[RPG] The Real Gleeks 40 - Speeltopics

William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..

Originele Personages:
Rachel Berry: MissStoran
Finn Hudson: Fashionitaa
Tina Cohen-Chang: LittleLiar
Mike Chang:
Mercedes Jones:
Kurt Hummel: Fashionitaa
Santana Lopez: Wonderwatch
Quinn Fabray: Leannan
Brittany Pierce: GeorgeWx
Sam Evans:
Artie Abrams:
Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
Blaine Anderson: Insano
Rory Flanagan:
Sugar Motta:
Dave Karofsky:
Lauren Zizes:
Jesse St. James: LittleLiar
Sebastian Smythe: Wonderwatch
Sunshine Corazon:
Will Schuester: Fashionitaa
Emma Pillsbury: Insano
Sue Sylvester:
Shannon Beiste:

Verzonnen personages:
- Damon Tyler Smythe : Wonderwatch
- Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
- Isabella Elizabeth Espinoza : Insano
- Tyler Jay Delaino : Wonderwatch
- Jayden Ian Archibald: Fashionitaa
- Luke André Basias : MissStoran
- David Lopes: Insano

-Als je een orgineel personage hebt, hoeft hij/zij niet persé dezelfde sexualtiteit te hebben als in de serie!
-Je hoeft als orgineel personage niet persé een relatie te hebben met degene waarmee je ook in de serie hebt.

Regels:
-Liefst meer dan één regel!
-Schelden mag
-16+ mag
-Doe niet perfect!
-OOC tussen haakjes!
-Max. 4 personages per account!
-We sluiten niemand buiten!

Meedoen kan altijd, meld je hier aan

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 14:32 ]

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

David Lopez:

'Nou dat heeft ze niet' zeg ik en kijk haar aan. 'Ze heeft inderdaad gezien dat haar oom werd geschoten, ja. Maar ze werd naar haar kamer gebracht, dus in weze heeft ze niet gezien, dat haar moeder werdt ontvoerd' leg ik simpel uit. Ik had dit van mijn maat gehoord, die er heen ging. Ik vond het best lachwekkend en die Rachel was toch dommer dan ik dacht. 'Weetje Rachel. Je bent gewoon dom en naief. Je gelooft iedereen en volgd ook iedereen. Daarom ben je zo makkelijk te ontvoeren' zeg ik lachend en kijk haar met een opgetrokken wenkbrauw aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

Rachel
ik kijk hem woedend aan. "houd je bek over mij"
Ik storm naar voren en stoot mijn vuist door het raampje. Het raakte hard zijn neus.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

David Lopez:

'Slet' sis ik van de pijn en houd mijn hand om mijn neus. Bloed kwam er aan te pas en ik keek haar woedend aan. 'Nu zal je het pas berouwen' zeg ik woedend. Ik had ook net als Micheal alle sleutels van het gebouw, dus ook de cellen. Ik opende boos de deur en pakte gelijk haar keel en duwde haar hard tegen de muur, dat ze geen kant op kan. 'Jij denkt, dat je heel wat bent hé? Maar je bent een meisje, in andere worden een hoer' zeg ik boos en laat haar ruw los, waardoor ze hard op de grond valt. 'Denk er maar eens over na, hoe vies jij eigenlijk wel niet bent' sis ik en ga uit haar hokje en deed het weer dicht. Ik ging naar de badkamer om mijn gezicht weer op orde te krijgen.

---

One Who Travels A Higher Path.

Rachel
Als hij naar binnenkomt dijns ik achteruit. Woest duwd hij me tegen de muur en pakt bij mijn keel. "Ik ben geen hoer, omdat ik een kind heb zak" schreeuw ik boos terug Hij schreeuwt wat dingen die ik negeer. Hij liep weg en deed het hokje dicht. Rust.

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 15:32 ]

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

[blegh nu is het weer dood=(

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

LittleLiar schreef:
Noah Puckerman:

ik kreun van pijn en probeer mijn ogen te openen, ik voel me duizelig en heb overal pijn..

Finn Hudson

Ik zag hoe Puck kreunde van de pijn, maar verder gewoon een beetje levenloos liet liggen. Ik sleepte hem naar mijn auto en legde hem op de achterbank. Ik zuchtte en ging achter het stuur zitten en reed naar huis toe, toen ik thuis kwam sleepte ik hem moeizaam de auto weer uit en zag bloed liggen op de grond. Het paniek sloeg me om het hart. Wat is er gebeurt?! Ik legde Puck snel op de bank en keek overal in het huis. Ik voelde het bloed uit mijn gezicht trekken en keek in paniek rond. Ik volgde het bloedspoor naar boven, het leidde naar Kurts kamer. Ik zag Blaine bebloed op bed liggen en Emily beschermend bij zich. In een automatisch reactie sms'te ik Kurt. 'Kom naar huis, nu! Er is iets gebeurt!' verstuurde ik, en snelde in paniek naar Blaine. 'B-blaine, wat is er gebeurt?' vroeg ik stotterend. Hij hield Emily beschermend vast die hard en overstuur huilde en onder zijn bloed zat. Ik viste voorzichtig Emily uit zijn handen en bekeek hoe zijn wonden eruit zagen. Ik was nu helemaal in paniek en kon niet helder denken! Wat moest ik doen?!

Insano schreef:
Blaine Anderson:

Ik gaf weer Emily aan Rachel, aangezien zij haar weer wou vasthouden en glimlachte. Ongemakkelijk kijk ik naar Jayden die nog in de woonkamer staat. Finn was boodschappen aan het doen en ik wist dat ik op Rachel moest passen, dus niemand raakte haar aan of Emily. Ik negeerde Jayden hoe ver het me lukte en keek toe naar Rachel en Tina. Opeens hoor ik de deurbel gaan en ik liep er naar toe. Ik wou niet dat Rachel hem open deed. Dus maakte ik hem maar open.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Echt waar' zeg ik verbaast, doelend dat Blaine ook is vreemdgegaan. 'Ik heb zo'n spijt, Kurt. Ik wil hem echt niet kwijt' zeg ik gebroken en zuchte gekweld. 'Ik ben gewoon bang dat ik zijn tweede keuze ben en dat hij terug gaat naar Rachel' zeg ik en ging goed zitten, maar opeens kreeg ik een vreselijk pijnsteek in mijn onderbuik, nog steeds had ik er last van, wat hij gedaan heeft. En kreunde van de pijn en leg mijn handen op mijn onderbuik en probeerde rustig te ademen.

Kurt Hummel

'Lieverd, hoe kan jij nou een tweede keuze zijn?' vroeg ik liefjes aan haar, terwijl ik haar tranen van haar gezicht veegde. Ineens begon ze te kreunen van de pijn en legde ze haar handen op haar onderbuik. 'Wat is er?' vroeg ik bezorgd. Op dat moment kreeg ik een sms'je van Finn en opende. Zo te zien was er iets aan de hand. Ik keek Bella bezorgd aan. Ik had ineens zo'n slecht voorgevoel in mijn maag. 'I-ik denk dat we naar mijn huis moeten gaan..' zei ik terwijl ik haar het sms'je liet lezen.

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 18:41 ]

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik probeerde Emily stil te krijgen, maar nog steeds huilde ze. 'Schatje alsjeblieft' zeg ik gekweld en vermoeid. Ik werd steeds witter en voelde me duizelig. Ik had niet gehoord dat iemand thuis kwam en trooste Emily nog steeds moeizaam. Opeens hoorde ik een paniekerige stem me uit mijn gedachtens halen en ik kijk moeizaam op. Finn?! 'Die klootzak heeft nu Rachel en heeft mij in mijn arm geschoten. Micheal!' zeg ik boos en gekweld van de pijn. Finn pakte Emily uit mijn handen en bekeek mijn wonden. Ik ging rechtop zitten en kreunde van de pijn en hijgde vermoeid.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik keek naar het smsje en keek er met grote ogen aan. Ik kijk geschrokken naar Kurt. 'Wacht even' zeg ik snel en liep snel naar mijn kast. Ik pakte een broek en een shirtje en rende er mee naar de badkamer. Ik kleede me snel om en deed mijn sokken en schoenen aan. Vervolgens borstelde ik mijn haren en waste mijn gezicht en was ik voor nu klaar. 'Ik ben klaar' zeg ik hijgend en trek Kurt vervolgens mee naar zijn auto.

---

One Who Travels A Higher Path.

[holy shit, we hebben gemiddle4d 91 berichten per dag. 300x40=12000:132]

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Finn Hudson

Ik schrok door wat hij zei en probeerde me te vermannen, het belangrijkste op dit moment was dat Blaine niet doodbloedde. Ik belde snel een ambulance, en er werd gezegd dat ze er meteen aankwamen. Emily krijste helemaal van het huilen en ik zag dat Blaine er niet goed aan toe was, ik wist echt even niet wat ik moest doen. Het ijzige gekrijs van Emily zorgt ervoor dat ik helemaal niet kon nadenken. Ineens kwamen Bella en Kurt binnen, ik snelde naar Bella toe en hield haar stevig vast in mijn vrije arm. 'De ambulance komt zo,' fluisterde ik naar Bella en hield haar stevig vast, terwijl ik tegelijkertijd Emily probeerde te sussen.

Kurt Hummel

Ik reed met een rotvaart naar huis, ik parkeerde de auto en stormde snel naar binnen, ik had Bella's hand vast en voelde een vlaag van misselijkheid naar boven komen toen ik bloed zag. 'O nee!' riep ik waarna ik angstig om me heen keek. 'Blaine?!' riep ik. Ik kon echt niet tegen bloed, als ik teveel bloed zag zou ik flauw vallen, dat was al eens eerder gebeurt. Ik trok Bella mee naar de kamer en had het gevoel alsof mijn hart stil stond. Ik zag Blaine helemaal bebloed op bed liggen, hij was lijk bleek en hijgde het uit. Dit ging helemaal niet goed. 'Blaine!' riep ik terwijl de tranen over mijn wangen rolden. 'Blaine, nee!! Blaine!' snikte in helemaal in paniek. Mijn knieën werden helemaal slap en ik werd zelf ook krijtwit. Mijn bloed-fobie kon me nu even niets schelen, Blaine mocht niet dood! Ik rende naar hem toe en trok mijn blouse uit. 'Hou vol, Blaine, alsjeblieft.' zei ik, verstikt door tranen. Ik was doodsbang om bloed te zien, maar ik mocht Blaine niet dood laten gaan. Ik stelpte met trillende handen de wond dicht met mijn blouse, zodat hij niet nog meer bloed kon verliezen. Ook al had hij al ontiegelijk veel verloren. Ik raakte nu zelf ook helemaal onder het bloed en ik voelde allerlei misselijke vlagen omhoog komen en keek er niet naar en drukte hard op de wond.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik kon het allemaal niet meer bevatten en voelde me echt duizelig worden. Ik hoorde vagen stemmen en sloot af en toe mijn ogen vermoeid. Opeens hoorde ik een harde stem gillen en keek vermoeid naar Kurt. 'Kurt' zeg ik vermoeid en hij rent op me af en probeerd mijn wond te dichten, opeens voelde ik harde druk, waardoor ik het uitschreeuwde van de pijn. Tranen kwamen nu en rolden over mijn wangen. Ik balden mijn vuisten om er niet aan te denken, de pijn. Opeens hoorde ik een zachte stem en keek ik in blauwe ogen van Bella. 'Bella' zeg ik zachtjes en alles werd zwart.

Isabella Elizabeth Espinoza:

We kwamen met een rotvaart voor Kurt's en Finn's huis en we stapten uit, waarnaar Kurt mijn hand pakte en samen stormen we naar binnen. Op de grond was bloed en ik keek er met grote ogen naar. Kurt ging nu Blaine's naam schreeuwen en we liepen snel naar boven en gingen een kamer in. Blaine lag bebloed om het bed en Finn en het kindje stonden er naast. Kurt rende naar Blaine toe, maar ik wist dat Kurt niet tegen bloed kon. Opeens zie ik Finn naar me toe rennen en trok me tegen zich aan een gelukkig gevoel ging door me heen, maar ik voelde me ook gelijk rot. Ik knikte, waarnaar hij dat zei. 'Sorry, Finn' zeg ik snel en wring me van hem vandaan en liep snel naar Kurt. Ik duwde Kurt een stukje. 'Kurt, ga naar Finn toe, anders val je flauw' zeg ik streng en kijk hem doordringend aan en duw hem richting Finn. 'Blaine' zeg ik rustig en met Kurt's blouse knoop ik rond zijn arm boven waar de wond zat en knoopte het zo strak mogelijk, waardoor hij meer ging schreeuwen van de pijn. 'Bella' zegt hij zachtjes en valt flauw. 'Blaine!' riep ik en probeer hem te wekken, maar dat lukte niet. 'Finn, haal je kind hier weg! Kurt blijf bij Finn en ik meen dit' schreeuw ik boos en probeerde zo goed mogelijk de wond te dichten. Ook ik zat onder het bloed, godzijdank dat ik EHBOdiploma had.

---

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

Ik wilde protesteren en ook meehelpen met Blaine, maar ineens zag ik dat Kurt nu ook bijna zijn bewustzijn verloor. We mochten niet meer gewonden krijgen dus ik pakte hem stevig vast en trok hem de kamer uit. Emily werd nog overstuurder omdat Kurt ook helemaal van slag was. 'Kurt, doe alsjeblieft even rustig.' zei ik terwijl ik Emily heen en weer wiegde. Kurt riep dat ik hem los moest laten en trok zich uit me. Ik zuchtte en moest nu even voor mijn dochter kiezen. 'Pappa is hier, schatje.' zei ik terwijl ik haar stevig tegen me aan hield. 'Shh, pappa is hier.' fluisterde ik zachtjes. Ik liep uiteindelijk naar haar kamertje toe en wiegde haar zachtjes heen en weer. 'Pappa is hier, schatje.' fluisterde ik nogmaals rustig naar haar. Ze stopte met huilen, en snikte nog zachtjes. 'Pappa gaat jou eerst in bad stoppen, goed?' vroeg ik aan haar. Het maakte Emily kalm als ik tegen haar praatte, dus zou ik dat doen. Ik trok Emily's bebloede kleertjes uit en zette het badje aan. Met trillende handen hield ik haar vast en waste ik haar en wachtte tot Bella hier kwam.

Kurt Hummel

Trillend liep ik naar Finn toen en begon ik te snikken. 'Blaine word wakker.' huilde ik hopeloos terwijl ik rilde, van de bloed op mijn kleding. Ik voelde mijn knieën zwakker worden en zakte bijna door mijn knieën, maar net op tijd pakte Finn me stevig vast en trok hij me de kamer uit, waarna ik nog harder schreeuwde en protesteerde. Ik wilde bij hem blijven, waarom begreep niemand dat?! 'Blaine.' snikte ik gebroken. De ambulance broeders renden met een brancard naar binnen. 'Laat me los!' riep ik naar Finn, ik trok me uit hem en liet naar ze toe. Ik moest en zou met hem meegaan in de ambulance, ik ging hem echt niet alleen laten! Ze reden hem naar buiten en ik pakte zijn hand en rende zo hard als ik kon mee met ze. 'Ik ga mee!' schreeuwde ik tegen een broeder die zei dat ik niet mee mocht. 'Ik ben zijn verloofde, er is geen discussie over mogelijk!' riep ik met een trillende stem. Ze dropen af en ik mocht mee. Ik hield Blaine's hand stevig vast en trilde over mijn hele lichaam. De tranen liepen onophoudelijk over mijn wangen heen. Ik voelde dat er ook om mij een deken heen geslagen werd, maar het kon me even niets schelen. Blaine was het enige wat mij iets kon schelen. Ik zag alles een beetje in een waas, hoe ze zijn wond behandelden en voelde dat we begonnen te rijden.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik probeerde de wond stevig te drukken en negeerde Kurt's kreten tegen Finn. Uiteidelijk zag ik dat Finn weg liep met zijn kindje en Kurt was nog in de kamer. Gelukkig, kwamen de broeders snel en namen het van me over, eentje knikte, dat ik het goed gedaan had en legden Blaine op de brancard en namen hem mee. Kurt liep snel achter ze aan en ik hoorde nog ver weg zijn stem. Ik zuchte zachtjes en hoopte dat Blaine het redden. Ik zat nu zeker te weten onder het bloed en liep met kleine stapjes naar Finn. Elke stap werd ik zenuwachtiger, omdat ik tenslotte vreemd ben gegaan en hij wist van niets. Ik liep een kamer binnen, waarnaar ik Finn zag met zijn dochtertje, die hij in bad zette en die haar waste. Ik zag dat zijn handen trilden en ik liep naar de toe. 'Ik doe het wel' zeg ik zachtjes en rustig en nam het over. Het meisje kijk me met huilende oogjes aan en ik glimlachte lief, waardoor ze een beetje opklaarde en ik haar verder teder waste.

---

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Na een rit, die voor mijn gevoel wel uren leek te duren kwamen we aan in het ziekenhuis. Ze brachten hem met spoed naar een kamer. Ik liep er maar een beetje doelloos achteraan en voelde nog de tranen over mijn wangen glijden, ik bleef voor de kamerdeur staan. 'Alsjeblieft, Blaine.' zei ik merendeels tegen mezelf. 'Alsjeblieft, laat me niet alleen.' snikte ik. Ik voelde ineens dat iemand de deken strakker om mijn lichaam deed en keek degene met betraande ogen aan. Het was een ambulance broeder waar tegen ik schreeuwde. Normaal zou ik me beschaamd voelen, maar het kon er even niet bij. Ik wilde dat Blaine gewoon bleef leven.

Finn Hudson

'Dank je,' zei ik opgelucht. Ik was zo blij dat Isabella er was, ik ging iets dichter bij haar staan, ook zij zat helemaal onder het bloed. 'Moet jij niet even douchen? Je kan wel iets van mij aantrekken, en zullen we daarna naar het ziekenhuis gaan?' vroeg ik aan Bella. Ik drukte mijn lippen op de hare, omdat dat me geruststelde. Zij was de enige die deze situatie wat draagzamer maakte.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Dokter:

'Gelukkig zijn we op tijd' zei mijn collega en ik knikte en verzorgde de wond, terwijl hij zijn hartslag meette en infuus erin deed met bloed. 'Ja, anders was hij aan het dood bloede' zeg ik ernstig. Gelukkig was hij nu weer stabiel en op tijd. Het was echt kantje boord. We hadden alls verzorgd en hem op een kamer gezet. We wisten niet hoelang hij onbewustzijn was, maar dat kon even duren. We liepen met de zusters weg en ik liep gelijk naar zijn verloofde. Ik knikte naar de broeder dat hij weer kon werken en keek de jongen aan. 'Hij is voor nu stabiel, we hebben de wond verzorgd. Alleen moet hij nog geoppereerd worden, maar dat willen we doen, als hij weer bij bewustzijn en het goed gaat met hem. Voor nu weten we niet wanneer hij wakker word' vertel ik aan hem. 'Wil je misschien naar hem toe?' vraag ik meelevend aan de jongen en kijk hem meelevend aan.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Voordat ik nog wat kon zeggen, drukte hij zijn lippen op de mijne. Ik zoende hem liefdevol terug, maar het voelde nu echt verkeerd aan. Natuurlijk ik hield van hem en ik wou dicht bij hem zijn, alleen ben ik vreemdgegaan en hij wist nergens van af. 'Is goed, dan ga ik wel even douchen' beantwoord ik op zijn vraag en knik dat het goed was, dat we dan daarna naar het ziekenhuis gingen. Ik zal het niet nu zeggen, het was echt een verkeerde moment om het te zeggen. En besloot als we eenmaal in het ziekenhuis waren en als we goed nieuws kregen, dan zal ik het tegen hem zeggen. Ik was zo bang voor zijn reactie en het deed pijn om in zijn ogen te kijken, dus ontwijkte ik mijn blik en keek naar het meisje en haalde haar uit bad. Ik droogde liefdevol en zachtjes haar af en kleede haar in haar nachthempje aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

(Ik moet eten! Ik weet niet of ik terug kom, denk het wel. Zo niet, dan kom ik morgen wel online en reageer ik op alles! (: )

---

One Who Travels A Higher Path.