[RPG] Cath Him If You DARE! - Speeltopics

Kapitein Tholomew, een van de beruchtste piraten is ontsnapt aan de galgen, en heeft een nieuwe schip en crew opgebouwd door de jaren heen. Nu zijn er andere piraten die zijn hoofd heel erg graag op een zilveren plaat willen hebben. Anderen hebben stiekem toch een zwak voor hem, en sparen zijn leven als ze hem zien. Anderen willen hem dopen tot kapitein van zijn schip, en dan heb je ook weer mensen die bedriegen en liegen om bij 'm in de buurt te komen. Geliefd, befaamd, gehaat. Wie vangt deze kapitein, en wie steelt hem dan weer?

Regels:
-Actief Blijven.
-Je kan altijd joinen.
-Geen beroemde personen op Tholomew na... >___>
-Het is een RPG, dus je schrijft in verhaalvorm.
-Have fun. c:

Invullen:

Volledige naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Wapens:
Wat ben je:
Extra:

Personages en hun taak:
Kapitein Tholomew Crimson Adrackam.
Michelle-De beste vriendin.
Aria-Onbekende.
Rose Woods-Jagende chick.
Jason Porter Isidoris- Kapitein van het vijandelijke schip.
Shay Ariana Davison-Beste vriendin Tholomew en crew.
Toke-Zsofi-Leidster klopjacht.
Eleanor Reigns-Verstekeling.
Cole Kingstone-Nog onbekend.
Julan Abagnale-Rechterhand Toke.
Farrah Arabellah-De vrouwelijke gunsteling van Tholomew. c:
Jack W. Grell- Scheepsarts.

Topic 1
Beardje, het volgende topic maak jij aan hoowr

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 31 aug 2011 - 20:34 ]

Let it come and let it be

Waar is iedereen toch? En wordt het niet tijd om aan te meren?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
Fuck, vergeten te vragen! Ik rende naar haar kamer, in de hoop dat ze daar zou zijn, en ja hoor. 'Eleanor,' begon ik voorzichtig. 'Ik wil je met heel mijn hart beschermen, maar ik kan mijn mannen het niet alleen egen Tholomew op laten nemen.Je kunt kiezen, of bij me blijven en oog in oog staan met de vijand, of je blijft hier met het gevaar dat ze het schip bestormen.' Het was iets waar ik liever niet over nadacht, ik wilde niet weten wat haar allemaal kon overkomen. Maar één ding was zeker, Tholomew bleef met zijn poten van haar af, ze was van míj!

Let it come and let it be

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
Ik had net mijn spullen opgeborgen toen Jason plots binnen kwam stormen, kloppen mocht ook wel en het nieuws dat hij bracht was ook niet erg prettig. Zwijgend draaide ik een lok haar rond mijn vinger, waarom deed hij in godsnaam zoveel moeite voor me. Ik begreep het nog steeds niet, maar realiseerde me dat piekeren me niet veel verder zou helpen en ik dankbaar moest zijn. "Dat klinkt allebei niet erg prettig.. Maar dan zal ik bij je blijven, als dat is wat je wil.." Ik liet mijn haren weer met rust en keek hem aan. Dus ik zou zijn aartsvijand te zien krijgen, interessant.

Beard, misschien moet je de mensen die joinen weer eens PB'en ;p Ze zijn nogal stil..

[ bericht aangepast op 1 sep 2011 - 20:52 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
'Ik weet het, maar het gevaar dat iemand je daar zal aanvallen bestaat ook. Op het moment ben je nergens veilig, het enige verschil is dat je op het schip alleen bent en op het slagveld, kan ik je beschermen.' Ik liep voorzichtig naarbinnen. Eleanor speelde opnieuw met haar haren, voorzichtig haalde ik haar haren uit haar gezicht en hing haar arm weer terug langs haar lichaam. Ik wou haar aan kunnen kijken, en haar gefriemel stond dat in de weg. 'Het is niet zo simpel als het lijkt, denk goed over je keus na, ik wil niet dat er iets met je gebeurt.' Ik keek even naar de grond en dacht na. 'Maar als je mee wilt, zullen we je zometeen even moeten bewapenen.'

Marleentje is, by the way, op kamp volgens mij

Let it come and let it be

Aha ;p

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
"Ik weet het, maar als ik hier alleen ben wordt ik geheid afgeslacht. Of erger.." Het laatste mompelde ik zachtjes. Ik begon opnieuw aan mijn haar te frunniken, blijkbaar stond Jason dat niet erg aan want hij pakte mijn hand en bracht mijn arm tot weer naast mijn lichaam. "Ik denk altijd na, maar soms zijn gevaren nou eenmaal onvermijdelijk." Ik stal ook, dat was gevaarlijk en als verstekeling op een schip verblijven was ook gevaarlijk. Jason zweeg een paar tellen, waarschijnlijk dacht hij na. "Maar als je mee wilt, zullen we je zometeen even moeten bewapenen," zei hij plots en ik knikte. "Laten we dat maar doen dan, want ik ben niet van plan hier alleen achter te blijven." Mijn besluit stond vast.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
Die vastberaden klank in haar stem deed me goed, maar wat ze zei bleef toch door mijn hoofd dreunen. 'Of erger...' Waar dacht ze aan? Ik kan genoeg dingen bedenken maar zou niet weten wat. Terwijl ik met haar naar de wapenopslag liep besloot ik het toch te vragen. 'Hoe bedoel je "erger"?' Ik zag een vragende blik in haar ogen. 'Je zei zo, "Of erger".' Haar mondje vormde een kleine 'o', het teken dat ze me begreep. Ze begon nerveus weer met haar haren te spelen, amar deze keer liet ik het toe.

Let it come and let it be

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
Hij vroeg me wat ik bedoelde met erger, maar ik begreep hem niet helemaal en keek hem vragend aan. "Je zei zo, 'of erger'," legde hij me uit. Ah, dat. God, moest ik hem dat echt uit gaan leggen. "Je weet wel.." mompelde ik vaagjes en keek een beetje weg, ik zag aan hem dat hij het nog niet begreep en zuchtte. "Een vrouw alleen op het schip, wat denk je dat mannen dan doen? En ik heb geen zin om op die manier mijn maagdelijkheid te verliezen, dat snap je toch wel?" Ik merkte dat bij ieder woord mijn wangen roder en roder kleurden. Gênant! Waarom moest ik het nou weer uitleggen, ik had wel verwacht dat hij dat zelf zou begrijpen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
Ze was nog maagd? Die zag ik niet aankomen, eigenlijk... 'Daar zie ik de crew van Tholomew wel voor aan,' mompelde ik. Ik zag dat ze het ongemakkelijk vond om er over te praten. 'Hier,' zei ik en drukte een pistool in haar handen. 'Probeer op het dartbord te schieten, het liefst zo ver mogelijk in het midden.' Eerst leek Eleanor te twijfelen, maar daarna pakte ze de draad weer op en keek vol vertrouwen naar het dartbord.
Ze was dus nog maagd...

Let it come and let it be

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
Hij leek nogal.. Verbaasd? Ik was niet het type die met de eerste de beste het bed in sprong, ook niet als ik verliefd was, zo gemakkelijk was ik niet. En wat hij zei over de crew van Tholomew stelde me nou niet bepaald gerust. Plots duwde hij een pistool in mijn handen, het voelde vreemd en onwennig. Hij beval me op het dartbord (hadden ze dat vroeger al? Lol, ik weet het niet eens) te schieten. Kom op Eleanor, je kan dit, laat je niet kennen, sprak ik mezelf in gedachten toe. Ik richtte het geval op het dartbord en vernauwde mijn ogen iets. Gewoon de trekker overhalen, ik had het mannen wel eens zien doen, het leek zo simpel. Na een paar seconden haalde ik de trekker over, ik schrok van de knal en keek naar wat ik geraakt had. De muur, ver naast het dartbord. Geweldig! Niet dus.. Voorzichtig keek ik vanonder mijn wimpers naar Jason. "Ik ah.. Denk dat ik beter met de messen om kan gaan.. Hoop ik dan," zei ik zachtjes en glimlachte verontschuldigend. Toen ik schoot kwam er een soort kracht terug waardoor ik mijn armen verplaatste en dus misschoot. Dat ging hem niet worden, of ik moest plots een grote vooruitgang boeken.

Dude, geen idee of het klotp wat ik lul over dat pistool, maar dat is wat ik zag op TV enzo x]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
Haar schot deed me uiteindelijk grinniken, ik zocht een mooi zwaard uit, recht, simpel, niet te zwaar en een handvat met veel grip. Een mooi beginnerszwaard. Toen ik de G948 zag liggen, wist ik dat die voor haar het beste uit zou komen. Ik tilde het vrij lichte ijzerwerk op en ging voorzichtig langs de scherpe rand. Perfect geslepen. Het ijzeren handvat met zwarte gripbevestigingen maakte het alles een klassiek en handig geheel. 'Dit is denk ik een beter wapen,' zei ik en overhandigde het zwaard, terwijl ik het pistool netjes weglegde.Ik bevestigde de hoes van het zwaard aan haar jurk, op haar heupen. Mijn handen leken haar even te laten schrikken, maar toen ze zag wat ik probeerde te doen, ontspande ze weer. 'Het is héel belangerijk dat als je het zwaard niet gebruikt, je het wegstopt anders kun je jezelf en anderen onnodig pijn doen.' Ik maakte een riem vast rond haar heupen en trok die strak aan. Achter bevestigde ik nog har laatste deel van de riem om de uitstekende delen vast te zetten. 'Zo.'

Let it come and let it be

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
Hij lachtte me gewoon uit, geweldig, als de rest van de bemanning het maar niet te weten kwam. Erg leuk leek het me niet als er steeds om me gelachen werd en aangezien ik me voordeed als Jason's nichtje was dat ook niet erg goed voor zíjn reputatie. Zwijgend keek ik toe hoe Jason een zwaard uitzocht, hij leek er één uitgekozen te hebben, maar koos toen toch maar een ander. Hij liep naar me toe en overhandigde me het mooi en elegante, toch zeer gevalijke zwaard. Dat zoiets elegants zo dodelijk kon zijn. Vol bewondering bekeek ik het en gleed met mijn vingers over he lemmet van het zwaard. Plots voelde ik wat op mijn heupen waar ik van schrok, maar toen ik keek zxag ik dat hij een wapenriem bij me omdeed. Toen hij klaar was bewoog ik mijn arm wat waarmee ik het zwaard vasthield. "Zijn er nog andere belangrijke dingen die ik moet weten? Iets wat mijn levne nog wel eens zou kunnen redden?" grapte ik, maar ondertussen was ik ook wel serieus. Zoals ik al zei; Ik was te jong om al te sterven.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
'Zijn er nog andere belangerijke dingen die ik moet weten? Iets wat mijn leven zou kunnen redden?' Ik knikte. 'Blijf dicht bij me en zodra ik bloedend op de grond lig, zoek je die vrouw van daarnet op, Rose, en zoek je daar verder bescherming. Je hand blijft altijd in de buurt van je zwaard, zodat je er meteen naar kunt grijpen.' Ik haalde een stoffige oude koffer uit de kast en begon bepaalde dingen in haar riem te verbergen. 'Dít, is een speciaal verband, als iemand of jijzelf het nodig heeft, moet je het onmiddelijk toepassen. Het gehele schip staat altijd voor je klaar.' Toen ik haar riem inmiddels vol had gestopt bekkeek ik haar nog even, of er nog opbergmogelijkheden waren. Ik maakte een klein sproeiertje vast aan de band van haar Bh. 'Dit zijn giftige stoffen, spuit het in iemands ogen en die persoon word blind.' Eenmaal klaar stopte ik de koffer weer weg en ging dicht tegen haar aan staan. 'Ik vind het eigenlijk maar niks, dat je meteen zoiets mee moet maken. Maar het is deels mijn eigen schuld, dus ik zal je beschermen, met heel mijn hart.' Mijn woorden klonken sterk, al waren ze dat niet. Ik wou haar een veilig gevoel geven, maar zelf wist ik dat ze alles behalve veilig was.

Let it come and let it be

Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
Wat hij me vertelde sloeg ik op in mijn geheugen. Jason liep naar een koffer en begon er weer spullen uit te halen en bij me te bevestigen, was het nog niet genoeg? Ik kon toch nooit alles tegelijk gebruiken? Ik ging vergeten wat ik had, dat wist ik zeker. Toen hij aan mijn BH bandje prutste voelde ik me toch even ongemakkelijk, ik was niet gewend aan zoveel aandacht en handtastelijkheid. Toen hij klaar was ging hij dicht tegen me aanstaan, waarop ik een stap naar achteren deed. "Ik ben 19, ik red me wel, dat doe ik al bijna me hele leven. Alleen. Van mij kom je niet zomaar af, geloof me," zei ik in een poging wat zekerder over te komen, wat ik niet was. Het voelde als mijn eigen doodsvonnis tekenen, maar ik had weinig keus. Op dit schip komen was de eerste stap recht naar dit gevaarlijke avontuur. "Bedankt," zei ik plots zachtjes en keek hem aan. "Ik waardeer het echt wat je voor me doet, al begrijp ik nog steeds niet waarom precies.. Maar ik sta bij je in het krijt."

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Porter Isidoris
'Ik ben 19, ik red me wel, dat doe ik al mijn hele leven. Alleen, van mij kom je niet zomaar af, geloof me.' Ik schudde lachend mijn hoofd. 'Ik ben 23, kapitein van een welvarend schip en ook mijn leven kan ieder moment eindigen op het slagveld. Denk er niet zo simpel over.'
'Bedankt,' kwam er uit het niets. 'Ik waardeer het echt wat je voor me doet, al begrijp ik nog steeds niet waarom precies. Maar ik sta bij je in het krijt.' De woorden brachten me even weg van hier. 'Weet je, ik denk dat ik bij jou in het krijt sta.' Ik zag de verwarde blik in haar gezicht, wat maakte dat ik mezelf ging verduidelijken. 'Je hebt me laten zien waar ik voor vecht, om anderen te beschermen tegen Tholomew.' Ik pakte mijn zwaard en keek verlekkerd naar het vlijmscherpe moordwapen. Ooit zou hier Tholomews bloed aan kleven, het liefst vandaag nog.

Let it come and let it be

Btw, misschien kunnen we Florence achterlaten zonder dat we het merken. En dan gaat iemand naar haar op zoek op het schip en vind haar niet en vervolgend meld Tholomew dat we te ver weg zijn om haar terug te halen. Dat is iets logischer dan 'Hé, ze is er niet meer':'D

Let it come and let it be