• - Oké, even een zeiktopic, maar ik moet het even kwijt (cat) -

    Ik weet niet wat het is, maar het irriteert me echt ongelooflijk erg dat het altijd zo is dat ík steeds degene moet zijn die aan mensen moet vragen of ze eens zin hebben om iets te gaan doen. Ik heb het gevoel dat ik dat soort dingen altijd zelf moet regelen/mezelf ergens in moet mengen, en dat er nou nooit eens iemand is die eens zelf denkt van 'hé, misschien is het ook leuk om haar eens mee te vragen.' Ik vind het echt een beetje vervelend worden en het is gewoon raar omdat ik niet het idee heb dat mensen me onaardig vinden, maar dat ze gewoon te lui/te veel met zichzelf bezig zijn om daar eens aan te denken? Ik voel me er eigenlijk wel wat rot en geïrriteerd over, vooral als je ziet dat een paar van je beste vrienden dan wel dingen aan elkaar voorstellen? Is er iemand die dit herkent? --'

    [ bericht aangepast op 1 aug 2012 - 14:20 ]


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Dat herken ik.


    The universal language of art.

    Ik herken het, en ik erger me er ook dood aan dat mensen tegenwoordig zelf geen initiatief nemen, komt omdat het allemaal phone junks zijn geworden :S
    Dus wat ik doe, mensen moeten het zelf maar voorstellen en anders spreek ik gewoon niks af :Y) Dan ga ik lekker alleen of met mijn moeder samen iets doen. Ik ga er niet meer achteraan lopen en smeken of ze alsjeblieft willen afspreken.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Hmm... Soms herken ik het en soms ook weer niet. De laatste tijd zijn mijn vriendinnen wel zo lief om mij te vragen of ik ook iets met ze wil doen. ^^


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Ik had pas afgesproken om met een paar vriendinnen naar de film te gaan maar we hadden er nog niet echt plannen voor gemaakt. En toen ik op vakantie was las ik op facebook dat ze zonder mij waren gegaan. En zulk soort dingen gebeuren steeds de laatste tijd. Echt kut ><


    "The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran

    Ja, ik. Maar uiteindelijk bleek het dat die mensen een complot tegen me op hadden gezet om me buiten te sluiten dus ik heb er geen moeite meer ik gestoken en nu ben ik veel gelukkiger (:


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    Dat heb ik ook,maar enkel bij de vrienden die altijd wel iets te doen hebben -hobby,vrienden,familie-, terwijl ik zelf tamelijk onproductief ben op dat vlak(cat)


    You've got to realize: you're the Devil as much as you're God.

    Jup.. En vervolgens moeten ze het even vragen en hoor ik nooit meer iets.

    Seelisch schreef:
    Ik heb hetzelfde probleem, maar het feit is dat ik na al tijd ook niet té veel moeite meer wil doen. En ik wil ook niet verkeerd overkomen, zo in de zin van, mensen bijna dwingen of geen andere keuze laten om iets te doen. Het zou gewoon leuk zijn moesten andere mensen spontaan eens met een ideetje komen en me ergens meevragen ofzo. Nu ja, ik probeer er mee te leven.. maar ik snap je situatie.
    Btw; mijn beste vriendin en nog een andere 'goede' vriendin gaan binnenkort op reis. Zonder mij mee te vragen, zonder het er met mij over gehad te hebben, nee hoor. Ik mocht lekker uit het niks lezen op facebook dat er een reis geboekt was.
    Dus, zo'n dingen zijn gewoon hatelijk.


    Nee, inderdaad, ik wil ook niet té overkomen zodat het lijkt alsof je te wanhopig wil afspreken/mensen dwingt enzo.. (': Maar ik besluit maar om me gewoon stil te houden de komende tijd en eens te zien wat er van komt dan maar >.<

    En dat van je vriendinnen is ook echt rot )': Ik snap gewoon echt niet waarom mensen dan ook niet even erbij stilstaan en te denken van 'misschien wil zij ook wel mee' als je vriendinnen bent )x


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Meteoroid schreef:
    Ja ik.


    Shit happens but pee happens a lot more.

    Vroeger had ik dat ook heel vaak, dat ik altijd aan mensen moest vragen of ze wat wilden gaan doen en dat vond ik inderdaad behoorlijk vervelend, ik werd er onzeker van.
    En ik weet niet hoe, maar op de een of andere manier is dat omgedraaid.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Infidelity schreef:
    Ja, ik. Maar uiteindelijk bleek het dat die mensen een complot tegen me op hadden gezet om me buiten te sluiten dus ik heb er geen moeite meer ik gestoken en nu ben ik veel gelukkiger (:


    Good, don't ever go back, been there, tried that.

    En ik wil niet stalkerig zijn, dus doe ik het minder, maar dan gaat het contact achteruit...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Ik ben daar heel koppig in. Ik doe hoogstens 2/3 pogingen om contact met iemand te maken, geeft diegene weinig/geen feedback, dan is het aan mijn kant over en dan horen ze ook niet meer wat van me ^^.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik had dat vroeger best wel vaak ja. En dan had ik al iemand gevraagd om iets doen, werd alsnog al het regelwerk naar mij toe geschoven. Gelukkig is dat nu niet meer zo, maar ik ken het gevoel.


    I believe in imagination, because what I can't see is infinitely more important than what I can see.

    Ik herken het..
    Het voelt echt naar en zorgt ervoor dat ik aan alles begin te twijfelen. Laatst hoorde ik datheel mijn vriendengroep naar het strand ging, maar niemand had mij gevraagd. Blijkbaar ben ik niet aardig genoeg ofzo.


    I won't let you come close enough to hurt me.

    Elliania schreef:
    Ik herken het..
    Het voelt echt naar en zorgt ervoor dat ik aan alles begin te twijfelen. Laatst hoorde ik datheel mijn vriendengroep naar het strand ging, maar niemand had mij gevraagd. Blijkbaar ben ik niet aardig genoeg ofzo.


    Aaawh ): Nee, dat zal het vast niet zijn, dat geloof ik niet. Het ligt aan hen, niet aan jou.


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle