• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)
    Elayna (Psychos)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"


    -

    Well, why not (cat)

    Silvano Vino
    Hij opende zijn mond om iets te zeggen, maar met een frons sloot hij zijn lippen weer op elkaar. Zijn kaaklijn verstarde, hij drukte met zijn vingers in de stoelleuningen en gromde iets onverstaanbaars.
    Op hetzelfde moment weken zijn vleugels opeens uit elkaar, strekten de grijze veren zich ver omhoog.

    Elayna Adalicia
    Haar glanzende veren hadden de kleur van gebroken wit, en deinden rustig mee op de wind. Even sloot ze haar ogen, ze voelde haar bruine lokken langs haar gezicht wapperen.
    Ze wist niet waarom, maar de wind had haar intresse altijd al gehad. Misschien kwam het door wat haar vader haar ooit zei. Bedenkelijk tilde ze haar blik op.
    'Zie je de wind, Elayna? De wind is sterk, sterker dan wat dan ook. Zij bepaalt over levens, ook over die van de Koningin.'

    [ bericht aangepast op 16 nov 2011 - 19:39 ]


    -

    Raveny
    Toen het stil bleef keek ik op, me afvragend wat ik in hemelsnaam verkeerd had kunnen zeggen. Het was maar lievelingseten, toch? Maar zijn vingers boorden zich in de leuning en zijn gezicht stond hard. Ik fronste verbaasd, en toen, plotseling, waren zijn vleugels er. Een pot met een sierplant erin viel aan scherven op de vloer. 'Silvano?' vroeg ik aarzelend - en een beetje bang.

    Zorah
    Rustig bekeek ik de bomen, die langzaam voorbij gleden. Ik zat op de rug van Fay, mijn vriendin met vier hoeven. De lichtbruine merrie brieste even, haar zwarte manen wapperden, net zoals mijn blonde haar, heen en weer in de wind. Zachtjes neuriede ik een liedje.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Een onheilspellende glans was verschenen in de anders rustige, grijsblauwe kleur van zijn ogen. Hij snoof, en toen hij iemand zijn naam hoorde zeggen keek hij met een ruk om.
    Wie was dat?
    Met twee stappen stond hij voor haar, boog zich over het meisje heen.

    Elayna Adalicia
    Haar vingertoppen streken over de rots waar ze op zat.
    De meeste dieren vluchtten voor haar, maar waarom wist ze niet. Misschien roken ze haar temprament, wisten ze al dat ze te fel was om vrienden mee te worden. Mensen leken die gave ook opeens te hebben.
    Vanonder haar lange, donkere wimpers keek ze naar het bos dat zich voor haar uitstrekte. Ze was eenzaam.


    -

    Raveny
    Ik maakte een bang piepgeluidje en dook ineen. 'Niet grappig, Silvano!' Doodsbang keek ik naar zijn gezicht, dat er eigenlijk uitzag alsof hij me niet herkende. En in zijn ogen lag een blinde woede. Op dat moment nam mijn instinct het over. Wegwezen. Het volgende moment was er geen meisje meer, alleen een hoopje kleren en een zwaluw. Die laatste sloeg haar vleugels uit en vloog via de schoorsteen naar buiten, waarbij ze de vlammen maar op een haar na miste. Verdomme, Silvano, waar ben je mee bezig? Eenmaal aan de andere kant van het raam, de veilige, landde ik op de vensterbank. Met de kleine kraaloogjes die nou eenmaal bij zwaluwen hoorden keek ik hem aan, smekend.

    Zorah
    Fay begon plotseling langzamer te lopen. Een kort hinnikje gaf aan dat er iemand was, dus steeg ik af, aaide geruststellend over haar hals en liep te voet verder. Fay hield niet van mensen. Met mijn vleugels stevig om me heen geslagen - god, wat was het koud vandaag - liep ik verder. 'Hallo?'

    [ bericht aangepast op 16 nov 2011 - 19:51 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij gromde, sprong achteruit en raakte met zijn vleugels de lamp die naar beneden viel. Zijn sterke arm sloeg tegen een vaas, die hij eerst redde van de ondergang om hem daarna tegen de muur te smijten.
    Een zachte, rauwe ademhaling speelde zich af in zijn keel, waarbij zijn borst ritmisch op en neer ging. Ongedurig liet hij zijn ogen door de ruimte flitsen, op zoek naar het meisje dat zonet nog op de bank had gezeten.

    Elayna Adalicia
    De wind droeg de zachte stem met zich mee, naar haar toe. In een flits zat ze rechtop, draaide zich om en zag het meisje dat dichtrbij kwam. Haar lichtblonde haren wapperden rond haar gezicht.
    Achter haar verdween iets terug naar het bos. Ze gokte op een paard, wat zou betekenen dat het meisje een Cornu was.


    -

    'allooooo <3


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Hello (wbw)


    -

    Murrr, ik moet nog even MAW leren en dan kan ik blijven tot... half twaalf, methinks. :'D


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Okée, succes :'D


    -

    Ik ben ondertussen Frans aan het leren, en ken al drie woordenlijsten van de vijf *O*


    -

    Raveny
    Daar ging mijn huis, besefte ik. Zijn blik gleed door de ruimte, zoekend, en pas toen drong het tot me door. Hij zocht naar mij, en als hij me vond, zou hij me doden. En dus sloeg ik opnieuw mijn vleugels uit en met een jammerend gekras vloog ik op, maar werd door zijn aanwezigheid teruggetrokken naar het huis. Zou ze niet blijven, proberen hem te kalmeren? Nee, dan vermoord hij je, vertelde een stem binnen in me. In tweestrijd cirkelde ik boven het huisje, opnieuw een gekras uitstotend dat wel wat op huilen leek.

    Zorah
    Ik glimlachte. 'Sorry, liet ik je schrikken? Ik ben Zorah, Fay merkte dat er iemand was. Ze houd niet zo van mensen,' legde ik uit. Het was een mooie plek hier, de rots keek uit over een groot deel van het eiland. Maar het waaide nogal hard en zoals altijd was het hier steenkoud, dus sloeg ik mijn vleugels nog wat strakker om me heen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Ik heb het vermoeden dat ik nog huiswerk heb, maar ik zou niet weten wat, dus maak ik het gewoon niet ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    En hoi Val!


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Ik ken nog maar 0 van de 8 pagina's van mijn MAW-samenvatting, goed he? :3


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Als ik klaar ben met Frans, moet ik Nederlands nog maken (no_chears)

    Silvano Vino
    Hij stormde het huis uit, sloeg een paar keer met zijn grijze vleugels. Daarna richtte hij zijn blik op, die even bleef hangen bij de zwaluw in de lucht.
    Een paar seconden stond hij stil, terwijl alle spieren in zijn lichaam zich aanspanden? Was dat het meisje van net, veranderd in een vogel?

    Elayna Adalicia
    Peinzend liet ze haar heldergroene ogen over het meisje heen glijden, om zich vervolgens een kwart in haar richting te draaien.
    Haar witte blouse was dun, wapperde in de wind. Last van de kou had ze al een tijdje niet meer.
    'Elayna Fiorella Caresse Mylene Olympe Verah Sybille Yaelle Maryl Adalicia.' Een bedenkelijke glimlach stond haar voorstelling bij, gewend om altijd meteen haar hele naam te vertellen. Zo hadden haar ouders haar dat geleerd, tenminste.


    -