Er is een meisje 'Anne' en ik ken haar al vrij lang. Op de middelbare school in de tweede klas ging ik meer met haar om, maar ik kende haar al van de basisschool. Anne en ik zijn nooit echt vriendinnen geweest, we liggen elkaar niet zo goed. Maar mijn vriendinnen zijn wel vriendinnen met Anne geweest toen, dus ik deed normaal tegen haar. Het laatste jaar begon de vriendschap tussen mijn vriendinnen en Anne steeds minder te worden. Dat kwam deels door het feit dat ze vaak ziek was en op een of andere manier leek Anne altijd wel een probleem te hebben. Als Anne viel met de fiets had ze met een kneuzing ofzo, en dat kon ik nooit zo goed hebben. Ik vond haar meer een aansteller. Dit jaar begon weer hetzelfde en Anne kreeg een burn-out en volgde nog maar vijf lessen in de week. Weer bestempelde ik haar als een aansteller en de vriendschap tussen mijn vriendinnen en Anne werd nog minder. Dat maakte mij niet zoveel uit, ik en Anne waren nooit echt goede vriendinnen geweest.
En vanmorgen kreeg ik te horen dat Anne zich niet zomaar altijd heeft aangesteld. Ze heeft lymfeklierkanker, waarschijnlijk al anderhalf jaar lang. Er is een grote kans dat veel van haar klachten daar gevolg van waren. En ik voel me schuldig omdat ik haar zo vaak als aanstelster heb bestempeld en zo minachtend achter haar rug om heb gedaan.
Hebben jullie ook ooit zoiets meegemaakt?
Travel far enough, you'll meet yourself
