Hoe kan het zoveel pijn doen? - Liefde, Vriendschap & Familie

Urrg! Net terug uit de kroeg... Eerder gegaan omdat ik gek werd van het gekwijl van iemand waar ik verliefd op was en zijn nieuwe vriendin. Ik dacht dat ik over hem heen was, maar waarom doet het dan nog zoveel pijn? Ik word er gek van! Ik wil niet eens met hem zijn, echt niet. Maar waarom blijf ik dan maar huilen en kwaad worden om hem? Waarom kan ik hem niet gewoon deleten uit mijn hersenbestand? Help me, ik wil verder.. ik wil niet aan hem denken, ik wil niet constant op zijn facebook kijken, ik wil niet weten wie hij is! Dit duurt echt al te lang.. veel te lang.. Waarom?

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ik ken het. Toen mijn eerste liefde een jaar na ons een nieuwe relatie kreeg voelde ik diezelfde pijn terwijl ik allang een andere gast had. Ik had ook al maanden niet meer aan hem gedacht maar toch deed het iets met me. Ik snapte er ook geen bal van.
Maar ik raad je aan om nu gewoon iets anders te doen zodat je met je gedachtes ergens anders zit. Ik geloof dat het bij mij na een dagje weer over was. Al dacht ik er nog wel een week lang over na. Maar je moet nu gewoon leuke dingen gaan doen.
Sterk blijven, het gaat wel weer over *virtuele hug*

Faster than a doughnut, stronger than cardboard, prepare to get touched!

Ik wil nu echt huilen, maar heb al zo veel om die gast gehuild dat het gewoon niet eens meer lukt.. Ik wil gewoon verder gaan.. Een echte jongen ontmoeten, iemand die mij wel ziet, iemand die om me geeft. Ieman.. weet ik veel.. gewoon liefde en geen..... emptyness:( Ik haat mezelf echt.. Dit duurt al te lang. In de zomer was mijn hart gebroken en was ik er officieel klaar mee.. 2 weken terug was ik niet te troosten omdat hij tegen me praatte na maanden van negeren. Nu heeft hij een vriendin. Fijn. Ik wil er niet om geven, ik dacht dat ik klaar was met hem. Ik bedoel, ik wil hem niet eens als vriendje.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ik snap je best hoor. En ik zou als ik jou was ook heel graag eroverheen willen zijn maar zo werkt het helaas niet. Je moet je nu gewoon echt concentreren op de leuke dingen. Ga met vriendinnen leuke girlavonden houden en lees een goed boek wanneer je je verveeld en voordat je naar bed gaat zodat je niet met je gedachtes bij hem zit.
Ik weet dat het moeilijk is maar je moet nu gewoon proberen niet meer aan hem te denken. Hem vergeten gaat je waarschijnlijk niet lukken de komende 10 jaar maar je moet gewoon niet aan hem denken.
En als je weer een beetje gelukkig bent dan begin je weer te stralen en dat merken jongens op een wonderbaarlijke manier en dan vind je vanzelf een enorm leuke gast

Faster than a doughnut, stronger than cardboard, prepare to get touched!

Alle jongens die naar me toe komen willen alleen maar seks.. Ik denk ook niet meer zoveel aan hem. Maar als ik hem zie gaat het gewoon mis.. Ik hoop echt datemateriaal tegen te komen, maargoed.. ze willen allemaal just seks.. Misschien is het probleem gewoon dat ik niemand kan vinden en daarom me kut voel omdat het hem wel gelukt is.. I dunno. Word er gewoon gek van:(

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ik ken het.
Kom net ook uit de stad, waar ik hetzelfde probleem had.
Maar het ergste was nog dat hij gewoon normaal tegen me deed.
Mijn haar door de war gooien als die langs liep. Glimlachen.
& dan liep die weer verder naar z'n vriendin.
Godd, ik werd er echt chaggrijnig van :c

Ik weet zelf ook niet zo goed waar ik er mee aan moet, dus ik kan je niet helpen al zou ik het wel willen :c

The only thing that's going to bother me, is that you all call yourselfs my friends.