• • - T H E R E V E N G E G A M E S - •


    Can you survive 'till the end?

    - U I T L E G -
    Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden..


    Inschrijvingen

    WAAR BEGINNEN WE?
    De laatste slopende uren van het normale leventje van de tributen breekt aan. Sommigen gaan door met trainen, anderen rusten liever uit of bespreken in het geheim strategieën met elkaar. Één ding is duidelijk: iedereen is bezig met de laatste voorbereidingen; geestelijk en lichamelijk.


    - R E G E L S-
    ~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
    ~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
    ~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
    ~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
    ~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
    ~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
    ~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
    ~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
    ~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
    ~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
    ~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
    ~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
    ~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.
    ~Blijf realistisch.

    [ bericht aangepast op 14 feb 2012 - 18:52 ]


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    [ik moet eten! Brb dus! CrumbCake reageer je nog met Fredje?(a)]

    Andrew Conrad Scott. || District 6.
    "Ik kan redelijk met messen overweg." Vertel ze. "Ik zal oppassen voor je." Grinnik ik zachtjes. Aimee lijkt me absoluut een vriendelijk meisje, maar ik moet oppassen met wat ik zeg en doe. Het blijft een spel.

    Aimee Jane Greengrass||District 5
    'Ik zal oppassen voor je,'grinnikt hij.
    'Ik voor jou,' zeg ik.
    Dit voelt buitengewoon vreemd, niet alleen heb ik voor de eerste keer sinds ik de trein in stapte een gesprek, ik ben niet gewend om na te denken over wat ik zeg en doe maar nu is iedereen onbetrouwbaar. Zelfs iemand die zo aardig doet als Andrew, het kan toneel zijn. 'Ik denk dat ik maar ga eten.'


    Remember to be ridiculous.

    Alexiandria Mellisande Giglia Lukia Viloki
    Ineens bedenk ik me dat we over een paar minuten gaan eten. "Shit. Sorry, moet gaan." roep ik. Snel sta ik op, en ren naar mijn kamer. Er is een avox langgeweest, want alles is netjes. Een golf van medelijden stroomt door me heen. Bijna was ik ook een avox geweest. Ik had zoveel dingen gedaan. Ik glij met mijn vingers over mijn mond. Snel open ik mijn kast. Ik had gehoord dat ik netjes gekleed moest gaan. Jippie. Ik heb een hekel aan nette kleding, maar Een avox komt binnen. Ze heeft rood haar. Snel pakt ze een Rood jurkje en trekt hem mij aan- Nog voordat ik 'dat hoeft niet' had gezegd. Ik blijf maar trekken aan de jurk, maar hij blijft maar vervelend zitten. Snel loop ik naar buiten, als ik bedenk dat ik geen schoenen aan heb. Het Avox meisje zet witte hakken neer. Even kijk ik omhoog. "Serieus?", ze knikt, en loopt weg. "Bedankt!" roep ik nog na, maar ze geeft geen antwoord. Mijn medelijden word sterker. Wat zou haar verhaal zijn?

    [ bericht aangepast op 15 feb 2012 - 18:08 ]


    Tijd voor koffie.

    Frederick Smith, district 5

    'Wow, hetzelfde kan ik over jou zeggen,' mompelde ik, ik keek naar haar jurkje, mijn ogen eindigden helemaal terug bij mijn schoenen.
    'Kom je mee?' vroeg ik angstig, alsof ze nu toch nog zou weigeren. Ik draaide me om en liep naar de liften.


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Jonathan Walker || District 11
    Ik geniet van de stilte aan onze tafel. maar omdat ik vermoed dat de rest van het gezelschap er minder van geniet, besluit ik hem te breken 'Lisa, was jou districtgenoot ook angekomen? want dat hoorde ik.'


    Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

    Freya Aprilynne, district 11

    'Hoe heet hij?' vroeg ik in het algemeen. Ik praatte om te praten en plukte aan een broodje, al het leven leek verdwenen... Het besef dat morgen steeds dichterbij kwam werkte niet echt mee.


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Aphrodite Elizabeth Haliburton-district 6
    'ja, hij is er eindelijk. hij heet Andrew en meer weet ik niet. we hebben nog niet echt gepraat.' antwoord ik allebei de vragen tegelijk. ik heb niet zo veel zin om over Andrew te praten. ik ken hem nauwelijks, en dat is maar goed ook.


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    Noëmi Crowe || District 12

    Ik glimlachte. Een glimlach die hij niet kon zien omdat hij opnieuw naar de vloer staarde. Ik schudde grijnzend mijn hoofd.
    'Kom je mee?' vroeg hij op een angstige toon.
    'Tuurlijk!'
    Ik volgde hem naar de lift, die vrijwel meteen openvloog toen wij aan kwamen lopen. Terwijl ik op het knopje drukte, stroomde er zachte muziek uit de liftboxen.

    [ik wissel vt en tt de hele tijd af -.-' stohom!]

    [ bericht aangepast op 15 feb 2012 - 18:44 ]

    Yoëlla Ann Miya Blake || District 8

    Stilletjes staar ik voor me uit. Op dit moment voel ik me eenzamer dan ooit.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Frederick Smith, district 5

    Schattige liftmuziek vult de ruimte, we zijn heel snel beneden.
    Samen lopen we naar de zaal, ik probeer niet naar mijn schoenen te staren, ze kweken nog eens een gigantisch ego door al de aandacht die ze krijgen...
    In de deuropening stop ik en laat Noëmi voorgaan, de zaal is versierd, maar net als alles in het Capitool is het zo fake...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    [ x Desire ik laat Destiny gewoon gaan omdat ze gaan eten XD]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Oké, dan wacht ik wel op Valor.]


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Noëmi Crowe || District 12

    Ik kon de blik van afgunst in zijn ogen lezen toen we de zaal binnen kwamen lopen. Een blik die zei: waarom is het allemaal zo nep, zo stom?
    Maar ik kon, ondanks dat het allemaal absoluut fake was, de schoonheid er wel van in zien: duizenden lichtjes, kroonluchters, slingers, dansende koppels in prachtige kleding, hoge ramen waar het zonlicht doorheen viel.
    Alles was in smetteloos, maagdelijk wit. Dat was het enige wat me absoluut tegen zat. Deze ruimte was niet rein, niet zuiver. Dat waren wij, de Tributen, niet. Dat waren de mentoren niet, de Avox'en, de Honger - Wraakspelen organisatoren niet. En de Tributen die nog wel rein, zuiver en/of maagdelijk waren, zouden die onschuld binnen de korste keren verliezen.
    Onmiddelijk haatte ik het. Ik haatte het allemaal. Deze stomme zaal, deze stomme Spelen. Ik wist dat de woede en het verdriet van mijn gezicht te lezen moest zijn...
    Maar nee. Dit moest een mooie avond worden. Een avond om niet te vergeten. Een avond om alles opzij te zetten, om nog voor één keer jezelf te zijn.
    En dat had Fred méér dan verdiend.
    'Zullen we wat drinken?' kwam het er pompverloren uit.

    [ bericht aangepast op 15 feb 2012 - 18:53 ]

    Alexandria Mellisande Giglia Lukia Viloki
    Zwikkend loop ik op de irritante hakken naar de zaal. Gelukkig sta ik in de lift voornamelijk stil. Als ik de lift uitstap, zie ik twee mensen voor me lopen, maar veel tijd heb ik niet om me te concentreren, want ik val op de grond. In mijn hoofd scheld ik over de schoenen. Waarom moest ik ook alweer chique kleren aan? Ik sta snel op, en loop weer verder. Gelukkig is de zaal al in zicht.

    Celia Sarah Pendon
    Snel kom ik aangelopen. Gelukkig, daar is Noëmi. Samen met een jongen. Misschien is het goed om een pact te sluiten, maar aan de andere kant... Het zou haar pijn kunnen doen op twee manieren. "Hoi" zeg ik, als ik naast Noëmi kom te lopen.


    Tijd voor koffie.