En dan hebben we het niet over gebruikt maandverband, afgehakte lichaamsdelen of de inhoud van de wc, maar over macaronisoep. Daar is gewoon maar één woord voor: gadverdamme. Het was véél te zout, en het zag er nog het meest uit als gele pap. En dan werd het begeleid door een gehaktschijf met stukjes, en het welbekende bakje yoghurt met niks. Wat je een feestmaal noemt... (Dat was het ook niet, het was een doodnormale Spaanse cena)
Hebben jullie ook wel eens zoiets dat je het eten amper door kan slikken, zo vies is het?
there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.
