[RPG] Avatar; The Last Airbender [2] - Speeltopics

Eigenaar: MissDreams
Mede-eigenaar: pradaa

Avatar Rollenlijst

Belangrijke personages.
Aang bezet door Stormcloak 2x
Katara bezet door pradaa 3x
Sokka bezet door pukkelxding 2x
Zuko bezet door BleuEyesGirl 3x
Ozai bezet door Stormcloak 2x
Toph bezet door
Iroh bezet door
Azula bezet door Maitresse 2x
Zhao bezet door
Prinses Yue bezet door pradaa 3x
Long Feng bezet door
Ty-lee bezet door
May bezet
De Aardkoning bezet door
Koning Bumi bezet door
Meester Paku bezet door
De Graaf bezet door
Langschot bezet door
Smellerbee bezet door
Jet
Bliksem-Bliksem Boemman bezet door
Suki bezet door Vianna
De Kolenman bezet door
Hama bezet door

Verzonnen.

Luchttempel.
Apli Ishai bezet door Bronte
Annah bezet door BleuEyesGirl 3x

Aarderijk.
Ayushi bezet door pradaa 3x
Dayleigh bezet door SuperCookie

Waterstam.
Izumi Mizu No On’nanoko bezet door MustacheMe 2x
Eliada Azra bezet door Maitresse 2x
Kumo Aoi Sora bezet door MustacheMe 2x
Lucine Rolance bezet door MissDreams 2x

Vuurnatie.
Zohia Nomenza bezet door MissDreams 2x
Layra Mayran bezet door BleuEyesGirl 3x
Miyuki bezet door [q]pukkelxding[/b] 2x
Rollenlijst gemaakt door PurpleSea ©.

regels;
-Als je niet normaal kan doen tegen andere leden of je bemoeit met hun stukjes krijg je 1 waarschuwing
-Als je denkt dat je alles kan veranderen, datkan niet! dan met je (mede-)eigenaar zijn!
-Niet schelden of bedreigen.
-Als je 3 waarschuwingen hebt gehad en 1 van deze regels weer overtreed wordt je uit de RPG gezet en mag je niet meer meedoen.

Mensen met waarschuwingen:
-
-

[ bericht aangepast op 12 dec 2011 - 19:31 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 8 dec 2011 - 17:37 ]

---

Life is hard and then we die

~ Sokka
"EEN ANDER MEISJE? AANG HEEFT EEN ANDER MEISJE?" Mijn lichaam begint te sidderen van woede. Hoe durft hij mijn zusje zo te belazeren! Ik laat Katara los omdat ik voel dat mijn lichaam begint te verkrampen.
Als ik het geluid van Appa hoor kijk ik gelijk naar boven. Een onbekend meisje kijkt naar beneden. Was zij Appa's nieuwe meisje? Oh nee, dit ging zomaar niet. Ik zou haar wel even vertellen hoe dat hier gaat.
"HEE! JIJ DAAR! DENK JIJ DAT JIJ ZOMAAR MIJN ZUSJE KAN VERVANGEN!? DENK JE DAT, DAT ZOMAAR KAN!? KOM NAAR BENEDEN ALS JE DURFT, IK ZAL JE IS LATEN ZIEN HOE FOUT JE BENT."

---

Life is hard and then we die

-Katara-

Ik schrik een beetje van Sokka, maar begrijp het wel.. Hij leeft gewoon mee. "Sokka.. Laat dr maar. Als Aang haar wil dan neemt hij haar. Dan hoef ik hem ook niet meer." Ik sta op en pak Sokka vast. Ik maak wat sussende geluidjes, wat hem een beetje kalmer maakt. Maar na een tijdje is hij net zo woedend als van te voren. Ik ga weer tegen een boom aan zitten en trek mn benen in.

---

Le distanze ci informano che siamo fragili

Leave schreef:
[Ik ben hier, maar ik sta vast. :'3.]

[/Je kunt inspringen ]

---

Life is hard and then we die

[ I see. Maar ik snap de drama niet? :'3. Ze gaf hem een kus op zijn voorhoofd en nu zijn ze een setje? ;'3. Ging dat maar zo in het echte leven? :'3. Awkward, maar ik doe mee .]

Migaela
Ze keek omlaag, en trok een wenkbrauw verbaasd op. Dus sprong ze naar beneden, en landde ze op haar voeten voor zijn neus. Haar blauwe ogen gleden even over de jongen. ‘Ik begrijp je woede niet, Sokka. Ik heb Katara niet vervangen. Ik heb haar leven gespaard.’ Ze gebaard naar het huilende meisje. ‘De Avatar brengt me naar Azula zodat ik haar kan begeleiden naar de geestenwereld. Ben ik nu fout?’ Ze fronst haar wenkbrauwen, en laat een hand door haar haren glijden. Het was haar opdracht en lot. Was één kleine kus de oorzaak? Wauw. De wereld aan de andere kant was toch vrediger. Doch beleefder. Hij sprak tegen de maangeest. De godin van het water op zo'n toon. Ach, hij had zijn redenen, en ruzie? Daar kwam ze niet voor.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

[maar dat denkt katara wel ;P zij zag namelijk alleen dat kusjxd]

-Katara-

Ik kijk op. Migaela vertelt haar verhaal. Het was een klein kusje oke.. Maar ik wist dat er wat meer zou gaan spelen tussen die twee. Ik zie het in haar ogen. Ik kijk weer naar de grond en zit wat met het aarde te spelen. Ik merk dat ik niet mezelf ben, maar wat kan ik eraan doen? Ik doe mn ogen dicht en luister halfnaar het gesprek.

[ bericht aangepast op 24 nov 2011 - 21:13 ]

---

Le distanze ci informano che siamo fragili

~ Sokka
"Jouw toon staat me niet aan dametje!" Ik wijs priemend naar de neus van het redelijk aantrekkelijke meisje dat voor me staat. Ik probeer een boos gezicht te trekken maar merk aan het gezicht van het meisje dat het niet veel effect heeft. Toch blijf ik zo staan. "Dus jij beweert dat die kus met Aang mijn kleine zusje's leven heeft gered? Vind je het heel raar dat ik jouw verhaal maar vreemd vind?" Ik merk dat Katara in het hoekje zich steeds meer terug trekt. Ik was inmiddels ook al een beetje afgekoeld na het verhaal van het onbekende inmiddels toch wel meer dan redelijk aantrekkelijke meisje. Toch bleef ik het idee hebben dat er meer achter die kus zat.

---

Life is hard and then we die

[Wow ik heb wat gemist denk ik :')]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Migaela
Ze lachte zacht, en schudde haar hoofd. ‘Geloof me, liefde is taboe voor iemand als ik. Als ik hem niet uit zijn trance had gehaald, was hij nu dood. En wat heb je liever?’ Ze glimlachte beleeft, en draaide een lok om haar vinger. Haar beleefde glimlach krulde om tot een ietwat uitdagende glimlach als ze zijn houding zo ondervond. Sokka was nou niet bepaald slim te noemen. Enkel wat spieren zonder herseninhoud. Toch was hij dapper, en doch een goede broer. Alhoewel Katara op haar overkwam als een snel gekwetst en ietwat overschat meisje.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Katara-

Ik kijk naar boven en zie dat Appa in de lucht blijft stilstaan. Hij wacht waarschijnlijk op haar. Ik kijk toe hoe de twee staan te praten. Zuchtend sta ik op en ren het bos verder in. Ik kan hier niet meer tegen! Woedend veeg ik de tranen uit mijn gezicht. Nog nooit in mijn leven ben ik zo boos geweest. Ik kom na een tijdje bij een riviertje terecht. Er ligt iemand op de grond. Ik stop en kijk naar het lijk dat op de grond licht. Handig om mijn woedde af te reageren. Ik pak water uit het riviertje en richt het op het lijk. Ik maak vuisten van mijn handen en het water gaat met volle kracht op het lijk af. Het lichaam botst tegen de boom aan. Geschrokken sla ik mijn hand voor mijn mond. Ik doe mijn handen omhoog om het water weg te halen, maar inplaats van het water pak ik het overige bloed uit het lichaam, die nu rechtop staat. Ik kijk geschrokken. Vergeten! Ik doe mijn handen snel weer omlaag. Nooit meer in mijn leven ga ik dit doen.

[ik gaa stoppe, byee ;33]

[ bericht aangepast op 24 nov 2011 - 21:30 ]

---

Le distanze ci informano che siamo fragili

~ Sokka
"Ik denk dat je gelijk hebt dan." Inmiddels was ik alweer een beetje afgekoeld. Ik raakte steeds meer onder de indruk van dit meisje en vond het zelfs jammer dat liefde een taboe voor haar was. Het liefst had ik haar juist beter leren kennen. "Ben benieuwd wat Aang erover te zeggen heeft. Maar eerst, Katara ik..." Ik draaide me om maar zag Katara niet meer zitten waar ze was. Mijn lichaam verstijfde. Waar was ze heen gegaan? Waarom had ze niets gezegd? Ze zou zichzelf toch niet iets aan doen? "Het spijt me, ik moet... ik..." Ik kwam niet meer uit m'n woorden, mijn lichaam werkte niet mee. Wat had ik opeens?

---

Life is hard and then we die

Migaela
‘Je zus. Ze is boos op me. Maar ik zou niet weten waarom. Vanaf de andere kant leek deze wereld lang zo erg niet. Ik moet maar weer eens terug..’ Peinsde ze hardop, en schudde toen haar hoofd. ‘Er is niets met Katara. Ze heeft tijd nodig, en ik denk dat ik maar moet gaan lopen.’ Ze glimlachte flauw, en klopte de aarde van haar kleding, waarna ze haar ogen even langs de rivier liet glijden. De wind speelde met haar lange, blauwkleurige haren. De natuur was hier wel veel mooier. Aan de andere kant had alles een sombere kleur. Of.. Leek dat maar zo? Ze keek weer op naar Sokka. ‘Ik ben Migaela, trouwens.’ Ze wist zijn naam, maar hij die van haar natuurlijk niet.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

~ Sokka
"Sokka, aangenaam. Leuk je te ontmoeten. Waar moest je precies heen?" Ik keek nieuwsgierig naar de aarde die ze van zich af klopte. Hoe kwam dat zo?

---

Life is hard and then we die

Migaela
‘Naar Azula en Ozai. Daarna is mijn taak aan deze kant klaar, en moet ik weer terug.’ Ze glimlachte somber, en duwde een pluk terug op zijn plek. Ze was min of meer gehecht geraakt aan deze wereld, en hoewel het tegen haar principes waren, hechtte ze zich ook aan de mensen.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

~ Sokka
"Deze kant? Woon je aan de andere kant van de wereld dan? Ben je van het aarderijk? Hoe kom je aan die troep op je kleding? Sorry, ik vraag te veel. Waar ga je heen als je klaar bent? Oh help, ik houd je nu op he? God, ben ik rood? Nouja, ga nou maar! Succes!" Ik werd zo rood als een biet. Snel draaide ik me om, om richting Katara te gaan. Ik moest haar uitleggen wat er aan de hand was. Wat er echt aan de hand was tenminste, ook al begreep ik niet veel van dit mysterieuze meisje.

---

Life is hard and then we die

Eliada Azra

Ik werd enkele uurtjes later wakker en keek versuft om me heen.
Dat dutje had zeker goed gedaan, ik voelde me weer helemaal top.
Als een mak lammetje rekte ik me helemaal uit en geeuwde uitgebreid.
Met kleine oogjes stond ik op en was van plan om terug naar het dorpje te gaan, tot ik door had dat ik gedesoriënteerd was.
Fijn, het was écht mijn dag niet...daar stond ik dan, ergens diep in het bos, zonder te weten welke kant het Noorden was en welke het Zuiden.
Misschien zou het helpen als ik in een boom zou klimmen om te kijken waar ik me bevond.
Ik ging opzoek naar een boom waarvan de takken stevig leken en begon aan mijn klimtocht.
Toen ik de top van de boom bereikte, zag ik welke kant ik uit moest en wilde de boom weer uit.
Maar iets hield me tegen...Ik had hoogtevrees.
"Heb ik weer." Bromde ik tegen mezelf. "Dus daarom moet je eerst nadenken voor je iets doet."


Azula

Nadat ik de nacht had doorgebracht in de herberg, zette ik mijn weg verder naar Ozai.
Hij zou blij zijn om me te zien, althans dat hoopte ik toch.
Ik was nu ver buiten bereik van de avatar en zijn vriendjes, dus had ik niets te vrezen, waar ik ergens wel opgelucht over was.
Het zou me ongeveer nog een dag kosten om aan te komen in de tijdelijke woonst van Ozai.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.