• Deel 1
    Deel 2

    Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.


    Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels - Locke
    Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
    Random andere mensen -

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 19 juli 2011 - 12:50 ]

    Aawhm.

    Wel.. Ashlee is aardig, maar heeft nu ruzie emt Lolita.
    Ashlee en james zijn uit elkaar, james zit in cel toch?
    En Alessandrio is tsja.. Ergens? Ik weet het niet en
    Paige zit in haar cel.

    En de SkyPirates; Geen idee.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2011 - 19:14 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Wacht, hoe is James in die cel gekomen?
    Want tot hoever ik heb terug gelezen zat hij bij Jamie? Stiekem is dit gewoon een hint want ik wil weten wat Jamie en James gaan doen :3


    Trust me. I'm the doctor

    Volgns mij nadat het uitging met Ashlee werd hij een skypirate en vervolgens kwam hij terug en stuurde geloof ik Alessandrio hem de cel in?

    Heb niet alles precies gelezen, misschien kan iemand anders je beter inlichten [:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ow, dat klinkt wel logisch.
    Ik ga alles even op speedtempo lezen en dan reageren :3


    Trust me. I'm the doctor

    Het kan dat dit stukje niet klopt, maar volgens my ging Jamie terug naar de andere skypirates ;p

    Addison
    Bedachtzaam staar ik naar buiten als Jamie terug komt van de hyperion, waar is zij in hemelsnaam geweest. Ik spring op en loop met grote, snelle passen naar de deur toe. Met een soepele beweging sla ik hem open, waardoor de frisse wint me gelijk tegemoet komt. ''Jamie!'' schreeuw ik om haar aandacht te krijgen. Mijn blik glijd even over mijn voeten waar enkel twee sokken om zitten, ik zucht even uit frustratie. De gedachten 'Hou altijd je schoenen aan' schiet door mijn hoofd heen voordat ik het op een lopen zet schoenen of niet. Al snel bereik ik Jamie ''Waar was je héén?'' vraag ik haar, we moeten nu vluchten voor the sphere. Zo snel als het kan, en zij gaat een leuk rondje op een hyperion maken? Ik dacht het niet ''We moeten wegwezen voor the sphere, dus we hebben geen tijd voor vluchten op de hyperion, Jamie dat weet je waar was je heen?''

    [ bericht aangepast op 21 juli 2011 - 19:39 ]


    Trust me. I'm the doctor

    Volgens mij is het goed :'D

    Op wie kan ik reageren? n_n


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    sorrrrrrrry ik ben nou eenmaal in een gevangenis dus niet op mij.


    We're all mad here.

    Drake Porter Dawn
    Ik hoor geluid uit de kamer van Ashlee komen. 'Is alles oké,' vraag ik direct, alsof het mijn standaard reflex is. Ashlee en... Damn wat was haar naam? Als ik zie hoe ze haar loly opruimt herinner ik het me weer. Lolita! Ashlee en Lolita kijken op, Lolita lijkt hulpeloos, maar Ashlee... God als blikken konden doden, viel ik per direct dood neer bij het zien van haar gezicht. 'Ashlee, ik heb alles gehoord. Je bent in de war, toch,' vraag ik ter bevestiging. Ik zie hoe de woedde plaats maakt voor een nieuwe emotie in haar gezicht, maar die emotie kan ik niet helemaal thuis brengen.


    Let it come and let it be

    Catheryn Cassady Knight
    Ik tikte ongeduldig op de muur, waarnaar ik besloot mezelf te verplaatsen. Hoe zou het bij The Sphere zijn? 'Fuck,' mompelde ik snel, ik dacht wel vaak na over The Sphere. Is dat normaal, als SkyPirate? Probeer ik me enkel te verplaatsen in de vijand? Of is dat mijn manier om mijn verlangens te onderdrukken?
    Ik werd gék van al die vragen, waarnaar mijn maag een raar geluid maakte. Geïrriteerd balde ik mijn vuist en sloeg met volle kracht in mijn maag. Het geluid nam snel af, maar de gedachtes bleven spoken. Zou het misschien een idee zijn om daar eens te gaan kijken? Dat ik het gewoon eens gezien wil hebben? Ik ben een van de weinige die nog nooit bij The Sphere is binnengedrongen. Ik ging opzoek naar een geschikt voertuig om op weg te gaan. Mijn oog viel op een nieuwe Hyperion. Zonder aarzelen startte ik het voertuig en was onderweg, of eerder op zoek, naar The Sphere.


    Let it come and let it be

    Jezus, wat kostte me dát veel werk om allemaal te lezen! Maar nu kan ik weer helemaal joinen :3


    Let it come and let it be

    Ik ben trots op je, Sevda! Maar dat ben ik sowieso, want je bent mijn dochterrrrr!<3

    Ashlee Tanya Tjerkov
    Ik had nog wel uren door kunnen gaan over Lola, maar Drake komt gewoon zonder pardon binnenlopen. Privacy kennen ze hier dus ook niet meer en Drake is wel de laatste persoon waar ik zin in heb. 'Ashlee, ik heb alles gehoord. Je bent in de war, toch?' Hoe weet hij dat nou weer? Iemand heeft doorgeluld, als ik er toch achterkom wie.. Gaan roddels hier dan echt zó snel? 'Dat is helemaal...' ik zucht 'Waar.' Zelfs dit weet ik niet helemaal niet meer zeker, maar als ik in mezelf nogmaals een keuze probeer te maken tussen James en Alessandrio, lukt dit me niet. Liefde of vriendschap, daar kan ik niet tussen kiezen, geef mij maar haat.
    Snel raap ik mezelf weer een beetje bij elkaar. 'Maar daar heb jij niets mee te maken!'


    everything, in time

    Drake Porter Dawn
    Ashlee gaf zuchtend toe. 'Maar daar heb jij niets mee te maken,' vervolgde ze. Ik knikte voorzichtig, ik wou haar niet nog meer pijn doen.
    'Er is vanalles mis gegaan en de oude Ashlee...' Ik besloot even te zwijgen, moest ik daar nu wel over beginnen? 'Ik kan haar me nauwelijks herinneren.' Ik keek naar de tattoo op mijn rechterarm, ik wou de blik in Ashlee's ogen niet zien.
    Toen James kwam, was ik nog zeer onbelangerijk, ik was bezig met het vertrouwen te winnen op het schip om later te kunnen ontsnappen. Uiteindelijk heb ik mezelf omhoog gevochten en wou ik niet meer ontsnappen. Maar in de tijd van mijn onbelangerijke klusjes, was Ashlee vriendelijk. Hoewel ik haar niet vaak zag. Hoe hoger mijn rang werd, des te vijandiger Ashlee werd, ik kan me nauwelijks nog herinneren hoe ze me de eerste keer aankeek, toen ik me zojuist had aangesloten. Het voelt alsof ik er buiten sta, sinds ik het hele gedoe met Paige had verdrongen, verdrong ik ook iedere band met de mensen op het schip. Ik heb nooit de kans gehad om de 'oude' Ashlee echt mee te maken.


    Let it come and let it be

    Ashlee Tanya Tjerkov
    'Vertel verder,' beveel ik hem. Iedereen schijnt die oude Ashlee te kennen, iedereen, behalve ik. Juist daarom wil ik zoveel mogelijk over haar weten. "Haar", ja, het klinkt alsof ze een totaal andere persoon is, niet ik, in ieder geval.
    'Ik wil alles weten, alles wat je weet, alles wat je in die periode hebt gedacht, alles wat je in die periode hebt gevoeld en alles wat je in die periode hebt gedaan.' Ik kijk Drake strak aan en negeer Lola en haar lolly's volkomen, ze krijgt die make - over toch wel, vroeg of laat zal ze er om smeken.
    'Alles,' herhaal ik.


    everything, in time

    Drake Porter Dawn
    Ik zuchtte toen ze me vroeg alles over haar te vertellen. 'Vroeger, toen was ik samen met Paige gevangen genomen. Paige weigerde zich aan te sluiten en ging in de cel, ik sloot me zeg maar aan, in de hoop later te kunnen ontsnappen samen met Paige. Ze brachten me naar Tjerkov die me vanalles insprak en opeens sprong jij binnen. Een lief acht-jarig meisje, je rende naar je vader en keek me verward aan. Je staarde naar de boeien om mijn polsen, nieuwsgierig bleef je naar me kijken. Je vader vertelde dat je uit mijn buurt moest blijven, ik was gevaarlijk. Angstig ging je achter je vader staan en keek af en toe stiekem naar mij. Toen ik werd weggevoert zwaaide je nog naar me, god wat was je anders.' Ik haalde diep adem en ging verder met mijn verhaal. 'Alessandrio had in die tijd over mij de leiding, hij liet me allerlei klusjes doen waar hij zelf geen zin in had. Je ging veel met hem om, dus ik zag je wel eens als Alessandrio mij een bevel gaf. Jullie leken héél close. En toen, er was een jongen. Hij was in het begin rustig, maar zodra hij door kreeg dat je van hem hield dacht hij opeens machtiger te zijn. Hij kleineerde me, en sloeg me onmiddelijk weg van mijn rang waar ik zo hard voor gewerkt had. "James", zo noemde ze hem. Niet veel later, werd je baziger. Ik zag je ook nooit meet bij Alessandrio, ik vroeg hem of jullie ruzie hadden. Maar Alessandrio schreeuwde naar me dat ik me er buiten moest houden. Toen Tjerkov in zag hoe veel ik voor hem kon betekenen, besloot hij me geheim uit te horen, hij riep me telkens bij hem waarnaar ik jou steeds vaker zag. Maar toen was je al de Ashlee van nu. De oude jij, ik kan me haar nog nauwelijks herinneren, ik heb haar verdrongen, net zoals Paige.' Het deed me goed mijn verhaal te doen, maar het deed me ook pijn, herinneringen die ik mis.


    Let it come and let it be

    Lol, Robbert, Paige is ook gevangen maar daar reageer ik ook nog gewoon mee :'D

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Ik liep wat hene en weer in mijn cel, ik kon gewoon niet stil zitten. Drake had ik al een tijdje niet gezien, een tijd had ik niet aan hem gedacht door al het gedoe, maar net was hij me weer te binnen geschoten. Een broer.. In mijn geheugen was ik altijd enigskind geweest en ik baalde ervan dat ik niet meer wist van Drake. Misschien had ik wel een heel erg goede band met hem gehad, of had ik juist altijd ruzie met hem. Ik wist het gewoon niet, ik kende hem enkel als een van de eikels van Tjerkov en nu bleek hij mijn broer. Alles was zo raar de laatste tijd, Alessandrio die ineens voor me opkwam en aardig tegen me deed, Ashlee die ineens aardig tegen me deed. Het was verwarrend, ik was nooit iemand, vanaf het moment dat ik hier kwam, en nu ineens spraken ze tegen me alsof ik wel gewoon iemand was.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.