RPG || Project Morbid || Twee - Speeltopics

Een groep jongeren word uitgekozen voor een geheim project. Project Morbid. Ze zijn met niet veel maar ze zijn heel verschillend en afkomstig uit bijna alle werelddelen. Op het kleine eiland worden ze getraind en opgeleid zonder dat ze weten waarom, zonder te weten dat ze speciaal zijn, anders zijn. Want iedere mens heeft bepaalde Machten, ze moeten alleen maar tot uiting gebracht worden.

Rollen

Trainers
- Carolina Maellis Sawyer (Hoofdtrainster|Oprichtster)
- Rose Victoria Stann

jongeren.

- Joachim Nowak
- Jess(ica) Alexis Lane
- Jayden Micah Rhodes
- Celeste Artemis Dubois
- Val (Valentin) Gray
- Elín Jónsdóttir
- Liberty Roxanne Summers
- Jace Dagget
- Drake Lunix

Rose Victoria Stann

Joachim Nowak
Jess(ica) Alexis Lane
Celeste Artemis Dubois
Jace Dagget



Carolina Maellis Sawyer

Val (Valentin) Gray
Elín Jónsdóttir
Liberty Roxanne Summers
Drake Lunix

Wat afspraken.

# Ik wil vragen om toch iets meer dan 1 zinnetje te schrijven, het is heus niet zo moeilijk om een post te schrijven van een vijftal zinnen. Je hoeft ook geen posts van 800 woorden te gaan schrijven als de rest dat doet.
# Maak geen ruzie, hou het leuk. Personages onderling mogen natuurlijk wel ruzie maken.
# Houd je alsjeblieft aan de verhaallijn.
# Don’t be scared. Stuur je personage gewoon op anderen af, PB mij of een ander dan om te vragen waar zijn personage is en of die naar jouw personage kan gaan.
# Verhaal kwijt? Stop dan niet zomaar zonder wat te melden, maar vraag waar de rest is of om een kleine samenvatting.
# Je maakt geen grote beslissingen in je eentje en bestuurt de anderen hun personage niet!
# Have fun

Je kan nog steeds inspringen als jongere!

[ bericht aangepast op 23 juni 2012 - 20:27 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Celeste
‘Dan moet je maar niet in de buurt van mijn mes komen,’ zei hij. ‘Ik wil niet dat je je snijd of iets dergelijks.’ Ik knikte alleen maar, maar ik wist van mijzelf toch wel zeker dat ik soms het gevaar opzocht, ook al was ik zo klunzig dat Donald Duck er niets bij was… Goed, misschien niet zo erg, maar nog steeds kon ik soms erg klunzig zijn.
Zo had ik een keer de hele suikerpot laten vallen, omdat de stoel waarop ik stond niet stabiel was en ronddraaide, waardoor eerst de suikerpot viel en daarna ik. Ja, je kon snappen dat mijn ouders niet echt blij waren met me, al was ik nog maar jong.
‘Ga maar. Ik ga nog even verder aan mijn bed, denk ik,’ zei hij rustig, en hij had zijn mes weer in zijn handen waarna hij zich omdraaide naar de hoofdsteun van het bed. Ik keek even toe, maar haalde toen mijn schouders op en liep met mijn armen vol naar de badkamer, maar toen ik daar eenmaal was, draaide ik rond om een plekje te zoeken om het neer te leggen en natuurlijk viel de helft van mijn spullen toen op de grond en toen ik het op wilde rapen, stootte ik met mijn kont andere flesjes en dingetjes om. Gelijk stond ik op en probeerde ze nog enigszins goed op te vangen, maar ze lagen allemaal al om en droog keek ik naar mijn klunzige werk. Ik zuchtte diep en ongemakkelijk, deed de deur dicht en op slot en raapte toen mijn eigen spullen eerst op, kleedde me uit en liet het bad lopen met warm water.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Drake
Ik hoorde de deur dicht gaan. Niet veel later hoorde ik een paar dingen vallen. Dus ze was echt zo klunzig als ze zei. Zacht moest ik er toch wel om lachen. Niet veel later hoorde je water stromen. Ze had zich niks van me aangetrokken en was rustig in bad gegaan. Gelukkig, ik hoopte al dat ze er niet teveel problemen van zou maken, dat zou erger zijn dan dit. Toch moest ik er nog even aan wennen dat ik een kamer moest delen. Thuis was ik dat zeker niet gewend. Ik had een grote kamer voor mij alleen. Natuurlijk had ik wel een zusje, maar ons huis is groot genoeg. Dat herinnerd me eraan dat ik nog contact moet leggen met thuis. Misschien wist Celeste of dat mocht. Ik hoopte van wel, dat zou een hoop moeite besparen. Toch wist ik niet zeker of ik het haar wel kon vertellen. Ik was nou eenmaal een vrij gesloten persoon en durfde zo'n dingen niet altijd te vertellen. Misschien was ik bang voor de reactie van anderen? De oorzaak wist ik niet, maar dat ik moeilijk over mezelf praatte was zeker. Ach daar zou ik straks wel over nadenken, straks zou ik wel even naar buiten gaan als dat kon. Even gewoon alleen zijn en helder kunnen denken. Thuis werkte dat voor mij, hier hopelijk ook. Met die gedachten stopte ik mijn mes weer weg. Ofja wegstoppen? Het lag zoals gewoonlijk onder mijn kussen. Het voelde veilig en vertrouwd. Nu pas merkte ik hoe moe ik was. Ach douchen kwam later wel, slapen was nu mijn eerste prioriteit. Langzaam draaide ik me op mijn zij, zo dat ik Celeste niet naar buiten zou zien komen. Ik trok de dekens over me heen, gelukkig waren het dunne dekens, anders had k dat eerst moeten aanpassen. Het duurde niet lang voordat ik sliep. Niet veel later zakte ik weg in een vredige droom, ofja daar léék het op.

---

Do it scared, but do it anyway.

Celeste
Toen ik in het warme water lag, bleef ik even zo een paar minuten liggen, maar ging toen even snel kopje onder en merkte dat ik me op de een of andere manier veel rustiger voelde. Toch ging ik weer naar boven en waste me toen met badspul en waste mijn haren met de shampoo en conditioner, waarna ik nog even in het warme, bijna hete, water bleef liggen. Wanneer ik er genoeg van had, ging ik eruit en trok de stop er ook uit, waardoor het water in het putje verdween. Even zocht ik daarna naar mijn handdoeken, maar vond die toen op het kastje waar ik het gelegd had, meestal vergat ik het en dat moest nu dus ook maar blijken. Één handdoek deed ik als een tulband rond mijn haren en met de andere droogde ik mijn lichaam af, waarna ik deze over de grond gooide en erop ging staan. Ik deed mijn lingerie aan en mijn kleding, terwijl ik nog even rondkeek of ik niets vergeten was. Daarna liep ik de badkamer uit en ik zag gelijk de rug van Drake naar me toe gedraaid, en terwijl ik naar hem toe liep en over hem heen boog kon ik het niet laten een zacht gegrinnik uit mijn mond te laten. ‘Aw, wat schattig!’ Fluisterde ik zachtjes en ik boog me nog wat verder over hem heen, waardoor ik mijn evenwicht verloor en op hem viel met mijn lichaam. ‘Fuck, ik wist het, hé…’ Waarom ben ik altijd zo klunzig? Stom, stom, stom. Word alsjeblieft niet wakker! Ik keek ongemakkelijk op en wachtte geduldig af totdat ik iets merkte, maar probeerde ondertussen zachtjes en rustig van hem af te gaan. Natuurlijk lukte dat ook weer niet, de klunzigheid-zelve.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Drake
Natuurlijk droomde ik over thuis, het was niet anders dan dat ik had gedacht. Ik zag hoe de mensen, vooral mijn familie, zich grote zorgen maakten. Zoals ik al had gedacht, gingen ze van het ergste uit en dachten dat ik dood was. Ik zag hoe ze een begrafenis organiseerde en een klein kistje met spullen die mensen aan mij deden denken erin, begroeven. Het was verschrikkelijk om te zien en en te weten dat ik zelf nog leefde,  alleen totaal aan de andere kant van de wereld. Ineens word ik uit de droom getrokken en voel ik hoe iets op me beland. Het wordt gevolgd door wat gevloek. Toen ik mijn ogen opende zag ik dat Celeste op me was beland, waarschijnlijk was ze aan het kijken wat ik deed en toen gevallen, dat zag ik haar nog wel doen. Aan haar gezicht was te zien dat ze het niet al te prettig vond en ze probeerde daarom ook, wat klunzig, van me af te komen. 
'lukt het , of moet ik helpen?' ik kon het niet laten om wat te grinniken. Het zag er nog enigszins komisch uit, ook al had ze me wakker gemaakt. Daar was ik haar eigenlijk wel dankbaar voor, mijn droom was niet om aan te zien en nu had ze me eruit weten te halen. 

---

Do it scared, but do it anyway.

Celeste
‘Lukt het, of moet ik helpen?’ Hij kon het niet laten om wat te grinniken en ik kon mezelf op dit moment wel voor mijn hoofd slaan, maar dan wist ik het wel, dan zou zelfs dát slecht aflopen! Ik zuchtte diep en keek hem wat ongemakkelijk aan, waarna ik een nerveuze glimlach op mijn lippen plaatste. ‘Hehe… sorry, ik bedoelde het niet zo! Maar nou ja, weet je… ik viel…’ Als ik nu door de grond zou kunnen zakken, zou ik het doen, maar natuurlijk kon dat weer eens niet en moest ik mezelf er door heen slaan om nog meer stomme opmerkingen te maken – die me totaal niet hielpen, maar goed!
‘Heb je lekker geslapen?’ vroeg ik toen maar, proberende het over de andere boeg te gooien, zodat het niet meer op mijn klunzigheid neer kwam. Weer probeerde ik om op te staan, maar mijn hand en knie hadden niet genoeg steun, waardoor ik alweer viel. Fijn… Fuck my life.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Drake
Celeste keek nog steeds ongemakkelijk en grinnikte even nerveus. Dit was dus totaal niet haar bedoeling en ze vond het ook nog erg ook. Zo was ze best wel een beetje zielig dat zoiets haar moest overkomen. Gelukkig boeien me zo'n dingen niet echt.
Hehe… sorry, ik bedoelde het niet zo! Maar nou ja, weet je… ik viel…’ stamelde ze. Ik probeerde mijn lach van net weer in te houden en schoof wat op. 
'geeft niks joh, ik ben wel meer gewend dan dit hoor,' zei ik om er niet verder op in te gaan en om al helemaal geen sarcastische opmerking te maken, die ik normaal tegen vrienden wel gemaakt zou hebben. Ze was zelf ook klaar met het onderwerp: ze vroeg of ik lekker geslapen had. Ik rekte me even uit, aan dit bed moest ik wel nog wennen. Moet ik haar nu de waarheid vertellen, of zou ze er genoeg mee hebben om te horen dat alles goed gaat en dat ze verder kon gaan met waar ze dan ook mee bezig was, voordat ze viel. Ze probeerde nog een keer rechtop te komen, maar nog steeds wou het niet echt lukken. Een nieuwe grinnik onderdrukte ik netjes en bood haar wat plaats op het bed aan zodat ze kon gaan zitten. 
'nee eigenlijk niet echt,' mompelde ik. 

---

Do it scared, but do it anyway.

Celeste
Hij schoof wat op en ik merkte dat hij zijn lach binnen moest houden, dus zuchtte ik diep en probeerde ik dit in één keer wel goed te doen, waardoor ik op het plekje ging zitten dat hij voor me vrij had gemaakt. ‘Geeft niks joh, ik ben wel meer gewend dan dit hoor,’ Oh, je wilt niet weten wat ik allemaal heb meegemaakt, schoot er door mijn hoofd, maar ik deed mijn mond toch niet open om dit te zeggen, want ik wist dat er niets goeds van zou komen als ik het zou zeggen.
Hij rekte zich even uit en hij ging beter zitten, waardoor ik hem even een waterige glimlach gunde. ‘Nee, niet echt,’ mompelde hij, en ik beet even op mijn onderlip. ‘Is het dan juist niet goed dat ik je zo heb wakker gemaakt?’ lachte ik, waardoor ik mijn hoofd achter in mijn nek gooide en hem daarna met een nieuwsgierige blik aankeek. ‘Dan komt mijn klunzigheid een keer van pas.’ Meldde ik hem, maar het zou me niet verbazen als hij dit al wist.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Drake
Gelukkig nam Celeste de plek op mijn bed aan, zin in meer gestuntel had ik eigenlijk niet, daar was ik iets te moe voor. Snel wreef ik even door mijn ogen.
‘Is het dan juist niet goed dat ik je zo heb wakker gemaakt?’ vroeg ze lachend. Met een kleine glimlach keek ik haar aan.
‘Het was best wel goed dat je me wakker maakte,’ zei ik zacht. Zin om te slapen had ik niet meer, toch was ik moe.
‘Ik had een beetje een slechte droom,’ mompelde ik erachteraan. ‘Dus uhh... bedankt.’ Ik zou zo we even gaan douchen en dan wakker worden. Een koude douche hielp daar altijd goed voor. En daarna? Ja daarna wist ik niet wat ik zou gaan doen. Misschien toch maar vragen of we berichten naar thuis mochten versturen, of even naar buiten. Ja dat laatste kon wel, gewoon even nadenken over wat ik zou doen. Ik had nog steeds niet uitgevogeld waarom ik hier was. Zouden sommige dat weten?

---

Do it scared, but do it anyway.

Herpderp na acht dagen heb ik nog steeds niks te posten.

---

No growth of the heart is ever a waste

Aurelia schreef:
Herpderp na acht dagen heb ik nog steeds niks te posten.

Ga Drake en Celeste pesten?

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Talisman schreef:
(...)
Ga Drake en Celeste pesten?

Haha ja laat ik dat maar doen, heb geen zin meer om te wachten :'].

---

No growth of the heart is ever a waste

Aurelia schreef:
(...)
Haha ja laat ik dat maar doen, heb geen zin meer om te wachten :'].

[Yeah, kom maar met Val ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Aurelia schreef:
(...)
Haha ja laat ik dat maar doen, heb geen zin meer om te wachten :'].

jeej leuk, Drake is lekker moe dus kan echt veel hebben (dus niet). (ben een beetje heel erg vrolijk bezig!)

---

Do it scared, but do it anyway.

Aotearoa schreef:
(...)
jeej leuk, Drake is lekker moe dus kan echt veel hebben (dus niet). (ben een beetje heel erg vrolijk bezig!)

[Verkeerde been uit bed gestapt? :'D]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Talisman schreef:
(...)
[Verkeerde been uit bed gestapt? :'D]

Drake: ja zeker. Ik niet ik ben gewoon al de hele tijd vrolijk terwijl iedereen moe en suf is:D

---

Do it scared, but do it anyway.