• © Copyright Pavarotti
    Topic 43
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Geen seksuele teksten. [Ze gaan met elkaar naar bed/Tongen/Raakt hem, haar aan. Mag wel]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels.
    _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Nadal of aan Delightee.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 20:57 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Haar woorden komen aan als een klap in mijn gezicht en ik staar naar de grond.
    "J-je wordt... Wat?"
    Ik laat mijn hoofd in mijn handen rusten en ga met mijn hand door mijn haar.
    "Waarom? En wanneer? Waarom zei je niets?"
    Ik kijl haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "J-je wordt... Wat? Waarom? En wanneer? Waarom zei je niets?"
    Ik sla mijn ogen neer.
    "Voor mijn geloof," beantwoord ik één van zijn vragen. "Mijn moeder vindt het belangrijk dat de eer in onze familie blijft daarom wordt ik de dag nadat ik negentien word terug naar Iran gestuurd om te trouwen met mijn neef. Ik heb niets verteld omdat," Even stokt mijn adem in mijn keel. "Omdat ik het er niet mee eens ben. Ik wil het niet, ik wil hier blijven en mijn eigen leven leiden als vrij persoon, niet gevangen."
    Ik slik mijn tranen weg.
    "Sorry."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Mag ik haar in bed stoppen?" vraagt Mary zacht terwijl ze naar Auryn kijkt. "Of doen we het samen?"
    Ik kijk haar glimlachend aan.
    "Ik draag haar wel naar boven, dan kan jij haar onderstoppen," zeg ik zacht.
    Ik druk een kusje op haar voorhoofd en neem dan Auryn in mijn armen. Voorzichtig sta ik op zodat ze niet wakker wordt. Ik draag haar traag naar boven en leg haar in haar bed neer. Dan kijk ik opnieuw naar Mary.

    Charlotte

    "Kind, kom toch binnen."
    Ik schrik wakker wanneer ik een zachte stem hoor en een hand op mijn schouder voel. Ik neem de oude man die voor me staat even op. Dan zie ik zijn biesje. Hij is een priester. Ik schud mijn hoofd.
    "Ik kan niet," zeg ik vastberaden. De man komt naast me zitten.
    "De deur staat voor iedereen open. Jij bent de enige die het jezelf verbiedt."
    Ik sluit mijn ogen en slik een krop weg. Ik schud opnieuw mijn hoofd.
    "Ik ben niet degene die God niet wil. Hij wil mij niet."
    "Waarom denk je dat?"
    Ik trek een wenkbrauw op en kijk hem aan. Ik zucht en vertel hem alles. Het voelt fijn te kunnen vertellen zonder onderbroken te worden, zonder me te moeten schamen. Wanneer ik klaar ben zucht hij even, zet zijn bril goed en vouwt zijn handen samen.
    "Misschien heeft Hij jou naar die mensen toegestuurd omdat zij redding nodig hadden, en niet jij. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk kind, schrijf Hem nog niet af. Geloof en Hij zal je helpen."
    Voor ik iets kan zeggen voel ik dat hij iets in mijn handen drukt. Hij staat op en loopt naar binnen. Wanneer ik mijn hand open zie ik een klein zilveren kruisje. Ik open mijn tas en haal mijn portefeuille eruit. Ik hang het aan de paperclip waarmee ik mijn rits gemaakt had. Ik kijk een keer op mijn mobiel hoe laat het is en zie een bericht van Michael.
    "Ik kom zo ook naar huis." antwoord ik.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    Ik trek haar tegen me aan en denk even na.
    "Wanneer word je 19?" vraag ik voorzichtig.
    Ik heb haar nog maar pas, ik wil haar nu nog niet kwijt.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Mary

    "Ik draag haar wel naar boven, dan kan jij haar onderstoppen."
    Ik knik en volg hem naar boven. Moederlijk stop ik haar onder, en ga even op de rand van het bed zitten. Ik aai even over haar hoofdje, en druk een kus op haar voorhoofd. Ik sta op en kijk even naar Arion. Ik glimlach en steek mijn hand naar hem uit. Wanneer hij haar ook slaapwel heeft gezegd, neem ik hem mee haar kamer uit en sluit de deur.
    "Ze is nog liever wanneer ze slaapt," fluister ik glimlachend.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Wanneer word je 19?" Is het enige wat hij vraagt.
    Ik friemel aan de zoom van het shirt wat ik aan hem.
    "Augustus," zeg ik zachtjes. "Nog een klein halfjaar."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik kijk naar de grond.
    "En heb je al gepraat met je moeder?" vraag ik zacht.
    Waarschijnlijk wel, maar je weet maar nooit.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    Ik parkeer mijn auto handig onder de carpoort en loop het huis binnen. Het ruikt fris en schoon. Mijn moeder staat lachend achter het fornuis.
    "Jij bent vroeg," lach ze.
    "Klopt," grinnik ik en ik geef haar een kus op haar wang. Even werp ik mijn blik in de grote pan.
    "Je verwent ons," lach ik en ik pak de post van de tafel.
    Mijn moeder schenkt me een klein lachje.
    "Ik ben boven," deel ik haar mee.
    "Zeg Mike," hoor ik haar nog roepen.
    Langzaam loop ik achteruit zodat ik haar weer kan zien.
    "Charlotte, hoe lang blijft ze nog?"
    Ik haal mijn schouders op.
    "Zo lang als ze wilt," zeg ik rustig.
    Mijn moeder glimlacht als een boer met kiespijn en richt zich weer tot het eten.
    "Prima."
    Ik ren snel naar boven waar ik mijn post open maak.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Donna

    "En heb je al gepraat met je moeder?"
    Ik knik.
    "Ik heb gepraat, geschreeuwd, gesmeekt maar het helpt niet. Als ik de eer van de familie verpest dan vermoorden ze me, letterlijk. Eerwraak nou je dat."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    Ik kijk toe hoe moederlijk Mary met Auryn omgaat. Het is hartverwarmend. Ze steekt haar hand naar me uit en als ik die aanneem trekt ze me mee de kamer uit.
    "Ze is nog liever wanneer ze slaapt," fluistert ze glimlachend.
    Ik kan enkel knikken terwijl ik haar bewonderend aankijk. Voorzichtig trek ik haar mee, mijn kamer in. Ik ga liggen en eens ze naast me ligt sla ik de dekens over ons heen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    "Ik heb gepraat, geschreeuwd, gesmeekt maar het helpt niet. Als ik de eer van de familie verpest dan vermoorden ze me, letterlijk. Eerwraak nou je dat."
    "Maar ze kan je toch niet dwingen?"
    Het is onmogelijk gewoon. Ik ga nog een keer met mijn hand door mijn haar.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Charlotte

    Verbaasd door het voorval wandel ik naar huis. Nouja, naar het huis van Michael. Hoewel ik geen idee heb hoe ik hier gekomen ben vind ik nog redelijk snel mijn weg. Ik zie het huis in de verte al opdoemen en bij elke stap die ik zet wordt de krop in mijn keel groter. Mijn benen werken tegen. Ik diep mijn portefeuille op uit mijn tas en haal het kruisje weer van de paperclip. Ik klem het stevig in mijn hand. Maar eens ik voor de deur sta blijf ik stokstijf staan. Ik kan mezelf er niet toe brengen te kloppen.
    Voor het merendeel van de inwoners ben ik hier niet welkom.
    Met waterige ogen blijf ik staan, ondanks de regen die opnieuw begint te vallen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    Glimlachend ga ik naast hem liggen, en wanneer hij de dekens om ons heen legt, kruip ik lekker dicht tegen hem aan.
    "Arion, ik moet je iets bekennen," zeg ik zacht.
    "Volgens mij begin ik langzaamaan van je te gaan houden."
    Hoewel mijn stem schor klinkt, en het half gefluister is, weet ik dat hij het heeft gehoord. Ik kijk hem aan, afwachtend op zijn reactie.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Maar ze kan je toch niet dwingen?"
    Ik lach naar hem en schud mijn hoofd.
    "Ze kunnen me tot veel dwingen als ze het woord vermoorden erachter zetten. Mijn nichtjes weigerde en dat heeft ze letterlijk met haar leven moeten bekopen. Het is belangrijk in de Iraanse cultuur. Je houdt de eer binnen de familie. Aangezien mijn moeder kinderen heeft van verschillende vader is dat niet zo eervol. Ik ben geboren omdat goed te maken. Waarom denk je anders dat ze mijn broertje heeft achter gelaten in Iran? Omdat ze meer van mij houdt? Ze zou me nu al kunnen wurgen maar ik ben goed voor de eer, Jeremy. Daarom besta ik."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Arion, ik moet je iets bekennen. Volgens mij begin ik langzaamaan van je te houden."
    Haar stem klinkt schor maar haar woorden zijn duidelijk. Ik blijf even stil terwijl ik de juiste woorden voor mijn gevoelens zoek. Ik kijk haar in de ogen en zeg zachtjes,
    "Ik ben nog te verliefd op je om van je te houden."
    Ik hoop dat ze snapt dat ik het positief bedoel.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.