• Het is weer tijd voor de Honger Spelen!
    Ook dit jaar lijkt het weer normaal, maar de arena is niet wat het lijkt..
    Het zit vol met vallen..
    Valluiken, takken die zomaar verdwijnen en ga zo maar door!
    Kan jij dit winnen?




    De arena:

    1. Een grote zandvlakte, met in het midden de hoorn.
    Dit is de enige hete plek in de arena, de temperatuur is hier 37 graden.

    2. Ongeveer de helft van de arena bestaat uit rotsen, hierin zitten ook grotten. Maar kijk uit. Er vallen stenen, en er zijn verborgen valluiken.

    3. Een hoge berg met op de top een meer. Uit dit meer stromen allemaal kleine riviertjes. Door het rotsengebied of de jungle naar het grote meer. Het meer op de top is koud water.

    4. De jungle, een groot gebed vol planten en bomen. Het is niet even makkelijk als het lijkt om je te kunnen verschuilen. Als je klimt kan je vallen door takken die verdwijnen. Het zit hier ook vol met dieren. Zoals trackerjackers en Jabberjays. Er zijn hele kleine meertjes, en sommigen zijn giftig. Je krijgt waanbeelden en sterft uiteindelijk door de vergiftiging.

    5. Een groot meer, helemaal achterin de jungle. Er is niks om je bij te verschuilen, het is helemaal openbaar. Dit is warm water.

    District 1:
    m/v

    District 2:
    m/v

    District 3:
    m/v

    District 4:
    g/v

    District 5:
    m/v

    District 6:
    m/v

    District 7:
    m/v

    District 8:
    m/v

    District 9:
    m/v

    District 10:
    m/v

    District 11:
    m/v

    District 12:
    m/v

    Story
    Inschrijven kan altijd!

    Regels:
    •Langer dan 4 dagen niet actief = dood
    •Max. 2 tributen. Maar één moet er da snel sterven
    •Dood of verwond alleen met toestemming
    •Je krijgt niet de hele tijd parachuutjes
    •Als je nooit gewond raakt sturen de spelmakers wat op je af
    •OOC met haakjes!

    [ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 21:39 ]


    El Diablo.

    Carmen Violet Grey
    Hij legt zijn arm om me heen en ik nestel me tegen hem aan. Het voelde fijn. Vertrouwd alsof ik terug was in District 1. Ik glimlach, maar ik zie verdriet in zijn ogen. Ik begreep hem wel. Opeens pakt zijn warme hand de mijne vast. Het leek twijfelend en ik kan een glimlach onderdrukken. Ik kijk hem onopgemerkt aan. Ik geef hem een kneepje in zijn hand.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Ik glimlach wanneer ze een kneepjesin mijn hand geeft . Ik kijk haar eventjes aan en geef haar een kus op haar kruin . Even heb ik het gevoel alsof ik niet meer in de arena ben. Dat ik gewoon ergrens in bos samen met Carmen zit. Freya slaapt nog . Ik vraag me af hoe de mensen thuis hier nu over denken. Ik weet zeker dat iedereen bij ons op school me nu uitbracht of weet ik het. Eén ding weet ik wel ik keer niet meer terug naar één als Warmen het niet red.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 12:27 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Violet Grey
    Ik voel zijn kus op mijn kruin een korte rilling gaat door mijn lichaam. Om een een of andere reden was ik blij dat we beide in de arena zaten. Als dat niet gebeurt was had ik het nooit geweten en hadden we nog steeds elke dag ruzie gehad. Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om hem of freya te vermoorden. 'We moeten zorgen dat we met z'n drieen naar huis kunnen.' Zeg ik zacht in zijn oor. Tranen prikkelen in mijn ogen. Ik wou niet dood noch dat Freya dood ging en Justin. Mijn ouders en mijn broer mochten doodvallen. Hier wegrotten in deze arena. De meeste verdiende het niet om hier dood te gaan. Opeens hoor ik geritsel en ik grijp mijn kapmes goed vast. Een klein meisje kijkt ons aan met hongerige ogen. Het was het meisje uit 8. Ze was 12 de jongste van ons allemaal dat ze het gered had. Nu zag ik dat ze gecamoufleerd was. Ik pak een pakje eten uit de tas en hooi het naar haar. Alsof haar leven er vanaf hangt vangt ze het op. Ze glimlacht kort en gaat dan weer weg. 'Sommige mensen verdienen het niet om te sterven in deze arena.' Zeg ik zacht.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Als ik haar stem hoor krijg ik lichtjes kippenvel. Ons momentje wordt verstoord door het meisje uit twaalf, ze zag er zo verschrikkelijk hongerig uit. Ik zucht. 'We moeten het proberen,' fluister ik net zo zacht dat alleen zij het hoort. Ik kijk haar aan, tranen prikkelen om eruit te komen. Dat kan je gewoon aan haar zien. Als er één over haar wang ontsnapt veeg ik hem zachtjes weg. Ik til haar kin op, 'Laat je tranen niet in de arena vloeien, ze zijn het niet waard.' Glimlach met een waterig glimlachje. Mijn lippen raken nog net niet die van haar aan. Mijn gezicht komt nog een paar millimeters vooruit tot ik haar zachte lippen proef. Ik geef haar een zacht en teder kusje, twijfel kan je voelen en zachtjes haal ik mijn lippen weer van die van haar af.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Violet Hrey
    Ik voelde me zo kwetsbaar. Het meisje uit 8 was weg en ik voelde zacht zijn lippen op de mijne. Ik voeldevhoe hij twijfelde en zijn lippen weer van de mijne haalde. Mijn lippen prikkelde nog na. Ik knipperde even beduwst en ging nu naar voren waarna ik zijn lippen weer proefde. Ik slikte even kort. Ik was bang. Niet bang om afgewezen tevworden, maar dat ik hem zou verliezen hier.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Toen ik ze eraf had gehaald had ik kou verwacht. In plaats daarvan voelde ik haar warme en zachte lippen weer tegen die van mij aan. Ik grijnsde even door de zoen heen, twijfel was er niet meer nodig. Ik trok haar iets dichterbij me. Even leek het alsof alle zorgen verdwenen waren maar toen ik weer bij zinnen kwam voelde ik me ongelukkig maar gelukkig tegelijkertijd. Ik zou het meisje waarvan ik hou misschien verliezen, hier in de arena. Tranen kwamen in mijn ogen maar ik stopte die weg, ver weg zodat zij het gevoel niet zou hebben dat ik zwak was en ik haar niet er doorheen zou kunnen slepen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Violet Grey
    Hij trok me dichter bij hem en ik voelde geluk. De kus werd een zoen en ik kroop dichter tegen hem aan ik Haakte me los. Wat wij onze mentor hadden gezworen was slechts een ilusie geweest. Bind je aan niemand was er gezegt tegen ons nog wel. Helaas. Ik had me aan twee waanzinnige mensen gebonden. Ik wou niet opsplitsen. Nooit. Ik zuchte zacht en liet mijn hoofd op zijn schouder leunen. Ik wou hem niet verliezen. Nooit meer...


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Ze stopte de zoen en kroop dichter tegen me aan. Ik sloeg beschermend mijn armen over haar heen en liet mijn hoofd op die van haar rusten. Ik wist nu precies waar ze aan dacht. Ik dacht aan hetzelfde. Niet binden en alleen blijven, onze missie is mislukt. Ik zuchtte en keek haar even aan. 'Je zal me niet verliezen.' zeg ik dan zacht. 'Ik vecht tot het bittere einde,' begin ik dan. 'Om bij jou te blijven.'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Violet Grey
    'Je zal me niet verliezen.' zegt hij opeens zacht. 'Ik vecht tot het bittere einde, Om bij jou te blijven.' Een traan rolt plots over mijn wang. Hij had het zo fout. We zouden elkaar verliezen. We konden niet samen terug. 'Ookal wil ik je graag geloven het kan niet. Er komt er máar 1 uit de arena. De andere 23 zullen dood achterblijven.' Zeg ik zacht. Het was een rustige ochtend. Te rustigals je het mij vroeg. Straks zou er wat gebeuren. Het zou vast saai zijn voor de kijkers e de spelmakers.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Er valt op eens een traan op mijn hand ik kijk Carmen aan. Ik til haar kin op en ik kijk haar even streng aan, 'Niet als het aan mij ligt, ik weet niet wat ik moet doen maar ik laat ons drie niet zomaar doodgaan.' zeg ik en kijk haar doordringend aan. 'En als het toch zover komt, ik ga niet zonder jou weg. Ik laat jullie niet zomaar achter.'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen
    'Niet als het aan mij ligt, ik weet niet wat ik moet doen maar ik laat ons drie niet zomaar doodgaan.' zegt hij en hij kijk me doordringend aan. 'En als het toch zover komt, ik ga niet zonder jou weg. Ik laat jullie niet zomaar achter.' Ik kijk hem aan. Ik wist dat het niet kon, maar toch knikte ik. 'Ik vertrouw je.' Zeg ik zacht. Ik ist dat het nit kon, maar het maakte niet uit. Ik moest genieten van de minuten die ik had.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Ik knikte, 'Ik jou ook.' zeg ik daarna en geef haar een kus. Natuurlijk zou ik niet voor altijd bij haar kunnen blijven, als het zou moeten zou ik mijn leven moeten geven voor haar. Maar een ding zal ik gaan doen, alles doen wat ik kan om ons alle drie door te laten gaan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen
    Ik jou ook.' Zegt terwijl hij een kus op mijn lippen drukt. Ik kus hem terug en trek dan terug. Ik hoorde zacht gezoem. Ik kijk De andere kant op en zie in de boom naas ons hoger dan ons een TrackerJacker nest. Tuurlijk. Waarom zaten ze zo dichtbij. 'Val ze niet aan. Anders zijn we dood.' Zeg ik zacht.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin Alexander Samuels

    Ik fronste waar had ze het over? Toen hoorde ik het gezoem. Ik zuchtte, 'Zo dom ben ik nou ook niet hoor.' zeg ik dan en kijk naar de bomen naast ons. We zaten op een kleine open plek omringd door bomen. Ik ging de bomen af en zag dat er overal trackerjacker nesten waren. Ik zuchtte. 'We moeten hier weg, en snel.' zeg ik dan en wees naar de nesten. 'Maak jij Freya wakker dan pak ik het eten en zo'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen Violet gey
    Ik schud Freya heen en weer en zie nu pas da ze 2x is gestoken. 'Freya is gestoken.' Zeg ik zacht. Ik trek snel de akela eruit en pak al het trouw en haal de hut uit elkaar. Ik til Freya moeizaam op mijn rug en klim naar beneden. Ik kijk naar Justin die dus het eten zou dragen. Freyahad ik op mijn rug liggen. Ze was niet bepaald zwaar. Met 1 hand hield ik haar vast en met de andere mijn wapen. Voor het geval dat.


    I'm finally back, Finally after a Year break