• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~Lahey
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ Lahey
    - Cassie Sophia Lane ~ vampier ~ Lahey
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~Frey
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Cloudbreaker
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Frey
    - Nathan Daniëls ~ halfdemon, half vampier ~
    iemands angst zien ~ Sirens
    1 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ Lahey
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Frey
    - Destiny ... ~ weerwolf ~ Sirens
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Cloudbreaker
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ Lahey
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Cloudbreaker
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story



    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 23:19 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Joshua Lloyd.
    “Pestkop,” mompelde ze terwijl ze haar shirt weer goed trekt en ik grijnsde er enkel op. Eigenlijk vroeg ze er wel een beetje om, maar ik hield mijn dubbelzinnige opmerkingen maar even voor me dit keer.
    Ze ging op haar zij liggen zodat ze mij kon aankijken en ik keek terug. “Waarom zou ik het willen? Jij bent de jongen hier, jij zou het moeten willen.” Oh hel, ik moet nu gewoon een plagerige opmerking maken, het moet gewoon! Toch houd ik me in en bijt op mijn lip voordat ik haar weer aankijk.
    Na een minuut ongeveer antwoordde ik pas terug: “Heb ik niet gezegd dat ik niet zoals de jongens in Caligas ben?” Grijnzend haalde ik een wenkbrauw op, maar vervolgde toen toch plagerig, “Ik voel gewoon de drang niet om het te doen.” Even lach ik en kijk dan naar boven, richting het plafond.
    Het was geen afwijzing, zeker niet, enkel een grapje om te kijken hoe ze zou reageren.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    Aiden bijt op zijn lip en het duurt even voordat hij antwoordt geeft. 'Heb ik niet gezegd dat ik niet zoals de jongens in Caligas ben?' Met een grijns op zijn gezicht trekt hij een wenkbrauw op. 'Ik voel gewoon de drang niet om het te doen,' vervolgt hij plagerig. Nadat hij even heeft gelachen kijkt hij naar het plafond.
    'Soms vraag ik me echt af of jij wel een jongen bent,' mompel ik. Ik blijf nog even naar Aiden kijken en ga dan op mijn rug liggen met mijn blik, net zoals Aiden, op het plafond richt. Ik zucht zachtjes en sla mijn armen om me heen.
    Het is een tijdje stil.
    'Aiden,' begin ik dan op een aarzelende toon terwijl ik met mijn vingers aan de onderkant van mijn shirt friemel. 'Heb jij het eigenlijk al een keer gedaan?' vervolg ik op een zachte, en iets wat onzekere toon. Ik bijt op mijn lip en houd mijn blik op het plafond gericht zodat ik hem niet aan hoef te kijken.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Joshua Lloyd.
    “Soms vraag ik me echt af of jij wel een jongen bent,” mompelde ze en alweer moest ik even zacht lachen. Op een plagerige toon zei ik weer: “Sorry lieverd, ik had het je waarschijnlijk moeten vertellen, maar stiekem ben ik omgebouwd…” Grinnik ik en kijk haar even snel aan om vervolgens weer naar het plafond te kijken.
    Het is een tijdje stil voordat Feline de stilte doorbreekt. “Aiden,” Door haar aarzelende toon frons ik even en kijk naar haar. Wat is er opeens met haar aan de hand? “Heb jij het eigenlijk al een keer gedaan?” vervolgde ze op een zachte, iets onzekere toon terwijl ze haar blik op het plafond bleef richten.
    Dit is geen tijd om grapjes te maken, bedenk ik me en keek haar serieus aan. “Eerlijk: Ja, dat heb ik,” antwoordde ik haar en knikte even. “Het was met een meisje waar ik erg veel van hield en…” Ik zuchtte, beet hard op mijn lip om de tranen in te houden die er misschien zouden komen en keek naar het plafond. “ze overleed.” Sinds die tijd ben ik bang om eigenlijk van iemand te houden, maar toch… Nu Feline er was, wilde ik haar niet kwijt. Dat wist ik al toen die jongens haar aanvielen en ik dit voor haar over had.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Eerlijk: Ja, dat heb ik,' antwoordt Aiden.
    Ik knik lichtjes. Dat had ik al wel verwacht.
    'Het was met een meisje waar ik erg veel van hield en…' vervolgt hij.
    Als ik zijn kant op kijk zie ik dat hij op zijn lip bijt en nog steeds naar het plafond kijkt.
    'ze overleed'.
    'Sorry dat ik het vroeg,' zeg ik zacht waarna ik tegen hem aan kruip. Ik druk een kus op zijn wang en leun met mijn hoofd op zijn schouder zodat ik hem nog aan kan kijken. 'Het spijt me voor je dat ze is overleden'. Mijn hand zoekt die van hem en als ik die gevonden heb geef ik er een zacht kneepje in.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Joshua Lloyd.
    “Sorry dat ik het vroeg,” zei ze zacht waarna ze tegen me aankroop, maar ik schudde enkel mijn hoofd. Dat kon zij niet weten, het maakt daarom dus ook niet uit, het was een ander verhaal geweest als ze er wel degelijk van wist. Ik heb het nooit aan iemand verteld, behalve aan Feline nu.
    Ze drukte een kus op mijn wang en leunde met haar hoofd op mijn schouder, waardoor ik haar even aankeek met een zwak glimlachje. “Het spijt me voor je dat ze is overleden.” Ik voel hoe haar hand die van mij gevonden heeft en hier een zacht kneepje in geeft, als bemoediging of troost vast. Het werkte, een beetje.
    “Het zat eraan te komen eigenlijk…” Ze had een ziekte die ze van mij verzwegen had, ik kwam erna pas achter. Ik wilde hier niet over praten, dus gooide ik het over een andere boeg. “En jij dan? Ben je nog een lief maagdje?”
    Ik probeerde te grinniken, maar het lukte niet echt door de nog vers gebrande gedachte aan haar, “Heb je op me gewacht?” Dit keer zat mijn plagerige stem er wel in en ik was hier opgelucht door, waarna ik naar haar knipoogde.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Het zat eraan te komen eigenlijk…' zegt Aiden. 'En jij dan? Ben je nog een lief maagdje?' vraagt hij dan ineens.
    Mijn ogen worden groot en voor een paar seconden blijf ik doodstil liggen, maar voordat ik kan antwoorden zegt hij nog iets.
    'Heb je op me gewacht?' vraagt hij op een plagerige toon waarna hij naar me knipoogt.
    Ik hou mijn blik op de andere kant van de zaal gericht en merk dat mijn wangen weer rood worden terwijl ik zorgvuldig nadenk ik over mijn woorden.
    'Ik ben nog eh, maagd ja,' zeg ik uiteindelijk op een zachte toon. 'En ik heb niet persé op jou gewacht, maar ik wil gewoon niet dat de eerste keer met een jongen is die me daarna gelijk gelijkt dumpt,' vervolg ik op een nog zachtere toon.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Bump


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden.
    Haar ogen worden groot en voor een paar seconden blijft ze stil liggen, waardoor ik begin te fronsen en af te vragen of ik er wat van moet zeggen of niet.
    Dan blikt ze haar ogen op de andere kant van de zaal, vast zodat ze niet naar mij hoeft te kijken, omdat ik merk dat ze begint te blozen. Ik vraag me af wat er allemaal door haar heengaat nu, waar ze over nadenkt.
    “Ik ben nog eh, maagd ja,” antwoord ze uiteindelijk op een zachte toon. “En ik heb niet persé op jou gewacht, maar ik wil gewoon niet dat de eerste keer met een jongen is die me daarna gelijk dumpt,” vervolgt ze op zachtere toon en ik knik enkel.
    Nu is het mijn beurt op na te denken en dan antwoord ik, “Dat snap ik, het is ook niet zomaar iets dat je aan iemand ‘weggeeft’,” Ik kreeg een bedachtzame blik en beet op mijn lip. “Als je maar weet dat ik je daarna niet gelijk zal dumpen…áls we het ooit doen dan,” fluister ik zachtjes en kijk lief naar haar.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Dat snap ik, het is ook niet zomaar iets dat je aan iemand ‘weggeeft'.
    Ik kijk zijn kant op en zie dat hij een bedachtzame blik in zijn ogen heeft en op zijn lip bijt.
    'Als je maar weet dat ik je daarna niet gelijk zal dumpen…áls we het ooit doen dan,' fluistert hij zacht. Door hoe hij mij daarbij aankijkt smelt ik een beetje.
    Ik geef weer een kus op zijn wang en ga dan zitten zoals ik eerst ook zat, op zijn heupen en met aan beide kanten van zijn lichaam een been. Langzaam buig ik me wat naar voren en druk ik mijn lippen lichtjes op die van hem. 'Ik vertrouw je,' fluister ik waarna ik op mijn lip bijt en één van mijn handen van naast zijn hoofd, naar zijn nog steeds ontblote borstkas verplaats.

    [ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 20:19 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Joshua Lloyd.
    Ze geeft me een kus op mijn wang en gaat dan zitten zoals ze eerder zat, op mijn heupen, met aan weerszijde van mijn lichaam een been.
    "Ik vertrouw je," fluisterde ze, waarna ze op haar lip bijt en één van haar handen naast mijn hoofd plant en de ander naar mijn nog steeds ontblote borstkas.
    Ik grinnik lichtjes en kijk toe, de meeste pijn was gelukkig weggehaald door Geovanni, waar ik hem erg dankbaar voor was.
    "Voordat ik je ga kussen," grijnsde ik en legde mijn ene hand op haar bovenbeen en met de ander wees ik even naar een potje met pillen. "Ik moet eerst even die medicijnen innemen. Wil je ze misschien voor me pakken?" vroeg ik met een klein glimlachje, omdat ik er niet bij kon, zeker aangezien Feline nu op me zat.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Voordat ik je ga kussen,' grijnst Aiden. Hij legt zijn ene hand op mijn bovenbeen en met de andere wijst haar naar een potje met pillen.
    'Ik moet eerst even die medicijnen innemen. Wil je ze misschien voor me pakken?' vraagt hij met een kleine glimlach.
    Ik knik en ga weer wat rechter op zitten waarbij ik mijn hand van zijn borstkas haal zodat ik het potje kan pakken en die aan Aiden geef. 'Wil je ook wat water?' vraag ik en ik gebaar naar het glas met water dat ook op het nachtkastje staat.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    -> Bump.

    Stiles --> Lahey


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    Als ik wakker wordt, is Feline nergens meer te bekennen. Ik kijk om me heen en herken de ruimte waarin ik zit direct. Het is de aula. Hoe ben ik hier belandt? Oh ja.. Feline, Aiden.
    Volgens mij weet ik al wat ze is. Er schiet een gedachte door me heen; Vuile verraadster. Maar direct daarop, gaat er een volgende gedachte door me heen; Lieve schat.
    Ik spring overeind en loop richting de ziekenzaal. Zonder te kloppen ruk ik de deur open.
    Wanneer mijn ogen door de ruimte glijden, zie ik Feline dicht naast Aiden zitten. Iets in mijn roept; 'Ga weg en laat haar toch,' Maar een ander stemmetje steunt me en vertelt me dat ik er voor moet gaan.
    Ik schraap mijn keel en begin te zingen..
    "There are no words, to paint a picture of you girl," begin ik wat aarzelend, maar de rest volgt vlot en netjes.
    Ik had niet niet gedacht dat ik evengoed nog zo kon zingen. De laatste keer dat ik heb gezongen was toen ik dronken was. Ergens in een bar. Ach, het boeit niet.
    Ik ga helemaal op in het nummer en zing de laatste regel zelfs twee keer; "I hope you like me as I am,"
    Daarna sta ik iet wat slungelig en met rode blozende wangen in de deuropening, wachtend op haar reactie.

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:40 ]

    Omgg, aww, lieve Jerry! ;$


    Quiet the mind, and the soul will speak.