• Hehe, ik lees nu een manga, en het hoofdpersonage ziet er heel Savoy-like uit c: Of in ieder geval lijkt hij precies op hoe ik Savoy altijd voor me zie. Dit is hem:



    Yue
    Zodra Savoy begint Maeve's geheugen te wissen draai ik me om en richt me volledig op het eten. Dit hoef ik niet te zien. Ik ben al langer mijn geheugen kwijt, en weet niets meer van voordat ik in de villa zat. Maeve's geheugen wordt maar voor een klein deel gewist, maar als nog voel ik me met haar verbonden als ze begint te smeken het te laten stoppen. Het voelt machteloos om niets meer te weten, geen herinneringen meer te hebben. Maar het is immers nodig, zodat Fjodor het niet kan zien. Bij die gedachte kijk ik even op van waar ik mee bezig was: het vlees nog een keer omdraaien zodat beide kanten egaal bruin worden. Fjodor wist dat ik nog niet lang vampier was, maar zelf weet ik niets meer over hoe ik ben getransformeerd. Dat betekent dat hij de rest van mijn verleden ook zou moeten kunnen zien. Ik voel een verwachtingsvolle kriebel door mijn maag schieten. Hij zou me kunnen helpen mijn herinneringen terug te krijgen! Maar als die Jonah waar Odile over vertelde hem vermoord, dan ben ik weer helemaal bij het begin. Ik heb werkelijk geen idee hoe ik anders mijn verleden terug zou moeten krijgen. Als ik de deur open gaan draai ik me om, en zie dat Maeve de kamer verlaat. Odile komt de keuken in gelopen en ik stap opzij zodat ze het eten kan bekijken. Ik blijf even stil, maar open uiteindelijk toch mijn mond. "Odile..? Ik vroeg me af... Nou, is het Jonah's plan om Fjodor te vermoorden?"

    Savoy
    Verbaasd en tevreden merk ik dat het me lukt. Het meisje voor me begint te vergeten wat er gebeurd is. Met een zelfvoldane grijns kijk ik naar haar als ik klaar ben, maar ze lijkt me niet te herkennen en kijkt me aan met een glazige blik in haar ogen. "Is er wat?" hoor ik haar vragen, en ik schud mijn hoofd. "Nee hoor, popje." Ik kijk haar zelfgenoegzaam na als ze de kamer uit loopt en ga op de bank zitten. Ik leun achterover en bedenk me wat voor nieuwe mogelijkheden dit voor me open legt. Ik was nooit zo geïnteresseerd in mijn gave en heb er nooit veel gebruik van gemaakt, maar als ik zo iemands geest kan beïnvloeden, wat kan ik dan nog meer? Kan ik mensen de meest belachelijke dingen laten geloven, simpelweg door het ze op te dragen? In dat geval zijn de mogelijkheden die ik nu heb eindeloos. Ik betwijfel echter of mijn gave zo ver gaat, maar de gedachte is interessant om mee te spelen. Even kijk ik op als ik Odile naar me zie kijken, en beantwoord haar glimlach. Zonder haar was ik immers niet op het idee gekomen dit ooit uit te proberen.

    abo, ik typ morgen wel een stukje. dadelijk weg


    Do it scared, but do it anyway.

    @Vluuv, best een goede weergave van Savoy. Ik vind hem echt lijken.

    Quinten
    'Nog een paar minuten geduld, dan is het etenstijd,' hoor ik Odile zeggen als ze naar de keuken loopt. De tafel had ik ondertussen al gedekt voor mezelf en de sla stond ook al klaar. Ik voelde me lastig, ik zorgde voor moeilijkheden voor de rest. Ze moesten zich door mij zo netjes houden en nu moesten ze ook nog voor mij eten regelen. Straks bij de ontsnap poging zou het alleen nog maar erger worden. Dan waren het geen vijf vampiers meer, maar heel veel meer. En ze moesten allemaal zich inhouden omdat ik er was. Onrustig leg ik mijn armen op tafel en laat mijn hoofd erop rusten. Snel sluit ik mijn ogen. Nu pas besefte ik dat ik moe was. Moe van het niks doen, van het piekeren. Moe van het onbewust lastig zijn. Ik probeer mijn gedachten af te lijden, maar veel leuke tijden om aan te denken heb ik niet. Aimée miste ik, mijn ouders ook en verder was het weeshuis of school alleen maar erg. Welke tijd was nou leuk geweest in mijn leven?


    Do it scared, but do it anyway.

    Ja echt he, I know ^-^ Ik was ook echt verbaasd toen ik hem zag :') Ik zie Savoy namelijk ook altijd voor me met zo'n soort jas of iets dergelijks c: En dat haar _O_

    En woah, dat is een lange post :'D Snel lezen :9~

    Archer schreef:
    Even een megapost (A), wat hou ik van Jonah btw ;x Ik vind 'm heerlijk om te schrijven ...


    En hij leest ook heerlijk weg 8)

    Duuude, huge post. Laat ik 'm maar eens gaan lezen _O_.


    No growth of the heart is ever a waste

    Archer schreef:
    (...)
    Bespeur ik wat sarcasme daar :Y)


    Nee hoor! Ik meen het serieus, dat enorme stuk had ik zo uitgelezen, echt gaaf ^-^

    Ik ga morgen maar eens posten hiero, maar eerst even tot mezelf komen en op tijd richting bed gaan.


    No growth of the heart is ever a waste

    Okidoki, slaap lekker :]

    Oh man I can finally breath again. For a while, at least.

    Odile - Goede vampier.

    Een tijdje sta ik gedachteloos het eten te roeren. Het verbaast me van mezelf dat ik nog niet een poging heb gedaan die deur te forceren en hier weg te komen. In plaats daarvan zit ik hier weg te kwijnen en op het moment te wachten tot ik met Fjodor in het huwelijksbootje ga stappen. In een witte jurk. Er zou geen geschikter moment zijn om mezelf van kant te maken.
    Het eten is klaar en ik zet het gas uit. Over Fjodor gesproken, die zal nu vast pissig zijn dat hij geen informatie uit Maeve heeft kunnen trekken. Ik vind het nog steeds afschuwelijk dat hij zo'n jong ding hierheen heeft laten komen om voor hem te spioneren. Of hij schermt het machtigste deel van zijn clan heel goed voor me af, of die man is behoorlijk incompetent in zijn doen geworden. Goh, hoe zou ik het aanpakken als clanleider? Er verschijnen allerlei scenario's in mijn hoofd, waarvan de meesten niet echt smakelijk zijn en ik haal mezelf met een klein grijnsje uit mijn gedachten.
    Als ik clanleider was zou het er hier harder aan toe gaan dan in een communistisch regime. Niet te geloven hoe ik vroeger zo tegen die man opkeek.
    "Odile..? Ik vroeg me af... Nou, is het Jonah's plan om Fjodor te vermoorden?" Yue haalt me uit mijn gedachten. Ik draai me naar haar om, stap uit de weg en geef aan dat iedereen die eten wil, het kan gaan pakken.
    'Voorzie jullie zelf.' Met die woorden plof ik op de bank neer en wend me tot Yue.
    'Ik kan het niet zeker zeggen. En ook al kan ik het zeggen, dan nog weet ik niet of hij het binnen nu en een paar dagen van plan is, of nog honderd jaar wil wachten. Misschien wil hij Fjodor eerst kapotmaken, reduceren tot niets. Een vampierleven is oneindig lang en het zou me niks verbazen dat iemand van zijn leeftijd hier een spannend spel van wil maken. Verveling kan dodelijk zijn in een vampierenleven.' Ik spreek de woorden zacht uit, om te voorkomen dat iemand ze hoort.
    'Hoe het ook zij, ik zal in de ochtend weer een paar bloedzakken regelen en handdoeken.' Het allerliefst was ik weer op zoek gegaan naar Jonah om duidelijkheid te krijgen, maar een flink deel in mij kan die man niet uitstaan en een ander groot deel van mij is doodop. Ik heb behoefte aan bloed en veel ook.
    Mijn ogen glijden naar de klok. Het is al na middernacht. Mijn laatste vrije dag, bedenk ik me. Waar heb ik dit aan verdiend? Ik weet nog net te voorkomen dat er een traan op zwelt in mijn ooghoek, sta vervolgens op en loop op Lewis af. Ik sta de armen om hem heen en leg mijn hoofd op zijn borst.


    No growth of the heart is ever a waste

    Quinten
    'Voorzie jullie zelf.' Odlie haalt me uit mijn gedachten en ik kijk even naar de keuken. Snel rek ik me uit en loop met mijn bord richting het aanrecht. Odile was alweer naar de bank gegaan zo te zien. Zonder erbij na te denken schep ik mijn bord vol en loop ik weer terug naar de tafel. Het is me altijd geleerd dat je netjes aan tafel eet en niet voor de tv of iets dergelijks. Als ik zit begin ik lusteloos in mijn eten te prikken. Af en toe nam ik een hap en staarde daarna weer suf voor me uit. Voor zover ik weet zou niemand de moeite doen om enige interesse te tonen. Ik kon het hun ook niet kwalijk nemen, het was gewoon zo dat ik lang niet alles meekreeg en om het allemaal dubbel uit te leggen was te vermoeiend. Afwezig at ik verder. Een kleine gaap verliet mijn mond. Dadelijk zou ik wel even gaan slapen.


    Do it scared, but do it anyway.

    'Ja, heer? Wenst u mijn aanwezigheid?' antwoordde hij met een vraag, waarop ik met mijn ogen rolde. Dacht iedereen nou serieus dat ik zo geil stond dat ik letterlijk niet één nachtje zonder kon. Ik moest dringend wat aan mijn reputatie gaan doen in dat geval.

    Jonah is een sletje :'DD Hahahaha. Maar wel een epic sletje.


    No growth of the heart is ever a waste

    ik vind Johan echt geniaal. :'D alleen doet zijn naam me steeds aan mijn oom denken en hij herinnerd me weer aan Hitler


    Do it scared, but do it anyway.

    Archer schreef:
    He's a manwhore -gayhand- But I'm loving it _O_
    @Sioux, da's niet best ;x Maar eigenlijk heel hij geen Johan maar Jonah c; Dus dat is niet zo Hitler-oomachtig _O_

    nee ik weet het, maar helaas elke keer als ik ergens de naam Johan zie of hoor krijg ik dat un mijn hoofdxD


    Do it scared, but do it anyway.

    Hahaha :'D. Jonah is de naam van mijn zus, maar hij kan ook voor mannen :]. Ik herinner me een aflevering van een of andere detectiveserie waarin de naam Jonah werd genoemd and yeah, daardoor en door mijn zus kwam ik erop.


    No growth of the heart is ever a waste

    nu voel ik me dus slecht. Zijn naam is dus echt iets waar ik overheen lees waardoor ik het altijd verkeerd lees, net als Savoy en Fjodor:$


    Do it scared, but do it anyway.