• Eindelijk heb ik besloten om serieus hulp te gaan zoeken, ik ga morgen eindelijk, na 3 jaar van mensen die het me aanraadde een afspraak maken met de huisarts, ik heb eindelijk de moed gekregen om hulp te zoeken. ik moet nog veel verwerken een veel vaardigheden ontwikkelen, dat kan ik niet alleen en eindelijk zie ik in dat alleen proffecionele hulp me kan helpen met alles een plekje te geven en hoe ik mezelf onder controle houd. De ergste periode is al lang voorbij, maar het zit nog altijd vast in mijn hoofd, geen van de dingen die ik heb meegemaakt heb ik echt af kunnen sluiten en daar begon ik ook steeds meer van te merken. Ik stortte snel in, ik kreeg weer woedde-aanvallen, heb voorwerpen meters ver voor me uit gegooit. Emotioneel ben ik bestwel afgebrokkeld omdat alles aan me begint te knagen, maar de gedachte dat ik eindelijk de moed heb om een afspraak te maken maakt me al zoveel gelukkiger, want ik weet dat dit het punt is van complete verandering in die chaos in mijn hoofd c:

    Hebben jullie ook wel eens dingen overwogen die eigenlijk heel ver van je ideaalbeeld gingen? En hoe verliep dat? :3


    Let it come and let it be

    Nou ik heb een slechte ervaring gehad met provisionele hulp, voornamelijk omdat hij niet vrijwillig was. Sinds dien heb ik besloten het op mijn eigen manier te doen.

    Maar ik vind het heel goed van je dat je hulp zoek. En ik hoop dat het helpt.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Ik ben trots op je ;D

    Ghehe zelfde als bij jou.. Afspraak met de dokter.. Die stuurde me alleen gelijk door naar iemand van compaen -als goed is-. Een psychiater vonden ze niet zo'n goed idee ;P.

    Mja, ik vind niet echt dat het heeft geholpen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Knap dat je de stap neemt om hulp te gaan zoeken. (:
    Zelf heb ik dit jaar besloten dat ik na het vmbo een poging wil wagen om een havo-diploma te halen, en geloof me, ik had echt niet van mezelf verwacht dat ik ooit nog terug zou willen naar havo. Hoe het gaat verlopen weet ik natuurlijk nog niet, maar ik probeer er gewoon vertrouwen in te hebben. Verder zie ik wel waar het op uitloopt.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Goed dat je er iets aan doet :3

    Ik ben lange tijd gepest geweest. Ik heb toen een paar angsten ontwikkeld. Bang voor ballen en zingen , bijvoorbeeld. Ben spontaan gaan huilen en heb een paar weken daarna een lang gesprek gehad met mijn mentrix -die helaas ontslagen is vanwege bezuinigingen-. Daarna voelde ik me gelijk beter en angst voor ballen het raam uitgeknikkerd :Y)


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Ik ben blij voor je! Die afspraak is volgens mij ook het begin van het einde van de chaos in je hoofd. (: Ik zelf ben nooit naar mijn afspraak geweest... Maar dat was ook niet nodig bij mij. (: Succes!


    If actions spoke louder than words, you'd have made me deaf by now.

    Ik had precies hetzelfde, hulp gezocht. Nu een paar maanden ben ik nog geen steek verder maarja. Ik heb er weinig vertrouwen in.
    Maar, ik vind het wel héél erg goed van je!


    Your make-up is terrible

    Ik ben blij voor je (:
    Op mijn aanraden zit m'n vriend nu een tijdje bij een psycholoog, maar of het veel voor hem gaat doen weten we nog niet. Z'n echte 'sessies' zijn ook nog niet begonnen, en misschien krijgt ie medicijnen.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Heel goed dat je dat gedaan hebt.

    Ik had vorig jaar zomer ontzettend last van misselijkheid, eigenlijk non-stop. Ik dacht dat ik iets verkeerds had gegeten of een oorontsteking had of zo, dus ik wilde een lichamelijk onderzoek. Van mn moeder mocht dat niet en die stuurde me naar de huisarts om een afspraak te maken met een psycholoog. Nu is het een jaar later en loop ik daar nog steeds en is er bij me de paniekstoornis ontdekt (: ik ben heel blij dat ik uiteindelijk toch wel naar die psycholoog ben gegaan.


    Destroy what destroys you.

    Heel goed van je! (: En bij mijn familie heeft proffesionele hulp wel geholpen, dus ik hoop dat het dat bij jou ook doet.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Dat is wel fijn voor jou c:

    Bij mij zou het helemaal niet werken. Ik heb al eerder hulp gehad, en toen ging het alleen maar slechter (krul)

    Ik heb uiteindelijk ook hulp gezocht.
    Maar uiteindelijk ben ik er ook slechter uitgekomen.
    Maar nu alsnog de stap gezet om hulp te vragen.


    Nobody can see the real me...