[RPG] We're not like the others ~ 7 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 mei 2012 - 19:18 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Feline Haven Chase

'Omdat ik wil laten zien dat ik niet zoals alle andere jongens ben'.
We kijken elkaar even in de ogen en ik zie dat hij het meent.
'Meisjes zijn geen trofeeën die je kunt winnen. Je zult hun hart moeten ontgrendelen en alleen die éne jongen heeft de sleutel,'
Ook al klinkt het nogal cliche, toch laat het me een beetje glimlachen. Alleen al door die woorden zou ik hem eigenlijk moeten geloven. Maar de woorden komen wel uit de mond van een Caligas. Een vriend van Nathan en Jace nota bene.
'Geloof jij dan dat er maar een ware is?' Vraag ik nieuwsgierig.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd.
“Geloof jij dan dat er maar een ware is?” Het klonk nieuwsgierig en ik keek haar charmant, maar een beetje jongensachtig aan.
“Als ik ‘ja’ zeg, noem je het dan cliché?” Ik lachte een beetje ongemakkelijk en haalde een hand door mijn donkere haar, waarna deze in mijn nek kwam te liggen en ik haar nerveus aankeek.
Alsof ik op het punt stond een geheim met haar te delen, en dat ging ik ook doen.
“Luister, als ik je uitleg waarom, kun je het dan geheim houden?”
Ik wist niet eens zeker of ik het haar kon vertellen, maar op de een of andere manier wilde ik haar heel erg laten zien en merken dat ik niet zoals de andere jongens van Caligas was.
En waarom precies haar? Al sla je me dood.

[Ik ga zo slapen, misschien nog een post, maar dat weet ik niet zeker. Alvast Nighty-night! ^^]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
Aiden kijkt me charmant en tegelijkertijd een beetje jongensachtig aan.
'Als ik ‘ja’ zeg, noem je het dan cliché?' lacht hij ongemakkelijk. Hij haalt een hand door zijn donkere haar en die blijft liggen in zijn.
Ik frons lichtjes als ik zie dat hij me nerveus aankijkt.
'Luister, als ik je uitleg waarom, kun je het dan geheim houden?'
Ik knik. 'Tuurlijk kan ik het geheim houden,' zeg ik glimlachend. 'I'll keep your secrets save'. Met een lichtelijk nieuwsgierige blik kijk ik hem aan. Ik vraag me af wat hij gaat zeggen, en waarom ik het eigenlijk geheim moet houden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

Louise knikt en allebei kijken we naar de snee. Binnen een paar seconden is de wond helemaal verdwenen. Ondanks dat ik het al vaker gezien heb, blijft het raar.
"Laat de nerd haar werk doen!" Lacht ze, terwijl ze druk in de weer gaat op de computer. Tss.. Dat kon ik zelf ook wel.
"Hoe kan je überhaupt een 1 staan voor dat vak?"
"Ehm.. Niet leren en niet komen," Mompel ik schuldig.
"Klaar! Er staat nu wel een 5,5 , maar anders zou het te veel opvallen," Zegt ze triomfantelijk.
"Dankjewel, nerd," Grinnikt ik.
"Ik heb het zo gedaan dat het lijkt of mevrouw Browns zelf de cijfers heeft ingevoerd op een datum dat ze nog niet ziek was. Als je het nu zou veranderen zonder dit dan zou het opvallen dat je het heb veranderd op een datum dat ze ziek was. Blij?"
Ik grinnik en kijk haar aan. "Tuurlijk ben ik blij!" Ik wijs op het scherm. "Nu sta ik gemiddeld voor maatschappijleer een vijf, geen drie," Zeg ik met een grijns.

Geovanni Naldo Nelson.

"Ja, nu weet ik je geheim," Ze schud sierlijk haar hoofd en brengt daarna haar haren weer in model.
Binnen aangekomen kijk ik naar Celeste, ze kijkt even naar de troep en slaat dan haar armen om mijn nek. Er worden een paar kusjes in mijn nek gedrukt.
Ik sla mijn armen om haar middel en trek haar een stukje naar me toe.
"Geen zorgen, Geovanni, ik denk nu echt niet slecht over je,"
Ik grinnik kort. "Gelukkig maar," Zeg ik met een verliefde grijns. Celeste, je moest eens weten wat je met me doet.
"Zal ik je het appartement laten zien?"

Aiden Lloyd.
“Tuurlijk kan ik het geheim houden,” Ze knikte even en glimlachte. “I’ll keep your secrets save.” Met een lichtelijke nieuwsgierige blik keek ze me aan en ik haalde even mijn wenkbrauwen op, maar keek toen weer normaal en legde mijn armen naast me neer.
“Ik zal het je vertellen, maar als ik merk dat je het doorverteld hebt…” Ik schudde mijn hoofd als teken dat het onvergeeflijk is. “Het is heel belangrijk voor me.” Ik had even mijn ogen dicht gedaan, maar keek haar toen weer aan.
“Mijn moeder.” Zei ik eerst als enigste, je kon duidelijk in mijn ogen zien dat ik er moeite mee had het te vertellen. “Ze ligt op sterven. Zij heeft me telkens gezegd dat ik meisjes moet respecteren, niet zoals de andere jongens moet zijn en dat er één meisje in mijn leven komt die de rest van mijn leven bij mij zou blijven.” Ik grinnikte even alsof het een sprookjesverhaal was en dat het toch niet uitkomt.
“Raar, hé?”


Celeste Jade Fox.
Hij slaat zijn armen om mijn middel en trekt me een stukje naar zich toe, waardoor ik het niet kan laten een zacht gegrinnik over mijn zalmroze lippen te laten.
“Gelukkig maar,” Zei hij met een grijns die ik niet echt kon ontcijferen, maar het leek erg liefdevol, wat me weer deed glimlachen.
“Zal ik je het appartement laten zien?”
Ik knikte kort op zijn vraag en liet hem langzaam maar zeker los, ook al wilde ik dat eigenlijk helemaal niet. Want zijn warmte was veel te belangrijk en aangenaam voor mij.
“Ik ben benieuwd,” Plagerig stak ik mijn tong naar hem uit, maar volgde hem toen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Louise Erika Sweet
Hij grinnikte en keek me aan.'Tuurlijk ben ik blij!'
Hij wees naar het beeldscherm.'Nu sta ik gemiddeld voor maatschappijleer een vijf, geen drie' Zei hij met een grijns. Ik drukte op het uit knopje. Als erachter kwamen dat er een pc aanstond in een kamer zonder dat iemand daar aanwezig kan zijn. 'Wat gaan we nu doen?'Vroeg ik.

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Feline Haven Chase
'Ik zal het je vertellen, maar als ik merk dat je het doorverteld hebt…' Hij schudt zijn hoofd, als ik het doorvertel zal hij het me dus nooit vergeven. 'Het is heel belangrijk voor me.' zegt hij.
'Mijn moeder,' als ik de blik in zijn ogen zie pak ik zijn hand vast en knijp er zachtjes in. 'Ze ligt op sterven. Zij heeft me telkens gezegd dat ik meisjes moet respecteren, niet zoals de andere jongens moet zijn en dat er één meisje in mijn leven komt die de rest van mijn leven bij mij zou blijven.' hij grinnikt even. 'Raar he?'
Ik schud mijn hoofd. 'Niet raar, dat is juist schattig,' zeg ik met een glimlach. 'En het spijt me van je moeder,' voeg ik er zacht aan toe waarna ik weer even in zijn hand knijp. 'Ik beloof je dat ik het nooit aan iemand door zal vertellen, zelfs niet aan Celeste,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
'Ik vind het goed,' glimlacht Philip waarna hij me mee trekt naar het cafeetje dat Le Times heet.
Gelijk als we naar binnenstappen loopt er al een ober op ons af. 'Hee, Philip. Tijdje niet gezien,' zegt hij.
Ik kijk Philip vragend aan. 'Kom je hier vaker?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Sorry, ik moet huiswerk maken. ;(]

[maakt niet uit, ik ben ook aan het leren a.]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ Ik reageer zo met Destiny, ben even huiswerk aan 't maken ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

xMarvelous schreef:
Lucas Justin Porter
'Misschien gebruik gemaakt van onze vrijheid nu?' zegt ze. 'Ik was er de eerste twee uurtjes ook niet,'mompelt ze dan. 'Wat ging je trouwens doen?'
Ik haal mijn schouders op. 'Niet echt iets,' antwoord ik. 'Ik was eigenlijk op zoek naar Jerry en Geovanni maar geen van beide kan ik vinden,'

Destiny Ramirez

'Ik was eigenlijk op zoek naar Jerry en Geovanni maar geen van beide kan ik vinden,' antwoord hij dan. Ik knik even en hmm wat. 'Overal gekeken? Buiten misschien?' stel ik dan voor. Ik zucht even, 'Ik heb geen van beide gezien voor vandaag dus dat is ook vaag.' Ik kon het altijd al beter vinden met de jongens. Dat was veel fijner gewoon. Meisjes hadden sneller een oordeel.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Aiden Lloyd.
Op het moment dat ik haar hand in die van mij voel, moet ik de tintelingen tegenhouden. Ik weet echter niet wat voor tintelingen het zijn, maar het voelt aangenaam. Heel, heel, ongewoon aangenaam.
“Niet raar, dat is juist schattig,” Ze had haar hoofd geschud en er ligt nu een glimlach op haar lippen. “En het spijt me van je moeder,” Voegde ze er zacht aan toe en ik schud mijn hoofd als teken dat ze het niet kon weten, dat ze er niets aan kon doen. Je mag me soft noemen, maar mijn moeder had me ter wereld gebracht en ik houd van haar.
Zij was de enigste die me door dik en dun steunde, altijd, zelfs als het met haar bergafwaarts ging.
“Ik beloof je dat ik het nooit aan iemand door zal vertellen, zelfs niet aan Celeste,” Ik kijk haar vragend aan, zelfs niet aan Celeste? Zij waren toch praktisch gezien elkaars beste vriendinnen… Wauw.
“Dankje,” Er gleed een zachte glimlach op mijn gezicht en ik hield haar hand voorzichtig los. Nog even en het liet me blozen. Ik bloos nooit zo snel, maar nu we het over mijn moeder hadden gehad en het best wel wat bij me achterliet, is een kleine aanraking zoals haar warme handen al genoeg.

[Dan moet het wel serieus zijn, als ze het niet aan Celeste verteld. hahaha]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
'Dank je,' zegt hij met een zachte glimlach. Als hij mijn hand loslaat trek ik die weer naar me toe.
Twijfelend kijk ik hem aan. 'Waarom wil je eigenlijk niet dat mensen het weten van je moeder?' vraag ik zacht en voorzichtig. 'Ik bedoel, als Jace en Nathan echt je vrienden zijn dan kan je het ze toch wel vertellen lijkt me?'
Ik vind het wel logisch dat jongens hun geheimen minder snel delen als meisjes maar als het om zoiets iets gaat...dat vertel je je vrienden toch wel?

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered