[RPG] Kraft durch Angst. - Speeltopics

Duitsland 1942: Een jaartal dat de geschiedenis in zal gaan als een storm van gebeurtenissen. Met de Tweede Wereldoorlog in volle gang aan de oppervlakte, heeft niemand oog voor een andere soort oorlog die zich tussen de vechtende soldaten en lijdende mensen plaatsvindt: een duistere oorlog tussen vampiers. In een voor hen zeer gunstige tijd waar het mensenbloed vloeit als nooit tevoren, besluiten de eeuwenoude Europese aristocratische vampierleiders Caellum en Alchar hun clans te versterken en de vampieroorlog nieuw leven in te blazen, buiten het oog van de rumoerige maatschappij. Hun doel: de andere clan vernietigen en de machtigste groep vampiers worden die de onderwereld ooit heeft gekend. Hun middelen: kracht en aantallen. Het ultieme wapen waar de twee leiders op azen: Een eeuwenoude verloren ketting die de drager ervan onmenselijke kracht geeft. In ruil voor het recht van het dragen ervan, wordt de ziel aan de duivel verkocht.
In ruil voor het participeren in een clan wordt de vampier bescherming en rijkdom beloofd.
Er is geen ruimte voor Einzelgängers, vampiers die zich bewust afzijdig houden van de oorlog. De vampierclans kennen een zero tolerancebeleid en zullen deze vampiers als ze eenmaal zijn opgespoord, overhalen om zich bij hen aan te sluiten of te vernietigen.

Maar wat zal er met hun plannen gebeuren als de vampiers onvoorzichtig worden door het vloeiende mensenbloed en hun ras zo blootstellen, tegen wil en dank? Zal de oorlog veranderen in een oorlog die niet alleen gericht is tegen de mensheid, maar ook tegen de wezens van de onderwereld zelf? Of zullen enkele menselijke opportunisten hun slag slaan en proberen de Einzelgängers over te halen deel uit te maken van de menselijke oorlog en hen zo van een onbeperkte voorraad bloed kunnen voorzien en beter nog; misschien zelfs macht in de wereld van de mensen.
En mag men er wel zo zeker vanuit gaan dat de ketting die onmetelijke kracht schenkt, wel in handen van een vampier terechtkomt?

Don’t look at the future, don’t look at the past. Our time has come, right here and right now. We will fight for our right and seize power!

Tiny reminders.
• Vampiers zijn niet te doden met loden kogels, alleen met zilveren kogels en wapens en daglicht.
• Vampiers kunnen zich niet voortplanten met mensen. Ja, seks hebben kan wel.
• Vampiers kunnen een beperkte tijd zonder bloed. Langer als mensen zonder voedsel kunnen, maar afhankelijk van hun lichamelijke inspanningen op regelmatige basis.
• Kledij beschermt vampiers tegen daglicht. Blote lichaamsdelen zijn er erg vatbaar voor.

Houd er alsjeblieft rekening mee dat het verhaal zich afspeelt in Duitsland en niet aan één van de twee fronten. Dit is bewust gedaan om andere rollen in landen waarmee Duitsland in oorlog is ook een kans te geven mee te doen als spion, militair oid om het machtscentrum aan te vallen/infiltreren, en tevens Duitse burgers een rol te laten spelen, in case people don’t want to participate as a military.

Raadpleeg de story voor een beeld van de tijdsgeest.


Rollen [Mens].
Mogelijke suggesties: Soldaat in opleiding van de Wehrmacht/SS, lid van de Hitlerjugend (voor jongens) Bund Deutscher Mädel (voor meisjes), één van de nazi partijleiders (bijv. Adolf Hitler), generaal/officier, burger, verzetslid, onderduiker, spion.

Emily Jessica Grace (20) - Spion. By Clubbed.
Lise Jager (20) - Burger. By Humble.
Adrian Duncan Ross (23) - Amerikaanse soldaat. By Vluuv.
Elisabeth Jones (21) - Mens. By Endure.

Rollen [Vampier].
Mogelijke suggesties: Eén van de twee clanleiders, clanleden, einzelgängers, vrouw van één van de twee clanleden, verrader binnen de clan.

Fjodor Iljitsj Nazarov (24/108) - Einzelgänger/RA soldier. By Shogun.
Dawn Franklin (20/112) - Spion/clanlid. By RainbowDay.
Jena Berkhoff (19/20) - Einzelgänger. By JaiRy - Afwezig.
Sarah Louise Wagner (7) - Clanlid. By Proprius.
Vidic Zeitlin (26/334) - Kapitein clan Alchar. By Sid.
Pandora (25/478) - Vrouw Alchar. By Vluuv.
Alchar Zaryn (30/610) - Clanleider. By Shogun.
Lirit Isolde Hildegard (20/606) - Einzelgänger/verrader. By Statler.


Tiny reminders voor het spelen. Mist hier nog een goeie regel, meld het :]. Het is vakantie, dus ik kan best een dingetje of twee over het hoofd hebben gezien. Normaal ook, daar niet van.
- Gelieve geen drieregelposts. Als je geen inspiratie hebt, voel je vrij om, om hulp te roepen of wacht tot de inspiratie weer vloeit.
- Geen personages doden zonder toestemming van de speler. Ernstig verwonden, verminken, verkrachten, martelen en beroven mag wel. War, y’know.
- Dit is een RPG die zich afspeelt in de geschiedenis, for fun dus en geen geschiedenistoets die je moet leren. Je wordt niet tegen de muur gezet als je wat tijdsfouten maakt.
- Geen beslissingen voor andermans personages maken en perfect players maken.
- Gelieve pas joinen als je ook daadwerkelijk van plan bent te gaan posten!



Last, but not least: Viel Spaß!

[ bericht aangepast op 2 mei 2012 - 16:45 ]

No growth of the heart is ever a waste

[ Ik verveel me kan ik mensen tegen komen ?

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Sarah Louise Wagner - Clanlid dus vampier

Mijn voeten brachten me verder en verder tot ik iets hoorde. Er liep iemand achter me. Ik spintsen mijn oren en liep op mijn hoede verder. 'Hey jij daar!' De persoon die me gevolgt had versnelde zijn pas, instinctief draaide ik me in een verdedigende positie om. Haar hand lag op mijn arm en ik ontspande enigsinds. Ze was net als ik koud. Ook hoorde ik geen hartslag, het moest toch wel zo zijn dat ze het zelfde soort monster was als ik.

Jena Berkhoff - Einzelgänger

Geschrokken door haar houding, een die me bekend was, en het gevoel wat ze me gaf liet ik haar los. ‘Jij bent.. Maar hoe?’ hakkelde ik en nam haar behoedzaam op. Ze voelde koud aan, iets dat niet kwam door de kou van buiten, en ik hoorde geen enkele bons van een hartslag. Op dit moment was ik compleet blank, ik wist dat er meerdere net zoals mij waren maar ik had altijd gedacht dat het volwassene waren en meer dan honderde jaren oud of enkel een geval net zoals ik. In ieder geval niet veel jonger dan ikzelf was maar dit kleine meisje voor me was hooguit een jaar of 7.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Fjodor.

Haar zwakke, haast smekende stem valt ineens in het niet. Ze is nerveus. Bang. Mijn ogen glijden als vanzelf naar de slagader in haar hals. Ik slik het slijm in mijn keel weg, zet de kaken op elkaar en verroer geen vin. Haar hart pompt het bloed als een waanzinnige door haar systeem, wat mijn bloedlust alleen maar aanwakkert. Ik bevind me nu ineens als in dezelfde situatie met de SS'er, alleen nu zijn er alleen ik en de vrouw. Geen getuigen. Er is niemand. Dat brengt me weer op aarde. Niemand. En wat nu? Er speelt een onheilspellende glimlach om mijn mond. Niemand. Ik gooi de koevoet opzij. Ik hoef nergens bang voor te zijn. Ik ben een vampier.
'Ihre Kleidung. Woher kommt es?' Verdomd, waarom hebben mijn ouders me nooit naar een school gestuurd? Volgens mij heeft ze het over mijn kleding. Mijn blik schiet naar mijn uniform. Ze zal me als een vijand zien. Zo zal ik nooit kunnen genieten van een interessant spel. Schaamteloos bestudeer ik haar. 'Du hast Angst. Hab kein Angst. Keine Waffen. Ich habe keine Waffen.' Ik draai cirkeltjes om haar heen. De hartslag stijgt. Als ik hier niet zo'n plezier in had, was het me nooit gelukt om haar te laten leven. Goed Fjodor, focus. Jaag haar eens niet meteen de stuipen op het lijf. Zo gaat het nu altijd. Als ze mijn uniform niet herkent en mij dus niet als vijand ziet, kan ik haar altijd nog proberen wijs te maken dat ik een onschuldige verdwaalde Pool ben. En bovendien ben ik benieuwd naar.. hoe ver ik kan gaan.
'Ich suche etwas zu essen. Mein haus ist kaput. Alles kaput.' Ik draai me om en loop naar het raam. Ik klop mijn uniformjas af en haal gauw de riem eraf en stop die in een zak. Als ik me om heb gedraaid, zie ik dat ze me met een geschokte blik aankijkt. Nog steeds. Was mijn verklaring niet afdoende?
Dan besef ik dat ze wellicht denkt dat ik wat anders met haar van plan ben, gezien de riem in mijn zak. Ik glimlach zo vriendelijk als ik kan.
Oh nee meisje, dat zou alle lol verpesten.

No growth of the heart is ever a waste

Ja, ons .

No growth of the heart is ever a waste

Sarah Louise Wagner - Clanlid dus vampier

‘Jij bent.. Maar hoe?’ Het meisje voor me keek verbaast naar me. Ik glimlachte. 'Ja ik ben net als jij.' Ik was al ontspannen en bekeek haar nu van top tot teen. Als ze een mens geweest was dan had ik haar nu al gedood. Ik had honger het zou niet lang duren voor ik een willekeurig slachtoffer zou kiezen. 'En wat doe jij hier zo alleen?'

Dawn Franklin
Ik stopte het boekje dat ik nodig had ik mijn tas en pakte ene scherp keuken mes. Ik legde het keuken mes naast het lijk, zo zouden ze denken dat zijn keel door was gesneden. Ik pakte mijn jas en deed hem aan. Ik liet alle verlichting aan staan in het huis en sloop naar buiten. Ik liep en stukje en toen zag ik 2 mensen staan. Een vrouw en een klein kind. Die hoorde helemaal niet op straat te zien. Ik besloot ze te waarschuwen. Toen ik dichterbij kwam werd het duidelijk dat er iets vreemd was. 'Wat doen jullie hier?' vroeg ik aan ze.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Jena Berkhoff

Mijn gevoel had dus gelijk, ze was net zoals mij. ‘En wat doe jij hier zo alleen?’ vroeg ze me waarop ik licht snoof en mijn kin iets verhief. ‘Ik ben altijd alleen,’ antwoorde ik en keek haar toen weer goed aan. ‘Misschien dat ik beter kan vragen wat een kleine meid zoals jij hier alleen doet?’ vroeg ik haar, bekeek haar wederom van top tot teen omdat ik onbewust nog steeds niet kon geloven dat er werkelijk waar een kleine vampier voor me stond. Daarbij kreeg ik lichtelijk het idee dat het jonge ding ook nog eens honger had en dat nog weleens de reden kon zijn waarom ze hier rondliep. ‘Wat doen jullie hier?’ klonk een stem plots achter me waarop ik lichtelijk geïrriteerd omdraaide. ‘Ik kwam dit kleine meisje tegen en wilde haar waarschuwen, wat doe jij hier?’ kaatste ik terug terwijl ik de jonge vrouw volledig opnam.

[ bericht aangepast op 30 dec 2011 - 22:11 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Shadé Aili Aonani - Einzelgänger/vampier

"...können wir etwas zu essen finden..."
Ik vang gedeeltelijk woorden van het gesprek op. Duitsers, mooi, dat zou mijn schuldgevoel al een heel stuk verminderen. Ik kruip weg op mijn vaste plaatsje tot de mannen ongevraagd mijn territorium binnendringen. De deur wordt met een klap dichtgegooid. Geduldig wacht ik af. Wanneer ik zie dat het SS'ers zijn verschijnt er een gemene grijns op mijn gezicht. Ik kom tevoorschijn uit mijn schuilplaats en hang even het onschuldige meisje uit. Ze praten tegen elkaar alsof ik geen oren hebben, laat hun blikken over mijn lichaam glijden alsof ik geen ogen heb. Eén van hen komt dichterbij. Zijn vinger rust onder mijn kin terwijl zijn ogen een eindje verder naar beneden glijden. Ik huiver en sla dan genadeloos toe. Ik maak het zo pijnlijk mogelijk en geniet van de blik in zijn wijd opengesperde ogen. De smaak van zijn bloed is echter minder om te genieten. Er zit een zilte smaak aan. Ik laat het kadaver op de grond vallen en ga achter de tweede man aan die het huis al uitgevlucht is. Hij is snel, ik ben sneller. Wanneer ik met hem klaar ben haal ik het eerste lijk uit mijn huis, sla het tweede over mijn andere schouder en dump ze ergens in een gedeelte van de stad waar niemand argwaan zal hebben. Rustig, voldaan, wandel ik terug naar mijn huisje tussen de bomen.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Dawn Franklin
‘Ik kwam dit kleine meisje tegen en wilde haar waarschuwen, wat doe jij hier?’ Kreeg ik als antwoord. 'Jullie waarschuwen, dat het gevaarlijk is zo laat rond te lopen, maar...'Ik stopte met praten en keek naar het kleine meisje van 7. Ik hoorde geen klopten hard dat leekt op die van een mens. Ook rook ze niet het zelfde. Kon het? Ik twijfelde niet meteen.
'Is zij niet wat te jong om een vampier te zijn?'

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[Ik ga douche dus kan even niet antwoorden . ben over een half uur terug.]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Lirit Isolde Hildegard - einzelgänger/verrader (vampier)

Na mij al aan aantal dagen te hebben verscholen tussen de bomen, besluit ik om er vanavond eens op uit te trekken. De omgeving te verkennen, maar wel op mijn hoede, natuurlijk. Inmiddels heb ik wel trek gekregen. Al verafschuw ik elke cel in mijn lichaam. Om wie ik ben, om dat wat mij in leven houdt. Eigenlijk zou ik mij aan mijn 'konijnen dieet' willen houden, maar dat is niet voldoende voedzaam voor mij. Ik heb meer nodig, ik hunker naar mensenbloed. Hoopvol sluip ik richting de geluiden die van verderop komen. In mijn achterhoofd houd ik dat ik rond dit tijdstip de kans om gepakt te worden groot is, dus houd ik mijn pas in. Ik zal er alles om doen om die clans te ontvluchten. Het idee dat ik met nog meer bloedzuigers zal opereren. Nee, bedankt. Laat mij hier maar alleen ronddwalen, weliswaar in zelfmedelijden. Mijn oren spitzen zich, als er iets begint te ritselen. Een eenzame zucht van de wind vliegt op me af en laat mij hurken, op mijn hoede voor wat er zich verschuilt daar. Voorzichtig gaan mijn ogen de omgeving af en spotten een helm, althans daar lijkt het verdacht veel op. Een doordringende bloedgeur vliegt als vanzelf mijn neus in en laat mijn lichaam tintelen. Achteloos sluip ik op mijn prooi af. Hebbes, soldaatje. Wurgend knoop ik mijn armen om zijn lichaam heen en gooi mijn tanden in één beweging in zijn nek. Hij sputtert tegen, maar laat ik dat nou wel opwindend vinden. In een vlaag van waanzin neem ik zijn bloed tot mij en laat vervolgens zijn levenloze lichaam los. Nu nog een manier vinden om het bewijs te vernietigen.. ach, maar natuurlijk... ik sleep het lichaam vloekend naar een open plek in het bos. Voordat ik ook maar een voet daar zet, check ik de omgeving. Haastig ruk ik het lichaam naar het midden toe, heis het omhoog en laat het lichaam kantelen over de rand van een put. Het lichaam vindt zijn eigen weg en rolt de diepte in. Bewijs vernietigd. Het bekende schuldgevoel maakt zich al kenbaar en neemt mij mee naar een beschutte plek, diep in het bos.

"I shut my eyes in order to see.'

[Ik hoop dat dit een beetje de bedoeling is, want ik ben nogal zoekende :'D]

"I shut my eyes in order to see.'

Shadé Aili Aonani - Einzelgänger/vampier

En tiental meter verderop hoor ik een takje kraken en instinctief weet ik dat het niet door één van de dieren komt. Die hoor je zelden tegenwoordig, alsof ze weten dat het gevaar in elke hoek schuilt. Automatisch bevind ik mezelf in een soort gehurkte houding, mijn oren gespitst voor het kleinste geluid dat op een teken van mensen kan luiden. Ik probeer de geur van bloed op te snuiven, probeer een hartslag te horen. Er valt niks te ontdekken en dat kan maar twee dingen betekenen; ik heb me vergist of er loopt iemand rond zonder bloed en hartslag. Ik vergis me nooit en dit keer heb ik daar spijt van. Ik klauter behendig in een boom en vecht tegen het instinct om de indringer te verjagen. Vroeger had ik gastvrij geweest, had ik iedere vreemdeling met open armen ontvangen. Tot hetzelfde bleekgezicht dat mij m'n eer ontnomen heeft me ook mijn leven ontnam. Ik was liever dood geweest dan dit. Het enige voordeel is dat ik vele jaren meer kunnen plannen heb hoe ik wraak wilde nemen op de klootzak dan een gewone sterveling zou kunnen. Ik hou me zo stil mogelijk verscholen tussen de bladerloze takken.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Jena Berkhoff - Einzelgänger

‘Geloof me, je hoeft mij echt niet te waarschuwen,’ reageerde ik en keek weer even terug naar het kleine meisje. ‘Is zij niet wat te jong om een vampier te zijn?’ vroeg de vrouw plots waarop ik haar weer direct aankeek. Ik had niet echt hoorbaar op haar gelet maar nu drong tot me door dat de vrouw zelf ook een vampier was. ‘Nee toch,’ kreunde ik zacht. ‘Ik heb geen idee,’ reageerde ik daarna en draaide me weer tot het meisje. ‘Wil je me nog vertellen wat je hier helemaal alleen doet?’ vroeg ik aan haar en keek even een keer vluchtig door de straat heen voor het geval er iemand aan kwam die ongewenst zou zijn.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'