• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xMarvelous
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    - Aiden Lloyd ~ weerwolf ~ weer beheersen ~ Morticia
    2 jongens en 4 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xMarvelous
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xMarvelous
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Password
    1 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is de eerste les dag.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 23 mei 2012 - 19:18 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nathan Alexander Daniels

    Ik neem een slok voor mijn cola, tot nu toe had ik niet veel gezegd. De weddenschap zou vast zijn vervaagd, net als de handboeien. Ik kijk Feline aan en zucht even, Aiden komt eraan met het eten en ze is blijkbaar tevreden. Ik zie hoe ze zich inhoud om niet te gaan staren. Ergens begint het me te irriteren en begin ik langzaam ook best boos te worden. Als ik mijn cola op heb kijk ik beide aan. Damn. Ik bromde even wat en keek ze aan. 'Ja doei.' roep ik dan iets botter dan nodig was en storm het café weer uit.
    Eenmaal in mijn auto voel ik me ineens heel...stom. Waarom reageerde ik zo? Ik begon me er mateloos aan te ergeren en uiteindelijk stopte ik weer bij school. Cassidy kwam naar me toe met een speelse blik die ik meteen antwoordde. Toen ze me later kuste grijnsde ik even, maar in mijn gedachte zag ik steeds Feline. Ik beeindigde de kus en ze keek me vragend aan, 'Sorry,' zei ik alleen en liep toen weg.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Feline Haven Chase
    'Tuurlijk, alles voor de dame,' zegt hij charmant en hij doet een stap achteruit. 'Als je het niet erg vindt, ga ik even opruimen… Als je me nodig hebt, dan weet je waar ik ben.' Dan loopt hij snel de keuken weer in.
    'Ja doei,' zegt Nathan bot waarna hij ineens wegloopt.
    Ik kijk hem verbaasd na maar voordat ik kan reageren is hij al weg. Verward schud ik mijn hoofd en eet ik langzaam verder.
    Ik moet toegeven dat Aiden écht heel goed kan koken. Misschien kan ik hem inhuren als privékok. Ik lach zachtjes bij dat rare idee.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [ Heeft iemand een persoontje over voor Destiny. Ik voel dat ik haar zwaar verwaarloos.. niet zo leuk ;p ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Lucas kan wel?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [ Ehmm, is goedd ;dd Ik laat haar anders wel door de stad dwalen? ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Lucas is eigenlijk gewoon op school a.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd.
    Gelijk toen ik weer in de keuken was, riep ik John. Hij hielp me met de wond op mijn buik weer te verzorgen, aangezien ik zeker een half uur tot driekwartier aan het koken was geweest. Weer desinfecteerde hij het en ik moest op de binnenkant van mijn wang bijten om niet te laten zien hoe erg het pijn deed.
    Toen deed hij er weer verband omheen en gaf me een schoon, zwart shirt dat ik aandeed. Hij grijnsde even naar me en ik bedankte hem, waarna hij wegliep met mijn shirt. Dat zou die vast gaan uitwassen voor me.
    Wat hij allemaal wel niet voor me doet… Maar we zijn ook samen door heel veel gegaan.
    Ik vroeg me af wat Feline van mijn eten vond, maar bovenal of ze al op iemand een oogje had.
    Ik zuchtte diep. Waarom ging ik opeens zo denken? Ze leert me alleen beter kennen, zodat ze kan zien dat ik niet zoals andere jongens van Caligas ben.
    Snel ruimde ik alles in de keuken netjes op en waste mijn handen daarna met desinfecterende zeep, droogde ze en liep daarna met een charmante glimlach weer de keuken uit.
    Gelijk viel mijn blik op de stoel waar Nathan eerst zat. Waar was hij? Fronsend ging ik op de stoel zitten. “Waar is Meneertje zonneschijn?” Vroeg ik haar nieuwsgierig.

    [Ik maak zo Aiden aan hoor, a.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [ Dan is ze gewoon op school. xd ]

    Destiny Ramirez

    Rustig liep ik nog door de gangen. Vandaag was zo'n dag dat ik verschrikkelijk blij was. Ik glimlachte en een paar mensen keken vreemd op waarna ik met mijn ogen rolde. Glimlachend keek ik als ik iemand kon vinden, iemand die ik niet had weggejaagd. Ik keek om me heen en zag Lucas uiteindelijk verderop een stukje lopen. Ik nam een aanloopje en sprong toen op zijn rug. 'Hello, mr. Handsome, how is it going today?' zei ik met een lach op mijn gezicht.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Feline Haven Chase
    Aiden komt met een charmante glimlach de keuken uitlopen.
    'Waar is meneertje zonneschijn?' vraagt hij dan fronsend.
    Ik bijt op mijn lip. 'Volgens mij vond hij het niet echt leuk dat we hem eh, negeerden...Hij is er vandoor gegaan,'
    Ik neem nog een hapje van het eten en kijk Aiden aan. 'Wil je ook wat?' vraag ik. 'Het is echt lekker hoor maar, het is een beetje veel en ik ben niet echt iemand die veel eet...Tenminste niet qua dit,' ik zwijg eventjes. 'Meer qua koekjes et cetera,' grinnik ik dan.
    Ik denk even aan Nathan en bijt weer op mijn lip. Misschien had ik gewoon iets tegen hem moeten zeggen, dan was hij ook niet weggelopen.

    [Hehe, ze bijt gewoon expres op haar lip -wbw-]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lucas Justin Porter
    Ik loop rustig door de gang als er ineens iemand op mijn rug springt. 'Hello, mr. Handsome, how is it going today?' hoor ik een meisje zeggen. Destiny. Ik laat haar van mijn rug af glijden en kijk haar aan. 'Oh eh, gaat wel goed hoor,' antwoord ik. 'Met jou dan?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Hahahahaha. Omygod, lol! Dude, ik ga Aiden nu gewoon even gek maken. -wbw- Let maar op..]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aiden Lloyd.
    Ze beet op haar lip. Alweer. Nog even en ik werd gek van de gedachtes die ze mij gaf, en nu wist ik nog steeds niet wat ze van mij vond.
    Ten minste, niet helemaal.
    Ze had wel gezegd dat ik waarschijnlijk niet zoals de andere ben en ze had me een kusje op mijn wang gegeven… als ik daar aan denk, wordt mijn wang weer helemaal heet op de plek waar ik haar lippen had gevoeld.
    “Volgens mij vond hij het niet echt leuk dat we hem eh, negeerden…Hij is er vandoor gegaan,” Ik grinnikte even en leunde wat achterover. “Ik weet waarom ík hem negeerden, waarom negeerde jij hem?” Vroeg ik grijnzend aan haar, maar er lag een nieuwsgierige blik in mijn ogen.
    “Wil je ook wat? Het is echt lekker hoor, maar het is een beetje veel en ik ben niet echt iemand die veel eet… Tenminste niet qua dit,” Ze zweeg eventjes. “Meer qua koekjes etcetera,” Grinnikte ze toen en daardoor lag er ook een grijns op mijn gezicht.
    “Als jij niet meer hoeft, dan eet ik het wel verder op, want dan weet ik zeker dat ik mijn werk ook weer heb gedaan,” Grinnikte ik.
    Toen ik haar weer op haar lip zag bijten, kneep ik even in de rug van mijn neus en fronste, waarna ik haar weer aankeek. Met een vage stem zei ik, “Bijt niet meer op je lip, Feline,”
    Ze moest nu vast en zeker denken dat ik raar deed, maar damn… Niet meer doen, ik word hier gek van het verlangen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Destiny Ramirez

    Als hij zich van mijn rug af laat glijden kijkt hij me aan, 'Oh eh, gaat wel goed hoor,' Het klonk niet echt overtuigend, 'Met jou dan?' vervolgd hij. Ik kijk hem aan, 'Met mij gaat het wel weer,' Ik kijk hem even aan, 'Ehm, is er iets?' vraag ik dan rustig.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Feline Haven Chase
    'Ik weet waarom ík hem negeerden, waarom negeerde jij hem?' grijnst hij met een nieuwsgierige blik in zijn ogen. Ik haal mijn schouders op. 'Hij zei zelf ook niks,' mompel ik.
    'Als jij niet meer hoeft, dan eet ik het wel verder op, want dan weet ik zeker dat ik mijn werk ook weer heb gedaan,' grinnikt hij.
    'Hier,' ik schuif mijn bord naar hem toe.
    Aiden knijpt ineens in de rug van zijn neus en fronst waarna hij me aankijkt. 'Bijt niet meer op je lip, Feline,' zegt hij met een beetje aparte stem.
    Ik kijk hem verbaasd aan. De drang om nu gewoon op mijn lip te bijten is erg groot. 'Wat is daar mis mee?' vraag ik verbaasd en nieuwsgierig. Misschien doet hij wel zo raar door die pijnstillers...


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd.
    Ze schoof haar bord naar me toe en ik keek haar even aan, maar zij keek me hierna verbaasd terug aan. “Wat is daar mis mee?” Vroeg ze verbaasd en nogal nieuwsgierig, waardoor ik wilde dat ik het niet gezegd had.
    “Niets, vergeet maar dat ik dat tegen je heb gezegd,” Ik schudde mijn hoofd ongemakkelijk en nam het bestek over, waarna ik het eten begon op te eten. Echter hadden we hetzelfde soort bestek gedeeld, wat betekent dat we een indirecte kus hadden en bij deze gedachte begon ik weer allerlei dingen erbij te denken.
    Feline met een verlangende blik in haar ogen… met weinig kleren aan… loopt naar me toe… slaat haar armen om me heen…
    Mijn gezicht word warm als ik eraan denk en ik stik bijna in mijn eten, waarna ik hard op mijn buik klop.
    Houd die gedachte eens bij je, seksistisch varken! Schelde de stem van Feline nu in mijn hoofd en schuldbewust keek ik haar even aan.
    Gelukkig kon ze geen gedachtelezen, anders was ik er nu zeker geweest.

    [Ik kan wat later nu antwoorden, want ik ben met het personage Aiden even bezig om die lijst in te vullen, lol.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.