• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory





    Dulcis
    Rizardo (Maeleena)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)

    Sirene
    Michael (Maeleena)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    -

    *O*

    Zahira Briiori
    Haar lange, diepbruine lokken leken wel zwart, en al helemaal in de mistroostige sfeer die de eeuwige winter met zich meebracht. Bedenkelijk strekte ze haar vleugels, waarvan de veren daardoor de bladeren van het bos raakten.
    Haar donkergroene ogen schoten langs de vele bomen, hoewel ze er vrijwel zeker van was alleen te zijn. Een onwillekeurige zucht ontsnapte aan haar volle lippen.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 16:09 ]


    -

    Michael
    Ik zat op het strand, dat wit zag. En niet omdat het zand zo puur was. Nee, er lag sneeuw. Dikke pakken, maar ik was nu wel gewend aan de koude. Ik staarde naar het water, me afvragend of ik er in zou gaan of niet. Ik had er wenig zin in.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Zahira Briiori
    Sneeuwvlokken vielen naar beneden, vestigden zich in haar haar en tussen haar veren. Geirriteerd trok ze haar vleugels terug, streek met een hand de sneeuw uit haar lokken en liep langzaam weer richting het dorp.
    Alles wat wit. Enkel de lucht had een andere kleur, een sobere, grijsblauwe kleur. Met haar donkere uitstraling viel ze extra op, en ze wist niet of ze dat nou moest waarderen of het haar ergerde.


    -

    Vedran
    Ik stak een sigaret op, de vijfde deze morgen en leunde verveeld tegen een ijskoude, besneeuwde boom, vlak aan de rand van het stadje.
    Overal liepen mensen en andere wezens rond, maar ik hield me liever afzijdig, keek toe vanaf een afstandje en observeerde iedereen nauwkeurig.
    Maar ze schenen nooit te willen terug kijken, hun blikken schoten altijd meteen overdreven de andere kant zodra de mij zagen en dat was nou precies wat ik zo leuk vond aan mensen en wezens diep in hun ogen staren.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Met een zucht haalde ze haar goudblonde lokken bijeen, om die vervolgens weer over haar schouders te laten golven. Als je haar gewoon zo zag, was er niks bijzonders aan haar, en kon ze net zo goed een mens zijn.
    Vanuit haar ooghoeken wierp ze een blik op een klein groepje Sanguis', die niet ver weg stonden. Er was een Sanguis die zich zelfs niet bij zijn soortgenoten wilde voegen.


    -

    Charis Athena
    Ik zat op mijn knieën aan de rand van een bevroren beekje in het witte bos en staarde mistroostig naar het ijs. Ik hield van water, om er met mijn voeten in te zitten en naar de groene bomen om me heen te kijken, maar die waren al heel lang niet meer te zien.
    Achter me hoorden ik vertrouwde stappen, het hoefgetrappel van een paard. Ik draaide me glimlachend om en zag een diepzwart paard op nog geen twee meter van me af staan. Hij was mijn beste vriend.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Rizardo Elliot
    Ik leunde tegen een lege muur. mijn ogen flitsten rond, zagen verschillende wezens rond lopen. mijn vleugels, pikzwart, krulde zich rond mijn schouders. Warmte was wat ik nodig had.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Raveny
    Een vrolijk gekras verliet mijn snavel terwijl ik door de lucht vloog. Het was koud, maar dat vond ik wel fijn. De wind tilde me op, droeg mijn kleine lijfje hoger en hoger, waaide door mijn zwarte en witte veren. Onder me schoot het strand voorbij en er waren een paar personen aanwezig, maar ik besteedde geen aandacht aan hen. Ik schoot vooruit en lachte mijn krassende lach. Ja, ik hield van mijn zwaluwvorm.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Valindáne / Miorynn
    Onder het uitstoten van een hoge lach sprong ze van de ene bevroren boom naar de andere. IJspegels braken af toen haar vijfenveertig kilo op de tak belandden waar ze aan hingen en sneeuwvlokken vielen neer overal op haar lichaam, maar ze had een brede glimlach op haar gezicht. Ze stond op, maar gleed uit, en haar heldere lach weerklonk opnieuw toen ze haar grote, crèmekleurige vleugels spreidde en een zachte landing maakte in de sneeuw, waarin ze een paar meter doorgleed voor ze tot stilstand kwam.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Vedran
    Mijn sigaret was al veel te gauw weer opgerookt en ik gooide hem achteloos op de grond in de sneeuw.
    Ik verveelde me dood en de kou van de boom begon nu echt in mijn botten te trekken, dus ik rekte me even uit, ging weer rechtop staan en wandelde het stadje in. Kijken wie ik nog meer kon intimideren met één blik.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Zahira Briiori
    Bedenkelijk trok ze haar vleugels weer in, zodat er niks van te zien was. Het gehele dorp leek bevolkt te zijn met de verschillende wezens, waarvan ze niemand vertrouwde. Haar vingernagels krasten over de boomstam die naast haar stond, ze liet haar blik over de aanwezigen glijden.


    -

    Leyla Manta
    Zonder waarschuwing begon hij te lopen, haar richting op. Bedenkelijk streek ze haar lokken langs haar gezicht, maar duwde ze daarna weer naar achteren. Ze moest zich niet aanstellen.


    -

    Silvano Vito
    Bedenkelijk keek hij om zich heen, leunend tegen een boom. Het bos was eindelijk rustig, anders dan meestal. Een hand duwde zijn halflange, donkere haar naar achteren, toen er opeens iemand uit een boom sprong.
    Met gefronsde wenkbrauwen keek hij naar het meisje.


    -

    Rizardo
    Mijn ogen gleden over de verschillende wezens. ik had nog moeite met alles te onthouden. De namen van de wezens, hun krachten. Gelukkig waren mijn vleugels warm, anders had ik het hier neit kunne uithouden.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Liam
    Het was koud. Belachelijk koud. Ik wist welk weer ik kon verwachten hier maar dit was toch nog een tikje erger dan ik had gedacht. Ik stak mijn handen verder in mijn broekzakken en liep verder onderweg naar het huis dat nu van mij was.