[RPG]Just an Ordinary School {5} - Speeltopics

Op de High School Finstown zitten jongens en meisjes tussen de 15 en 18 jaar. Het is een doodnormale school, normale lessen en alles rustig. Echt waar? Een groep jongeren merkt dat de school niet zo 'Ordinary' is als iedereen denkt. Als ze voor een goed doel een nacht overnachten in school, worden ze allemaal wakker met een raar gevoel. In hun tassen zit een enveloppe, met een brief waarop hun nieuwe gave staat. Kunnen ze daarmee omgaan? Dan moeten ze om de een of andere reden allemaal nakomen. Daar wordt hen duidelijk: er is nog een deel van de school. Alleen voor mensen met een speciale gave. Om die te trainen en sterker te maken. Voor als er ooit een strijd komt....

Deze RPG gaat over een groep jongeren die op die school zitten, mét zo'n gave. Welke bedenk je zelf, en we starten met de eerste les over hun omgang met gaves.

Regels:
- ABN alstublieft
- Niemand vermoorden zonder toestemming
- Behandel 'nieuwelingen' als gelijken
- 16+ toegestaan
- GEEN horror o.i.d.
- Je mag 2 personages, dan wel 1 vrouw en 1 man!!


Rollen:
Annabeth - Krijgskunst & Vliegen
Felice - Gedachten
Jade - Menselijk lichaam
Elizabeth - Genezing en Heling
Taylor - Teleportatie
Mary-An - Gevoelens

Alex - Dieren
Darryl - Mentalisme
Finn Harpers - Telepatie
Billian - Stemkracht
Martin - Zang hypnose

rollentopic

De plaats zelf:

heuvels
rivier met bos
waterval
bos
Meer
boomhutten buitenkant
zij aanzicht boomhutten

BINNENKANT:
1ste Woonkamer
Links achteraanzicht, rechts 2e Woonkamer
Woonkamer 3
1e deel badkamer
2e deel badkamer
3e deel badkamer
eetkamer
2 Persoons slaapkamer 1
1 persoonsslaapkamer (iedereen heeft deze met een kleine badkamer ernaast)
2 Persoons slaapkamer 2

overloop tussen bos en rivier met bos
bos 2
Eetkamer [mooi he]

REST KOMT ER AAN

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[PAS ALS ANDERE VOL IS]
laatste blz vorige topic

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Felice

Hij legde zijn hand op mijn hoofd, en ik kneep mijn ogen dicht toen ik langzaam de pijn in mijn lichaam voelde stromen. Ik voelde een snijdende pijn in mijn heup, en mijn hoofdwond begon hevig te branden. De bekende hoofdpijn van vanochtend kwam terug, en opeens voelde ik me diep ongelukkig. Kreunend van de pijn liet ik me achterover vallen in het gras. 'zo het spijt me... moet ik het terugnemen...? ik wil niet dat je mijn pijn in m'n hart voelt... het is zo... krachtig' ik glimlachte flauwtjes. ''N-nee, het is.. O-oké'' kreunde ik, en door het praten voelde ik de pijn verdubbelen in mijn hoofd. Automatisch greep ik ernaar met mijn hand. ''Verdomme'' vloekte ik, en perste er een glimlachje uit.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[goed!]
jane
Ik hoor een knal, maar loop verder. Onweer. Dan zie ik iemand lopen. Ik blijf staan en bekijk hem. Hem herken ik. 'Ches!' roep ik en ren op hem af.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[nvm]

[ bericht aangepast op 3 april 2012 - 21:19 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

-

[ bericht aangepast op 3 april 2012 - 21:20 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Jouwe zou toch in de problemen komen?]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[klopt, eerst ff hoi zeggen:D ik weet al wat namlicch]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Even mijn haar wassen brb voor 10 minutes.][

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Laatmaar ben er al weer ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Poste poste!! Hup Drace hihi]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Chester

Ik kijk op wanneer ik mijn naam hoor.
"Jane?!" Roep ik wanneer ik haar op me af zie rennen.
"Ga naar binnen! Het is te gevaarlijk!" Roep ik wanneer ik nog een aantal flitsen en knallen hoor.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

{ ik kom even inspringen, waar is iedereen nu ongeveer? }

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Jane
'Ga jij dan ook!' roep ik. Ik wil me omdraaien, maar hoor dan een oorverdovende klap, tegelijk met zo'n verscheurende pijn, het lijkt alsof ik in miljarden stukjes scheur. Ik schreeuw en val op de grond.

[moet effe tanden poetsen enzoo dan kan ik daarna nog ff op mobiel, zo terug dus.]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Chester

"Ga jij dan ook!" Ik zie dat Jane zich omdraait.
Op het volgende moment is er een oorverdovend geluid.
Een vel licht laat me verblinden en niet veel later hoor ik Jane schreeuwen.
"Jane!" Roep ik uit pure angst. Ik kijk naar de plak waar ze net stond.
Langzaam trekt de blindheid weg en zie ik wat er is gebeurd.
"Jane!" Roep ik weer en kniel bij haar neer. Ik zie haar aura dof licht geven. Ze leeft nog!
"Jane, hoor je me?" Roep ik angstig. ik buig over haar heen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

Weer word ik wakker door een flits, wacht! waar was ik? oja Billians kamer.
Ik negeer de rest en loop Billians kamer uit. Mijn nagels tikken over de floer. Weer zag ik een flits en hoorde ik donder. Ik hoorde geschreeuw en liep naar de deur.

"Find peace in who and what you are." — Saphira