[RPG] Key to Freedom - Speeltopics

Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
Cockney| Arya Rana Debris
Proprius| Liam Oliver Sanz
Bigheart| Lucas Sam Avery
Inkheart| Damian Tycho Ophelos
PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
JaiRy| Josey Willows
HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
Fayan|Veralynn June Carter
Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
Cinna| Abigale Sparks
Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:58 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ik vroeg me af of ik nog mee kon doen? $;]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Abigale
"Al goed dan," zeg ik glimlachend en trek het mes weer uit het tafelblad. "Aangezien we nu allemaal een mes hebben." Ik werp mijn blik op Damian zijn handen, ik moet hem in de gaten houden, verteld iets me.
"Wat gaan we nu doen?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Josey

'Sarina Serea Calle,' antwoord ze en vervolgens duwt ze me een klein mesje van ongeveer 10cm in mijn handen. 'We hebben allemaal een mes behalve jij,' vervolgt ze. Ik knik kort naar. 'Bedankt maar hoplijk vind ik onderweg wel iets groters..' mompel ik, vervolgens draai ik me om en kijk naar de rest.'Misschien dat we nu maar eens moeten gaan kijken wat er boven is.'

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:22 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
'Een hele hoop, slaapkop,' hoor ik haar lachend zeggen waarna ik een kleine slag op mijn schouder krijg.
'Goh zover was ik al,' zeg ik een beetje droog en geïrriteerd. Als ze het nou gewoon vertellen zou ik niet zo moeilijk zijn. ZO te horen gaan we op verken tocht. Actie ondernemen vond ik altijd goed.

---

Do it scared, but do it anyway.

Liam Oliver Sanz
Ik had me stil gehouden maar stond toen op. "Waarom zijn we hier?" Ik liep boos heen en weer. "Wat is de bedoeling hiervan?"

Abigale
"Waarom zijn we hier?" Ik draai me om als ik een jongen hoor praten en mijn wenkbrauwen schieten omhoog door zijn boze houding, ik kan mijn lach niet onderdrukken. "Wat is de bedoeling hiervan?" Ik rolde mijn ogen en lachte zowaar voor het eerst deze dag.
"Nou jongen, zoals je ziet zitten we hier vast, dit is het slachthuis en we zijn verdoemd om te worden vermoord, nog vragen?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya

Ik vraag me af of hij altijd zo'n humeur heeft. Op de trap naar boven haal ik hem en leg mijn hand op zijn arm om hem even tegen te houden.
"We proberen er allemaal mee om te gaan," zeg ik als soort van verontschuldiging. Maar zo snel als ik ze liet zien verstop ik mijn angstgevoelens weer. "dus wat wilde je weten?" vraag ik hem.
Bijna struikel ik over een losse trede en ik besluit naar beneden te kijken voor ik echt val. 5,6,7,8 tel ik dwangmatig de trappen die we opgaan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam Oliver Sanz
Ik schudden mijn hoofd. "Je meent het." Zei ik luchtig. "En waarom zijn juist wij hier? We kennen elkaar niet eens je zou denken dat de persoon heirachter wel een goeie reden zou hebben." Ik kijk geiriteerd naar mijn verwonden pols. Dat was het begin van mijn dood..

Josey

Ik liep voorop de trap op, luister naar de stemmen achter me en laat ondertussen mijn ogen door de hal heen glijden. Zodra ik boven aan de trap kom zie ik dat we zowel naar links als naar rechts kunnen. Peinzend kijk ik van de ene naar de andere kant. 'We kunnen twee kanten op, welke kant word het?' roep ik vragend naar achtere.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:35 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Abigale
Ik draai mijn lichaam even om naar Arya, die al op weg naar boven is.
"Ik kom zo," schreeuw ik en loop wat dichter op de jongen af, zijn pols ligt open en ongeduldig graai ik in mijn broekzak naar mijn zakdoek. Schoon gelukkig, anders had ik het nooit durven geven. Ik zucht even om de schade te bekijken en kijk de jongen dan even in zijn ogen aan. "Hoe kom je eraan?" vraag ik nieuwsgierig.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Sarina Sersea Calle.
Ik volgde iedereen op de voet. 'Trek je mes je weet nooit wat je daar tegen kan komen een mes is handig om je te verdedigen.' Zei ik tegen ze terwijl ik mijn eigen mes pakte. Ik gleed uit over een tree die los lag en naar beneden donderde. Ik kon me ng net optijd was haken op de houten trap door mijn mes in het hout te steken. Ik slaakte een gil. Ratten zaten op een leren pakketje in de kapotte trap tree. Ik deinsde achteruit. 'Watthefuck is dat?!' Zei ik een beetje bang terwijl ik naar het pakketje wees. Was di misschien nog een dolk of een mes?! Ik jaagde de ratten weg met mijn dolk en pakte het leren pakje. Ik stapte over de kapotte tree heen en keek ze vragend aan. 'Zal ik het openmaken?' Zei ik vragend en zacht, maar zodat hun het nog net konden horen.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:40 ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Abigale
Verward draai ik me om door de luidde krijs van Sarina.
"What the fuck is dat?!" Hoor ik haar zeggen en deins een stap naar de jongen toe. De zakdoek houd ik stevig in mijn handen geklemd. Ik moet opschieten als ik de rest wil volgen.
"Alles goed daar?" vraag ik zenuwachtig en kijk Sarina aan. Dan wendt ik mijn blik weer op de jongen en begin de wond te verbinden met mijn zakdoek.
"Je mag heus wel antwoord geven."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya

Terwijl ik wacht op een antwoord van Damian worden rondom me heen van alle vragen gesteld. Ik schrik me rot wanneer ik iemand van over dezelfde losse tree hoor struikelen als ik, gevolgd door een gil van Sarina. Ik draai me om en ze heeft een pakketje in haar handen.
"Zal ik het openmaken?" vraagt ze.
Ik schud mijn hoofd.
"Niet hier en nu," fluister ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Damian
'De enige vraag die ik heb is waarom jullie al geoordeeld hebben voordat je me kent,' vraag ik kil als ik de trap op loop. Uit een reflex grijp ik Arya bij haar bovenarm als ze struikelt. Het was duidelijk te merken dat ze me niet vertrouwen. Als ik mijn hand weer terug trek is mijn tatoeage zichtbaar. Ondertussen hoor ik nog een gil van iemand, de naam ken ik nog niet maar ik draai me abrupt om. Snel kijk ik of er wat ergs gebeurt is.

---

Do it scared, but do it anyway.

Josey

Geschrokken draai ik me om als ik Sarina hoor gillen. Ze heeft een pakketje in haar handen en kijkt vragen naar ons op. 'Zal ik het open maken,' vraagt ze, waarop Arya met haar hoofd schudt. 'Niet hier en nu,' fluisterd ze terug. Ongeduldig blijf ik staan, ze mankeerde niks dus nu konden we wel weer verder. 'Komen jullie nog?' roep ik daarna.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'