• Kapitein Tholomew, een van de beruchtste piraten is ontsnapt aan de galgen, en heeft een nieuwe schip en crew opgebouwd door de jaren heen. Nu zijn er andere piraten die zijn hoofd heel erg graag op een zilveren plaat willen hebben. Anderen hebben stiekem toch een zwak voor hem, en sparen zijn leven als ze hem zien. Anderen willen hem dopen tot kapitein van zijn schip, en dan heb je ook weer mensen die bedriegen en liegen om bij 'm in de buurt te komen. Geliefd, befaamd, gehaat. Wie vangt deze kapitein, en wie steelt hem dan weer?

    Regels:
    -Actief Blijven.
    -Je kan altijd joinen.
    -Geen beroemde personen op Tholomew na... >___>
    -Het is een RPG, dus je schrijft in verhaalvorm.
    -Have fun. c:

    Invullen:

    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Wapens:
    Wat ben je:
    Extra:

    Personages en hun taak:
    Kapitein Tholomew Crimson Adrackam.
    Michelle-De beste vriendin.
    Aria-Onbekende.
    Rose Woods-Jagende chick. ;D
    Jason Porter Isidoris- Kapitein van het vijandelijke schip.
    Shay Ariana Davison-Beste vriendin Tholomew en crew.
    Toke-Zsofi-Leidster klopjacht.
    Eleanor Reigns-Verstekeling.
    Cole Kingstone-Nog onbekend.
    Julan Abagnale-Rechterhand Toke.
    Farrah Arabellah-De vrouwelijke gunsteling van Tholomew. c:
    Jack W. Grell- Scheepsarts.

    Topic 1
    Beardje, het volgende topic maak jij aan hoowr :9~


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 31 aug 2011 - 20:34 ]


    Let it come and let it be

    Ja, dat vind ik dus ook altijd :"P En de rest moet ook reageren.. o_O


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Mensen? Waar is iedereen? Een 2 mans RPG is nou niet geweldig ofzo..


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Hij begon over dat zijn leven ook in gevaar was en dat ik er niet al te simpel over moest denken. Ach, ik had geen aartsvijand die me ieder moment wel een mes in mijn rug kon steken. "Weet je, ik denk dat ik bij jou in het krijt sta," zei hij plots, verward keek ik hem aan. Had ik iets voor hem gedaan dan? Nog voordat ik verder kon piekeren legde hij het me al uit. "Je hebt me laten zien waar ik voor vecht, om anderen te beschermen tegen Tholomew."
    "Ah, zo.." antwoordde ik zachtjes en glimlachte flauwtjes. "Laten we gaan trouwens, of ben je van gedachten veranderd?" Ik hield mijn hoofd ietsjes scheef toen ik hem aankeek.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Mensen? Waar is iedereen? Een 2 mans RPG is nou niet geweldig ofzo..

    Ik ben bijna klaar met mijn personages, en dan join ik! :3

    Jason Porter Isidoris
    'De bemanning komt on halen als het zo ver is,' glimlachte ik naar haar. 'We moeten een eindje varen én er voor zorgen dat Tholomew ons niet ziet.' Ik grijnsde naar Eleanor. 'Wat wil je tot die tijd doen?'


    Let it come and let it be

    Scarlett Sommerhale
    Bijnaam: Scar
    Leeftijd: 20
    Verleden: Als 15-jarig meisje ging Scarlett mee met haar vader op een verre reis. Haar vader, een rijk en gerespecteerd man, reisde naar het Midden-Oosten voor handel. Hun schip werd gekaapt voor ze de kust konden bereiken en Scarlett werd als deel van de buit meegenomen. Ze werd naar een rijke Sjeik gebracht, die haar vanwege haar blonde haren en lichte ogen en huid zeer bekoorlijk vond. Haar keus was simpel: sterven of in zijn harem blijven. Ze koos voor het tweede, en hoopte te ontsnappen. Het leven in het harem was luxe, maar ze moest tegelijkertijd hard werken en ze had mensen horen roddelen dat het niet lang zou duren voor de Sjeik haar zou toevoegen aan zijn verzameling vrouwen. De gedachte maakte haar misselijk en toen ze zeventien was zag ze eindelijk de kans er van door te gaan. Ze werd echter ontdekt nog voordat ze de kans had om ver weg te komen, en voor straf maakte de Sjeik met een mes een snee in haar gezicht, die van net boven haar rechterwenkbrauw tot onder haar rechterwang loopt. Daaraan heeft ze haar nieuwe bijnaam “Scar” te danken. Niet veel later moest ze inderdaad ineens op een heel andere manier voor de Sjeik werken. De hoop om ooit vrij te komen vervaagde, tot ze op een dag buiten geschreeuw hoorden. Rebellen vielen het paleis van de Sjeik aan, en in de tumult kon ze ontsnappen. Nog steeds gekleed in de schaarse sluiers van het harem stal ze een mantel en glipte aan boord van een schip. Haar vader vertelde altijd verhalen over de beruchte Kapitein Tholomew Crismson Adrackam en al als klein meisje had ze de verhalen mooi gevonden. Nu ze nergens heen kon besloot ze hem te zoeken, al was het maar om een doel voor ogen te hebben. Na een paar dagen verstopt te hebben gezeten in het ruim hoorde ze dat het schip ging aanmeren. Enthousiast kwam ze uit haar schuilplaats, werd ontdekt en beroofd en van het schip afgesmeten. Al een paar dagen zwerft ze door de straten van Helena Bay, hopend op een wonder.
    Karakter: Vroeger was Scarlett een druk en vrolijk meisje. Nieuwsgierig en altijd op zoek naar avontuur, net zoals haar vader. Haar gevangenschap heeft haar echter verandert in een rustige, enigzins schuwe jonge vrouw. Ze spreekt niet graag, omdat ze in het harem alleen ja en nee mocht knikken of schudden als haar iets werd gevraagd. Ze is onderdanig en maakt liever geen ruzie, of vrienden.
    Uiterlijk:


    Het meisje op de foto ziet er niet precies zo uit als ik wilde, maar ze kwam er het dichtst bij van alle kanidaten :3 Scarlett’s haar, ogen en huid zijn iets lichter. Haar huid is zelfs erg bleek. Zoals ik al eerder vertelde loopt er een litteken over de rechterkant van haar gezicht, van boven haar wenkbrauw tot bij haar wang. Met haar rechteroog kan ze dus ook minder goed zien. Verder zijn de sierraden van dit meisje te opvallend- omdat ze niets anders mee kon nemen draagt Scarlett nog steeds dezelfde witte sluiers en harembroek als toen ze vertrok. Haar gouden armbanden en ketting zijn geroofd, maar ze draagt nog steeds een gouden enkelbandje met belletjes, waar de piraten niet op hebben gelet en dat ringelt bij elke stap die ze zet. Op haar linkerdijbeen staat een tattoo met de Arabische naam van de Sjeik, zodat andere Sjeiks weten dat ze zijn eigendom is.
    Wapens: Ze is onbewapend en ongevaarlijk. Haar vader was van plan haar te leren zich te verdedigen, maar ze werd ontvoerd voor hij haar ook maar iets kon bijbrengen.
    Wat ben je: Fan van Tholie :3
    Extra: Ze kan lezen en schrijven (Ik dacht ik meld het maar even, zodat extra niet leeg blijft)


    Hannibal Adrackam
    Bijnaam: Heeft hij (nog) niet :3
    Leeftijd: 22
    Karakter: Hannibal is vrij wispelturig. Het ene moment is hij vrolijk, het andere moment is zijn humeur omgeslagen en krijg je een klap als je wat fout doet. Dit betekent niet dat hij een naar persoon is, zeker niet als hij je mag of als je een aantrekkelijke vrouw bent – dan is hij over het algemeen aardiger.
    Uiterlijk:


    Wapens: Een groot mes, een zwaard en een pistool. Het gebruikelijke voor een piraat dus.
    Wat ben je: Tholomews broerje :3
    Extra: Hij mag zijn grote broer, maar is ook jaloers op alle, voornamelijk vrouwelijke, aandacht die hij krijgt.

    ...
    Je kan wel zien over wie ik het meest heb nagedacht :3

    [ bericht aangepast op 10 sep 2011 - 15:30 ]

    Jack W. Wilton - scheepsarts.
    'Oh, hou je kop,' bijt ik een jonge kerel -pas een week aan boord- toe die zo stom was om onvoorzichtig met weerhaken te gaan rondsjauwen. Resultaat: een pracht van een vleeswond in zijn bovenbeen. Ik geloof best dat het pijn doet, maar ik heb al veel ergere dingen gezien en bovendien maakt hij me doof met zijn gejank.
    Ik hou de naald opnieuw in de kaarsvlam en ga door met hechten, de matroos blijft janken.
    'Zeg, hoor 's, makker: als je zo doorgaat, naai je jezelf maar weer dicht, hoor.' Demonstratief leg ik de naald neer en maak ik aanstalten om weg te gaan, maar hij neemt mijn pols en zegt: 'Sorry, ik, eh, zal mijn mond houden.'
    'Fijn,' antwoord ik en ik ga door met hechten. Zoals beloofd houdt hij zijn bek. Ik snij het draadje door, smeer nog een ontstekingswerend zalfje op en maak het af met er een verband rond te draaien.
    'Voila, zo goed als nieuw. Maar zorg ervoor dat je de komende weken niet te veel beweegt en laat me je af en toe nog eens controleren.'
    Ik berg mijn materiaal weer op en was even mijn handen. De matroos strompelt ondertussen de kajuit uit en ik volg hem wat later, naar het dek. Een frisse bries waait verwelkomend in mijn gezicht en ik kijk even over het vlakke water. Mijn gezicht klaart op als ik zie wat er daar wat verder voor ons ligt: land! Eindelijk! Ik begin op den duur wel uit te kijken naar een bordeel. Misschien moet ik even langs de kapitein lopen, om te horen hoe de zaken staan.
    'Hé, onozele waterpok, pas op wat je doet!' schreeuw ik als één van de nieuwste crewleden bijna zwabber-water over mijn laarzen en broek uitgiet.
    'Jezus, die nieuwelingen moeten dringend eens wat bijgeschaaft worden,' zeg ik hardop, zodat iedereen in de buurt het kan horen.

    (Niet erg origineel, geef ik toe, maar op dit moment kan ik niets beters/anders voor hem verzinnen).

    [ bericht aangepast op 7 sep 2011 - 18:42 ]


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Scarlett Sommerhale
    Bang en vooral moe loop ik door de kleine steegjes van het plaatsje waar ik nu al een tijdje ben. Ik heb ondertussen al opgevangen dat het Helena Bay heet, en die naam komt me vreemd bekend voor -maar ik zou niet weten waarvan. Ik herken het hier namelijk niet, het stinkt in de meeste straten en in de kleine steegjes ligt hier en daar een dronken vent. En werkelijk iedereen staart me aan door mijn kleren en het litteken op mijn gezicht, vandaar dat ik nu bereid ben om elke kans aan te grijpen om hier weg te komen. Met kleine, snelle stappen loop ik richting de haven, in de hoop dat er nu eindelijk een schip zal liggen waar ik aan boord kan gaan. Vol verwachting kijk ik uit over het water, en ik voel hoe mijn adem even stokt als ik maar liefst twee schepen in de verte zie. Godzijdank. Hopelijk is het een marine schip, maar met iets anders neem ik nu ook genoegen.

    Hannibal Adrackam
    -Ik weet even nog niet wat ik voor Hanni moet schrijven, dus ik wacht nog even :3-