Ik weet nog dat ze me een jaar geleden ooit vertelde, toen ik mezelf probeerde te onderdrukken en 'normaal' wilde zijn, 'vroeger zei je altijd dat je later gothic wilde worden, ik schrok me kapot. Gelukkig is dat niet uitgekomen.'
I'm sorry, it actually happened.
Toen ik haar laatst vertelde dat ik mijn haren héél graag (deels) blauw wilde verven kwam ze gelijk in opstand met de smoes: 'Slecht voor je haar.' Na lang tegen dat vooroordeel te hebben gevochten, kwam de echte reden er uit. 'Ik wil geen dochter met blauw haar, iedereen kijkt je hartstikke raar aan!' Ik heb haar uitgelegd dat het me geen flikker meer interesseert wat mensen van me vinden, dat de mensen die mij uit de weg gaan omdat ik er anders uit zie, het niet eens waard zijn om mij te mogen aanspreken. Ik ben niet zo laag gezonken. Het enige antwoord wat ik kreeg was dat ze het niet leuk vond dat ik zo'n attitude had. Sorry, maar ik ben tròts op die attitude, ik ben mezelf en niet langer iemand anders. Na een flinke discussie van zo'n 3 kwartier kwam het er op aan dat ik een deel van mijn haar blauw mocht verven, een klein deel.
Daarnet vertelde ik over mijn idee om met blauw coontails in twee plukken van mijn haar (blauwe streepjes). Meteen kwam ze in protest, ik vroeg wat het probleem was, het verven of hoe het er uit zag. 'Beiden', zei ze zonder enige emotie. Nee, niet waar. Enkel om hoe het er uit ziet.
Ik heb het eindelijk, na 4 kutjaren voor elkaar gekregen om mezelf te zijn, en ja, ik hem 'emo-' vrienden, ik ga naar 'gothic-' meetings, ik luister 'duivels-' muziek, ik wil 'ongebruikelijk' haar, maar dat is wie ik ben. En het heeft me heel veel pijn en moeite gekost mezelf te accepteren, ik kan niet beschrijven wat onzekerheid de afgelopen 2 jaar met me heeft gedaan, waar ik nu nog steeds littekens aan over heb gehouden. En dan ben ik eindelijk zo ver dat ik weet wie ik ben en er blij mee ben, krijg ik zo'n reactie. Het interesseert me niet wat vreemden van me vinden, maar ik wil wel dat mijn moeder trots op me kan zijn. Wat moet ik hier mee?
Let it come and let it be