Lieve Fred (JA MENSEN IK BEN ON-ORIGINEEL),
Laat me om mee te beginnen, sorry zeggen voor alle momenten waarop ik niet bij jou ben als je me nodig hebt. Het valt me zwaar dat het zo slecht met je gaat lieverd, en ik weet dat je iedere seconde van iedere dag (en nacht) bang bent dat het weer terugkomt, de kanker.
Ik weet dat ik dat woord niet mag gebruiken van je, maar het is zo. Ik wil dat je weet dat ik er voor je ben - en dat weet je al - en dat ik dat niet genoeg kan benadrukken. Fred, je bent mijn zielsmaatje en ik wil je nooit meer kwijt.
Mensen vinden me vervelend worden doordat ik Quizlet onderspam met dingetjes over jou en ik kan ze geen ongelijk geven, maar de enige reden waarom ik dat doe, is omdat ik iedere minuut van iedere dag aan jou denk en me - als ik niet bij jou ben - afvraag hoe het met je gaat, wat je zou doen op dat moment, of je een leuke dag hebt gehad, of je geen gekke grappen meer uithaalt met Brian (want ik wéét dat je dat doet, haha. Schoenpoets en secondelijm? Ik word niet boos ofzo, maar geef me die plannetjes van jou nou eens toe!), hoe je je voelt, of jij ook aan mij zou denken... Fred, je bent gewoon mijn alles. De enige persoon op wie ik blind vertrouw en de enige persoon die mijn allerdiepste geheimen kent, de enige persoon die weet wat voor dingen er gezien zijn met mijn ogen.
Ik weet dat je je schaamt voor jezelf. Dat je je naam het liefste zou veranderen omdat je vaak geassocieërd wordt met de Weasley-twins - DIE EEN STUK MINDER LEUK ZIJN DAN JIJ! - door je rode haar en je grappen. Ik weet dat je daardoor echt een godsgenakende hekel hebt aan je rode haar en je sproeten, maar weet je wat? Ik vind het prachtig. Als je ligt te slapen en me niet los wil laten - want soms ben je net een koalabeertje als je slaapt, echt waar - tel ik ze wel eens. Ik weet dat je je ook schaamt voor het litteken op je been, maar het was niet jouw schuld. Het laat mij alleen maar zien hoe sterk je hebt moeten zijn en ik vind dat je daar je wedstrijdzwemmen nooit voor op had moeten geven. Maar ja, dat is jouw keuze.
Ik hou ervan om met je te dansen, gewoon, ons tweetjes. Dat is namelijk zó'n vertrouwd gevoel, dat wil je niet weten :'). Als ik bij jou ben voel ik me echt prettig, omdat ik dan veilig ben. Jij bent de enige die mij nog nooit pijn heeft gedaan en daarvoor wil ik je bedanken. Ik wil je ook bedanken voor het feit dat je mij hebt geholpen toen ik het moeilijk had: samen slaan we ons er doorheen.
Ik weet het, je snapt niet dat ik zoveel van je hou en je wilt niet geloven dat het echt is, maar ik heb precies datzelfde gevoel bij jou.
Ik ken je al sinds ik een heel klein meisje ben en ik ben samen met jou opgegroeid tot de persoon die ik nu ben. Toen ik nog klein was hield je me wel eens in je armen als ik verdrietig was of als ik pijn had, en die momenten zullen me altijd bijblijven. Jij bent oprecht de enige die er altijd voor me is geweest en die altijd achter me heeft gestaan.
Ik vind het geweldig om samen met jou te fotograferen als het buiten mooi weer is, net zoals dat ik het heel leuk vind dat je me piano wilt leren spelen - al faal ik keihard daarin. Het enige wat je niet meer moet proberen, is mij over te halen dat Wis-, Schei- en Natuurkunde leuke vakken zijn. IK KAN DAT GEWOON NIET LEUK VINDEN.
En wat ik je met klem wil vragen, is om nooit meer over pedo's te beginnen als je met Lisanne praat. Dat vond haar moeder schunnig en ongehoord... FRED, ACHTERLIJK BROODJE BAL, WAT HEB JE NU WEER GEDAAN? SPERMALOLLIES? SCHEIßE MAN, JIJ WEET OOK WEL DAT DAT NIET KAN.
Zo. Nu ga ik er vandoor, want ik pak dadelijk de fiets (over een uurtje ofzo, eerst wat spullen pakken) - jaja, om half één nog - om naar jou toe te gaan. Want ik kan niet slapen omdat ik het koud heb. En jij bent vaak wel lekker warm, dus ja.
Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!
Salaryman
