• Mijn moeder was dinsdag jarig en nu is er allemaal visite
    Alleen vind ik dat vreselijk
    9 van de 10 keer wordt er niks tegen mij gezegd, word ik niet eens opgemerkt, behalve als er koffie moet worden gezet ofzo.
    Ik moet me netjes aankleden, me netjes gedragen, maar ik zit er meestal maar voor spek en bonen bij.
    En als ik dan(zoals nu) naar mijn kamer ga vind mijn moeder dat ik onbeleefd doe.
    Maarja, ik heb echt geen zin om beneden te gaan zitten.
    En ik kan niet buiten in de tuin lezen, zoals ik graag doe, omdat daar ook bezoek zit en mijn broertje daar de hele tijd aan het voetballen is.
    Nu vroeg ik me af of het gek dat ik zo een hekel heb aan verjaardagen van familie.


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Ik vind het juist onbeleefd dat ze niks tegen je zeggen, behalve als het nodig is voor koffie. Dan is het maakt het helemaal niet uit als je ergens anders gaat zitten :3


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Ik geef mijn familie geen aandacht. Ik zeg geen een woord meer tegen ze. Ze vergeten mijn verjaardag nu al jaren, net als de verjaardagen/trouwdatum van mijn ouders. En als mijn ouders hun geen kaartje sturen beginnen ze te zeiken.


    Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

    Godzijdank houden mijn ouders ook niet van verjaardagen. (cat)
    Tijdens hun verjaardag zijn ze gewoon aan het werk en komen alleen mijn opa en oma. Nou ja, dat vind ik wel gezellig, maar verder zou ik er niks aan vinden. :'D
    En vorig jaar ben ik met mijn verjaardag gewoon een dagje gaan shoppen in Alkmaar met mijn moeder, haha. XD
    Dat was pas een leuke verjaardag, want ik kreeg overal iets gratis bij de restaurants. XD
    En er werd ook nog voor me gezongen. :'D Briljante verjaardag was dat.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Genius schreef:
    Ik hou niet van verjaardagen. Ook niet als ik zelf jarig ben :') Ik moet tegenwoordig er ook altijd bijzitten maar ik verveel me altijd dood.

    This.
    Maar dat hoort er nou eenmaal gewoon bij. En ja, ik vind het onbeleefd als je weg gaat lopen. Je kunt zelf ook tegen iemand gaan praten, zo moeilijk is het niet.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    ik hou ook niet meer zo van verjaardagen
    ik ga ook niet meer mee naar verjaardagen van mn neefjes ofzo

    Je kan toch ook zelf tegen iemand gaan praten (cat)


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Wel onbeleefd ;d maar ik begrijpt je wel. Ik zou hetzelfde gedaan hebben, maar ik tot nu toe sociaal en blijf er altijd bij zitten + volgende week moet ik wel want this dan me eigen verjaardag.
    Maar ja.. Heel de tijd druk en waar ze over praten heb je niks mee te maken -.- Meestal praten de kerels over vrachtwagens en de vrouwen over wat me tante wel niet allemaal gedaan heeft


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Fluorescent schreef:
    (...)
    This.
    Maar dat hoort er nou eenmaal gewoon bij. En ja, ik vind het onbeleefd als je weg gaat lopen. Je kunt zelf ook tegen iemand gaan praten, zo moeilijk is het niet.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Tributes schreef:
    (...)
    Maar weet je wel hoe eenzaam het voelt als iedereen gezellig zit te kletsen en niemand iets tegen jou zegt?
    En als mijn broertje voetbalt doe ik dienst als het doel.


    Ligt aan jezelf.
    Je moet natuurlijk jezelf ook in een gesprek mengen of zelf een gesprek beginnen, je kan niet altijd verwachten dat anderen dat voor jou doen zodat jij je minder ongemakkelijk voelt.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik hou er ook niet van. Op mijn eigen verjaardag werd alle aandacht aan mijn broer besteed en tegen mij zeiden ze niets. Sindsdien ben ik ze een beetje zat.


    Take risks and conquer your fears.

    Ik ga ook wel eens op mijn kamer zitten hoor, gewoonweg omdat ik mijn familie niet mag en ik hun niet..$ Met mijn eigen verjaardag zit ik er wel bij, maar dan zit ik alsnog met mijn mobiel op internet. Ik weet dat het onbeleefd is maarja..


    "I believe that marriage isn't between a man and a woman; but between love and love." - Frank Ocean

    Haha, lol. Dat is bij ons ook zo.
    Mijn familie praat sowieso alleen maar over henzelf.
    Ze vragen mij af en toe wat over school, werk en liefde ofzo.
    Maar verder gaat het altijd over hun eigen.
    Hoeveel ze zijn afgevallen en hoeveel ze weer hebben hardgelopen. -interessant ahum-
    Gelukkig mag ik wel altijd naar boven.
    Succes!


    Tell me about it, stud.

    Je bent niet de enige hoor. Aan mij vragen ze ook niks en zit ik er ook maar als een onzichtbaar meisje bij. Maar ik maar wel naar boven als ik wil (a), maar dan zegt ze later dat het wel leuker was als ik beneden was, maar ja, daar luister ik gewoon niet naar.


    'The best way to not get your heart broken is to pretend you don't have one.' - Effy Stonem.

    Ik ken het wel een beetje. Ik vind verjaardagen ook vreselijk en ik vier die van mijn eigen niet eens meer, haha. Dan ga ik nog naar mijn oma en opa toe (gewoon omdat ik die echt aardig vind en zij ook altijd even een felicitatie sturen ofzo en de rest niet). Soms nog naar mijn tante, want die woont in de buurt en dan kan ik altijd op de fiets weer terug naar huis. Maar verder ga ik eigenlijk amper naar verjaardagen toe. Daarbij zijn we ook min of meer het zwarte schaap van de familie, dus ja...


    To live would be an awfully big adventure

    Ik kan je best wel begrijpen daarin.