• Hallo,
    Dit is Lyle House.
    Lyle House is een huis, waar bovennatuurlijke kinderen naar toe worden gestuurd. Met 'bovennatuurlijk' bedoel ik bijvoorbeeld:
    -Iemand die iets kan op tillen door er alleen maar naar te kijken.
    -Iemand die geesten of schimmen ziet.
    -Iemand die vuur kan beheersen.
    etc, etc, etc.

    ø
    Regels:
    -Je kan niet ontsnappen uit dit huis. Het is goed beveiligd en er lopen veel dokters en bewakers. Als je toch ontsnapt, word je snel teruggevonden.
    -Je mag je gave geheim houden voor de anderen, maar mag het ook vertellen.
    -De kelder is verboden toegang, maar het is natuurlijk voor pubers erg spannend om er op onderzoek uit te gaan..
    -In de nacht mogen de meisjes niet op de slaapkamers van de jongens komen, of andersom.
    -Je mag pas in de tuin als je het heb gevraagd aan een begeleider. Die heeft de sleutel voor de deur, dan mag je even naar buiten.
    (komen in de loop van het spel nog meer regels bij)

    ø
    Beschrijving van het huis:
    Er is een eetzaal, daar móet je elke avond(zes uur), middag (één uur) en ochtend (tien uur) zijn om te eten! De begeleiders checken het na!
    Er is een lounge, een ruimte waar je op lekkere stoelen bij openhaartjes kan chillen. Je kan er ook drankjes halen. (alcohol word niet toegestaan)
    Er is een vrijetijdsruimte. Daar staan computers, playstations, xboxen ect ect ect. Hier mag je heen als je je werk af heb, en je klusjes heb gedaan.
    Er is een kelder, onder het huis. Via een trap in de wasruimte kan je er komen. Het is verboden toegang. In de kelder is een kruipgat. Wat daar allemaal word achtergehouden weten we nog niet. Want het is er pikkedonker, en je ziet niks.
    Er is een wasruimte. Als straf, of taak kan het zijn dat je de was moet doen.
    Er is een keuken. Hier mag je niet komen.
    De slaapkamers van de meisjes zijn aan de linkerkant van het gebouw. De jongens slapen aan de rechterkant. In de nacht mag je niet uit de slaapkamers. je slaapt met z'n tweeën op één kamer.
    Er is een tuin, voor als je even alleen wilt zijn of wil voetballen of zo.


    ø
    De kamergenoten:

    Kamer 1:
    - Iral / Diapal
    - Stephen Preston / SomeMusic


    Kamer 2:
    - Meisje / Minnesota
    - Sasha Karpov. / Scotch

    Kamer 3:
    - Destiney Montoya / SomeMusic
    - Scarlet Johnnes / Luunn



    Kamer 4:
    - Selena Sensorene / HurtedHeart
    - Luna Leroux / Midna

    Kamer 5:
    - Juléan Quinten happle / HurtedHeart
    - Luel / Diapal

    Kamer 6:
    - Chiya Amorina Hoshi / Randomness
    - Aimee Jade Tempeste / LovingStyles

    Kamer 7:
    - Vince / Spyclon
    - Alex / Renoster


    Waar we beginnen:
    Iedereen begint met hun aankomst.

    WOW, WE HEBBEN HET MAXIMALE BEREIKT. Hier is deel 2:
    Klik

    [ bericht aangepast op 16 jan 2012 - 18:25 ]


    Music can change the world because it can change people. - Bono.

    Ow storm xD Domme mij xD


    I only miss you when I'm breathing

    Alex~transformatie.
    De auto stopt voor de poort, ik neem afscheid van mijn vader, pak mijn tas en loop naar binnen.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2012 - 21:53 ]


    Tonight I plan on only drinking 3 beers... in dog beers. // Eric Cartman.

    Iral ~ Verleidingskracht

    Hobbel. Gebrom van motor. Hobbel. Zo ervaar ik het uur dat ik heb doorgebracht in de taxi. Als ik uiteindelijk de zware stem van de chauffeur hoor dat ik uit moet stappen, ben ik compleet door elkaar geschud door de hobbelweg. Ik sleep mijn koffer mee terwijl ik uitstap.

    Luel ~ Telekinese

    Ik stap de bus uit als we stoppen. Ik sta nog maar een seconde op het grindpad als de bus al achter me wegscheurt.
    Een groot, wit huis doemt voor me op. Er staat een groot hek om heen. Het lijkt wel een gekkenhuis of zo. Moet ik hier gaan slapen?


    Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

    Scarlet Johnnsen:

    Ik was al een lange tijd in het huis. Elk jaar kwamen er nieuwe kinderen bij, met andere gaves. Ik kon de eigenschappen van anderen zien. Mijn nieuwe kamergenoot heette Destiney. Ze leek me wel aardig, ze was helderziend. Ik heb gehoord dat haar moeder dat eng vond en haar daarom naar dit huis bracht. Ze was al een keer komen kijken, maar toen zag ik haar niet goed. Ik voelde wel dat ze een beetje onzeker was..

    Randomness schreef:
    Wow, dit topic loopt echt storm!
    Ik zou nog wel een stukje willen schrijven, maar ik hou me in. x'd

    [ Doe wat je niet laten kunt. xD. ]

    [ bericht aangepast op 14 jan 2012 - 21:56 ]


    Music can change the world because it can change people. - Bono.

    Destiney 'Des' Janice Montoya | Helderziendheid.
    Mijn vinger drukte op de deurbel en vrijwel gelijk werd er open gedaan. Een vrouw deed open, liet me binnen en liep weg zonder ook maar één woord te zeggen. Ik volgde haar en ik kwam uit in een ruimte, met een balie. "Goedemorgen." Groette ik vriendelijk en leunde met mijn handen op de balie. "Wie ben jij?" Bromt ze en kijk me koud aan. "Destiney Janice Montoya." Ik glimlach, maar de vrouw kon het niet waarderen. "Kamer drie. Doorlopen, derde deur links en daarna derde deur rechts." Het boeide me niet wat die vrouw vertelde, ik kreeg een rilling van haar blik. Snel en heupwiegend liep ik weg, een kant uit. Gelukkig hingen er bordjes en wist ik mijn kamer snel te vinden. Ik duwde de deur open en liet me op het eerste bed vallen. Mijn ogen gingen de kamer rond, koud en kil. Net als de rest van het gebouw. Deze kamer moest ik pimpen, gelukkig had ik wat posters van leuke jongens meegenomen.

    Stephen 'Steef' Robby Preston | Telepathie.
    De bus stopte bij de halte waar ik uit moest. Mijn koffers sjouwde ik door de bus, ik checkte uit me mijn Ov-Chipkaart en stond nu op de halte. Het huis zag ik al, groot met een hek. Moest ik daar gaan verblijven? Nu kon ik nog vluchten, maar het zou geen zin hebben. Ze zouden me toch wel kunnen vinden. Langzaam liep ik maar het huis toe. De deur was los, ik opende hem en liep naar binnen. "Stephen Robby Preston, mevrouw." Zei ik en keek naar de vrouw achter de balie. "Kamer één." Bromde ze. "Derde deur rechts, daarna eerste deur rechts." Ik had goed geluisterd wat ze had gezegd. Ik was niet goed in het zelf vinden van de weg, heel slecht zelfs. Ik liep naar mijn kamer, draaide de deur knop om en opende de deur. Er hing een rare sfeer ik de kamer. Ik liep naar het rechter bed en legde mijn koffer erop. Zelf liep ik naar het raam en keek naar buiten. Bos.

    [Ik hou me niet in, ik gooi alles eruit! XD]

    Iral ~ Verleidingskracht

    Ik besteed niet veel aandacht aan de hekken en camera's. Zeuren helpt niets. Ik moet hier nou eenmaal blijven, niks aan te doen.
    Ik passeer twee jongens en loop gelijk door naar de balie. De vrouw vertelt me dat ik naar kamer 1 moet.
    Via de grote trap ga ik naar boven en zoek kamer 1.

    Luel ~ Telekinese

    Ik loop naar binnen, mijn handen om de banden van mijn grote rugtas geklemd. Naast mij in de roldeur staat een jongen van ongeveer mijn leeftijd. (Alex)


    Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

    /b] Ik ga offline, ben er morgen weer, ga maar gewoon verder. ^^. [b


    Music can change the world because it can change people. - Bono.

    Alex~transformatie.
    Ik loop naar de balie. Er staat een streng uitziende vrouw achter 'naam?' snauwt ze. 'Alex johnsen.' 'Kamer 7!' zegt ze en ik loop naar binnen.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2012 - 21:59 ]


    Tonight I plan on only drinking 3 beers... in dog beers. // Eric Cartman.

    Aimee Jade Tempeste

    Ik ben blij als ik nog maar één koffer naar me kamer moet slapen. Dat is alleen wel de zwaarste. Ik zucht en probeer de koffer naar boven te slepen. Zelfs de eerste tree lukt al niet. Geweldig. Hmm ik kijk even rond en zie niemand. Snel glip ik de jongenskant op en loop een willekeurige kamer in. 'Wil je mij misschien helpen met mijn koffer?' vraag ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Chiya Amorina Hoshi | Aura's en healen
    Het meisje was inderdaad Aimee. Ze ging weer naar beneden en kwam terug met nog een koffer. Dit herhaalde ze nog een keer. Ik had inmiddels de oortjes van mijn iPod in mijn oren en scrollde door de liedjes. Ik koos uiteindelijk voor Basket Case van Green Day.
    'Waar luister je naar?' vroeg Aimee terwijl ze een poster met een punaise vast probeerde te maken aan de muur.
    'Green Day, ken je die?'
    'Ja, dûh!' zei ze. Ze liet de poster los, en die viel meteen op het bed.
    Ik begon ook maar uit te pakken.
    'Wat is jou gave?' vroeg Aimee terwijl ze al haar kleren in de kast probeerde te proppen.
    'Ik zie aura's en kan healen.'
    'Gaaf! Welke kleur is mijn aura?' vroeg ze enthousiast.
    Ik keek haar aan. 'Een beetje oranje-geel met een rode wolk.'
    'Wat betekent dat?' vroeg ze.
    Ik begon in een van mijn koffers te graaien en haalde een boekje eruit. Ik begon erin te bladeren.
    'Oranje-geel betekent: scherp verstand, speels, zelfbewustzijn, ambitie, humor, vrijheid. Een rode wolk: irritatie of hoofdpijn.'
    'Wauw, het klopt grotendeels wel. Ik heb ook een beetje hoofdpijn. Kun je dat healen?' vroeg ze lachend.
    'Tuurlijk, simpel.' Ik concentreerde me en stuurde een soort van radio golven door. Ze zorgen dat de pijn wegtrekt, maar als je een wond hebt, gaat die niet meteen dicht. Het is tenslotte geen magie. Ik noemde die golven "smileys" omdat het vaak ook mensen gelukkiger maakte.
    'Het word al iets minder,' zei Aimee.
    'Mooi,' zei ik. 'Maar het werkt niet meteen.'
    'Nou, alles is in mijn kast gepropt,' zuchtte Aimee.
    'Nu ik nog,' zuchtte ik.

    Vince de Capri ~ Stemming voelen/veranderen

    Ik kijk op als een meisje mijn kamer binnen komt. Een lekker ding ook nog. Snel sta ik op. 'Natuurlijk...' zeg ik nonchalant. 'Mijn naam is trouwens Vince.' voeg ik er aan toe terwijl ik naar de deur toe loop.


    I only miss you when I'm breathing

    Destiney 'Des' Janice Montoya | Helderziendheid.
    Ik besloot mijn kleren in de kast te leggen, maar mijn blik viel op het bed naast de mijne. Het was niet opgemaakt en er lag een koffer onder het bed. Mijn kamergenoot zal er vast al zijn. Scarlet, dat was haar naam. Ook had ik gelezen dat ze onzichtbaar kon worden. Mijn blik gleed beter door de kamer, niks te zien. Zachtjes prevelde ik: "Scarlet, ben je hier?" Het galmde in de kamer. Ik hoopte dat ze met niet zou laten schrikken, daar had ik een hekel aan. "Scarlet?" Mompelde ik nog eens. Ik liet mijn ogen opnieuw door de kamer glijden. Nothing.

    Stephen 'Steef' Robby Preston | Telepathie.
    Het bed naast me was nog leeg, er zou ene Luel komen. Ik had een foto van hem gezien. Hij leek me wel aardig. Ik ging op het bed liggen en staarde naar het plafon. De sfeer van de kamer verdween niet. Ik moest hier mijn thuis van maken, voor de komende weken, maanden? Ik wist niet eens hoe lang ik hier zou blijven. Mijn ouders hadden er ook niks voer verteld. Boeide, ouders. Waarom moest ik aan die twee gekken denken? Oke, het zijn mijn ouders. Maar ik mag ze niet meer. Ze vinden met gek en raar. Maar dat ben ik niet! Ik kan gedachten lezen en gevoelens waarnemen, meer niet. Van al dat denken werd ik moe. Ik zette mijn ouders uit m'n hoofd en bedacht hoe het hier zou gaan worden.

    [Luel slaapt bij Stephen op de kamer, dat is afgesproken, maar niet verandert in de begin post.]

    Randomness schreef:
    Chiya Amorina Hoshi | Aura's en healen
    Het meisje was inderdaad Aimee. Ze ging weer naar beneden en kwam terug met nog een koffer. Dit herhaalde ze nog een keer. Ik had inmiddels de oortjes van mijn iPod in mijn oren en scrollde door de liedjes. Ik koos uiteindelijk voor Basket Case van Green Day.
    'Waar luister je naar?' vroeg Aimee terwijl ze een poster met een punaise vast probeerde te maken aan de muur.
    'Green Day, ken je die?'
    'Ja, dûh!' zei ze. Ze liet de poster los, en die viel meteen op het bed.
    Ik begon ook maar uit te pakken.
    'Wat is jou gave?' vroeg Aimee terwijl ze al haar kleren in de kast probeerde te proppen.
    'Ik zie aura's en kan healen.'
    'Gaaf! Welke kleur is mijn aura?' vroeg ze enthousiast.
    Ik keek haar aan. 'Een beetje oranje-geel met een rode wolk.'
    'Wat betekent dat?' vroeg ze.
    Ik begon in een van mijn koffers te graaien en haalde een boekje eruit. Ik begon erin te bladeren.
    'Oranje-geel betekent: scherp verstand, speels, zelfbewustzijn, ambitie, humor, vrijheid. Een rode wolk: irritatie of hoofdpijn.'
    'Wauw, het klopt grotendeels wel. Ik heb ook een beetje hoofdpijn. Kun je dat healen?' vroeg ze lachend.
    'Tuurlijk, simpel.' Ik concentreerde me en stuurde een soort van radio golven door. Ze zorgen dat de pijn wegtrekt, maar als je een wond hebt, gaat die niet meteen dicht. Het is tenslotte geen magie. Ik noemde die golven "smileys" omdat het vaak ook mensen gelukkiger maakte.
    'Het word al iets minder,' zei Aimee.
    'Mooi,' zei ik. 'Maar het werkt niet meteen.'
    'Nou, alles is in mijn kast gepropt,' zuchtte Aimee.
    'Nu ik nog,' zuchtte ik.
    Misschien is het niet zo leuk als je meteen voor andermans personages antwoord.


    I only miss you when I'm breathing