[RPG] Titanic | 1 - Speeltopics

Op 10 april 1912 aan leiding van kapitein Edward John Smith. Een festijn voor vele mensen waar redelijk wat zakcentjes in zijn gestoken om een kaartje te kopen. De Titanic, waarvan het gerucht rondgaat niet te kunnen zinken, start zijn tocht vanuit Southampton en zal na een aantal dagen aankomen in New York. Voor de ene om terug te gaan naar hun familieleden, voor de ander voor een leuk vakantietripje of gewoon iets compleet anders.
      Toch lijkt het plan te mislukken en komt het schip op 14 april middernacht in aanraking met een enorme ijsberg. Het schip lijkt niet zo onzinkbaar als iedereen dacht en veel mensen hun dromen vallen letterlijk in het water. Overleef jij het?

Eerste klas passagiers:
- Alexandra Violetta - TheRumIsGone
- Catherine Melrose Roux - Rooba
- Dorian Morlay - Peyrac
- Elisabeth Maria Rutherford - Everdeen
- May Violet Grey - FingerNiall
- Beatrice Theodora Maria Antoinette Luchtenstein - Brutus
- Harry William White - FingerNiall

Tweede klas passagiers:
- Adele Deanna Calder - Everdeen
- Anaïs Degrez - Peyrac
- Nina Eveline Rachel McArthur - ThoseWords
- William David Lynch - Escritura
- Myron Damian Thorne Citizen

Derde klas passagiers:
- Jhonathan Eduward Jhonson - TheRumIsGone
- Roxanne Lémieux - Assasin
- Tatiana Charlotte Petronvac - Munro
- Gabriël Walter Moody - Diabelli
- Isabella Ann Jones - Schweppes
- Nicholas Naud Milton - xMirrorMan
- Johnathan James Dime - FingerNiall

Crewleden:
- Michael Christian Wayland - Escritura
- Bethany Ella Josephine Davis door Mombasa
- Maria Ciara McCean - ThoseWords
- Joseph Christopher Abraham Hamilton - Brutus

Inspringen kan altijd nog. (: Je kunt nog altijd een rol invullen.
ROLLENTOPIC
Degene die nog een reservering op hun naam hebben, willen die deze zo snel mogelijk invullen?

Kamerindeling Tweede en Derde klas:
Tweede klas:
Kamer 32 - ik zeg maar wat, haha.
- Adele Deanna Calder - Everdeen
- Anaïs Degrez - Peyrac
Kamer 40
- Nina Eveline Rachel McArthur - ThoseWords
- Plaats voor gereserveerde rol.
Kamer 45
- William David Lynch - Escritura
- Myron Damian Thorne Citizen

Derde klas:
Kamer 91:
- Roxanne Lémieux - Assasin
- Tatiana Charlotte Petronvac - Munro
- Isabella Ann Jones - Schweppes
- Plaats voor gereserveerde rol.
Kamer 115:
- Jhonathan Eduward Jhonson - TheRumIsGone
- Gabriël Walter Moody - Diabelli
- Nicholas Naud Milton - xMirrorMan
- Johnathan James Dime - FingerNiall

Regels:
- Posts moeten van redelijk lengte zijn. Ik ga geen minimum stellen, maar ik hoop dat voor iedereen 5 á 6 regels wel moet lukken.
- 16+ is toegestaan, maar maak het niet té.
- Verwonden mag als de ander het daar mee eens is.
- Naamsverandering doorgeven aub.

Vragen en extra ideeën zijn zeker welkom. (:

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 20:57 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Dit allemaal even lezen alsjeblieft. (:

We beginnen in Southampton – Engeland, exact één uur voor vertrek. Derde klas passagiers moeten gecontroleerd worden op luizen/vlooien. Het kan dus zo zijn dat als jouw personage dit nog niet gedaan heeft, je dat eventueel zou kunnen doen. Niet alle eersteklas passagiers hebben een enorme suite, er waren ook wat minder luxe zoals je in de Titanic ziet.
Moet ik de kamers van de derdeklas passagiers indelen? En hoe zouden jullie dat willen met tweedeklas? Moeten hun een kamergenoot hebben of niet? Zeg het maar.
Ik weet trouwens niet alles over de Titanic zelf en de indeling van het schip. Dus als iemand dit weet zo dat erg fijn zijn. Veel plezier vooral.

Adele Calder
De geur van zeewater dringt mijn neusgaten binnen en met mijn kleine koffer in mijn hand tuur ik naar het enorme schip voor me. Het is ongelofelijk zo groot. Het lijkt of ik droom, alsof dit een geweldige droom is en wanneer ik mezelf zou knijpen weer wakker zou gaan worden.
“Schiet op Adele, voort ben je te laat!” Ik kijk even op naar mijn moeder die me aanmoedigend toejuicht. Ik glimlach en knik. Dit was niet zomaar iets. Ik zou naar Amerika gaan. Hoe graag ik ook bij mijn familie wou blijven, een carrière als actrice wou ik al sinds ik nog in de luiers zat. Als bewijs dat ik echt tot de Titanic toe mag treden houd ik het kleine papiertje hoog in de lucht. Een gewild object en hard heb ik er ook voor gespaard.
“Doe je voorzichtig?” vraagt mijn moeder hierna. Ik knik vlug en druk mijn lippen dan op haar wang. Dit zou geweldig gaan worden.

Elisa Rutherford
Voorzichtig stap ik uit het rijdende voertuig en kijk even naar de helderblauwe lucht boven me. Het is een prachtige dag, dringt er tot me door. Een dag die ik niet snel zou gaan vergeten. Ik ben al vaak op schepen geweest, maar zo één als de Titanic zou ik nog maar zelden meemaken. Het is enorm, kolossaal wel te verstaan.
Wanneer er wat gerommeld wordt in de auto kijk ik op en zie dat onze koffers naar het schip gedragen worden. Tevreden kijk ik toe en pak mijn hoedje beet zodat hij door het kleine beetje wind niet van mijn hoofd af zal waaien.
“Elisabeth, kom je?” Mijn vader kijkt me vragend aan en wijst naar het schip. Ik glimlach uiterst beleefd en stap dan naar voor.

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 15:12 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Mijn topics]

---

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Mijn topics.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Michael Wayland
Haastig liep ik de de kade op. ik had nog maar één uur, mijn bagage meost nog gecontroleerd worden en dan zou mijn reis eindelijk beginnen. Er lag een vrolijke grijns op mijn gezicht.
Ik kon het zout en de frisheid in de wind ruiken, kon eindelijk de diepblauwe golven zien en horen. Het was beter dan wat ik er van gemaakt had in mijn vele dagdromen.
Zonder problemen liet ik mijn koffer checken. Als crewlid zou ik een kleine hut hebben, maar dat maakte me vrij weinig uit. Ik zou de zee om me heen hebben, een simpel baantje in de avond, en alle vrijheid die ik me maar kon wensen. Zodra mijn bagage was gecontroleed, liep ik met een grijns het nu al beroemde schip op.
Mijn koffer zeulde ik achter me aan, dar kom me vrij weinig schelen. Ik hielp me op de achtergrond, en vond een railing die over de zee uitkeek. Het was prachtig, perfect. dit was eht begin van een heel nieuw leven.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Catherine Melrose Roux

Ik stap uit het voertuig terwijl Charles, mijn verloofde, mijn hand vastpakte zodat ik veilig kon uitstappen. Het was druk, heel druk. Ik bekeek het grote schip, waar sommige mensen in en uit liepen. De derde klassers werden gecontroleerd op luizen en vlooien, terwijl de eerste en tweede klassers net arriveerden. ''Laten we maar alvast gaan, lieverd'' zei mijn moeder tegen mijn vader, die instemmend knikte. En zo liepen we met zijn vieren richting het gigantische schip.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Maria McCean
Al een tijdje was ik druk bezig op het schip. Alles moest geweldig worden voor de pasagiers, iets waar ik samen met de andere crewleden voor zou moeten zorgen. Als eerste had ik alle eersteklas kamers mooi opgemaakt, waarna ik de tweeklas kamers had gedaan en nu was ik bezig met het opmaken van de derdeklas kamers. Deze hoefde gelukkig iets minder perfect dan de rest, wat een gigantisch voordeel was qua tijd. Als ik deze ook allemaal tot in de puntjes zou moeten schoonmaken en opmaken, zou ik het nooit halen om over een uur op het dak te zijn om de passagiers welkom te heten.

Nina McArthur
Nadat ik afscheid had genomen van mijn kamergenoten, liep ik het huis uit en versnelde ik mijn pas naar de haven. In minder dan een uur zou ik op het schip moeten zijn dat mij naar mijn familie zou brengen, de titanic. Ik keek er onwijs naar mijn familie weer te zien, maar toch moest ik toegeven dat ik het beste gedeelde wel vond dat ik op dit schip mee mocht varen. Het schip waar iedereen het over had, het schip dat niet kon zinken. Dankzij mijn ouders, die mij heel graag na een jaar weer terug wouden zien, had ik de mogelijkheid gekregen een tweedeklas kamer te bemachtigen. Geen eersteklas helaas, maar op dit schip was zelfs een tweedeklas geweldig.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Bethany Davis

Met een grote grijns en mijn bagage loop ik de kade op. Het is er enorm druk maar dat kan de pret niet drukken. Ik heb werk, en niet zomaar werk. Ik werk op de Titanic. Het grootste, stevigste en mooiste schip ooit gebouwd. Het kan niet zinken. Het is een wonder en ik maak een deel uit van dat wonder. Voor het eerst in mijn leven ben ik bijzonder. Ik hijs de tas om mijn schouder en haal diep adem. De zoute zeelucht voelt aangenaam in mijn neus. Ik laat mijn bagage controlen door de beveiliging en loop het schip op. Elke stap is een bijnzondere. Mijn grijns wordt steeds groter. Aan de andere kant van de oceaan zit mijn familie. De familie van mijn vader wacht met smart en om er heen te gaan word ik nog betaald ook! Ik ge bij een reling staan en kijk de oceaan over. Immens, dat is het. Alsjeblieft, knijp me nog niet. De droom is te mooi.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Nicholas Naud Milton.

Ik gooi mijn rugtas over mijn schouder heen op mijn rug, zodat hij goed blijft zitten en ik hem niet zomaar kan verliezen. "Ik moet echt gaan jongens" Zeg ik tegen mijn mede muzikanten, waarna ik nog even naar ze zwaai en mezelf snel naar de haven verplaats. Zo ver woon ik er niet vanaf. Ongeveer een kilometer lopen. Ach, zo erg is dat niet. Dat moet ik wel vaker. Met de auto of taxi gaan dat zit er voor mij niet in. Ik moet al blij zijn dat ik nog iets verdien aangezien hier genoeg zwervers onder bruggen moeten slapen. Oke, ik kan zwervers niet met mij vergelijken, want dat ben ik niet. Ik heb geld, naja had geld. Dat heb ik natuurlijk moeten besteden aan het ticket voor de Titanic, maar dat geld komt er wel als ik eenmaal in Amerika ben. Amerika, zal het daar anders dan hier zijn? Ik heb wel veel verhalen gehoord en grappen, maar verder ken ik niet iemand die er is geweest. Half uitgeput kom ik bij de haven aan en dringt de vislucht en de geur van het zeewater mijn neus binnen. Er staan verschillende soorten mensen. Rijke mensen, gewone burgers en dan heb je mijn soorten. Mensen noemen ons vaak zwervers of arme mensen. Arm ben ik wel ja, maar een zwerver? Nee. Wat hun niet hebben en ik wel is plezier. Het zijn harteloze mensen die uitgehuwd worden en geen plezier hebben in het leven. Tenminste zo zie ik ze. Voor mij zijn ze niet beter. Ze zijn rijker ja, maar beter is iets anders.
Wanneer ik bij het eerste beste crewlid kom, begint hij aan mijn haar te zitten. Ik wist wel dat dit zou komen. Alsof wij vlooien, luizen of ziektes hebben? Kom op zeg. Wij zijn heus niet de slechtste hier. Als je beter naar rijke mensen kijkt zie je dat ze nog niet eens tevreden zijn met een kleine diamant. Nee, rijke mensen willen grootse dingen. Grote dingen die arme mensen niet eens durven dromen, dus wie is hier nou slecht?
Toch heb ik me voorgenomen om iets aardiger tegen de rijke te zijn. Anders zien ze je straks als onderkruipsels. Oke, dat vinden ze al van je voordat ze je kennen. Dát vind ik nog het ergste. Ze hebben altijd wel vooroordelen klaarstaan, terwijl ze je niet eens kennen. Ik heb het niet zo op rijke mensen, maar ach, dat is mijn mening.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Johnathan James Dime
Ik was net gecontroleerd en natuurlijk hadden ze niets gevonden. Over een uur zouden we gaan instappen en ik was dus vrij zenuwachtig. Het schip was gigantisch en mijn familie had het geld geregeld zodat ik naar Amerika zou kunnen om meer geld te vinden. Ik voelde me best wel arm ookal was ik dat ook, maar overal zag ik prachtige Dames in jurken gehuld en mannen in nette pakken. Het was gewoon best wel vreemd om dit te kunnen doen.

May Violet Grey
De wagen waar ik in vervoerd werd stopte en mijn vader pakte mijn hand die gehuld werd door een witte handschoen vast om me uit de wagen te helpen. Een glimlach speelde rond mijn lippen toen ik het schip zag. Het was prachtig. Ik stak mijn moeders paraplu op. Ze kon niet mee ze was aan het rauwen om mijn broeder. Ik pakte mijn koffer en liet een persoon die er werkte (deze word niet gespeeld) dragen. Ik had zin om in de boot te gaan. Mijn moeder en vader zouden iets later aan boord stappen.

---

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Gabriël Walter Moody
'Dankuwel" zeg ik beleefd tegen de vrouw die me mijn ticket teruggeeft, ze had me uitvoerig gecontroleerd op luizen en vlooien maar had niets gevonden. Ik baan me een weg door de drukte en geef mijn bagage weg. Ik was enthousiast gestemd, vlindertjes zorgden voor een irritant gevoel in mijn buik - ik was zenuwachtig. Nog even en ik zou voor het eerst naar een ander land vertrekken, voor het eerst weg uit Engeland. Het is een grote stap voor me, daarom heb ik mijn 2 jongere zusjes gevraagd me te komen uitzwaaien. Hoewel ik het niet hoefde te vragen en ze maar al te graag ja zeiden, ze benijden me om het feit dat ik wel mee mag op dit schip en hun thuis voor onze zieke moeder moeten zorgen. Dit laatste uur kon niet snel genoeg gaan.

---

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

Adele Calder
Ik wuif nog even naar mijn moeder en loop dan weg. Zwaai haar nog even na en laat mijn bagage dan controleren, waar natuurlijk absoluut niets mis mee is. Ik zou de gok niet eens durven maken. Dan zou ik zoiets als dit moeten missen. Het schip dat niet kon zinken. Ik maakte er deel van uit. Ik was één van de vele passagiers en mijn maag borrelde van de zenuwen. Ik wou zo graag vertrekken, had er maanden naar toegeleefd. Ik kijk even naar een groepje derdeklas die worden gecontroleerd op luizen. Onbegrijpelijk. Het had niet veel gekost of ik had er zelf ook in gezeten. Wat was er zo apart aan hun, welke rede zit erachter dat hun als ongedierte gezien worden?

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Maria McArthur
Toen ik eenmaal klaar was met het opmaken van de derdeklaskamers, iets wat gelukkig heel snel was gegaan, liep ik het dek op en keek ik naar alle mensen die in de rij stonden om het schip op te gaan waardoor ik een glimlach niet kon onderdrukken. Ik was al aan boord terwijl iedereen in de rij stond om ook naar binnen te komen. Iets wat ik geweldig vond. Toch besloot ik maar naar de eersteklas pasagiers te lopen om hun kaartje te controleren en ze vervolgens welkom op het schip te heten en ze de weg naar hun kamer te wijzen.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Isabella Ann Jones

Ik liep haastig de haven op en zag het gigiantische schip. ik stond versteld van het prachtige bouwwerk. Dat mensen dit hebben kunnen bouwen.
''Kom snel!'' schreeuwde ik naar mijn ouders en broertje die ik in de verte nog zuchtend zag lopen. Ik rende naar het schip toe, maar werd tegengehouden door een man. ''Jongedame, je mag nog niet aan boord laat me je kaartje eens zien.'' zei de man op een strenge toon. Vluchtig haalde ik het kaartje uit m`n tas en gaf het aan de man. Hij bekeek het kaartje en wees naar een groep mensen verderop.´´Je moet je eerst laten onderzoeken voor vlooien en luizen.´´zei hij op een geirriteerde toon. Hij heeft vast een drukke dag met al die mensen misschien bedoelt hij het niet zo dacht ik. En ik liep naar een medewerker die me al aan zag komen lopen.

---

Live life so well that even death loves to see you exist

Nina McCean
Niet veel later kwam ik aan bij het schip en keek ik mijn ogen uit. Het was zo groot, zo fantastisch. Toen ik mijn zicht op het dek richtte zag ik dat het helemaal vol stond met mensen die het schip op wouden komen, maar zelfs dit kon het geweldige gevoel dat ik had niet onderdrukken. Ik zou wel gewoon op mijn beurt wachten, we kwamen namelijk vanzelf allemaal wel op het schip binnen. Tenminste, zo lang je een kaartje had...

---

Keep your head up, keep your heart strong

Ik heb het even opgezocht maar het enige nuttige dat ik kon vinden waren de prijzen ( De prijzen voor een hut begonnen bij $36 voor de derde klasse, $66 voor de tweede en $125 voor de eerste klasse. Om tijdens de overtocht in een van de grootste suites te verblijven, moest men ruim 4000 dollar neertellen) Ik denk per twee als je rekent dat derde klasse per vier zat.

Dorian Morlay - Eersteklasse

vermoeid kijk ik op naar de, naar mijn zin, veel te heldere hemel. Dit was het dan, hét schip en het enige wat ik kon zeggen was "Zoveel mensen." en dan nog wel op mijn minst enthousiaste toon. Ik streek mijn revers in goede orde en begon de trap op te lopen die naar onze verdieping liep. Onder me stikte het van de zwervers en de minderwaardige edelen, het maakte me misselijk. Mijn suite zat hoog en gelukkig ver bij hen vandaan, ik had geen 4578 dollar neergeteld om dat gespuis tot in mijn suite te kunnen ruiken. Zonder het echt te kunnen helpen bekeek ik de mannen, haalde er de goede werkkrachten uit en degene die je beter kon elimineren omdat ze niet sterk genoeg waren. Voor de vrouwen probeerde ik mijn beeld wijd genoeg open te stellen door ook de tweede klas in mijn zichtveld op te nemen en toch was er niets dat specifiek mijn aandacht trok of verdiende.

Anaïs Degrez - tweedeklasse

Ik moest me haasten, straks kwam ik te laat en kon ik mijn toekomst zo zien wegvaren. Na een laatste blik op de drie graven te hebben gericht verliet ik het kerkhof. Een koets had ik niet meer in mijn bezit, die had ik moeten verkopen voor mijn ticket te kunnen betalen want geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om tussen de derdeklassers te gaan zitten. Het was dat ik de eersteklas niet kon betalen, of anders. Gelukkig was de haven niet zo ver af dus begon ik voorzichtig, om mijn jurk niet vuil te maken, over de straat te stappen. De zilte zeelucht vulde mijn hoofd met allerlei dromen over hoe ik een man zou vinden op dat schip en me terug rijk zou kunnen voelen, alles kon vanaf nu. Dit was de nieuwe ik. Dus plakte ik mijn charmantste glimlach op toen het schip volledig in mijn zicht kwam. Ze hadden gelijk gehad, dit schip was gigantisch.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.