• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:07 ]


    Your make-up is terrible

    Samantha

    Ik grinnikte zachtjes, en at de laatste drie op. ''Dat was lang geleden.'' mompelde ik, denkend aan thuis. Ik zuchtte en balde mijn handen tot vuisten. Het sloeg nergens op, ik hoorde hier niet thuis.
    Door de stilte die nu was gevallen, hoorde ik iets. Het leek op twee mensen die aan het praten waren, maar ik wist het niet zeker. ''Lucas.. Hoor je dat ook? Of begin ik nu gek te worden?''

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 23:42 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [@IHeartMusicc & @Aragog Gilbert en Matthew hebben het over jullie. Als het goed is moeten jullie ons horen ^^.]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Oh! *gaat post aanpassen*]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aragog schreef:
    Samantha

    Ik grinnikte zachtjes, en at de laatste drie op. ''Dat was lang geleden.'' mompelde ik, denkend aan thuis. Ik zuchtte en balde mijn handen tot vuisten. Het sloeg nergens op, ik hoorde hier niet thuis.
    Door de stilte die nu was gevallen, hoorde ik iets. Het leek op twee mensen die aan het praten waren, maar ik wist het niet zeker. ''Lucas.. Hoor je dat ook? Of begin ik nu gek te worden?''

    [aangepast :3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Haha, dankjewel (: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Gilbert Fuchs.

    'Laten we gaan, ik heb trek gekregen.' Met die woorden ga ik hem voor naar de keuken. Ik had gelijk; de mensen die er waren zijn ook patienten. Net zoals wij.
    'Nee, jullie worden niet gek. Niet gekker dan in deze situatie althans,' reageer ik kalm op de woorden van de jongedame.
    'Wij stonden ook op het punt om te gaan koken,' zeg ik kalm tegen het gezelschap met het dossier nog onder mijn arm. Ze hebben zich ontfermd over een bak met aardbeien. Dat we ons de pleuris waren wezen stressen om twee lotgenoten zeggen we er niet bij. Ik ben goed in doen alsof situaties zich nooit hebben voorgedaan. Dat was de enige reden dat ik die zes helse jaren ben doorgekomen. Maar helaas niet bepaald zonder schade en schande. Anders zou ik hier nu niet zitten.
    Ik open de koelkast en pak een pakket krieltjes tevoorschijn. 'Ns zien. Asperges. Dat zal wel lekker smaken in combinatie met krieltjes, een goed sausje en wat paddestoelen. Niet te geloven wat voor heerlijke maaltijden we al die jaren hebben gemist. Die idioten denken kennelijk echt dat we gehandicapt zijn. Al zou dit een psychologisch experiment zijn; nu is de kans om te bewijzen dat je het aankan.
    'Jij nog wensen?' vraag ik aan Matt, terwijl ik op mijn dooie gemak een snijplankje, mes en een pan tevoorschijn haal.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 23:52 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Aurélie Rye Beate

    "De keuken?" Ik frons. "Wie heeft er op dit tijdstip nou honger?" Ik niet, ik nooit. "Maar als jij dat wilt moet je dat doen." zeg ik rustiger.


    Your make-up is terrible

    Samantha

    Ik keek even verbaasd naar het tweetal dat binnen kwam lopen, en ik volgde hun bewegingen. ''Gelukkig maar.'' grinnikte ik, en krabte even aan mijn achterhoofd. ''Wat deden jullie in de kelder?'' vroeg ik maar, aangezien ik verder niet veel wist om te zeggen.

    [Sorry voor de kortheid, ik duik zo mijn bedje in ;3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Emilio Sanchez
    "Ik heb altijd honger" merk ik droogjes op. "Maar het eten hier is niet te vreten" ik zucht diep, leg mijn hand voor mijn ogen en druk op een random knopje.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    "Zo hoort eten te zijn." verklaar ik. Voor mij is het alleen maar makkelijk. Ik zit aan een streng dieet om aan te komen maar ik eet het nooit op, met als oorzaak dat het zo vies is, maar dat is zeker niet de hoofdoorzaak.


    Your make-up is terrible

    Lucas Alexander Daniels

    'Dat waren dus geen verbeeldingen,' mompelde ik en keek Samantha aan. 'Ben ook wel benieuwd naar wat jullie in de kelder deden.' mompel ik dan en kijk het tweetal aan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Eventjes een vraag voordat ik begin.. Waar is iedereen en hoe laat is het?]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Ik ga slapen, goodnight!]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    - Matthew
    Voor ik Gilbert kan tegenhouden stapt hij de keuken binnen. De jongen en het meisje ontvangen hem hartelijk. Aarzelend volg ik hem daarom daarna. Wanneer ze wat vragen laat ik het maar aan Gilbert over. Gilbert vraagt of ik wat wil eten. Ik schud mijn hoofd.
    'nee, ik hoef niks. Bedankt.' zeg ik zachtjes en zak neer op een stoel. Ik bedacht me wat ik nu moest gaan doen. Ik was moe en slaakte een lange gaap. Ik bleef het maar koud hebben, wat waarschijnlijk ook kwam door mijn vermoeiheid. Ik wilde slapen, maar durfde niet weg.
    'Weten jullie wat er gebeurd is?' vraag ik zachtjes aan de jongen en het meisje. Ze zouden mij vast wel kunnen geruststellen.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Het is nu denk ik rond half 2 's nachts, er zijn mensen in de kelder en in de gang op de tweede verdieping, waar de slaapzalen zijn.]


    Your make-up is terrible