RPG || New gerenation wolves || 5 - Speeltopics

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Eliza

‘Wil je het me laten zien?’ vroeg hij me, iets wat me licht verbaasde. ‘Als je dat wilt,’ reageerde ik en duwde me iets overeind. ‘Maar ik denk niet dat het slim is om hier in huis te doen,’ voegde ik er aan toe. Eventjes wilde ik mijn hand uitsteken om hem weer aan te raken maar besloot het niet te doen, bang voor zijn reactie op wat er nog komen ging.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Yvo Leroux

‘Als je dat wilt,’ zei ze en ze ging overeind. Ik keek haar nog steeds aan. ‘Maar ik denk niet dat het slim is om hier in huis te doen,’ voegde ze er nog aan toe en ik knikte. Ik ging staan (Eliza stond toch al?). Ik pakte haar hand beet en liep naar buiten. Ik was wel nerveus. Ik wist niet wat ik allemaal gezegd had en ik wist al helemaal niet of ik wel verstandig was.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Faye
Ik glimlach als Ivar naast me komt liggen. 'Met jou ligt mijn bed nog fijner,' zegt hij licht flirterig, 'Zullen we dus nog even blijven liggen?' Ik knik, 'klinkt als een perfect idee,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

Ik strek me even uit en leg daarna mijn hand om Faye's nek heen, 'Ik wil je nooit meer kwijt,' doorbreek ik na een kleine stilte, ook al is het niet een onaangename stilte.

I only miss you when I'm breathing

Faye
Ik glimlach even als ik zijn hand bij mijn nek voel. 'Ik wil je nooit meer kwijt,' zegt hij dan. Ik draai me op mijn zij zodat ik hem aan kan kijken en schuif een stukje zijn kant op waarna ik hem een kus op zijn lippen geef.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eliza

Hij knikte, stond op en pakte vervolgens mijn hand beet om naar buiten te lopen. Ik volgde hem met mijn hart nog steeds hoog in mijn keel. Er zat een kans in dat hij me misschien wel helemaal niet meer wilde zien omdat hij schrik van me zou krijgen. ‘Wees niet bang voor me, alsjeblieft?’ vroeg ik zacht, het klonk haast smekend, zodra we buiten waren en ik de mogelijkheid had om te veranderen. Ik nam wat afstand van hem, hield mijn blik straks op de zijne gericht terwijl ik langzaam veranderde in een wolf. Direct zakte ik door mijn poten heen en ging laag op de grond liggen terwijl ik met mijn kop op de grond afwachtend naar hem opkeek.

[geen idee of ze nou al stond of niet >< ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ivar

Ik voel iets later Faye dichter tegen me aan en daarna zachte lippen op de mijne, ik ga daarna maar al te graag in op de kus en klem mijn arm iets dichter om haar heen.

I only miss you when I'm breathing

Yvo Leroux

‘Wees niet bang voor me, alsjeblieft?’ vroeg ze zachtjes. Ik wist niet wat ik erop moest zeggen. Ik zweeg. Buiten nam ze wat afstand van me. Met grote ogen keek ik toen ze langzaam veranderde in een grote wolf. Ze zakte gelijk door haar poten heen en ging laag op de grond liggen. Haar hoofd ging gelijk op de grond. Ik ging voor de wolf zitten en keek het aan. Ik was geschokt en ergens toch beetje bang, maar ik wou niet weg. Ik wou weten wat ze ging doen. Ik deed me hoofd beetje schuin en bleef kijken.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Eliza

Zodra ik merkte dat hij niet van plan was om weg te gaan maar zelfs voor me kwam zitten, zette ik nieuwsgierig mijn oren overeind. Even aarzelde ik maar kwam uiteindelijk iets omhoog en duwde heel voorzichtig met mij neus tegen zijn hand aan. Ik bleef voorzichtig en op m’n hoede mocht hij plots schrikken of iets, want dat was wel het laatste wat ik wilde.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Faye
Als Ivar zijn arm iets steviger om mij heen klemt krullen mijn hond hoeken een beetje omhoog waarna ik hem weer verder zoen. Ik woel met mijn ene hand door zijn haar en met de andere streel ik over zijn arm.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Yvo Leroux

Ik schrok ietsjes doordat haar oren overeind kwamen. Ik zat te erg te staren. Ik betrapte me eigen erop dat ik weer schrok toen ze overeind kwam. Ze duwde voorzichtigjes haar neus tegen mijn hand. Ik moest glimlachen en aaide haar voorzichtigjes. Ergens wist ik niet zeker of ik wel het juiste deed.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ivar

Ik voel Faye haar ene hand over mijn arm strelen en ik voel ook een hand door mijn haren. Ik glimlach even en ga iets meer rechter op zitten waarna ik aan elke kant van Faye's lichaam een knie zet, snel hervat ik weer het zoenen. Man, hier kon ik nooit genoeg van krijgen.

I only miss you when I'm breathing

Eliza

Ik merkte de schrik reacties op en een zacht gejank steeg op. Het was niet mijn bedoeling hem bang te maken. De voorzichtige aanraking lieten mijn staart lichtjes kwispelen maar al snel besloot ik dat dit genoeg was. Voorzichtig en langzaam trok ik me terug en veranderde weer in mijn menselijke lichaam. Zenuwachtig beet ik op mijn onderlip terwijl ik hem afwachtend aankeek. De afstand die er nu tussen ons stond beviel me alles behalve.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Yvo Leroux

Een zacht gejank hoor ik. Met medelijden keek ik haar aan. Haar staart zag ik nog net kwispelen. Ze ging weer wat naar achteren en even later zat Eliza daar als mens. Ze beet weer op haar lip. Aarzelend kroop ik een beetje naar haar toe. Voor haar bleef ik zitten en keek ik haar aan. Ik legde mijn hand op haar wang.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Eliza

Aarzelend kroop hij iets naar me toe en bleef voor me zitten waarna hij zijn hand op mijn wang legde. Ik glimlachte kleintjes en stak mijn hand aarzelend naar hem uit om hem voorzichtig in zijn nek te leggen. ‘Wat denk je nu?’ vroeg ik hem zacht terwijl ik zijn uitdrukking probeerde te peilen. ‘Vind je me vreselijk nu?’ vroeg ik er met een geknepen stem achteraan.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'