Ik ben mijn Nederlandse literatuur aan het leren en ik zit nu bij de schrijver Ernest Claes, de schrijver van "De Witte".
En de dialogen zijn daar echt in het plat Antwerps geschreven en ik zit dat nu de hele tijd hard op te lezen omdat dat totaal mijn dialect niet is en ik dat zo hennig vind. :--)
"'k en èm de leste doage van-iêne-pas ieverans mee zèn erme in de loecht zien stoan sloage ... en èm is gedurig hèd-oep in zèn eigen oan 't klappe..."
Vrije vertaling: Ik heb hem de laatste dagen constant met zijn armen in de lucht zien staan slaan ... en hij is gedurig luidop in zichzelf aan het praten..
[ bericht aangepast op 27 dec 2011 - 11:56 ]