K*tzooi - Liefde, Vriendschap & Familie

Hey mensen,
ik moet even ergens mijn hart luchten omdat het echt even niet meer gaat. M'n ouders doen de laatste tijd heel erg chagrijnig tegen me. Aardigheid kan er nauwelijks van af. School sloopt me ook, bepaalde mensen doen heel vervelend en het gaat gewoon totaal niet goed. De medicijnen die ik slik hebben onder andere de bijwerking vermoeiend en daar heb ik vreselijke last van. M'n zus vindt dat ik alle aandacht op eis, maar dat doe en wil ik niet eens. Ik ga gewoon kapot. Ook het geloof blijft nog lastig en mijn vader vindt dat ik niet deug omdat ik bepaalde dingen gedaan heb. Mijn ouders trappen me voor mijn idee gewoon de grond in en ik wil weg. Ik heb al nagedacht over weglopen en mijn vriend zegt dat ik wel naar hem toe mag gaan. Brieven schrijven helpt namelijk niet. Ze sturen me alleen maar naar die verschrikkelijke psycholoog die mij de schuld geeft in de hoop dat ik me wat meer open enz. Ik ben gewoon heel erg gesloten als ik iemand niet mag en het klikt gewoon niet tussen mij en die man. Ik heb ook geen zin om me voor zo'n iemand open te stellen.
Ook mijn school vertrouw ik niet, omdat via daar toch alles bij mijn ouders komt. Ik weet echt niet wat ik zou moeten doen..

---

26 - 02 - '16

Het beste is met je huisarts praten. Hij mág niet eens met je ouders praten omdat hij een geheimhoudingsplicht heeft. Kun je geen andere psycholoog regelen? En mischien geloof je het niet, maar er zijn echt genoeg mensen die jou willen en kunnen helpen.

---

I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

Ach meisje toch. Wanneer begrijpen ouders nu eens dat je je kind geen geloof moet aanpraten?
Anyway, zoek een andere psycholoog. Een psycholoog mag jou niet de schuld van dingen geven om jou te laten praten.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Het enige wat ik kan zeggen is: Accepteer de hulp die je krijgt. Je maakt het er zelf naar als je jezelf niet opent. Probeer het, hoe moeilijk het ook is, want het is beschikbaar. Ik vind het eerlijk gezegd ook aandachttrekkerij dat je dat hier komt vragen terwijl het toch behoorlijk duidelijk is.

---

Your make-up is terrible

Ik heb bijna al je andere topics gelezen, en telkens weer heb ik zo'n medelijden met je. Heb je je ouders al verteld dat je die psycholoog niet zo graag hebt?
En sommige mensen zijn niet zo voor psychologen, dat hangt van persoon tot persoon af. Ik weet zelf niet wat je beter zou doen.
Maar het idee van weglopen, doe het niet, oké? Volgens mij ga je daarmee de band tussen je ouders nog meer verbreken. Dat je zo zus zo irritant doet, da's gewoon typisch broers/zussen, ik kan erover meespreken.
Als je je echt niet goed thuis voelt, kan je dat misschien aan je ouders zeggen en vragen of je ergens anders kan verblijven? (je vriend, bijvoorbeeld, of je oma/opa/andere familieleden of vrienden?)

Anyways, als je iets kwijt wilt, of je wilt gewoon iemand om tegen te zeuren, PB en GB staan altijd open. (:

Ga maar niet naar school als ze toch naar je ouders gaan. En misschien ook niet naar je huisarts, ook al heeft ie zwijgplicht het komt altijd toch wel bij je ouders. Als het echt niet gaat, probeer met de ouders van je beste vriend te praten, misschien mag je even bij hun blijven voor een tijdje, en dan kan jij rusten en dan kijk je hoe het gaat met je ouders en misschien kan je dan weer naar huis en als het weer niet gaat en het enkel erger wordt, en je ouders beginnen echt erg te doen dan kan je misschien toch maar gewoon naar een psychiater, voor als je wilt praten en zij niet naar je luisteren en je alleen maar nog kutter laten voelen! Maar als je je thuis niet veilig voelt zou ik zeggen bel jeugdzorg!
En sterkte! Snap hoe je je voelt, wil je praten kan je altijd gewoon een PB sturen hoor!

[ bericht aangepast op 3 april 2012 - 19:15 ]

FlowerOnFire schreef:
Het beste is met je huisarts praten. Hij mág niet eens met je ouders praten omdat hij een geheimhoudingsplicht heeft. Kun je geen andere psycholoog regelen? En mischien geloof je het niet, maar er zijn echt genoeg mensen die jou willen en kunnen helpen.

Misschien kan je zelfs via je huisarts een andere psycholoog regelen.

---

Happy Birthday my Potter!

Assassin schreef:
Het enige wat ik kan zeggen is: Accepteer de hulp die je krijgt. Je maakt het er zelf naar als je jezelf niet opent. Probeer het, hoe moeilijk het ook is, want het is beschikbaar. Ik vind het eerlijk gezegd ook aandachttrekkerij dat je dat hier komt vragen terwijl het toch behoorlijk duidelijk is.

Als iemand even in de war is en even niet weet wat hij of zij moet doen en het gewoon komt vragen is dat niet echt aandachttrekkerij of wel?

Assassin schreef:
Het enige wat ik kan zeggen is: Accepteer de hulp die je krijgt. Je maakt het er zelf naar als je jezelf niet opent. Probeer het, hoe moeilijk het ook is, want het is beschikbaar. Ik vind het eerlijk gezegd ook aandachttrekkerij dat je dat hier komt vragen terwijl het toch behoorlijk duidelijk is.

Ik vind dit redelijk ongevoelig gezegd. Er is hulp beschikbaar maar het is voor haar misschien moeilijk om zich te openen tegenover zulke personen. En ik geef haar gelijk want een hulpverlener die haar beschuldigt, is het niet waard om die titel te dragen. Zulke dingen zijn de eerste dingen die je leert. Je kan iemand niet dwingen je te vertrouwen. Tijdens mijn vak over communicatietechnieken raden ze het ook sterk af om te zeggen dat ze je kunnen vertrouwen, dan dring je jezelf op. Ook mag je nooit zo je cliënt behandelen dat alle schuld bij haar ligt.

Misschien moet je een andere psycholoog zoeken en bij de eerste sessie vermelden dat je al een andere geprobeerd hebt, maar dat die je een verkeerd gevoel gaf omdat je problemen hebt met jezelf te openen.
Je kan het ook op school proberen. Je zegt dat als je iets op school zegt, dat het meteen naar je ouders gaat. Maar dat is niet altijd zo. Je kan er eens heen gaan en vragen of alles wat je zegt binnen de 4 muren blijft en dat je je ouders het liefst erbuiten wil houden.
Je kan er ook altijd met vrienden over praten?

---

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Assassin schreef:
Het enige wat ik kan zeggen is: Accepteer de hulp die je krijgt. Je maakt het er zelf naar als je jezelf niet opent. Probeer het, hoe moeilijk het ook is, want het is beschikbaar. Ik vind het eerlijk gezegd ook aandachttrekkerij dat je dat hier komt vragen terwijl het toch behoorlijk duidelijk is.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

JDaniels schreef:
(...)

Als iemand even in de war is en even niet weet wat hij of zij moet doen en het gewoon komt vragen is dat niet echt aandachttrekkerij of wel?

Nee, maar als je de hulp die je krijgt niet accepteerd en daar vaak over zeurt wel, vind ik persoonlijk.
Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat de psycholoog haar zomaar ergens de schuld van geeft aangezien ze niet eens praat, dus hij weet dan ook niet wáár hij haar de schuld van moet geven. Accepteer het gewoon, neem die hulp aan!

Ik wilde dat ik hulp kreeg, ik wacht al 2 weken op een oproep. Ruilen?

---

Your make-up is terrible

Via de huisarts werkt niet, hij is ook christelijk en staat in bijna alles achter mijn ouders enz. Eleos, waar mijn psycholoog is, is ook christelijk en zij staan niet achter mijn keuze om eventueel de kerk uit te stappen.

---

26 - 02 - '16

Vidia schreef:
Via de huisarts werkt niet, hij is ook christelijk en staat in bijna alles achter mijn ouders enz. Eleos, waar mijn psycholoog is, is ook christelijk en zij staan niet achter mijn keuze om eventueel de kerk uit te stappen.

Zijn er andere huisartsen posten in jouw buurt? Dan zou ik namelijk daar eens mee bellen.

---

Happy Birthday my Potter!

Vidia schreef:
Via de huisarts werkt niet, hij is ook christelijk en staat in bijna alles achter mijn ouders enz. Eleos, waar mijn psycholoog is, is ook christelijk en zij staan niet achter mijn keuze om eventueel de kerk uit te stappen.

Waar de fuck woon jij? Christelijk Barneveld ofzo? Ik vind het vreemd en heel eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik al deze verhalen wel moet geloven, als je het niet gek vindt. Het antwoord is namelijk zó glashelder dat ik het inderdaad - zoals Nikki al zei - ook wel een beetje aandachttrekkerij vind.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Assassin schreef:
Het enige wat ik kan zeggen is: Accepteer de hulp die je krijgt. Je maakt het er zelf naar als je jezelf niet opent. Probeer het, hoe moeilijk het ook is, want het is beschikbaar. Ik vind het eerlijk gezegd ook aandachttrekkerij dat je dat hier komt vragen terwijl het toch behoorlijk duidelijk is.

---

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Colorblind schreef:
(...)

Waar de fuck woon jij? Christelijk Barneveld ofzo? Ik vind het vreemd en heel eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik al deze verhalen wel moet geloven, als je het niet gek vindt. Het antwoord is namelijk zó glashelder dat ik het inderdaad - zoals Nikki al zei - ook wel een beetje aandachttrekkerij vind.

Ik woon in Hasselt, een dorp met stadsrechten waar bijna iedereen christelijk is. En het is niet dat ik me helemaal sluit, de psycholoog weet ook wel redelijk hoe het bij mij thuis gaat enz. Maar over heel veel dingen praat ik liever niet omdat mij dat teveel pijn heeft gedaan. Ik mag de man zelf ook niet, omdat ik bepaalde angsten heb die hij kinderachtig vindt. Hij zegt telkens dat het allemaal misschien ook wel een beetje mijn schuld is enz. Ik vind dat gewoon verschrikkelijk rot. En sorry dat ik nu overkom als iemand die de aandacht trekt, ik wilde het gewoon even kwijt.

---

26 - 02 - '16