• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:07 ]


    Your make-up is terrible

    [Je hebt het voor het kiezen denk ik (: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Aurélie Rye Beate

    Ik loop een stukje naar hem toe. "Ik deed het niet expres, ik wilde het gewoon zeker weten... Ik werd er onzeker van." leg ik eerlijk uit. "Je weet maar nooit toch?" probeer ik zacht.


    Your make-up is terrible

    [ Ik heb gerageerd met Lucas, kijk maar vorige pagina ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Gilbert Fuchs.

    De deur gaat dicht, waardoor Matthew en ik alleen zijn. Ongemakkelijk zet ik een paar stappen achteruit, focus me op de geluiden van de twee personen die de ruimte binnentreden. Hierdoor kom ik langzaam tot rust. Hij doet je geen kwaad. Hij doet je geen kw-
    'Hé man, doe maar rustig, het is vast een... Ik weet niet wat het is, maar wij zijn met zijn tweeën en hij of zij blijkbaar in zijn eentje.'
    'W-wat doe je? Blijf van me af,' fluister ik angstig. Hij is veel te dichtbij. Waarom raakte hij me aan! Ik kan niet.. mijn adem.. Ik grijp naar mijn borst. Ik strompel naar achteren. Zijn geur.. te dichtbij. Te-
    'Aah!' Met een korte gil struikel ik over de rand van het bed, plof op het matras neer. Mijn dossier is op de grond gevallen. Ik moet het hebben! Ik voel mijn hart racen.
    Nee! Geen paniekaanval, niet nu! Mijn lichaam trilt.
    'Ga weg. Ga alsjeblieft weg. Alsjeblieft. Raak me niet aan.' Ik hou de handen voor mijn gezicht en krul me op. Waar heb ik dit aan verdiend? Wat heb ik fout gedaan?
    'Alsjeblieft,' smeek ik.
    'Ik wil dit niet.' Ik ben bang. Ik wil hem slaan, schoppen maar ik durf niet. Mijn lichaam kan niet. Ik ben verlamd.


    No growth of the heart is ever a waste

    Emilio Sanchez
    "Dan hoef je me nog niet te beledigen" ik snuif boos. "Maargoed whatever" ik wuif het weg met mijn hand. Ik zucht even. "Wat wil je gaan doen dan?"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    "Ik beledigde je niet expres!" Ik schiet gelijk in de aanval. "Ik vroeg het alleen maar na hoor." Ik trek een boos gezicht maar hij wuift het al weg. "Wa wil je gaan doen dan?" Ik zucht gefrustreerd. "Ik heb werkelijk geen idee."


    Your make-up is terrible

    - Matthew
    'W-wat doe je? Blijf van me af,' fluistert hij.
    'Oh, sorry.' zeg ik geschrokken en trek snel mijn hand van zijn schouder. Ik had het moeten weten, Gilbert kon niet tegen mij. Hij had mijn dossier gelezen, hij was bang dat ik hem ook wat zou aan doen. Maar hij moest weten dat ik het goed bedoelde, hij moest het weten.
    'Gilbe-' begin ik. Dan opeens slaakt hij een gil. Ik hoor verschillende klappen en een zachte plof.
    'Gilbert, gaat het?' vraag ik zachtjes. Ik krijg het benauwd, ik voelde de energie van nog iemand, iemand anders dan Gilbert.
    'Ga weg. Ga alsjeblieft weg. Alsjeblieft. Raak me niet aan.' smeekt hij.
    'Gilbert luister na-' probeer ik hem weer te kalmeren.
    'Ik wil dit niet.' zegt hij hysterisch.
    'Godverdomme Gilbert, hou je kop, je maakt me bang!' schreeuw ik naar hem. Ik probeer zijn blik in het donker te vangen. Maar voor ik het weet ligt hij op de grond te graaien naar zijn dossierpapieren.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Emilio Sanchez
    "Ik ook niet" mompel ik. Ik schop een beetje doelloos tegen een muur. "Ik ga hier niet blijven" ik loop naar de liften en druk op het knopje en tik tegen de vloer met mijn voet.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Sorry, ik ben écht heel blind :'D]

    Samantha

    Ik lachte even, en ging de eerste gang links. ''Eh- Wat eet je het liefst?'' vroeg ik hem, aangezien we nu in de keuken waren aanbelandt. Ik rommelde wat in de kastjes, en keek Lucas aan.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Lucas Alexander Daniels

    'Italiaans,' zei ik met een glimlach. 'Jij?' vraag ik dan terecht geinteresseerd en kijk ook in de kastjes, opzoek naar eten.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Und back, wie is er nog vrij om heen te gaan? He is dangerouss.. ;p n.n]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Quinn is off dus e kan niet meer naar hem en Hailey gaan. D;]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Samantha

    ''Van alles.'' ik lachte. ''Maar spaghetti en aardbeien staan bovenaan mijn lijstje.'' mompelde ik, terwijl ik in de koelkast keek. Aardbeien! Ik maakte een blij geluidje en pakte het doosje, om ze vervolgens te wassen en er een paar in mijn mond te steken.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [ Awh.. ): Omg, kan ik ook aardbeien komen eten? Ö]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Gilbert Fuchs.

    Voor ik het weet lig ik op de grond en graai mijn dossierpapieren bij elkaar.
    Mijn handen trillen als een malle. In mijn ooghoeken probeer ik Matt in de gaten te houden, maar mijn hersenen hebben moeite om alle processen te volgen.
    Slordig smijt ik alle papieren in de map, doe mijn uiterste best om weer vat op mezelf te krijgen. Ik wil niet dat hij me pijn doet! Ik wil nie-
    'Godverdomme Gilbert, hou je kop, je maakt me bang!' schreeuwt hij. Ik hou abrupt op met waar ik mee bezig ben en kijk op. Mijn ogen zijn zo groot als schoteltjes en mijn gezicht is nog bleker dan normaal.
    "Nee, ik wil niet, ik wil niet! Laat me los! Laat me gaan, laat me gaan! Alsjeblieft, het doet pijn!"
    "Gilbert, hou je kop."

    'Ik- het spijt me,' fluister ik zacht en wrijf in mijn ogen. Waarom moet ik huilen, waarom nu? Ik schaam me zo vreselijk.
    'Ik.. het spijt me. Ik wilde je niet bang maken.' Ik ga tegen de muur zitten, omarm het dossier in mijn armen, trek de knieen op.
    'Ze zullen ons nu wel gehoord hebben,' fluister ik.
    'Het spijt me.'


    No growth of the heart is ever a waste