• Het verhaal begint in het jaar 2149, een tijd waarin al het leven op de aarde vrijwel onmogelijk is wegens de sterk vervuilde lucht en overbevolking.
    In Hope Plaza, één van de grootste laboratoriums ter wereld, vonden enkele wetenschappers een scheur in de ruimte-tijd waardoor het voor mensen mogelijk wordt 85 miljoen jaar terug in de tijd te reizen.
    Ze sturen verschillende mensen mee met pelgrimstochten zodat ze in het verleden een nieuwe toekomst op kunnen bouwen, maar dat is niet altijd even handig.
    De mensen van de eerste pelgrimstocht die in het verleden aankomen, bouwen een afgeschermde stad met de naam Terra Nova die er op voorzien is van eventuele aanvallen van dinosauriërs zodat ze de mensen van andere pelgrimstochten veilig kunnen ontvangen.
    De mensen van de zesde pelgrimstocht keren zich echter tegen de rest en verklaren de inwoners van Terra Nova tot hun vijand.
    Ze stelen voorraden, spioneren en doen er alles voor om Terra Nova over te nemen.


    • Rollen •

    •Mensen uit de 1ste Pelgrimstocht:•

    - Maitresse --> Katherine Adrian - 19
    - Griphook --> Abigail 'Abby' Taylor Billington - 17
    - HurtedHeart --> Amy - Lee Jennis - 18
    thePineapple Teddy White - 29


    - Sweetest --> Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams - 19


    •Mensen uit de 2de tot de 5de Pelgrimstocht•

    - Assassin --> Mallory Tracy - 20
    - DevilWings --> Artemis Audrey - 18
    - Everdeen --> Zaina Fitz - 21
    - Proprius --> Vanessa Olivia Dutcers - 17
    - CrumbCake --> Aprilynne 'April' Stone -18
    - HurtedHeart --> Madeline Claire Prec - 6
    - Jessiiicaa --> Seyenna Mayfield - 24


    - Roane --> Peyton Avery Riviera - 23
    - Proprius --> Jarmo Sem Dutcers - 7
    - Proprius --> Seth Nino Parker - 20



    •Mensen uit de 6de Pelgrimstocht•

    - Griphook --> Marilynn 'Mary' Leah Roux - 21

    - Maitresse --> Mason Daniels - 30
    - HurtedHeart --> Jake Jason Diame - 22.



    Regels:

    - 16+ stukken mogen, zolang je maar niet gaat overdrijven. Er zijn grenzen!
    - In een post wil ik op zen minst 6 regels, dat is niet veel dus dat moet lukken.
    - Schrijf niet in de plaats van een ander, tenzij die persoon er in toe stemt.
    - Probeer geen mensen buiten te sluiten en betrek iedereen zowat in het verhaal
    - Dingen die niet tot de RPG behoren zoals meldingen en dergelijke, zet je tussen [] of ()
    - Relaties mogen, maar let er wel op dat de mensen uit Terra Nova niets beginnen met de mensen uit de 6de Pelgrimstocht (Het zijn tenslotte vijanden en daar hebben ze zelf voor gekozen)
    - Boven je post, schrijf je zowel de naam als de functie van je personge.
    - Inspringen mag altijd en als je vragen heb, kan je bij mij - Maitresse - terecht.


    Bedankt Griphook voor de prachtige cover.
    (Die deze luie topic-aanmaakster niet wist te kopiëren...)


    Ik heb een nieuw topic aangemaakt omdat Maitresse op vakantie is, zo kunnen we verder doen...

    [ bericht aangepast op 4 april 2012 - 21:49 ]


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Aprilynne Stone

    'Alsjeblieft hé, kijk me niet aan alsof ik een bruiloft sta te plannen,' zuchtte ik, snapte hij het nooit?
    Ik schoot snel een pijl langs zijn hoofd, een pijnlijk geluid vertelde me dat ik iets groots geraakt had, iets gevaarlijk, daarna hervatte ik me alsof er niets gebeurd was.
    'Ik vind het gewoon leuk, oké? Voor iedereen, wees blij dat we zo open-minded zijn! Mag ik ook iets leuks doen, ik verveel me dood als slaaf van mijn broer!'


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Seth

    "En dan kom je er vanzelf wel achter of je echt op jongens valt." Ik glimlach en knik. Ik was opgelucht dat ik het voor mezelf uitgevogeld had. 'Ik vind het gewoon leuk, oké? Voor iedereen, wees blij dat we zo open-minded zijn! Mag ik ook iets leuks doen, ik verveel me dood als slaaf van mijn broer!' Ik zucht en kijk naar April. 'Moet echt álles met jou te maken hebben, sorry hoor April maar dit is allemaal erg nieuw voor.'

    Mallory Tracy

    "Kom April." zeg ik zacht en ik pak haar hand vast, waarna ik haar weg trek bij de jongens. "Ze moeten even alleen zijn." Ik loop door tot we buiten gehoor zijn en we ze niet meer kunnen zien.


    Your make-up is terrible

    Aprilynna Stone

    'Liefjes, liefjes, liefjes! Het gaat niet om mij, dat probeer ik al de hele tijd duidelijk te maken me "als jullie blij zijn, dan ik ook!", Dat gaat om jullie, zo ver was iedereen toch?' probeerde ik uit de drukken, waarom deden ze zoveel moeite om me slacht te laten lijken, ik bedoelde echt alles goed, was ik dan zo vreselijk onhandig?


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Peyton

    Ik probeer me in te houden terwijl Mallory haar best doet April bij ons weg te halen. Het baat niet, ze geeft niet op.
    "Hou op!" brul ik recht in haar gezicht. "Je begrijpt het niet, dit, wij! Seth en ik zijn niet zomaar twee leuke mensjes die je kan koppelen. Het ligt anders! Als je ons blij wilt maken laat het dan aan ons over!"
    Ondertussen sta ik met mijn vuisten naast mijn lichaam gebald. Twee jongens samen, dat is nog steeds een taboe. Niet iedereen kan ermee om zoals April. Ze bedoelt het goed, maar ze gaat in overdrive. Seth moet in de eerste plaats te weten komen hoe hij echt tegenover jongens staat, bemoeienissen zoals die van April doen daar geen goed aan. Het is niet goed voor hem zich nu meteen in een relatie te storten, of in bed, wat je wil. Hij heeft nu een vriend nodig die hem begrijpt, die snapt wat hij doormaakt en tot hij zeker is van zijn zaak zal ik dat zijn voor hem.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Seth

    Ik was geen huiler, nooit geweest ook maar nu verschenen er toch wat vocht in mijn ogen. Ik draai me boos om, pak Peyton zijn hand en been kwaad weg. 'Als je echt het beste met me voor hebt ga dan weg.' Roep ik nog, noodgedwongen laat ik Peyton even los om mijn nog steeds natte shirt weer aan te trekken. Ik van de gelegenheid gebruik om wat tranen weg te wrijven.

    Aprilynne Stone

    'Van alle mensen had ik jou als begripvol gezien, Peyton! Ik ben niet zo oppervlakkig, oké? Ik weet dat je op een vreemde manier hebt leren kennen, dat snap ik, maar ik ben helemaal niet zoals je denkt, ik haat het dat ik niet gewoon mijn mond kan houden en weg kan lopen, want ik ga ruzies altijd uit de weg, tenzij er dingen zijn die ik moet rechtzetten! Normaal ben ik een goed persoon, iemand zonder dit soort problemen.
    ik ben niet wie je denkt dat ik ben, oké? Ik begrijp het! Ik begrijp het echt! Maar aangezien dit niet om mij gaat, ga ik maar gewoon weg, ik zet al mijn principes voor je opzij en laat je denken dat ik een bemoeizuchtige, achterlijke, oppervlakkige bitch ben omdat ik het begrijp! Omdat ik alles begrijp!' Omdat ik begreep dat ze tijd en rust nodig hadden...
    Ik liep weg zonder nog iets te zeggen, langzaam, ik ren niet weg voor iemand, ik wandel, op mijn gemak, dino's of niet, maar schoot wel nog zo'n klein geval neer dat veel te veel naar die kant opging naar mijn zin, veel te dicht bij hen...
    Een traan verliet mijn ooghoek en ik beet op mijn onderlip tot ze bijna bloedde, over een rotdag gesproken...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Peyton

    Wanneer Seth mijn hand vastneemt verstijf ik zowaar even. Veel tijd krijg ik daar niet toe, want hij dwingt me in beweging door me achter zich aan te trekken.
    "Als je echt het beste met me voor hebt ga dan weg," roept hij April na, die schreeuwend een scène schopt. Ik heb er moeite mee, de ruzie. April had beter haar mond gehouden en ons gelaten, daarmee had ze nog meest van al geholpen. Ik merk dat Seth het moeilijk heeft als hij zijn shirt aantrekt. Ik zou hetzelfde doen, maar dat van mij is nog drijfnat dus veel nut heeft het niet. Als hij klaar is trek ik hem aan zijn hand naar de grond, waar ik naast hem ga zitten.
    "Gaat het?" vraag ik zacht.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Aprilynne Stone

    Ik schoot nog iets af.
    'Kom alsjeblieft naar huis, jullie trekken de aandacht en de pijlen zijn bijna op!' riep ik nog achter me, Seths woorden snijden, mijn stem kon het niet meer aan om te schreeuwen en ik klapte ineen door een zware hoestbui. Toch bleef ik lopen, want welke optie had ik anders?
    Ik was drijfnat, bloedde weer, had een blauw oog, zat zonder pijlen en munitie of bondgenoten, niemand zou me missen als ik stierf, maar zoals ik al zei was ik onkruid, ik verging niet...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Seth

    "Gaat het?" Peyton heeft me naar de grond. Ik ga zitten en leg mijn armen op mijn knieën, daarna leg ik mijn hoofd erop om hem niet aan te hoeven kijken. 'Ja.. Het gaat wel, ik snap alleen niet waarom ze zich er zo mee bemoeid.' Mijn stem trilt. Mijn gedachten waren een grote war boel, maar voornamelijk mijn gevoelens kreeg ik niet op een rijtje te kunnen krijgen. 'Ik ben gewoon in de war.' Voeg ik er zacht aan toe.

    Peyton

    "Ja.. Het gaat wel, ik snap alleen niet waarom ze zich er zo mee bemoeit. Ik ben gewoon in de war."
    Ik knik begrijpend, hoewel hij het niet kan zien, en leg een arm om zijn schouder.
    "Sommige mensen willen teveel helpen," zeg ik zacht. Ik begrijp April wel, ik vind het niet fijn, maar ik begrijp het wel. "En je zult nog wel even in de war zijn, dat is normaal." Heel erg troostend is het waarschijnlijk niet, maar ik wil eerlijk tegen hem zijn.
    "Kom alsjeblieft naar huis, jullie trekken de aandacht en de pijlen zijn bijna op!" hoor ik April nog roepen. Hoewel we net zitten, trek ik Seth weer overeind.
    "Komop," zeg ik gemoedelijk. "Laten we droge kleren aan gaan doen, straks word je nog ziek." Ik laat mijn arm rond zijn schouder liggen, niet wetend wat ik anders moet. We blijven een eind achter, maar volgen wel April's sporen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Seth

    Zijn arm glijd rond mijn schouders en ik voel me van binnen oplichten. Hoe kon iemand zoiets met me doen? In zo'n korte tijd nogwel. We staan op en lopen langzaam terug naar Tera Nova. Het duurt even voor we het gat in het hek gevonden hebben maar dan zijn we toch weer veilig terug. Ik had het koud en was moe. Morgen zou weer een vermoeiende dag worden aangezien ik elke dag training had. April, Seyenna en Mallory lopen ene eind voor ons. Ik kijk naar Peyton. 'Dankje, dit betekend veel voor me.' Mompel ik en schenk hem een kleine maar oprechte glimlach.

    Aprilynne Stone

    Dat ze achter me aan lopen kalmeerd me, zo wist ik zeker dat ze niet zouden afdwalen en verloren lopen, ik maakte op deze manier ook het pad dino-vrij, hoewel ik mijn pijlen moest herbruiken, degenen die me uitlachten met die boog hadden ongelijk gehad...
    Hoestbuien onderbraken het gezang dat me zou moeten kalmeren, dus stopte ik er maar mee. Ik voelde me vreselijk eenzaam, maar het was vast beter zo, ik zou wel met hem praten als ze gekalmeerd waren. Waarschijnlijk zouden ze milder zijn als Seth door zijn verwarring heen was en als het onvermijdelijke zou gebeuren, die twee zouden iets krijgen, dan had ik een kans om weer met hen te praten, zolang ze er nog niet ut waren, was ik lastig en pushy...
    Een hele hoop vleeseters kregen met mijn woede te maken, de tranen waren al uit mijn ogen, ik kon het me niet permitteren voor de zichtbaarheid, mijn emoties werkten om noodzakelijkheid, ik werd misschien koud en bitter, maar mijn eigen kracht verbaasde me ook, ik was nog niet eens een tweede keer flauwgevallen en we waren al in de buurt...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Peyton

    Na een tijdje lopen zijn we dan toch bij het gat in het gek aangekomen. Ik laat Seth er eerst door kruipen en volg hem dan.
    "Dank je, dit betekent veel voor me," zegt hij terwijl hij glimlacht.
    Ik geef hem een vriendelijk schouderklopje en knik zachtjes. Het is werkelijk geen probleem om hem te helpen, ik ben blij dat ik het kan.
    "Het went wel," probeer ik hem nog gerust te stellen. "Als je nood hebt om te praten, of met vragen zit, dan kom je maar aankloppen," zeg ik zacht. Ik probeer hem niet al te diep in de ogen te kijken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Proprius -> Chaim