Gisteren na een heel drama was ik aan het huilen. (geen zin om het verhaal weer uit te leggen)
Toen kwam er een meisje uit mijn klas mij troosten. Maar ook een meisje die ik echt nooit maar dan nooit spreek. Ik weet alleen hoe ze met haar voornaam heet en welk niveau ze doet.
Maar toch maakte ze zich zorgen om mij.
Daarin tegen waren de mensen die ik altijd als vriendinnen hadden gezien niet degene die me troosten. Ze stonden erbij en keken alleen maar.
Eentje zei zelfs: 'ik weet niet wat ik moet doen. Ik ga.' En die liep gewoon weg.
"Ignite, my love. Ignite."