' Ik kijk de andere aan die allemaal in hun eigen wereldje lijken te zijn. Als het zo doorgaat zijn we pas over een jaar thuis. Al had ik geen behoefte aan overleggen met een van hun, het moest wel. Ik kijk weer naar het meisje voor me. Een naam eas wel handig.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Milou Ranel Addams
    Ik kijk verbaasd naar het meisje. 'Jemig, dat mensen zo kunnen reageren door alleen al iemand die op ze afloopt.' zeg ik droog. 'Ik zag een kaart, oke? Maar ik ben al weer weg.' Geirriteerd draai ik me om en ga een klein stukje verder tegen een boom zitten.
    Ik dacht eindelijk mensen te hebben gevonden die normaal waren, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Of had ik die toon en die blik verkeerd begrepen en was het mijn schuld... Ik zucht. Daar ga ik weer. Altijd twijfelen over of je het goed denkt of niet...

    Alan Rider
    Even kijk ik het oranje harige meisje na. Oke, hoe ze werd begroet was niet echt, normaal, maar ze had ook kunnen blijven staan. 'Ach joh. Whatever. Misschien kom ik er zelf wel uit.' Dan zie ik hoe hij water zoekt. 'Je mag best drinken maar niet te veel, ik weet niet hoelang we hier geen water zullen vinden.' Ik verdiep me weer in de kaart. 'Hmmm...' ik kijk nog even. 'Echt een expert zou ik mezelf niet noemen, maar we zijn ongeveer hier.' De grootte van het rondje dat ik met mijn vinger maak irriteert me, hij is nogal groot. 'Het spijt me, ik kan er ook niet meer van maken.'


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Greggory 'Greg' Montgommery

    Ik neem vlug een slokje water uit het flesje, draai de dop er weer op het druk het in zijn handen terwijl ik het meisje met oranje haar achterna loopt omdat ze me gewoon uitermate interessant lijkt. Misschien denkt ze wel hetzelfde over dingen als ik. 'Hey' zeg ik iets vriendelijker terwijl ik naast haar ga zitten. 'Gaat het?' Ik doe mijn best om vriendelijk te zijn maar alles is zo raar voor mij. Zo vriendelijk was ik eigenlijk nooit. Wat was er in de vrede mis met mij?


    26 - 02 - '16

    Julia Faye Dubois
    Inplaats van een reden te geven waarom ze bij ons is komen staan, loopt het meisje gelijk al weer weg. Nou, dan moest ze het zelf maar weten. Ik ging niet achter haar aan om mijn excuses aan te bieden. Even keek ik op de kaart, waardoor er bijna gelijk een glimlach op mijn gezicht verscheen. 'Volgens mij zie ik daar in de verte iets als een riviertje lopen' antwoordde ik, waardoor de kaart al wat kleiner werd. 'Zullen we gaan kijken of het echt een riviertje is?' Als we naar het water gingen, zouden we misschien nog wel wat meer herkenningspunten kunnen vinden....


    Keep your head up, keep your heart strong

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore 
    'Wat zijn we weer aardig,' grinnikt gladjanus. 'Voor jou altijd,' mompel ik sarcastisch. 'Maar ik zal het je maar vergeven. En hoe heet deze schoonheid?' vraagt hij terwijl hij zich omdraait, zijn zonnebrand terug pakt en die weer in zijn rugzak stopt waarna hij weer charmant glimlacht. 'Slimme opmerking alweer. Knap en slim. Zo zo,' grinnikt hij. 'Alleen ik weet zeker dat niemand weet waar onze school staat. Noord, oost, zuid of west'. Tuurlijk weten ze dat niet. Daar zijn ze te dom voor, dat lijkt me wel duidelijk. 'Ik stel voor dat we gewoon langs de weg lopen. Dan komen we altijd wel ergens uit'. Ik knik vaagjes en mijn blik glijdt even naar de anderen. Een meisje met oranje-achtig haar loopt weg van een tuttig uitziend meisje en een jongen. De jongen van de metalmuziek loopt achter haar aan. Mijn blik glijdt weer voor een paar seconden naar het tuttige meisje. Duidelijk een cheerleader. Haar grootste prestatie zal waarschijnlijk Prom Queen zijn en uiteindelijk beland ze achter de kassa bij de Walmarkt. Ik kijk weer naar gladjanus en bedenk me dat hij me om mijn naam vroeg. 'Ik ben Dee,' zeg ik. Ik stel me eigenlijk nooit voor met mijn hele naam, Delilah, gewoon omdat ik het geen mooie naam vind. De zon begint irritant te worden en ik vis mijn zonnebril uit mijn rugzak.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Alan Rider
    Ik kijk verbaasd naar het flesje dat ik in mijn hand krijg geduwd.
    'Je hebt gelijk, dat is zo'n.. even kijken..' ik schat met mijn vinger ongeveer de afstand. 'Ongeveer anderhalf uur lopen.' Ik kijk haar even aan en knipper met mijn ogen. 'Als dat lukt in een keer dan vind ik het knap.' Ik zucht. 'Dus... Wat wil je? En als we daar heen willen, hoe in godsnaam krijgen we iedereen zo ver dat ze luisteren?' Zonder enig vertrouwen in mezelf dat dit gaat lukken dwaalt mijn blik voor de zoveelste keer door het groepje. De zon is irritant. Mijn gitaar staat gelukkig tegen mijn been, die zou ik niet kwijt raken. Mijn verstand eerder.

    Milou Ranel Addams
    Verschrikt kijk ik op als de jongen met het zwarte haar naast me komt zitten. Ik glimlach. 'Ik haat de hitte, eerlijk gezegd haat ik de zon. Het liefst ben ik voor altijd in de sneeuw, regen of onweer of zo.' Terwijl ik uitadem, ga ik iets verzitten. 'Ik weet dat het nogal raar was hoe ik zo wegliep. De hitte maakte me gek.' Ik bekijk de jongen, hij is helemaal niet eng maar juist iemand die lef heeft om er zo uit te zien. 'En jij?' vraag ik. 'Kan jij een beetje tegen deze drukte en hitte?' Volgens mij niet, anders was hij wel niet naast me komen zitten.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Greggory 'Greg' Montgommery
    'En jij? Kan jij tegen de hitte?' vraagt het meisje. 'Mèh. Niet echt eigenlijk' mompel ik. Ik bekijk het meisje even. Ze heeft een vriendelijk gezicht en haar haren vind ik helemaal awesome. Ik graai even mijn broekzak, naar mijn mobiel en zie dat het balkje nog leger is. 'Fuck' mompel ik. En ik stop de mobiel weer terug in mijn zak. Ik haal mijn hand even door mijn haar en kijk haar weer aan. 'Wat is je naam?' vraag ik.


    26 - 02 - '16

    [Sorry dat de post een regel te kort is maar ik moet weg]


    26 - 02 - '16

    Julia Faye Dubois
    Als hij vraagt hoe we iedereen zover krijgen dat ze naar ons luisteren verschijnt er een lichte grijns op mijn gezicht, daar was ik namelijk altijd al goed in geweesd: mensen ompraten. Even keek ik naar de mensen met wie we opgescheept zaten, waarna ik weer naar de jongen keek. 'Als jij met die emo en het meisje praat, ga ik naar die groep toe' antwoordde ik, waarna ik zonder op antwoord te wachten naar de groep toe liep. 'MAG IK EVEN DE AANDACHT?' riep ik, luid genoeg dat de hele groep me kon horen. 'Een jongen en ik hebben een riviertje gevonden en zijn van mening dat we daar de weg beter in kunnen schatten. Gaan jullie mee?' Ik hoopte dat ze gelijk ja zouden zeggen, iets wat waarschijnlijk niet zou gaan gebeuren. Maar ach, welke andere keus hadden ze? We moesten weg en de jongen waarmee ik net praatte dacht de weg te kunnen herkennen. Dan moesten we hem geloven toch? Het was in ieder geval een stuk beter dan hier stil blijven staan tot we zouden sterven.


    Keep your head up, keep your heart strong

    Milou Ranel Addams
    Even wordt ik rood. 'Milou. Ja ik weet dat het eerder een kattennaam is, maar... Dat vind ik eigenlijk wel grappig.' Ik zie dat hij z'n mobiel bekijkt. 'Dat je die hebt weten mee te nemen.' zeg ik bewonderend.
    'Hoe heet jij trouwens?' Zijn haar is cool, mijn oom heeft zijn haar ook zwart geverfd en ik vond het bij hem ook gaaf. Ik weet wat veel mensen over emo's denken maar dat kan me niet schelen. Ook zij zijn mensen, maar hebben gewoon de keuze gemaakt om er anders uit te zien. Ik heb de keuze niet gemaakt om met dit haar rond te lopen, maar ik vind het niet erg want het past bij me. Het valt op, maar verbergt ook veel.

    Alan Rider
    'O..kee.' zeg ik langzaam en draai me als in slow motion naar het oranjeharige meisje en de emo jongen toe en loop er op af. 'Ik denk een rivier te hebben gevonden, het is even lopen maar... Het is water en ik denk daar de weg beter te kunnen herkennen. Het meisje knikt. 'Als er water is, zullen er ook bomen zijn en andere planten. Daar is de grond beter, zie je.' Haar stem is zacht maar goed verstaanbaar, een fijne stem om naar te luisteren. Met wat ze zegt heeft ze een punt. 'Als jullie meegaan hebben we al twee mensen die instemmen. Nu de andere acht nog.' mompel ik. Of dat zou lukken, daar had ik geen flauw benul van. Ik liep snel terug om mijn spullen te pakken en even later stond ik onder een andere boom vlak bij de weg te wachten, kijkend of ik het meisje nog kon helpen.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 22:19 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel