Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  En toch is het zo. Ik zit nu achter de computer van mijn broertje en de oplader van mijn laptop is stuk (ja natuurlijk, de pech houd ook niet op ook niet) maar zo gauw ik kan zal ik je een stukje opsturen om te laten zien hoe de inhoud is.
  
  Ik weet het, maar ik heb af en toe echt het idee dat alles er uit moet, en de afgelopen maand heeft het niet anders gekunnen door huilen en schreeuwen. Het is net of alles in één keer komt, net wanneer ik dat allemaal niet kan gebruiken. Ik vind het fijn om te horen dat mensen zeggen dat me niet meer overkomt dan dat ik aan kan, maar eigenlijk kan ik het niet aan. Ik doe het er maar mee omdat ik geen keuze heb.
  Als ik zelf kon invullen wat ik nu kon doen dan was het net als Eden mezelf in het bos verstoppen, een eigen mislukt huisje bouwen, stroom jatten van een lantaarnpaal en heel mijn leven schrijven en mijn middelvinger op steken tegen die idioten die aan het maatschapij mee doen. Echt waar, heel de wereld is gek.
  Ik vind het echt super lief van je, maar ik heb al een oplossing. We betalen nog een laatste keer de huur om die hulpinstantie hun tijd te geven, ik hoop dat heel hun gedoe dan ophoud want anders zal ik het appartement moeten opzeggen en dan heb ik maar problemen. Wat maakt die ene meer of minder nu nog uit? Ik heb het geld gewoon niet en als die hulpinstantie dat niet begrijpt dan denk ik toch echt dat ze van baan moeten veranderen want naar mijn idee waren ze daar voor O_o
  Maar dat je er bent en naar me luisterd is alles wat ik nodig heb, als ik jou vriendschap en troost niet had dan zat ik veelkans al iedere dag met mijn handen in mijn haren. Een toevuchtsoord waar ik alles kwijd kan is alles wat ik nodig heb en wat je me geeft.

  1 decennium geleden
• Tactician

  Dat ook, maar het is zo'n combinatie van allerlei dingen ><
  Nou, persoonlijk vind ik je 3,9 op Frans nog heel respectabel. Niet zo handig als je later naar Frankrijk wilt, maar a la. Wel heel erg jammer dat je met dat soort cijfers begint op de twee talen.
  Ah, zo'n type. De Jong deed dat ook heel lang, letterlijk uit het boek. Ja, dan is het effect van een leraar een beetje boel weg x'D Nee, inderdaad, die les hebben wij toen ook geleerd! Ik meen dat het gemiddelde niet bepaald omhoog ging. Ik weet het niet, toen hebben we geen klassengemiddelde gekregen en we hebben het zelf niet uitgerekend. Ik weet wel dat mijn cijfer er niet beter op werd. Ik kwam bij Ooms weg met een 3,3 en bij haar met een 3. Dus yeah x'D
  Hahahaha!
  Een prima idee! Indienen bij de minister :'D En dan ook nog een zomercursus voor aanstaande tweedejaars, omdat die te vaak denken dat ze dan ineens er wel bijhoren.
  Awww, was je toen zo'n lief, braaf bruggertje?
  Dan kun je je kenniskwab wel wurgen lijkt me.
  Zat je middenin de gang? Dan nog mogen mensen wel een beetje uitkijken met hun soep Ik zat op zich altijd met mijn rug tegen de muur, ik was nogal hangerig (wilde in lokalen ook altijd de tafel naast de muur hebben, kon ik er tegenaan hangen) maar vriendinnen zaten idd wel tegenover me dan in de gang. Maar dat was vaak in de K, daar ging het altijd eigenlijk wel goed. Ik weet niet waar jij zat..
  Nou, mijn fiets is nu weer in tiptop-shape (:
  Hahaha! Zou je wel denken hè.
  Nou, op zich zou de T wel aardig beklimbaar moeten zijn. T10 zit boven de achteringang toch? Zou ik zelfs nog de boom in kunnen klimmen ;P Het wordt een ander verhaal als je op de tweede verdieping zat... Dat moet inderdaad maar eens een keer. Mijn eigen tijden werken daarvoor niet echt mee, maar goed. We gaan gewoon random een keer het PG lastigvallen
  Mijn vriend en ik werden aangestaard door een clubje bruggers van 'wie zijn het en wat doen ze hier' x'D Het waren allemaal clubjes, dus waarschijnlijk zag ik allemaal bruggers... En een paar vijfdejaars denk ik ongeveer die vanuit de stad kwamen banjeren.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Haha maak je niet druk, ik vond het echt niet beledigend overkomen, uiteindelijk ben ik de gene die de hele tijd roept hoe verschrikkelijk het is (is het ook en als je het zou lezen zou je het zelfde zeggen) maar ik begrijp je punt en eigenlijk klopt het wel wat je zegt. Al hoop ik stiekem dat ik toch niet die voorbeeld hoef te zijn, al kan ik jou speetch wel gebruiken wanneer ik het nodig zou hebben later
  Vond je niet meteen dat die kaft lelijk was? Misschien ben ik wel te krietisch naar mezelf toe..
  
  Dat heb je mooi gezegt, en ik denk wel dat het ergens klopt, maar anderzijds ook weer niet. Maar hoe dan ook, ik kan zoveel in paniek raken als ik wil, het veranderd toch niets in de situatie.
  Ik vind het super lief dat je me geld zou willen sturen maar ik zou het niet accepteren. Je hebt het zelf ook nodig. Of het nu voor je studies is, voor je ouders of je toekomst plannen, je kunt het beter gebruiken dan het weg geven, want zoals je ziet staat het leven altijd vol verassingen en je kunt beter beginnen met iets dan niets. Ik red me wel, dat heb ik tot nu toe altijd gedaan en dat zal ook altijd zo blijven. Ik ben echt blij dat je dit voor me wilt doen, dat betekend dat je echt vertrouwen in me hebt en in alle omstandigheden helpen maar jou aanwezigheid helpt me meer dan een miljoen ooit zou doen.
  Ja, voor mij voeld het ook aan of we elkaar al jaren kennen, en dan te bedenken dat we elkaar nog geen jaar kennen is best vreemd.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Weet je dat dat mijn grootste angst is Ik moet er echt niet aan denken dat ik eens in het jaar een intervieuw geef en er dan ineens iemand aan komt met dat boek O_O Anderzijds kan ik het ook wel uitleggen, maar dit achtervolgt me toch wel de rest van mijn leven.
  Haha ja, ik ben ook wel blij dat het niet gebeurt is toen. Ik denk dat ik er ook echt niet klaar voor was, al kan ik natuurlijk ook niet zeggen of ik dat nu ben. Maar ik zou niet hebben gewilt dat het met dat boek was.
  Ik ben blij dat je je niet beledigt voeld :p En aan een kant is het natuurlijk wel een compliment dat je er enthausiast over bent/was want als ik weet hoe oprecht het is :')
  
  Haha ik denk dat je me heel wat meer kent dan een beetje :p
  Ik weet het, ik ben nu ook al wel kalmer, ik moet er gewoon niet aan proberen te denken maar alles in één keer is me gewoon te veel, vooral omdat ik het geld echt niet heb want anders zou ik het ook gewoon betalen.
  Ik ben allang blij dat je naar me luisterd, dat betekend heel veel voor me. Heel je vriendschap trouwens want zoals je zegt bestaat dat ook in de wereld. Mensen kunnen nog zo hard en egoistisch zijn zonder liefde en vriendschap zou de mensheid er niet eens meer zijn.
  
  Nee klopt, maar als ik in paniek ben functioneren mijn hersens niet helemaal goed meer
  Ach, ik denk dat hij tijd nodig heeft om over je heen te komen en dat het dan wel weer goed komt. Hij is nog gewoon smoorverliefd en pas wanneer zijn vlindertjes verdwenen zijn zal jij je vrijheid pas echt terug krijgen.. Niet leuk, maar je weet in ieder geval dat er een einde in zicht is.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Nou, dat geloof ik niet echt.
  Ik was jong en ik vertrouwde die mensen, net zoals er van me verwacht werd dat ik die uitgever vertrouwde. En geloof me, toen was ik echt niet goed genoeg dus luisterde ik maar naar het geen iedereen me aanraden. Ik wist gewoon niet beter. Maar nu heb ik geleerd van mijn fouten en doe ik alleen nog maar wat ik wil en goed keur.
  Ik heb de epiloog gedaan, dan hebben ze nog redelijk wat tijd en aangezien het redelijk ingewikkeld is (nouja, voor mensen die het niet lezen) krijg ik veelkans nog best veel raad en tips.
  Volgensmij dat je beledigt was dat je geloofde dat ik ooit schrijfster zou worden, maar ik het technisch gezien eigenlijk al ben. En uiteindelijk enthausiast, maar volgensmij had ik die zelf al heel snel onderdrukt bij jou
  
  Ja dat denk ik eigenlijk ook wel, en ook precies om de redens die je op geeft.
  Ik zal hem wanneer ik tijd heb eens verder lezen. Ik ben er nu nog niet zo voor in de humeur. Hier thuis is er ruzie (zenuwen die om de week eens barsten) en ik heb net een bericht gekregen van mijn huisbaas dat ik al twee maanden niet betaalt heb maar dat komt door die hulp-instantie die maar niet wilt helpen en waar ik al helemaal gek van word. En dan ook nog eens mijn baas die ineens van me eist dat ik een uur gratis ga werken omdat hij geloofd dat ik een uur teveel heb opgegeven terwijl ik hem juist 2 uur meer heb gegeven uit vriendelijkheid omdat ik al niet verwachten dat ik zoveel zou krijgen (15€ in plaats van de 10€ die ik verwachten). Ik word hier helemaal gek. Net of ik geen personlijke problemen meer heb. Heel deze wereld draait toch ook alleen maar om geld!
  
  Hmm, misschien dat hij je daardoor niet meteen op de eerste gezicht heeft herkent inderdaad, maar goed dat hij dan niet beter heeft opgelet. Maar ik vind het toch ook maar vreemd. Ik denk niet dat je het zult willen, en ik zeg ook zeker niet dat het een goed idee is, maar misschien houd hij eens op wanneer je hem eens flink uitscheld via facebook?

  1 decennium geleden