• San Francisco. Niet veel mensen weten van het bestaan van het bovennatuurlijke af en geloven hier ook niet in. Demonen, tovenaars, heksen en al het andere bovennatuurlijke zitten verscholen in de onderwereld of in de diepste, donkere hoeken van de stad. Je kunt ze overal tegenkomen. Zelfs de persoon waarvan je het nooit verwacht had.
    Vijf krachtige heksen, ook wel bekend als de Mertens, zijn voorbestemd om dit kwaad de wereld uit te roeien en te vernietigen. Ze kunnen hierdoor moeilijk een normaal leven leiden en zullen dit dan ook moeten accepteren. Ook zullen ze ermee om moeten kunnen gaan dat ze vaker de dood in de ogen moeten kunnen kijken. Maar door al deze gebeurtenissen worden ze wel sterker, zowel magisch als mentaal.
    Laat de magie maar door je aderen en lichaam stromen en versla het duister.


    Witches:
    • Alexis Victoria Mertens - Porcelaneous
    • Amare Forá Mertens - Sirens
    • Ashley Catherine Mertens - Aragog
    • Camile Lilith Mertens - Rider
    • Cher Louise Mertens - Frey

    Demonen:
    • Nathan Lemmory, demon van de angst - Sirens
    • Naomi Lana Colver, de Sirene - 1DLovertje
    • Boreas Gavin Hoxha - Cloudbreaker
    • Sarah Roseway - Captivity

    Mensen:
    • Julian Lear, mens - Ebola

    Lichtgidsen:
    • Damian Miller - Captivity

    Rollenstory.
    Rollentopic.

    Het huis van buiten gezien. Huis van binnen.

    Regels.
    - Je mag meerdere personages aanmaken, maar je moet deze niet verwaarlozen.
    - Niemand buitensluiten. Houdt 't gewoon leuk!
    - Alleen je eigen personage(s) besturen. Anderen vinden het niet zo fijn als je die van een ander bestuurt.
    - Geen ruzies, behalve in de rpg zelf.
    - De laatste die een bericht heeft geschreven bij de rpg moet een nieuw topic aanmaken.
    - Zeker meer dan 3 regels in een post. Anders valt de rpg dood.
    - Geen perfecte rollen! Iedereen heeft minpunten.
    - Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.

    RPG topic is van Porcelaneous.

    [ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 22:36 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Amare Forá Mertens.

    "Hallo, Damian Miller, ik ben nieuw hier in de straat" zegt hij dan en ik kan lichte nerveusheid opspeuren. Toch tover ik een glimlach. "Wie is het?" Hoor ik Camille dan roepen en ik glimlach. "Amare Mertens." zeg ik dan en steek mijn hand even uit. Dan draai ik me achterom. "De buurman." riep ik toen en glimlachte. "U bent van twee huizen verderop toch?" vraag ik dan.
    Cher is erbij komen staan en ik voel dat ze het niet vertrouwd. Ik glimlach naar haar. "Tuurlijk zus, ben goed opgevoed." zeg ik dan met een lachje. Ik kijk de jongen, genaamd Damien aan. "Hij is onze búúrman." zeg ik dan in de hoop dat ze me zijn handen liet schudden. Ik hoopte dat het me zou helpen.

    [ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 18:39 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (Ik moet gaan. Ga naar mijn oma. Doeidoei)


    Happy Birthday my Potter!

    ( Veel plezier! Doeii )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Damian Miller


    "uh, ja" antwoord ik snel. Als ik langs de huizen kijk zie ik het verkoop bord nog in de grond staan. Hopelijk stelt ze niet al te veel vragen meer. Eerst moet ik binnen zien te komen. "Zou ik u wat vragen mogen stellen over de buurt?" verzin ik terplekken.

    [Ik heb al 2 mensen vermoord en nu weet ik niet meer wat te doen.. Het is stom als ik er weer een vermoord... Weten jullie iets? Ik wil met iemand praten, maar dat gaat moeilijk..]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Ashley
    De bel ging en Amare stond op om open te doen.
    Cher en Camille riepen om te vragen wie het was, en ik rolde kort met mijn ogen. Na een tijdje hoorde ik Amare zeggen dat het de buurman was. Ik had geen zin om op te staan, en bleef rustig zitten waar ik zat. Ik gaf toe dat ik lui was, maar wat maakte het uit? Het was geen noodgeval of iets dergelijks om de buurman gedag te zeggen. Die kwam ik vast wel een andere keer tegen. Ik zwiepte mijn benen over de armleuning van de grote zetel, en zakte onderuit terwijl ik verveeld met mijn donkerbruine haarlokken speelde.

    [ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 18:52 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Cher Louise Mertens.
    Ze glimlachte naar me. “Tuurlijk zus, ik ben goed opgevoed.” Ze keek weer naar de jongen en had nog net gehoord dat hij zich voorstelde als Damien Miller. “Hij is onze búúrman.” Zegt ze en ik gaf haar even een blik dat ik het niet vertrouwde. Maar als ze zijn hand wilde schudde, mocht dat van mij.
    “Uh, ja,” antwoorde hij snel, iets te snel naar mijn smaak. “Zou ik u wat vragen mogen stellen over de buurt?” Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog wanneer ik dit hoor en kijk hem even aan, terwijl ik mijn armen kritisch over elkaar sla. “Het ligt eraan wat voor vragen,” Mijn stem klonk wantrouwig.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Amare Forá Mertens.

    Ik kijk van hem naar mijn hand. "Als je eerst mijn hand wil schudden zoals iedere normale buurtgewoner doet." zeg ik dan met een grinnik om het te verbergen.
    Ik kijk even naar Cher. "Dit is mijn zus Cher." zeg ik dan en kijk haar aan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (@Aragog: ik dacht dat je als uiterlijk Megan Fox had? Die heeft toch geen blonde haren?)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Woops, klopt, verward met een andere RPG, haha. :3 Dankje, ik ga het even aanpassen!]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Damian Miller

    ik zie aan de gezichten van de zussen dat ze het niet vertrouwen. "uhm ja nou over de criminaliteit?" floep ik er uit. Goh wat ben ik toch weer lekker stuntelig bezig. "is er veel criminaliteit, want anders moet ik nog een alarm installatie gaan halen" vervolg ik mijn zin. Het zal niet geloof waardig overkomen, maar ik zal toch iets moeten vragen.

    Cher Louise Mertens.
    Amare had me voorgesteld als Cher, maar ik schudde mijn hoofd even, ten teken dat ik dat niet wilde. Straks is het een of andere freak en dan weet hij mijn naam. Fijn. Ik voelde me er gewoon niet gerust door.
    “Over de criminaliteit?” herhaalde ik ongelovig, omdat ik niet wist wat ik hierbij moest denken. Wel weet ik dat ik hem steeds minder vertrouw.
    “Is er veel criminaliteit? Want anders moet ik nog een alarm installatie gaan halen,” Ik keek Amare droog aan, waarna ik naar de jonge man Damian keek. “Het lijkt me handig als je die sowieso wel hebt,” Ik zuchtte even en keek hem met mijn volle lippen op elkaar geperst aan, analyseerde hem en vervolgde toen:
    “Nou, zijn dat alle vragen? Dan moeten we helaas nog heel veel dingen doen,” Ik glimlachte gemaakt en tikte op mijn pols, ook al zat er geen horloge om. God, wat haat ik die krengen. “Tik tok,” Ik duwde Amare iets naar binnen zodat ik bij de deur kon en stond op het punt deze dicht te doen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Damian Miller

    "wacht!" roep ik als ze de deur dicht wilde duwen. "ik ben hier niet voor een alarm installatie, en ook niet als nieuwe buurman" Glimlach ik voorzichtig. "ik ben gestuurd door de ouderen" Antwoord ik snel. Ik slik een keer en wacht nieuwsgierig hun antwoord af. Dit zullen ze moeilijk gaan geloven vooral na al die smoesjes van mij. Ik wenk ze een voorzichtige glimlach, en bijt op mijn lip.

    Amare Forá Mertens.

    De ouderen? Serieus? Zonder te aarzelen legde ik mijn hand op zijn borst en ik kreeg een schok waardoor ik diep ademhaalde.
    Ik zag Damian, later op de dag opeens orben.
    Ik haalde weer diep adem en slikte. 'Hij heeft gelijk.' mompelde ik toen en hield me even vast aan de deur. Ik had mijn visioenen nog steeds niet onder controle.
    Toch vertrouwde ik hem niet helemaal en keek Cher met een blik aan die ik niet vertrouwde.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Cher Louise Mertens.
    Automatisch houd ik de deur halverwege open, wanneer hij ‘wacht’ roept en ik zucht geïrriteerd wanneer ik deze weer open doe. Ik hoor zijn verklaring uit en kijk even kritisch en wantrouwig naar Amare, want ik vertrouw hem nog steeds niet.
    “Gelijk?” fluisterde ik en schoot Damian even een wantrouwige blik.
    We konden hem altijd nog bevriezen, een naald in zijn vinger prikken en weer ‘ontdooien’ zodat we konden kijken of hij zou bloeden. Als hij bloed dan is hij goed en als hij niet bloed dan is het een verdomde leugenaar die ik graag een kopje kleiner maak.
    Dat was dus ook wat ik zou doen: ik draaide me naar hem om, hief mijn handen op met een klein glimlachje en bevroor hem, waarna ik naar Amare draaide. “Heb je een naald of iets dat prikt?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.