[RPG] The Habit [6] - Speeltopics

Jongeren:
Gawain Marlon Iolani - Havik
Cherie Beth Jones -kat
Cedric Dean Dux - Aap
Dana Alexia Pippens - Pinguïn
Noah Morrigan - Hert
Kwon Ji Yong - cheeta
Dina Darcy Mitchell - Filipijns spookdiertje

Staf:
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin

Tijdelijke dodenlijst.

jongeren:
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers:
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Lily Haspers

Verdeling moet opnieuw gemaakt worden.

Regels:
- Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
- Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
- Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
- Je moet lol hebben!

[ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 20:49 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Ridder schreef:
Anders komen Noah en Dana nu aan en stuurt Heather Gawain met hun mee?

Dit dacht ik dus ook al c:
Dan hebben jullie namelijk allemaal wat te doen en hoeft niemand aan te passen, want dan laat je Noah of Dana gewoon op Gawain reageren.

ik vind alles best

---

Do it scared, but do it anyway.

Dana Alexia Pippens
'Kom.' Ik trok Noah mee richting de post van Heather. Ik wist niet wat we aan zouden treffen. Ik verwachtte het aller ergste. Degene die nog niet dood waren gegaan aan de verwondingen waren daar. Ik wist ergens dat het geen prettig gezicht zou worden maar ik moest sterk zijn. Iedereen's hulp was op dit moment nodig. We liepen tussen de brokstukken door. Ik bleef voor me uit kijken, bang dat ik een losgeraakt lichaamsdeel zou zien. We kwamen bij de E.H.B.O. post aan. Ik had tijdens het lopen niks gezegd. Even keek ik van uit mijn oog hoeken naar Noah en liep toen naar binnen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Noah Morrigan

Met een emotieloos gezicht stapte ik net achter Dana de ziekenpost in. Ik herkende de vriendelijke rode vrouw maar er miste iets. Ze zag er bezorgd en nogal...emotioneel uit. Ik wist niet goed of ik iets moest zeggen aangezien ze over iemand heen gebogen stond. 'Eh, Hea- mevrouw Knochenmus? Kunnen we U misschien helpen?' Zachtjes beet ik op mijn onderlip terwijl ik wachtte op haar antwoord.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Gawain
Terwijl ik wacht op antwoord ga ik op de rand van een stoel zitten. Ik zie De man en Heather druk bezig zijn en bedenk dat het nog wel even kan duren. Ik neem me voor om maar net te storen en rustig te wachten. Even later zie ik nog twee leerlingen binnen komen en voorzichtig hulp aanbieden. Rustig sla ik op en loop naar ze toe. 'Als jullie toch willen helpen, zou iemand dan even naar mijn rug willen kijken,' zeg ik rustig. 'Volgens Cherie heb ik daar een grote wond zitten die redelijk erg bloed.' Een klein stroompje bloed voel ik langs mijn rug naar beneden gaan. Het kriebelt een beetje, maar ik geef er weinig aandacht aan. Ik hoop dat ze willen helpen en niet bang zijn voor wonden of bloed. Stiekem hoop ik dat de wond redelijk groot en diep is, gewoon omdat ik het wel cool zou vinden, eindelijk iets cools om voor naar de arts te gaan.

---

Do it scared, but do it anyway.

Kort knikte ik toen dokter Knochenmus me de opdracht gaf om de vrouw stil te houden. Ik bewoog me zijdelings langs haar lichaam en gebruikte mijn lijf en armen om haar tegen het bed te klemmen. 'U doet maar, dokter Knochenmus,' gaf ik aan, terwijl ik naar haar opkeek. Ik had gemerkt dat ze al terug bezig was met haar eerdere bevel om te vormen tot iets anders, maar zich op het laatste moment bedacht en om eerlijk te zijn was ik daar blij om. Op dit moment hadden we geen van beiden tijd om bij dat soort dingen om te staan en het deed me een plezier dat ze eindelijk het heft in handen nam en wat gerichte bevelen uitdeelde. Uit mijn ooghoeken merkte ik het groepje leerlingen op die rond Heather rondtroepten omdat ze allemaal wel iets hadden om over te klagen. Gelukkig kreeg één toch het verstand om ze er weg te houden, voor ik mijn geduld verloor.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Noah Morrigan

Ik draai me met een ruk om en neem de jongen voor mij op. 'Gawain was het toch?' Ik had iemand zijn naam een keertje horen roepen in de eetzaal of ergens anders. Zonder aandacht de besteden aan Heather of aan de man die haar hielp, knikte ik naar hem. 'Ga zitten, dan kan ik eens kijken.' Tersluiks werp ik een blik op Dana, ik hoop maar dat ze een beetje tegen bloed kan. 'Dana, zou je voor mij iets kunnen halen? Wat water en een doek waarmee ik dat bloed wat kan afvegen?' Ik weet niet goed of ze ermee akkoord zal gaan dat ik dit doe maar mijn instinct vertelde me dat die wond gewoon zo snel mogelijk schoon gemaakt moest worden voor hij begon te ontsteken.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

-Gawain-
Al snel kreeg ik een reactie op mijn vraag. Ik was blij dat het wat sneller ging dan kon ik snel weer verder. 'ja,' zeg ik als een van de meisjes naar mijn naam vraagt. Er word me gezegt dat ik moet gaan zitten en ze vraagt aan het andere meisje of ze wat water en een doek wil pakken. Rustig pak ik de stoel waar ik net zat. Ik draai hem om en ga met mijn hoofd richting de leuning erop zitten. Mijn voeten krullen zich om de simpele metalen poten en ik leg mijn handen gevouwen op de rugleuning. Als ik mijn hoofd er als laatste bij leg, zit ik nu voorover op de stoel. Mijn rug is recht en gespannen om het zo makkelijk mogenlijk te maken voor de twee. Rustig blijf ik zitten, wachtend op wat er gaat gebeuren. Het is totaal niet zo dat ik er bang voor ben. Ik heb wel pijnlijkere dingen gehad. 'zo en wat gaan de dames met me doen?' vraag ik een beetje geamuseerd. Mijn humeur was niet verslechterd na de val. Integendeel ik ben juist wel vrolijk.

---

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

'De dames,' begon ik ook op een zelfde geamuseerde en luchtige toon. 'Waarvan je degene die je hoogstwaarschijnlijk pijn gaat doen Noah mag noemen, gaan eerst het bloed van je rug afhalen en dan kijken hoe diep de wonde is.' Ik grijnsde een keertje en ging met de koude doek voorzichtig over zijn rug, al snel was het hele teiltje roze gekleurd van het bloed. 'Ehm, Gawain?' Zowel mijn stem als toon klonken veel te aarzelend voor wat ik aan het doen was dus haalde ik even diep adem voor ik verder ging. 'Vertrouw jij mij genoeg om die wonde te hechten? Of wacht je liever op Heather?' Ik had genoeg wonden gehecht om het met mijn ogen dicht te kunnen, alhoewel dat hoogstwaarschijnlijk een slecht plan zou zijn.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cherie Beth Jones ~ Kat

'Dat hangt er denk ik vanaf hoeveel wonden je al hebt gehecht, en of je het überhaupt kunt,' zei ik. Misschien praatte ik voor de zoveelste keer voor mijn beurt, maar dat deed ik nu eenmaal. 'En misschien is het sowieso slimmer als Heather ze hecht, die heeft er tenslotte een diploma voor.' Ik vertrouwde er niet helemaal op of zij wonden wel kón hechten, en anders leek het me in ieder geval verstandiger dat Heather dat zou doen.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Noah Morrigan

Ik glimlachte even minzaam naar het meisje dat naast hem zat. 'Ik heb er al meer gehecht dan je er hier kan zien, vroeger brachten ze gewonden altijd naar mijn oma en ik moest altijd helpen.' Ik richtte me weer tot Gawain, haar opmerking over Heather en diploma negeerde ik maar. 'Jij moet beslissen, het kan heus wachten tot Heather klaar is.' grijnsde ik voor ik me terug richtte naar het meisje naast hem. 'Maar dan kan jij beter er die lauwe doek ophouden, anders verliest hij teveel bloed.'

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

-Gawain-
Ik luisterde naar het gepraat van Noah en Cherie. Ik voel de koude doek voorzichtig over mijn rug gaan. Sommige plekken waren gevoeliger dan andere en ik begreep dat die dichter bij de wond zaten. Cherie verdedigde het feit dat Heather ernaar moet kijken. 'Noah, zo veel pijn doe je me nog niet, ik heb pijnlijkere dingen gehad,' verzeker ik haar. Na een tijdje voel ik hoe een lauwe doek op mijn rug wordt gehouden. 'beschrijf eens hoe mijn rug eruit ziet en hoe groot en diep de wond is?' vraag ik. 'dan zal ik daarna oordelen.' ik wil Cherie niet ongerust maken om het Noah te laten hechten, maar Heather en de man waren ook druk bezig. Als ik zou weten hoe groot en diep de wond is zou ik kunnen oordelen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

Ik haalde voorzichtig de doek weg van de wonde en bekeek hem even goed. 'Hij is ongeveer zeven cm lang, en toch een twee cm diep op zijn diepste punt, er zit geen vuil in maar dit gaat even prikken.' voorzichtig duwde ik er een doekje tegen met ontsmettingsmiddel aan. 'En de breedte, goh, voor zover ik kan zien kan het ook gewoon opgelost worden met wondlijm.' Ik had hier ergens een tube zien liggen en die ging nog goed van pas komen. 'Dat betekent geen hechtingen en voor jou dat je het alleen een paar dagen rustig aan zal moeten doen.'

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cherie Beth Jones ~ Kat

'Nou.. Hij is heel groot, en diep genoeg voor in ieder geval drie hechtingen. Niet te veel, want het vuil moet er in ieder geval uitkunnen.' Ik richtte me tot Noah. 'Misschien moet je eerst de wond goed schoonmaken, dan kan ik beter zien hoe groot de wond is, en of het groter lijkt door het bloed. Dat ga ik trouwens niet doen, want dan kan ik net zo goed gelijk een mes in zijn rug steken.' Ik was echt niet goed in handelen bij medische dingen. Ik wist er wel wat van, maar meer kon ik ook niet. Ooit had ik geprobeerd een wond van mezelf schoon te maken, en had ik er een heel potje jodium in gegooid. Jemig dat prikte, en niet zo'n beetje ook niet. Ik huiverde bij de gedachte alleen al.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

-Gawain-
Noah en Cherie beschreven de wond keurig op hun eigen manier. De lauwe doek was even weggehaald en nu hield Noah er een doekje met Jodium erop. Het prikte een beetje, maar niet zoveel dat het erg was. Ik hoorde aan Cheries stem dat ze het niet echt vertrouwt. 'laat Heather of de andere man er maar even naar kijken,' zeg ik rustig. Ik had geen zin in de paar dagen rust die Noah voorstelde en misschien had Heather iets waarmee het sneller over was. Ik had wel het gevoel dat als de man er naar zou kijken het niet zo lief en zacht zou gaan als Heater zou doen, misschien zou dat er nog een beetje spanning in brengen.

---

Do it scared, but do it anyway.