Chagrijnig - Liefde, Vriendschap & Familie

Pff... Ik ben geconstateerd met een depressie (2e in mijn leven al) ([hoera]) al een tijdje geleden. Het gaat totaal niet goed met me en mijn vriend waarmee ik al 1,5 jaar heb werd vandaag boos op me omdat ik alleen maar zat te zaniken. Hij zei dat ik niets waard was etc. (heb geen zin meer om naar buiten te gaan, tijd te stoppen in hobby's of mijn vrienden want die zien me toch alleen maar aan als psychopaat
Nu was hij kwaad dat ik niet even meeging, dus stemde ik in om een uurtje mee te gaan naar onze vrienden, wat ik al klote genoeg vindt omdat iedereen me aanziet als zielig. Enfin, ze moesten eerst BBQ voedsel halen, dus stelde ik voor aan hem om te SMS'en als ze klaar waren. Nu hoor ik dus niks van hem en zie ik allemaal foto's opduiken op twitter over hoe gezellig het daar niet is. Om het nog even erger te maken liep hij me helemaal af te zeiken over hoe erg ik wel niet ben, terwijl ik zoveel mogelijk voor me zelf probeer te houden, terwijl ik nog suicidale gedachtens heb en eigenlijk geen zin meer had/heb om te leven. (hij wist daar van)

Bedankt voor het lezen. Ik weet dat het zeikerig klinkt, maar ik zeg maar even hoe het is..

[ bericht aangepast op 9 juni 2012 - 17:18 ]

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

:o Als ik dit hoor denk ik dat jij echt beter verdient dan hij! Hij zegt dat je niks waard bent... dat zou ik niet pikken.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Barnabas schreef:
(...)
Heb jij enig idee wat een depressie inhoudt? Je kunt niet zomaar "gezellig doen" als je depressief bent. Dat kost alleen nog maar meer moeite, waardoor je nog depressiever wordt. Vicieuze cirkel dus.
Dit is geen kwestie van: Hop hop, ga naar feestjes, dan voel je je beter.
Een depressie kost heel veel tijd en slurpt ontzettend veel energie.
Niet zoiets gaan zeggen, want dat maakt een persoon alleen nog maar somberder.
Ik kan het weten, mijn moeder is al meerdere keren in haar leven depressief geweest.

Een vriendin van mij is depressief geweest en schuift nog steeds al haar problemen daarop af, in plaats van ze aan te pakken.
Zelf ben ik heel anders ingesteld en heb ik ook moeite om mensen met een depressie te begrijpen. In mijn ogen is proberen gezellig te doen met je vrienden daarom ook niet zó'n enorm probleem. Het kost slechts een paar uurtjes van je tijd en een beetje moeite. Bovendien (als het goed is) vind je de mensen met wie je bent aardig.
Ik kan uiteindelijk best geloven dat het zwaar is voor mensen met een depressie, maar ik sta compleet aan de andere kant. Ik belicht alleen hoe ik het zie, en (waarschijnlijk) ook haar vrienden.

En @xDesire, als je idd zoveel moeite al doet dan geef ik je groot gelijk dat je ermee ophoudt hem te pleasen. Dan kan je beter die tijd en aandacht aan jezelf besteden.

[ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 2:18 ]

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Barnabas schreef:
(...)
Heb jij enig idee wat een depressie inhoudt? Je kunt niet zomaar "gezellig doen" als je depressief bent. Dat kost alleen nog maar meer moeite, waardoor je nog depressiever wordt. Vicieuze cirkel dus.
Dit is geen kwestie van: Hop hop, ga naar feestjes, dan voel je je beter.
Een depressie kost heel veel tijd en slurpt ontzettend veel energie.
Niet zoiets gaan zeggen, want dat maakt een persoon alleen nog maar somberder.
Ik kan het weten, mijn moeder is al meerdere keren in haar leven depressief geweest.

True this. Ik ben een paar maand geleden geconstateerd met 'dysthyme stoornis' aka depressie the main reason waarom het de laatste tijd zo slecht met me gaat.

@ Topicmaakster
Ik snap volledig hoe je je voelt. Het is ook lastig om liefde te geven als je het tijdens de depressie niet voelt. Weet je trouwens wel zeker of je met je vriend verder wilt? Aangezien hij zegt dat je niets waard bent terwijl er een reden is dat je gewoon niet super blij bent? Ik zou dat als ik jou was goed op een rijtje zetten en elke keer als je 'gedachten' krijgt denken aan wat voor een impact het kan hebben op je omgeving. Op de mensen die om jou geven. Dat doe ik ook altijd en het werkt vaak goed.
Hoe dan ook, mega veel sterkte meid.
Ik hoop dat je er snel uitkomt en dat je daarbij goed gesteund word.

---

26 - 02 - '16

xDesire schreef:
(...)

Ik heb gezegd dat ik aan het nadenken ben over hoe onze relatie verder moet en dat hij thuis mag slapen.

En ik kreeg terug dat ik zijn tas maar bij zijn huis moest zetten als ik er zeker van was.

Wegpleuren die kerel. En laat die fucker mooi z'n eigen tas ophalen.

---

No growth of the heart is ever a waste

Ohh echt, een depressie is echt niet zoiets dat als je even vrolijk met vrienden bent dat je beter voelt. Ik zag laatst een tekst om twitter, en ik vond hem verdomde goed:

'People think depression is about being sad. They think it's just when you 'feel down'. it's not, it's like a darkness that creeps over you and fills you. It drains all your emotions. It takes everything from you, and leaves you feeling hollow and numb. It's not anger, it's not sadness it's hoplessness. Imagine waking up and there being no colour. Walking outside and feeling no wind. Eating a meal and tasting nothing. Holding someone and feeling completely alone at the same time. When you're depressed, it's not a bad mood. It's a numb, empty, hollowness that seems to never leave. It's feeling alone in a room full of people. You feel like there's no hope left.'

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Purify schreef:
Wat voor vriend heb jij wel niet? Hij hoort je te steunen als je het moeilijk hebt, lijkt me. Je zou hem eigenlijk moeten vertellen hoe je je voelt.

Ik zou het ook uitmaken als ik jou was. En hem voor die tijd wel vertellen wat voor zak hij wel niet is.
Maar beter ga je eerst met hem praten. Misschien ziet hij dan in hoe je je voelt.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik voelde me zó beroerd op deze avond dat ik dit postte. En het voelt serieus alsof er 2 kanten in me zitten.

Ik moet zeggen: mijn vriend is echt een schat. En hij helpt me overal doorheen (hij is geadopteerd en heeft aan de drugs gezeten omdat hij zijn ouders niet kent), zo zijn we ook in contact gekomen; tijdens mijn eerste depressie. Hij was de enige aan wie ik alles vertelde, hoe cliché dat ook klinkt.

Maar het gaat al een paar maanden zo dat ik (ik heb sinds die avond geaccepteerd dat ik ziek ben) een kutwijf kan zijn. Ik kan niet geloven dat ik deze avond alle fotos van hem en mij samen in een laadje heb gedonderd. < en ik ben ze vergeten er uit te halen :')

Hij kwam alsnog. Het moest. Anders wist ik zeker dat ik moest worden afgevoerd. Ik heb ongeveer 4 uur zitten janken. En hij kwam binnen; poef.. het ging gelijk een stuk beter. Hij moest ook bijna janken en zei; ''denk je nou echt dat ik naar je zou luisteren? ookal had je m'n tas gedumpt, dan zou ik weer naar je toe zijn gegaan. Ik laat je niet alleen in deze strijd. Jij dood, ik dood."

En toen heb ik alles eruit gejankt :')Hij heeft lang met me gepraat. De volgende dag kwamen 2 vrienden langs en gingen we met z'n 4'en gamen. Die avond zouden we nog naar vrienden gaan, maar ik zei dat hij alleen moest gaan en hij begreep het.

Sorry. Ik denk echt dat jullie misschien denken dat het nu een lul is (wat ik begrijp) maar het is gewoon zo op dit moment dat alles kut is. En dat iedereen de klere kan krijgen.

Mijn intaker van therapie heeft een spoedafspraak gemaakt met verschillende mensen, alleen is alles nog moeilijk aangezien ik vandaag een reactie kreeg "go kill yourself" dus dat is al weer lekker.

^Jemig wat een verhaal

[ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 22:49 ]

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."