Dying. - Liefde, Vriendschap & Familie

-

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 0:05 ]

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
@OpenYourEyes Ik heb dus als met mijn mentor/counselor gepraat en door hem ben ik ook zowat gedwongen met mijn vader te praten. Hij heeft ook met mijn vader gepraat. Maar het enige wat mijn vader kan doen is mij daar (bij mijn moeder) weghalen. Wat ik niet wil, ik kan mijn moeder niet op die manier laten vallen. Dan voel ik me pas echt een egoïst, zwakkeling, loser, iemand die helemaal niets kan en waardeloos...

Maar misschien iéts meer vertellen bij mij vrienden kan geen kwaad.

En qua schrijven heb ik al een 'Wreck this journal' gekocht. Als je over laten gaan hebt, haha. Ik hou nu al van dat ding.

Bedankt voor je reactie :')

heel graag gedaan
Ik hoop dat je je snel beter voelt.
Ik kan alleen gissen naar de situatie dus weet ik niet goed wat er precies aan de hand is, maar ga misschien eens samen met je vader met je moeder spreken.
Zo hoef je voor niets bang te zijn en kunnen jullie misschien een redelijk gesprek voeren.
(maar zoals is als zei, weet ik niet veel van de situatie)

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Wandering schreef:
@Constantine mijn gezonde verstand zegt ook dat ik me niet zo hoef te voelen. Maar toch.. alles zegt me dat ik het gewoon zelf moet doen. Dat ik anderen er niet lastig mee moet vallen. Dat ik gewoon 'normaal' moet zijn. Ik wil later niet 'de moeder met het moeilijke leven' worden net zoals mijn moeder. Ik wil het gewoon normaal hebben. Maar ik weet ook dat het waarschijnlijk wel zal helpen.. het is gewoon zo dubbel..

wel bedankt trouwens :')

Ja dat ken ik wel, je verstand zegt het ene, maar je gevoel zegt toch het andere. Dan wordt het heel dubbel met wat je moet, of wilt, gaan doen..

Mijn advies blijft nog steeds iemand op te zoeken die er meer verstand van heeft, een professional is op dat gebied. Iemand die je op je gemak laat voelen zodat je je verhaal kwijt kan en durft te vertellen tegen diegene, en samen tot een oplossing kan komen.
Maar ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om te beslissen of je dat gaat doen of niet, omdat het je zo'n dubbel gevoel geeft.

Wij kunnen je wel advies geven, maar het blijft uiteindelijk jou eigen keuze wat je gaat doen of niet!

Nogmaals, veel sterkte, je komt er vast wel uit! I'm sure about that!

---

Inspiration can hit you any time

@OpenYourEyes Ik zou er heel goed over na moeten denken over wat ik aan mijn vader vertel. Want ik heb mijn moeder ook een aantal beloftes moeten doen dat ik bepaalde dingen gewoon echt niet vertel. Maar misschien dat er dan wel wat druk van mijn schouders afgaat idd..

[ bericht aangepast op 11 maart 2012 - 11:06 ]

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

@Constantine precies. Ik weet het gewoon nog niet. Ik vind het alleen al heel prettig om het gewoon even kwijt te hebben kunnen. En dat er gewoon even mensen zijn die het lezen en die er even op reageren. Voor nu heeft me dat al wel echt geholpen. Ik moet gewoon heel goed na gaan denken hoe ik het voor mezelf beter kan maken.. en over de manier waarop ben ik nog niet zkr..

thx.

[ bericht aangepast op 11 maart 2012 - 11:06 ]

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
@OpenYourEyes Ik zou er heel goed over na moeten denken over wat ik aan mijn vader vertel. Want ik heb mijn moeder ook een aantal beloftes moeten doen dat ik bepaalde dingen gewoon echt niet vertel. Maar misschien dat er dan wel wat druk van mijn schouders afgaat idd..

Volgens mij moet je serieus nadenken of die beloftes het waard zijn ze te houden. Begrijp me niet verkeerd, je houdt van je moeder en wil haar vertrouwen niet beschamen, maar sommige dingen (of het nu die dingen zijn waar je het over hebt, weet ik niet) kan je niet verborgen houden. Denk erover na, bekijk of het, het wel waard is om te zwijgen en je zo ellendig te blijven voelen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

@OpenYourEyes maar ik moet ook goed kijken of het wel degelijk helpt als ik die dingen vertel. En het zou ook kunnen dat er dan gewoon iets knapt tussen mijn moeder en mij in mijn moeder haar ogen, wat ik ook weer niet wil. Ik moest goed overwegen of het echt gaat helpen.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

OpenYourEyes schreef:
(...)

Volgens mij moet je serieus nadenken of die beloftes het waard zijn ze te houden. Begrijp me niet verkeerd, je houdt van je moeder en wil haar vertrouwen niet beschamen, maar sommige dingen (of het nu die dingen zijn waar je het over hebt, weet ik niet) kan je niet verborgen houden. Denk erover na, bekijk of het, het wel waard is om te zwijgen en je zo ellendig te blijven voelen.

Ik zou hier inderdaad ook eens over nadenken. Het is natuurlijk niet leuk mocht je iets aan je vader vertellen, wat tussen jou en je moeder een belofte was om het niet te vertellen. Dat voelt niet goed.
Maar ik het voelt ook niet goed, om koste wat het kost die beloftes aan je moeder te blijven nakomen, terwijl je er zelf aan onderdoor gaat.

Ik zou afwegingen maken wat belangrijk is en wat je tegen je vader kan zeggen.

---

Inspiration can hit you any time

@Constantine ik zal er srs over nadenken. Maar ik moet gewoon echt overwegen wat het waar is en wat niet.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
@OpenYourEyes maar ik moet ook goed kijken of het wel degelijk helpt als ik die dingen vertel. En het zou ook kunnen dat er dan gewoon iets knapt tussen mijn moeder en mij in mijn moeder haar ogen, wat ik ook weer niet wil. Ik moest goed overwegen of het echt gaat helpen.

besluit wat je wel gaat zeggen en wat niet. Zorg dat je voor je met je vader spreekt precies weet wat je wil vertellen.
Ik begrijp dat je bang bent dat de band met je moeder knapt. Maar op een schaal van 1 tot 10: hoe sterk is die band nog?
Misschien is hij sterk genoeg of misschien kun je je vader laten beloven het niet te vertellen. Voor je het hem verteld moet je hem laten zweren dat hij zal zwijgen. Als je duidelijk maakt hoe je je zou voelen als hij het doorverteld, zal hij wel moeten zwijgen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

OpenYourEyes schreef:
(...)

besluit wat je wel gaat zeggen en wat niet. Zorg dat je voor je met je vader spreekt precies weet wat je wil vertellen.
Ik begrijp dat je bang bent dat de band met je moeder knapt. Maar op een schaal van 1 tot 10: hoe sterk is die band nog?
Misschien is hij sterk genoeg of misschien kun je je vader laten beloven het niet te vertellen. Voor je het hem verteld moet je hem laten zweren dat hij zal zwijgen. Als je duidelijk maakt hoe je je zou voelen als hij het doorverteld, zal hij wel moeten zwijgen.

Vooral vanuit het perspectief met mijn moeder is de band nog behoorlijk sterk, dus dat is het wel echt waard om over na te denken. En ik kan het alleen niet meer hebben als mijn moeder zo depressief is, maar als ze vrolijk is smelt ik gewoon en verdwijnen alle voornemens. Ik kan haar niet breken. Dus die band is nog wel vrij sterk. Maar ik ga er over nadenken, echt. Ik ga er goed over nadenken wat het waard is en wat niet. En waardoor ik me beter zal voelen als het uitgesproken wordt en bij wat niet.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
(...)


Ik zal er iig over nadenken. Het is namelijk wel echt een vreselijke stap en ik weet dat het misschien belachelijk klink maar ik voel me dan gewoon zo slap, een zwakkeling. Ik wil het helemaal niet, ik wil gewoon dat het normaal is. Maar ik weet ook dat het misschien wel slim is.. maar ik voel me gewoon zo'n aansteller.

@Bond ik heb dat ook zo vaak op mijn Ipod :'). Maar thxx.

weet je wat het is met mensen die zich zwak voelen als ze een Therapeut raadplegen? ik neem even mijn tante als voorbeeld, ze heeft mensangst omdat ze vroeger ongeveer hetzelfde had als jij, en ze weigerde toen met iemand te praten die haar zou kunnen helpen, wat er toen gebeurde: ze raakte zwanger, en ze wou wel graag kinderen maar ze wlde niet om hulp vragen en wist dat als ze het alleen zou doen dat niks zou worden, ze haalde het weg en nu is ze (9 jaar later) ontzettend verdrietig en zit ze aan de wiet en blowt ze, en verder zit ze thuis met 3 katten en en hond en heeft ze nogsteeds mensenangst, al gaat het gelukkig steeds beter omdat ze nu wel naar de therapeut gaat, dus neem een therapeut en praat! want begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn tante, maar als je zo word als haar word je heel ongelukkig en dat wens ik haar niet meer toe, en jou dus ook niet. ik hoop dat deze reactie niet kwetsend is ofzo want ik bedoel het heel lief hoor!

---

Grappig hoe het ene moment jullie beiden onafscheidelijk waren. Nu zijn jullie 2 mensen die elkaar proberen te vergeten.

@ButterflyElf nee, zo wil ik ook zeker niet worden. En hoe dan ook ik zal doorgaan, dat is mijn belangrijkste doel. Ik wil een gelukkig leven leiden en daarvoor wil ik behoorlijk wat grenzen overschrijden die ik in mijn hoofd heb. Zoals naar een therapeut gaan. En weet dat ik al naar een counselor geweest ben en het niet volledig opkrop. Maar voordat ik naar een therapeut zou gaan, wil ik eerst alles gedaan hebben wat ik zelf kan. De therapeut is mijn laatste oplossing. Maar als het moet, dan moet het.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
(...)

Vooral vanuit het perspectief met mijn moeder is de band nog behoorlijk sterk, dus dat is het wel echt waard om over na te denken. En ik kan het alleen niet meer hebben als mijn moeder zo depressief is, maar als ze vrolijk is smelt ik gewoon en verdwijnen alle voornemens. Ik kan haar niet breken. Dus die band is nog wel vrij sterk. Maar ik ga er over nadenken, echt. Ik ga er goed over nadenken wat het waard is en wat niet. En waardoor ik me beter zal voelen als het uitgesproken wordt en bij wat niet.

zeer goed!
Ik hoop voor jou dat je samen met je vader een goede remedie kan vinden. Misschien kan je moeder professioneel hulp zoeken. Het kan haar en indirect ook jou helpen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

@OpenYourEyes die heeft allang professionele hulp (;[. Maar echt bedankt.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Wandering schreef:
@OpenYourEyes die heeft allang professionele hulp (;[. Maar echt bedankt.

als je me nog nodig hebt, mij pb en gb staan voor je open.

---

“To live will be an awfully big adventure.”