Lorenzo sloeg de jongen vanuit zijn studeerkamer gaande.
Minachtend keek hij hoe Fillipo met een vrolijke tred de trappen van het palazzo verliet en door de drukke straat heen liep om vervolgend tussen de vroege feestvierders van de Palio van morgen opging om waarschijnlijk naar een onpasselijke plek te verdwijnen waar Lorenzo in zijn gehele leven nooit een voet zou willen zetten, alleen van de gedachte alleen al werd hij soms onpasselijk.
,,heer?”
Marco kwam met een gebiedende buiging het vertrek binnen.
,,Ik neem aan dat je alles gehoord hebt wat Fillipo zei?”
Marco gaf een kort knikje terwijl hij zijn hoofd nog steeds eerbiedig naar beneden hield.
,,en klopte alles wat hij zei?”
Weer kwam er een gebiedend knikje af bij Marco.
,,drieënzeventig man?” lichtelijk ongelovig wende hij zijn gezicht van de knecht af in verrukte schaamte van deze zwakke vertoning.
,,ja, mijn heer, vijfendertig bewapende en zwaar bewapend, achtentwintig boogschutters en de overigen zijn trouwe sluipmoordenaars tussen de menigte.”
Lorenzo glimlachte genoegzaam. ,,dat was alles wat ik wou weten.”met een gebaar van zijn hand wuifde hij de knecht weg.
Dus Fillipo deed zijn werk voor één van de eerste keren eens goed.
Door dit feit wat Lorenzo lichtelijk onder de indruk.
Ondanks zijn stank had hij hem toch verkeerd ingeschat.
In zijn nopjes leunde Lorenzo achterover in zijn stoel.
Zeventig man moesten wel voldoen om het plan van Pazzi te verdoezelen.
maar voorzichtigheid is altijd nog geboden.
Er werd weer op zijn deur geklopt. ,,binnen.”
Zijn meest geliefde assassin kwam binnen, met zijn kap naar achter geslagen.
Hij maakte een buiging. ,,mijn heer, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
Lorenzo keek nog even weer naar buiten, naar de plek waar Fillipo tussen de menigte was verdwenen.
,,je diensten zijn voor deze kwestie niet meer nodig,Enersto, het blijkt dat de jongeman in kwestie de dans ontsprongen is.”
Credendo Vides