• Kapitein Tholomew, een van de beruchtste piraten is ontsnapt aan de galgen, en heeft een nieuwe schip en crew opgebouwd door de jaren heen. Nu zijn er andere piraten die zijn hoofd heel erg graag op een zilveren plaat willen hebben. Anderen hebben stiekem toch een zwak voor hem, en sparen zijn leven als ze hem zien. Anderen willen hem dopen tot kapitein van zijn schip, en dan heb je ook weer mensen die bedriegen en liegen om bij 'm in de buurt te komen. Geliefd, befaamd, gehaat. Wie vangt deze kapitein, en wie steelt hem dan weer?

    Regels:
    -Actief Blijven.
    -Je kan altijd joinen.
    -Geen beroemde personen op Tholomew na... >___>
    -Het is een RPG, dus je schrijft in verhaalvorm.
    -Have fun. c:

    Invullen:

    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Wapens:
    Wat ben je:
    Extra:

    Personages en hun taak:
    Kapitein Tholomew Crimson Adrackam.
    Michelle-De beste vriendin.
    Aria-Onbekende.
    Rose Woods-Jagende chick. ;D
    Jason Porter Isidoris- Kapitein van het vijandelijke schip.
    Shay Ariana Davison-Beste vriendin Tholomew en crew.
    Toke-Zsofi-Leidster klopjacht.
    Eleanor Reigns-Verstekeling.
    Cole Kingstone-Nog onbekend.
    Julan Abagnale-Rechterhand Toke.
    Farrah Arabellah-De vrouwelijke gunsteling van Tholomew. c:
    Florence Isabella Nouvelle Savarin-Lid van Tholomew's crew.
    Jack W. Grell- Scheepsarts.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 29 aug 2011 - 19:35 ]


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Dan breng ik het in balans met een iets langer stukje :'D Btw, 't meisje in dit stukje is een niet-ingevulde rol, dus niemand speelt haar zegmaar. Dus je kunt haar gewoon laten spreken, enzo.

    Jason Porter Isidoris
    'Maar het is inderdaad heel mooi,' klonk haar zoete stem. Zo héel hard to get, is ze dus ook weel niet, dacht ik grinnikend bij mezelf. Ik haalde een hand door mijn haren en keek naar Eleanor. Haar haren werden zachtjes in beweging gehouden door de wind en haar heldere ogen kwamen nog mooier uit in dit licht. Mijn verlangen nam toe.
          'Jason! Kapitein,' zei éen van de vrouwen op het schip. Ze droeg een lange, strakke, bruine jurk, met een rood corset. Haar hakken waren nog hoger dan die van Eleador. Haar haar zat perfect opgestoken en haar make-up was net bijgewerkt. Maar haar aandacht werd afgeleid door Eleanor, die vraag die ze wou stellen zou ik waarschijnlijk nooit te weten komen, het enige wat ze nog over haar lippen kreeg was: 'Wie is dat?' Ik keek naar Eleanor, in de hoop dat ze zelf zou antwoorden.


    Let it come and let it be

    Nice.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Plots werd de stilte onderbroken door zo te horen een vrouw, ik draaide me naar haar toe en glimlachte vriendelijk. Kom op Eleanor, niet aanstellen, gewoon een gesprek aanknopen.. Iets wat ik lang geleden gedaan had. "Ik ben Eleanor Reigns, zijn nichtje," zei ik met hoofdknikje richting Jason. "Ik vaar een poosje mee," legde ik haar uit. Oké, en nu? Ze voeren al een paar dagen, maar ik had me de eerste keren niet laten zien.. Gelukkig dacht zij daar niet over na en richtte zich op de kapitein.
    "Ik wist niet dat u een nichtje had, kapitein," zei ze verbaasd tegen hem. Te beroerd om zich voor te stellen? Ach, ik hoefde niet veel manieren te verwachten van de mensen hier vermoedde ik.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jason Porter Isidoris
    'Een vrouw als jij hoeft mij niet te kennen, je moet enkel doen wat je gevraagt word. Je bent hier voor mijn vermaak, niet om mij uit te horen,' zei ik kalm maar direct. Misschien niet zo'n goede zet in het bijzijn van Eleanor. 'Tuurlijk, kapitein. Moet ik u vanavond ten diensten staan?' Ik aarzelde even, eigenlijk had ik daar best wel zin in, maar ik mocht me niet laten kennen tegenover Eleanor. 'Nee, je bent vrij voor vandaag.' Ze knikte beleefd. Ik keerde me weer tot Eleanor.


    Let it come and let it be

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    verbaasd luisterde ik mee. Vermaak, dat kon maar één ding betekenen als een man het zei, toch? Toen de vrouw weg was keek ik hem strak aan. "Dus jij bent er zo één, jij vuile.. vuile.." Ik kon niks ergs bedneken dus liet het maar. Ik zuchtte geërgerd. "Als je maar niet denkt dat ik voor jouw vermaak ga zorgen," ging ik verder, het vermoeden dat hij té vriendelijk voor me was geweest bleek goed te zijn geweest, "ik speel je nichtje en als we aanmeren ben ik weg hier. Dus haal je maar niks in je hoofd, ik zit enkel op dit schip, omdat ik geen andere keus had." Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek hem strak aan, mooi niet dat ik me om ging laten kopen. Ik voelde me kwaad van binnen en dat mocht hij weten ook.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Shay Ariana Davison
    Ik sta op en pak gewoon een fles Rum. Ik neem een grote slok en drink gulzig verder. Ik gooi de fles met nog wat Rum erin ergens en Farrah kijkt nog steeds naar mij met een minachtende blik.
    "Wat moet je?" Vraag ik
    Ik kijk even om me heen en besef me nu pas dat ik blij moet zijn dat ik niet bij mijn ouders ben. Ooit zullen we een schip moeten aanvallen, maar wanneer dat gebeurdt weet ik niet. Ik loop naar mijn 'kamer'. Eenmaal daar plunder ik de kledingkast en dan vind ik het eindelijk. Een zwarte jurk, die tot mijn knieën komt, zachte stof en lange mauwen. Ik pak met tegezin een corset en hakken. Ik kleed me om en loop weer naar de keuken. Ik neem plaats op een stoel en ik kijk wat om me heen. Ik heb zin om in actie te komen, maar natuurlijk moet Tholomew weer koken. Zijn eten is om van te braken en dat deed ik ook elke keer nadat ik eten van hem at. Ik mis de Tholomew die zich gedroeg als mijn beste vriend en niet die dreigt me te vermoorden. Ik ben misschien een lastpak en daar ga ik wat aandoen zolang hij me maar gaat behandelen als zijn beste vriendin en niet als zijn slaaf. Ik besluit om op te staan en doe het dan ook. Ik loop weer naar mijn 'kamer'. En pak snel mijn rode lipstick en doe het op. Ik zet ook wat zwarte oogschaduw, maar niet te donker natuurlijk en mascara en eyeliner kan er wel bij. Ik zet snel nog wat mascara en eyeliner en plof dan neer op bed. Dit voelt niet aan als een veilige plek, maar dat is het zeker ook niet.


    Don't cry over someone,who wouldn't cry over you~Lauren Conrad

    Jason Porter Isidoris
    'Zíj is er voor mijn "vermaak".' Ik aarzelde, maar ik kon me niet inhouden. 'Weet je, de kans voor liefde krijg je op dit schip niet, ik kan eenzaam in een hoekje gaan zitten, of ik neem het aanbod van deze vrouwen aan en beleef ook nog eens plezier. Iedere kans op liefde word me toch wel afgepakt, geef me dan één reden waarom ik dit niet kan doen? Ze bieden het zelf aan? En hoezo zou ik dat gelijk ook met jou doen?!' Ik zuchtte diep, ik vertelde zowel de waarheid, als een leugen.


    Let it come and let it be

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Ik plaatse mijn handen in mijn zij. "Je bent veels te aardig voor me, een echte kapitein had me ahrder aangepakt als hij merkte dat ik een verstekeling was." Ik beet zacht op mijn onderlip, iets wat ik wel vaker deed de laatste tijd. "Hoe dan ook, dan weet je het, dus probeer maar niks." Het was wel duidelijk, maar of ie zich eraan ging houden.. Ik kon beter maar om leren gaan met wapens als ik me veilig wilde voelen hier. Ik gaapte kort en richtte mijn blik weer op de zee die mooi schitterde in het maanlicht. "Zeg, ik ga slapen. Daar heb je vast geen ebzwaar tegen, of wel?" vroeg ik hem. Ik verlangde naar dat heerlijke, zacht uitziende bed.. Mijn spullen kwamen morgen wel.

    [ bericht aangepast op 29 aug 2011 - 18:37 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    aangepast ^^


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kan ff iemand een stukje schrijven die een rol heeft die op het schip van Tholomew is?
    Anders ben ik helemaal in mijn eentje.


    Don't cry over someone,who wouldn't cry over you~Lauren Conrad

    Tholomew Crimson AdRackam.

    'Eten is klaar!', riep ik, staand op het dek, en trekkend aan de bel, wat luidde dat er OF vijanden in de buurt waren, OF dat het eten klaar was. Ik pakte mijn telescoop en realiseerde me dat we vijf minuten van Helena Bay af waren. 'Port Helena vijf minuten!', schreeuwde ik er achter na. We hadden nieuwe rum nodig, wat eten, en ik had toch wel behoefte aan pub-gezelschap, en niet aan vechtende vrouwen, hoewel dat erg sexy was. Ik bewapende mezelf, trok mijn shirt aan, en zette mijn hoed op


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Farrah Arabellah
    Godzijdank, Shay ging weg. Daar had ik juist behoefte aan. Nu alleen die huilebalk van een Michelle nog weg zien te krijgen of.. nee, wacht, we gingen nu eten. Nú al? Dat was best vroeg. En blijkbaar waren we nu ook vlakbij één of ander plaatsje. God, lekker belangrijk... Al het gevecht en het gedoe en de piraterij deed me niets. Ik was hier voor mezelf. Op het land zou ik geen gratis eten en slaapplaats hebben gehad, hier wel. Dat was werkelijk de enige reden waarom ik nog niet vertrokken was, want ik wilde niet zeggen dat ik Tholomew nou zo aantrekkelijk vond.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Shay Ariana Davison

    Ik loop naar Tholomew toe en ik glimlach zwakjes.
    "Sorry dat ik je sloeg enzo, maar het is hier best saai. Het enigste wat hier gebeurdt is gevecht. Nouja Farrah en Michelle kibbelen best veel." Zeg ik
    "Ik begrijp het als je me nu haat, maar ik moet je denk ik iets zeggen." Zeg ik
    Eindelijk trek ik zijn aandacht en ik glimlach.
    "Het is raar, want jij bent 26 en ik 16, maar toch zijn we beste vrienden." Zeg ik
    Het is inderdaad raar, maar Tholomew kan aardig zijn als hij niet zuipt.
    "Alleen Michelle vind ik een beetje aardig verder kan ik het met niemand vinden. Waarom bestaat jouw crew uit zoveel vrouwen?" Vraag ik


    Don't cry over someone,who wouldn't cry over you~Lauren Conrad

    Michelle Latinea Drew
    Tholomew brulde dat het eten klaar was, ik nam plaats aan de tafel waar een bord onbekend, dampend eten voor mijn neus stond. Ik aarzelde, wilde ik dit eten? Sterker nog, wilde ik überhaupt eten?
          Ik ging naar Tholomew die dromerig staarde naar Port Helena. God, dat was me toch een eiland... 'Tho-, hoe noem jij dat ding wat daarnet voor mijn neus stond? Je weet wel, dat spul op het bord?' Ik grinnikte zachtjes.


    Let it come and let it be

    Thomolew Crimson AdRackam.

    'Waarom mijn crew uit zoveel vrouwen bestaat?', zei ik, mijn zin vervolgende met een zucht. 'Vrouwen zijn sluw, en goede studenten. Mannen zijn te agressief.', toen draaide ik me naar Michelle. 'Dit? Ik heb iets nieuws geprobeerd..', ik viel stil. 'Dit is biefstuk met puree en wortelen, van mijn.. m.. moeder geleerd..', stamelde ik. Ik praatte niet graag over mijn moeder, en iedereen wist dat. Helaas wisten ze niet waarom, maar ik zag al een story-telling-moment aankomen dat de meisjes per se wilden weten waarom ik altijd zo sip werd als ik over mijn moeder praatte.


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Ik plaatse mijn handen in mijn zij. "Je bent veels te aardig voor me, een echte kapitein had me ahrder aangepakt als hij merkte dat ik een verstekeling was." Ik beet zacht op mijn onderlip, iets wat ik wel vaker deed de laatste tijd. "Hoe dan ook, dan weet je het, dus probeer maar niks." Het was wel duidelijk, maar of ie zich eraan ging houden.. Ik kon beter maar om leren gaan met wapens als ik me veilig wilde voelen hier. Ik gaapte kort en richtte mijn blik weer op de zee die mooi schitterde in het maanlicht. "Zeg, ik ga slapen. Daar heb je vast geen ebzwaar tegen, of wel?" vroeg ik hem. Ik verlangde naar dat heerlijke, zacht uitziende bed.. Mijn spullen kwamen morgen wel.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.