• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
    - Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Everdeen| Faye Melodié Sanchez
    Blathers| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Narissa| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Roane| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 4 april 2012 - 12:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Ehm, waar kan ik...?" Ik grinnik even en loop naar de deur toe.
    "Als jij hier even wacht, dan zal er zo waarschijnlijk een jongen komen. Rond de negentien, vervelend type, zelfde haarkleur als mij. Irritante rotkop. Hij zal je waarschijnlijk naar de badkamer leiden, in de tussentijd zorg ik er wel voor dat we zo even frisse lucht kunnen happen, goed?" Ik hou mijn hand rondom de deurklink en staar Fedea even aan.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Als jij hier even wacht, dan zal er zo waarschijnlijk een jongen komen. Rond de negentien, vervelend type, zelfde haarkleur als mij. Irritante rotkop. Hij zal je waarschijnlijk naar de badkamer leiden, in de tussentijd zorg ik er wel voor dat we zo even frisse lucht kunnen happen, goed?"
    Ik lach even en knik.
    "Echt, Faye, dank je."
    Glimlachend kijk ik haar aan, en klem de kleren in mijn handen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Meteen wanneer ze het laatste zegt open ik de deur en laat hem op een kier staan. Hierna open ik de deur direct links van me en zoals ik al dacht. Daar zit mijn broer, zelfs mijn vader en nog een groep andere.
    "Dean, ga jij Fedea eens naar de badkamer brengen en oh wé, als ik hoor dat je aan haar hebt gezeten, viespeuk." zeg ik en kijk hem recht in zijn ogen aan. Het zou me niet eens verbazen als Fedea langer dan hem was, maar sterker, dat nooit. Ik wist dat als hij in een slecht gezinde bui zou zijn hij het heerlijk vond om meisjes lastig te vallen. "Ze wilt zich omkleden." voeg ik eraan toe als ik een aantal floraten naar me zie kijken. Met een nors gezicht loopt mijn broer de kamer uit. De deur laat hij nog open staan.
    "Fedea wilt naar buiten." zeg ik hierna als ik de deur van de kelder hoor sluiten en kijk mijn vader smekend aan. "Ik ook trouwens, met bewaking kan dat vast geen kwaad toch?" Dram ik door tot ik eindelijk mijn zin krijg en tevreden de deur uit kan lopen.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Zwijgend loop ik met de jongen mee naar de badkamer. Ik sluit de deur achter me, en kleed me zo snel mogelijk om. Ik hoop dat hij me niet ziet. Ik voel me al oncomfortabel genoeg bij Trey, als ik naakt ben. Goh, Trey. Ik staar even naar de grond, met mijn kleedje in mijn handen. Ik vouw het wat op, en open de deur weer.
    "Ik ben klaar," zeg ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Het duurt niet meer dan zeven minuten voordat Fedea terugkomt. Ik geef Dean even een norse blik en zucht.
    "Was dat nou zo moeilijk, Dean?" zeg ik geïrriteerd en wendt mijn blik dan naar Fedea. "Jammer genoeg ben je nog niet klaar. Je moet van pa mee naar buiten, Fedea in de gaten houden." Ik grijns even als ik hem hoor zuchten en druk dan een jasje in Fedea haar handen.
    "Pas je vast." zeg ik en trek mijn eigen jas aan. Wit van kleur. Ik glimlach even en open de deur nog even waar de floraten in zitten.
    "Wij gaan nu naar buiten." mompel ik, geroezemoes weerklinkt en een aantal staan erop. Ik wist dat dit niet zo simpel ging gebeuren. Snel tel ik ze, vier, plus mijn broer. Vijf. Vijf floraten.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik neem glimlachend de jas van Faye aan en trek hem aan. Ik steek een beetje ongemakkelijk mijn handen in de zakken en staar naar mijn voeten. Waarom doen de floraten zo moeilijk? Zij hebben mij ontvoerd, ik heb hier niet voor gekozen. Dat zij willen babysitten op mij, is hun schuld. Zwijgend volg ik Faye naar buiten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Met een glimlach van oor tot oor open ik de achterdeur en moet moeite doen dat zo'n lelijk, vies huis past bij een sprookje als de tuin. Bloemen leken uit te komen en hier en daar fladderde een vogeltje. Ik hoor mijn broer iets mompelen wat in de richting komt van 'rotbeesten', maar negeer het.
    Snel loop ik wat verder en trek Fedea met me mee.
    "Niets van mijn broer aantrekken, hij is laatst door zijn vriendinnetje gedumpt en zit er behoorlijk over in. De kneus. Ik snap dat kind ook wel, ik bedoel maar. Wie wilt er nou met hem een relatie?" Dat laatste zeg ik wat harder en kijk richting mijn broer.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Niets van mijn broer aantrekken, hij is laatst door zijn vriendinnetje gedumpt en zit er behoorlijk over in. De kneus. Ik snap dat kind ook wel, ik bedoel maar. Wie wilt er nou met hem een relatie?"
    "H-hij zal vast wel iemand vinden."
    Ik volg haar blik met mijn ogen. Hij is niet bepaald knap, vind ik, maar ik wil hem niet tegen me hebben, dus zeg ik er niet te veel over. Ik staar naar de grond, en zwijg een tijdje.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "H-hij zal vast wel iemand vinden." Ik kan er niets aan doen om te gaan lachen.
    "Geloof je het zelf?" Ik zie hoe haar ogen op mijn broer zijn gericht. "Ik moet toegeven dat ik ook niet de knapste ben, maar pfoe." Ik zucht opgelucht. Eigenlijk sloeg het nergens op, omdat ik wist dat Dean en ik op elkaar leken. Althans, dat werd altijd gezegd. Zelfde kleur ogen, zelfde lach, zelfde haarkleur.
    "Hij heeft je toch niet iets aangedaan hé?" zeg ik dan weer serieus, als ik me eraan herinner. Ik wrijf nerveus over de blauwe plek op mijn pols. De jongen kende zijn eigen kracht niet.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Hij heeft je toch niet iets aangedaan hé?"
    Ik schud mijn hoofd.
    "Nee hoor."
    Ik glimlach even en kijk naar de hemel, alsof daar een redding zou komen. Hoe vriendelijk en lief Faye ook is, ik wil naar huis. Ik mis Trey, ik mis zelfs mijn ouders. Ik bijt op mijn lip.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Nee hoor." zegt ze glimlachend en kijkt naar de lucht.
    "Das maar goed ook, anders kan hij klappen verwachten." Tevreden laat ik me op een picnikbankje ploffen en staar even naar haar. Ik kon me niet indenken hoe moeilijk ze het wel niet had op dit moment. Zonder ouders, vrienden. Ze zat hier opgescheept met een miezerige floraat die niet eens haar taak kon uitoefenen. Zouden ze al naar haar aan het zoeken zijn? Het gebouw al hebben gevonden? Zoveel vragen. Ineens bedenk ik me iets en sta op, ren naar de keuken van het huis en vis er een zak met brood vandaan. Eenmaal teruggekomen open ik de zak en begin het brood af te breken, gooi het één voor één op de grond en kijk toe hoe de vogeltjes het oppikken.
    "Hier," zeg ik snel tegen Fedea en geef haar een paar sneetjes brood. Het zou ons wel bezig houden.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Hier."
    Ik kijk naar Faye en neem met een glimlach het brood aan. Ik ga op mijn hurken zitten, en leg wat kruimels in mijn hand, om de vogels te lokken. Op de een of andere magische wijze verwacht ik nog steeds dat ik elk moment kan wakker worden. Naast Trey, liefst. Zuchtend kijk ik naar de vogels die af en toe wat kruimels uit mijn hand komen pikken.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [ Nu zou eigenlijk Eleanor aan moeten komen vliegen ;D ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [That would be pretty awesome]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Faye
    "Hoe doe je dat?" vraag ik, als ik zie hoe de vogels uit haar handen het eten pikken. Bij mij komen ze niet dichterbij dan 2 meter. Snel ga ik op mijn hurken naast haar zitten.
    "Ik wil ook dat ze uit mijn handen eten." zeg ik lachend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.